kompromitacja.. dla szkoły powiadasz - to prosta i bardzo wdzięczna nawet odpowiedź, najlepiej z dyrektroa zrobić tego, kto za to odpowie, jest zawsze pod reką, nie trzeba szukać, nie trzeba wnioskowac o zmianę tego zapisu...

W szkołach uprawiana jest obłuda - dyrektor ma przewidzieć, przeciwdziałać, itp....

A nie jest przez przypadek tak, że są przepisy, ktore to określają? wg mnie są i to jednoznaczne...

Masz zawsze wybór - kłamać i podawać inną liczbę uczniów, udawać głupiego, "pomylić" się - tyle profesjonalizmu zostaje z twardą prozą zycia.

Można także było zrobic grupy międzyklasowe - nawet na kilku poziomach... ale to mogłoby przeróśc myślenie przeciętnego.

Z autonomii dyrektroa szkoły pozstaje często tylko odpowiedzialność - pola manewru nie ma zadnego - zakładam, że ów dyr. rozważył wszytskie możliwości.

też w sprawie interpretacji

pisałam o tym na innym wątku                                                           n-lka posiada dyplom ukończ. pedagogiki wczesnoszkolnej i zaświadczenie że ukonczyła pedagogikę wczesnoszkolną w zakresie nauczania początkowego i wychowania przedszkolnego                                    ponieważ nie uzwzględniłam zaswiadczenia  dzwoniła do uczelni. Tam jej powiedziano ze dyrek moze sie zwrócic z pismem do rektora o interpretacje zapisu na dyplomie "pedagogika wczesnoszkolna". Jesli będe miała taka mozliwośc to chciałabym tę osobe zatrudnic ale czy tę interpretacje rektora mogę uzwzględnić . Myslę że to powinna byc interpretacja MEN. Co z osobami które też maja na dyplomie pedagogikę wczesnoszkolną i wg mnie (nie tylko mnie) nie mają odpowiednich kwalififkacji do pracy w przedszkolu?

czyli

Uchylenie standardów zatrudnienia nauczycieli

Obecnie większość gmin przyznaje takie stypendia tylko na kilka miesięcy. Środki z budżetu państwa, samorządowe oraz z Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej nie starczają na dłużej.

Stypendium szkolne może otrzymać uczeń spełniający kryteria materialne i społeczne. Dalsze przepisy rozdziału 8a, dodanego do ustawy o systemie oświaty nowelizacją z 2004 r., przewidują, że przyznawane jest ono na okres nie dłuższy niż od września do czerwca w danym roku szkolnym. Najniższa stawka to 44,80 zł miesięcznie, najwyższa - 150 zł, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 50 zł. Niektóre gminy przyznają jednak tylko po kilka złotych miesięcznie na ucznia.

W Olsztynku w woj. warmińsko-mazurskim wpłynęły w ubiegłym roku 884 wnioski o stypendia szkolne oraz 26 o zasiłek. Tymczasem pieniędzy dla wszystkich, według najniższej stawki 44,80 zł, starczyłoby zaledwie na cztery miesiące. Rodzeństwu Paulinie i Patrykowi Z., uczniom szkoły podstawowej, przyznano więc po 50 zł na dwa miesiące. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie utrzymało decyzję. Stwierdziło, że przepisy nie nakładają obowiązku przyznawania stypendium na cały rok szkolny. Gminy mogą je wypłacać przez 1 - 10 miesięcy. Jest to pozostawione uznaniu administracyjnemu, zależne od ilości środków.

Art. 90d ust. 10 ustawy o systemie oświaty nie uzależnia okresu wypłacania stypendium szkolnego od środków gminy - stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie po rozpatrzeniu skargi matki rodzeństwa Z. Ustawodawca wskazał, że stypendium ma być przyznawane za cały okres nauki. Nie da się realizować wyznaczonych w ustawie celów (zmniejszenie różnic w dostępie do edukacji, wynikających z trudnej sytuacji materialnej ucznia), przyznając stypendium tylko na dwa miesiące.

Olsztyńskie SKO wniosło skargę kasacyjną do NSA. - Żadna gmina nie ma tyle pieniędzy, by wystarczyły na stypendia przez 10 miesięcy dla wszystkich spełniających kryteria - stwierdził podczas rozprawy w NSA radca prawny SKO Marcin Adamczyk. Jego zdaniem sformułowania użyte w przepisie nie wyznaczają jednego sztywnego okresu. Oznaczają jedynie, że stypendium może być przyznane na okres nie dłuższy niż dany rok szkolny.

NSA zgodził się jednak z wyrokiem WSA i oddalił skargi kasacyjne SKO. - Sąd wie, jaka jest obecna praktyka przyznawania stypendiów - powiedziała sędzia Joanna Runge-Lissowska. - Niefortunnie sformułowany przepis nie pozostawia jednak żadnej swobody. Musi ono być udzielane na cały rok szkolny, a nie na kilka miesięcy. Wynika to też z samej jego istoty. Formą pomocy ze względów losowych powinien być zasiłek szkolny (sygn. I OSK 573-574/06).

hmm...

czy ten rok szkolny o którym mowa w powyższym to ten sam rok szkolny o którym jest mowa w ustawie o systemie oświaty?

bo mam jakieś takie wątpliwości, czy posługując się określeniem "rok szkolny" na pewno myśli się o roku szkolnym:-(

audycje radiowe

Audycje oświatowe PR S.A.

Szanowni Państwo,

Biuro Informacji i Promocji Ministerstwa Edukacji Narodowej informuje, że Polskie Radio S.A. przygotowało szereg audycji oświatowych. Ich celem jest dostarczanie nauczycielom przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, a także zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli oraz placówek kształcenia ustawicznego i kształcenia na odległość, nowoczesnych multimedialnych pomocy dydaktycznych. Prosimy o rozesłanie do Jednostek Samorządu Terytorialnego załączonych poniżej szczegółowych informacji na temat przygotowanych audycji oświatowych.

42 audycje po 60 minut
Emisja: Radio BIS; poniedziałek – piątek, g. 09.00 – 10.00 i 12.00-13.00

W audycjach opracowywanych w cyklu tygodniowym, każdy tydzień ma swój temat przewodni /np. moja rodzina, witamy wiosnę, palcem po mapie, moje bezpieczeństwo, chcę być zdrowy, inne znaczenie słów itp./.

Dobór tematów podyktowany jest programem edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, obejmującym wszystkie obszary edukacji: społeczno-moralnej, zdrowotnej, przyrodniczej, matematycznej, edukacji w zakresie mowy i myślenia, kulturowo-estetycznej, muzycznej, komunikacyjnej i nauki języka obcego.

16 audycji po 15 minut
Emisja: Radio BIS; niedziela, g. 09.05 – 09.20

Seria słuchowisk z obszaru literatury dziecięcej o tematyce społeczno-kulturowej, rodzinnej, historycznej, przyrodniczej z silnym udziałem elementów wychowawczych oraz treściami edukacyjnymi.

Odbiorcy: uczniowie i nauczyciele szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych oraz wykładowcy i uczestnicy form kształcenia ustawicznego i na odległość oraz kształcenia nieformalnego na wszystkich poziomach edukacji.

2.1.1. Cykl pt. „Elektroniczna tablica historyczna”

16 audycji po 4 minuty
Emisja: Radio BIS; raz w tygodniu w paśmie „Dobry Wieczór”; g. 18.00 – 22.00

Cykl realizowany raz w tygodniu przy współpracy i z udziałem uczniów ze Szkolnych Kół Miłośników Historii oraz Muzeum Powstania Warszawskiego i Muzeum Historycznego;

Prezentacja ważnych wydarzeń z historii naszego kraju, omawianych podczas zajęć w ramach spotkań w w/w muzeach.

2.1.2 Cykl pt. „Mieli 19 lat...”

82 audycje po 4 minuty
Emisja: Radio BIS; poniedziałek – piątek; w paśmie „BIS UP”; g. 13.00 – 15.00

Cykl dźwiękowych felietonów, prezentujących sylwetki wybitnych postaci z historii Polski i świata w ich młodzieńczym życiu. Np.: Honore Balzac, Adam Kazimierz Czartoryski, Aleksander Gierymski, Gustaw Herling Grudziński, Jan XXIII, Paweł Jasienica, Maksymilian Kolbe, Wojciech Korfanty, Stanisław Koniecpolski, Stanisław Mikołajczyk, Wojciech Korfanty, Aleksander Puszkin, Ronald Regan, Andriej Sacharow, Wiliam Szekspir, Aleksander Sołżenicyn, Leonardo da Vinci, Jan Nowak Jeziorański, Hugo Kołłątaj, Wolter, Abraham Lincoln, Jan Kiepura, Alfred Nobel itp.

2.1.3 Cykl pt. „Wielkie błędy historii”, również cykl ”Nieznane o znanych”

60 audycji po 3 minuty
Emisja: Program 3; poniedziałek – czwartek; g. 10.17 – 10.20

W dynamicznych felietonach poprzedzonych miniscenką radiową, znani historycy: Marek Urbański i Paweł Wieczorkiewicz odsłaniają kulisy istotnych faktów, opisują motywy działania i cechy bohaterów tych wydarzeń; od starożytności po historię najnowszą.

2.1.4 Cykl pt. „Tym żył świat”

60 audycji po 2 minuty
Emisja: Program 3; poniedziałek – czwartek; g. 15.17 – 15.19

Wiek XX w pigułce; czerpiąc z bogatych zasobów archiwalnych Polskiego Radia, przypominamy oryginalne zapisy dźwiękowe wydarzeń ubiegłego wieku. Archiwalia opatrzone są fachowym komentarzem historyków.

2.1.5. Cykl pt. „Znaki czasu”

104 audycji po 3 minuty
Emisja: Program 1; poniedziałek – sobota (6 dni w tygodniu) g. 08.27

Codzienne kalendarium (wydarzenia historyczne, biografie wybitnych postaci) oparte na archiwalnych dźwiękach Polskiego Radia SA

2.2.1 Cykl pt. „Debaty polskie pod flagą biało-czerwoną”

4 audycje po 60 minut
Emisja: Radio BIS; maj i IV kwartał

Dyskusje z udziałem młodzieży oraz ekspertów, dotyczące przemian, które zaszły w Polsce od 1989 roku. Transformacja w naszym kraju oceniana jest w różny sposób, ale młodych ludzi łączy miłość do ojczyzny, która przejawia się na pewno w inny sposób, niż patriotyzm poprzednich pokoleń.

2.2.2. Cykl pt. „Auschwitz – między zbrodnią a świętością”

12 audycji po 30 minut
Emisja: Program 2; środa, g. 12.00 – 12.30

Długofalowy projekt programowy, przedstawiający obóz nie tylko jako miejsce zbrodni, ale także wielorakich relacji międzyludzkich, działalności artystycznej (pracownia, w której przebywał Xawery Dunikowski, orkiestra obozowa), sportowej (drużyny piłki nożnej, mecze bokserskie), jako świat nie tylko absolutnego zła i dobra, ale i prób zorganizowania niby-normalnego życia.

W audycjach będą wykorzystane m. in.:

• materiały dźwiękowe z Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Archiwum Instytutu Fritza Bauera we Frankfurcie (nagrania procesów załogi SS)
• spisane relacje więźniów znajdujące się w Muzeum Auschwitz-Birkenau
• rozmowy z żyjącymi byłymi więźniami
• rozmowy z historykami

2.3.1. Cykl pt. „Poradnik praw obywatelskich”

16 audycji po 4 minuty
Emisja: Program 1; raz w tygodniu; w paśmie „Cztery pory roku”

Cykl poradniczy mówiący o prawach a także obowiązkach obywatela, zasadach demokracji, instytucji stojących na straży demokracji. W czasie wyborów samorządowych w tym cyklu proponujemy audycje nt. ordynacji, praw i obowiązków kandydatów i wyborców.

2.3.2 Cykl pt. „Polska według Polaków”, również cykl „Według Polaków”

15 audycji po 60 minut
Emisja: Program 3; niedziela; g. 09.00 – 10.00

Audycja publicystyczna z telefonicznym udziałem słuchaczy. Rozmowy z udziałem ekspertów o tym, jaka jest nasza ojczyzna, a jaka być powinna? O jakiej Polsce marzymy? Co koniecznie naprawić, a co szanować i rozwijać?

3.1. Cykl pt. „Bis up” (codzienne lekcje języka angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego)

144 audycje po 5 minut
Emisja: Radio BIS: codziennie

Forma lekcji

Opracowanie merytoryczne i metodologiczne lekcji angielskiego, rosyjskiego i niemieckiego przez native-speakerów stwarzają możliwość interaktywnego uczestniczenia w lekcji poprzez kontakt telefoniczny i SMS-owy;

Sprawdzianem poprawnego zrozumienia lekcji jest pytanie kontrolne – w formie zagadki językowej – zadawane pod koniec każdej lekcji.

Nagrody za prawidłowe odpowiedzi to: słownik języków obcych lub inne wydawnictwa obcojęzyczne.

Treść lekcji

Wszystkie lekcje języków: angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego są do odsłuchania w Internecie w specjalnym katalogu – na stronie głównej – polskieradio.pl/bis

Do każdej lekcji audio dołączony jest jej tekst wraz ze słówkami; lekcje są ponumerowane, co ułatwia ich odnalezienie i powtórkę materiału gramatycznego i słówek oraz zwrotów.

Podmiot prowadzący niepubliczną szkołę w zakresie nauczania policealnego jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 15 lipca 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 244, poz. 2080 z późn. zm.).

przeniesione z innego wątku

Ściąga cz. 2; zfśs

Bogna, dzięki :-)

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (2)

   z  podatki.pl                                       23.11.2006

Pytanie: Na początku roku ustalono przeciętną planowaną liczbę zatrudnionych pracowników i naliczono na ten rok odpis na ZFŚS. W trakcie całego roku liczba osób zatrudnionych w firmie ulegała zmianom. Czy należy na koniec roku dokonać w związku z tym korekty odpisów na ZFŚS?

Odpowiedź:

Podstawą naliczania odpisu na ZFŚS jest przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba osób zatrudnionych w firmie, skorygowana w końcu roku do faktycznej przeciętnej liczby osób zatrudnionych, obejmująca:

· pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony i określony na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy),

· pracowników przebywających na urlopach wychowawczych,

· osoby, z którymi pracodawca zawarł umowę o wykonywanie pracy nakładczej,

· osoby zatrudnione na podstawie umowy agencyjnej, wykonujące pracę nieprzerwanie co najmniej przez 30 dni.

Przy obliczaniu przeciętnej liczby zatrudnionych w danym roku obrachunkowym dodaje się przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach i sumę dzieli przez 12 miesięcy.

Korekta przeciętnej liczby zatrudnionych wiąże się z koniecznością dokonania korekty na koniec roku równowartości odpisu przekazanego w tym roku na rachunek bankowy ZFŚS. Natomiast w ewidencji księgowej, korekta odpisu podstawowego na ZFŚS spowoduje zwiększenie lub zmniejszenie kosztów działalności operacyjnej w korespondencji z kontem służącym do ewidencji ZFŚS oraz korektę środków zgromadzonych na wyodrębnionym rachunku bankowym ZFŚS.

Pytanie: Zakład w 2006 roku nie utworzył zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jednak nadal posiada wyodrębniony rachunek bankowy, na który wpływają środki pochodzące m.in. ze spłat pożyczek mieszkaniowych. Czy możemy środki te spożytkować na cele bieżące niezwiązane z działalnością socjalną?

Odpowiedź

Niestety nie. Wpływające na rachunek Funduszu środki finansowe należy nadal wydatkować zgodnie z przeznaczeniem i według obowiązującego do końca 2005 roku regulaminu, czyli na cele socjalne.

Pytanie: Co należy rozumieć przez "wypoczynek zorganizowany przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie", o którym mowa w art.21 ust.1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź

W myśl art.21 ust.1 pkt 78 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. t. j. z 2000 roku Nr 14, poz.176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

b) z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że do zastosowania zwolnienia od podatku muszą być spełnione następujące warunki:

- dopłata musi dotyczyć wypoczynku w formach określonych przez ustawodawcę w cytowanym w zdaniu poprzednim przepisie,

- wypoczynek musi być zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

- dopłata dotyczy wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18.

Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem np. wypoczynku u rodziny na wsi. Podatnicy prowadzący działalność w zakresie organizacji wypoczynku, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi (art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Rachunek ten stanowi dowód potwierdzający korzystanie z formy wypoczynku zorganizowanego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, gdy z dowodu wpłaty lub rachunku (faktury) nie wynika jasno, że wypoczynek był zorganizowany przez profesjonalną firmę zajmującą się działalnością turystyczną należałoby zwrócić się z zapytaniem do tegoż podmiotu o potwierdzenie prowadzenia działalności w tym zakresie.

Zatem w przypadku, gdy dofinansowanie dotyczy wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, w formie wymienionej w art. 21 ust.1 pkt 78 ustawy i podmiot organizujący ten wypoczynek prowadzi działalność w tym zakresie przedmiotowe zwolnienie będzie miało zastosowanie.

Katarzyna Sokołowska, ekonomista

Ściąga cz. 3 i 4; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (3)

podatki.pl                                                                                   28.11.2006                                                                                        

Pytanie: Czy pracodawca może wypłacić świadczenie urlopowe 2 razy w roku?

Odpowiedź

Nie. Świadczenie urlopowe podlega wypłacie raz w roku, każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego zaległego lub bieżącego), w wymiarze 14 kolejnych dni kalendarzowych. Za 14 kolejnych dni kalendarzowych należy przyjąć wszystkie kolejno następujące po sobie dni kalendarzowe, czyli dni robocze jak i dni wolne (soboty, niedziele, święta).

Przebywanie na urlopie przez 14 kolejnych dni jest wymogiem koniecznym do nabycia prawa do świadczenia urlopowego.

Pytanie: Czy koszty obsługi rachunku, na którym gromadzi się środki Funduszu są kosztem działalności?

Odpowiedź

Pracodawca tworzący ZFŚS zobowiązany jest do wyodrębnienia środków Funduszu na odrębnym rachunku bankowym, tak więc koszty ponoszone w związku z prowadzeniem rachunku bankowego dla Funduszu (w tym m.in. opłaty i prowizje pobierane przez bank) stanowią koszty uzyskania przychodów.

Pytanie: Czy od umorzonej pożyczki na cele mieszkaniowe z ZFŚS płatnik powinien pobrać podatek dochodowy od osób fizycznych?

Odpowiedź

Umorzenie pożyczki mieszkaniowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych udzielonej pracownikowi powoduje zwolnienie dłużnika, w całości lub w części, z długu, a pożyczkobiorca otrzymuje świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Wartość tego świadczenia stanowi przychód ze stosunku pracy, a więc podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 31 w związku z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) – płatnicy są obowiązani obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od nich przychody ze stosunku pracy. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy przekazują w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby płatnika, gdy płatnik nie jest osobą fizyczną.

W świetle powyższego w przypadku umorzenia pożyczki mieszkaniowej z ZFŚS przychód powstaje po stronie pracownika w momencie jej umorzenia (art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dlatego też zakład pracy, jako płatnik, jest obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy i przekazania jej na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Pytanie: Czy dofinansowanie do wczasów z funduszu socjalnego przyznane emerytom i rencistom jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Odpowiedź

Otrzymywane przez emerytów i rencistów dofinansowanie (dopłata) do wypoczynku z ZFŚS stanowi formę świadczeń pieniężnych ponoszonych za emerytów i rencistów na pokrycie kosztów wypoczynku. Wartość takiego świadczenia nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 proc. należności. Płatnicy, w myśl postanowień art. 41 ust. 4 ustawy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m. in. w art. 30 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Pobrany zryczałtowany podatek dochodowy płatnik powinien przekazać w terminie do dnia 20-go miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklaracje według ustalonego wzoru PIT-8A.

Katarzyna Sokołowska, ekonomista

**************************************************************************

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (4)

                                                                                                                              30.11.2006

Pytanie: Czy wartość wypłaconej z ZFŚS zapomogi z tytułu urodzenia dziecka może być zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Odpowiedź

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Pojęcia użyte w przytoczonym artykule nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem definicji podatkowych pojęć: „ indywidualne zdarzenia losowe”, „klęska żywiołowa”, „długotrwała choroba”. Cechą charakterystyczną zapomogi jest to, że jest to świadczenie jednorazowe, mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Zatem przez zapomogi, o jakich mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć świadczenia doraźne, przyznane w uzasadnionych - ważnymi względami życiowymi - sytuacjach.

Zasady przyznawania zapomóg powinny być sprecyzowane przez samego pracodawcę w regulaminie przyznawania świadczeń z funduszu. W sytuacji, gdy możliwość przyznania zapomogi wynika wprost z regulaminu, wypłacona zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że zapomoga nie podlega opodatkowaniu do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Pytanie: Czy wpłaty dokonane w listopadzie 2006 roku na wyodrębniony ZFŚS mogą stanowić koszt uzyskania przychodu?

Odpowiedź

W świetle prawa podatkowego, aby równowartość dokonanych odpisów i zwiększeń w danym roku kalendarzowym mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów musi zostać wpłacona na odrębne konto. Zasadę tę określa art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą kosztem uzyskania przychodów są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek funduszu. W świetle powyższego, jeżeli odpis i wpłata zostanie dokonana w bieżącym roku, to warunek wynikający z przepisów podatkowych zostanie wypełniony i dokonaną wpłatę będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z przepisów podatkowych nie wynika bowiem ograniczenie w czasie przekazania środków na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Stąd każda spóźniona wypłata odpisów i zwiększeń tego funduszu, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, stanowi koszty uzyskania przychodu zgodnie z okresem faktycznego obciążenia kosztów.

Pytanie: Jakie konsekwencje dla ZFŚS ma postawienie firmy w stan upadłości lub likwidacji?

Odpowiedź

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie reguluje wprost sytuacji dotyczącej ZFŚS, gdy pracodawca zostaje postawiony w stan upadłości lub likwidacji. Zasadnym więc wydaje się odniesienie do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z art. 64 ustawy w skład masy upadłościowej nie wchodzi mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników upadłego i ich rodzin, stanowiące zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym środki pieniężne ZFŚS wraz z przypadającymi po ogłoszeniu upadłości kwotami pochodzącymi ze zwrotu udzielonych pożyczek na cele mieszkaniowe, wpłatami odsetek bankowych od środków tego funduszu oraz opłatami pobieranymi od korzystających z usług i świadczeń socjalnych finansowanych z tego funduszu organizowanych przez upadłego.

Dlatego też fakt postawienia firmy w stan upadłości czy też jej likwidacja nie zmienia przeznaczenia środków, które zasilały fundusz do tej pory. Zatem środki zgromadzone na funduszu można nadal rozdysponowywać zgodnie z przeznaczeniem, czyli na cele socjalne i według zasad określonych w ustawie o ZFŚS.

Katarzyna Sokołowska, ekonomista

Darowizna

Darowizna pieniężna przekazana na rzecz Rady Rodziców

 podatki.pl                                                                                          24.11.2006

Pytanie podatnika: Czy darowizna przekazana przez osobę prawną na rzecz rady rodziców podlega odliczeniu od podatku dochodowego od osób prawnych?

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po dokonaniu weryfikacji wydanego na wniosek Spółdzielni postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 5 maja 2005 r., Nr I-2/4211/423-0005/05 dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 15.02.2005 r. Spółdzielnia zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości odliczania od dochodu darowizny pieniężnej przekazanej na rzecz Rady Rodziców na dofinansowanie "Mikołaja" dla dzieci z biednych rodzin.

Postanowieniem z dnia 05.05.2005 r., Nr I-2/4211/423-0005/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, iż Spółdzielnia ma prawo odliczyć od dochodu darowiznę pieniężną przekazaną na rzecz Rady Rodziców podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku stwierdza, że w sprawie ma zastosowanie następujący stan prawny:

Rada Rodziców działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Zgodnie z art. 53 ustawy z dnia 07.09.1991 r. w szkole i placówce może działać Rada Rodziców, stanowiąca reprezentację rodziców uczniów. Zasady tworzenia Rady Rodziców uchwala ogół rodziców uczniów tej szkoły lub placówki. Rada uchwala regulamin swej działalności, który nie może być sprzeczny ze statutem szkoły lub placówki. Reprezentacja rodziców może także przybrać inną nazwę. Według art. 54 ww. ustawy Rada Rodziców może występować do rady szkoły lub placówki, rady pedagogicznej i dyrektora szkoły lub placówki z wnioskami i opiniami dotyczącymi wszystkich spraw szkoły lub placówki. W celu wspierania działalności statutowej szkoły lub placówki Rada Rodziców może gromadzić fundusze z dobrowolnych składek rodziców oraz innych źródeł. Zasady wydatkowania funduszy Rady Rodziców określa regulamin.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10 % dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Z treści art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu, to darowizna musi spełniać dwie kumulatywne przesłanki: powinna być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych. Organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 wymienionej ustawy, to:

- organizacje pozarządowe, tj. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej, utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia (z zastrzeżeniem ust. 4),
- osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej lub przepisów o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych,
- stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego.

W kwestii możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizn przekazywanych na rzecz działających przy szkołach rad rodziców wypowiedziało się Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 27.09.2004 r. nr PB5/KD-033-62-1539/04, w którym stwierdziło, iż przepis stanowiący podstawę prawną odliczeń z tytułu darowizn odwołuje się do przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.). Z tych też względów Ministerstwo Finansów zwróciło się do Ministerstwa Polityki Społecznej, jako organu właściwego w sprawie interpretowania unormowań powołanej ustawy, z prośbą o opinię czy rady rodziców można uznać za organizacje pozarządowe, o których mowa w art. 3 ust. 2 tej ustawy. Z otrzymanej opinii jednoznacznie wynika, iż radę rodziców, będącą społecznym organem szkoły lub przedszkola, nie można uznać za organizację pozarządową, zdefiniowaną w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Stanowisko to dotyczy zarówno rad rodziców w szkołach (przedszkolach) publicznych, jak i niepublicznych, w których statut wymienia jako jeden z organów tej placówki radę rodziców. Za organizację pozarządową, w rozumieniu przepisów powołanej ustawy, nie sposób uznać także nieformalnej reprezentacji rady rodziców szkoły (przedszkola) niepublicznego, w których statut nie przewiduje utworzenia rady rodziców. (...) W świetle powyższego należy uznać, iż darowizny przekazywane począwszy od 1 stycznia 2004 r. przez osoby fizyczne na rzecz rad rodziców w szkołach (przedszkolach) zarówno tych publicznych jak i niepublicznych, na realizowane przez te organy cele oświatowe, nie podlegają odliczeniu od dochodu, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Jakkolwiek wyżej powołane pismo dotyczyło możliwości odliczenia od dochodu darowizny przekazanej przez osobę fizyczną na rzecz rady rodzicielskiej szkoły, czy też innej placówki oświatowej, to w związku z analogicznymi regulacjami wynikającymi z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w świetle wyjaśnień Ministerstwa Polityki Społecznej, będącego organem właściwym w sprawie interpretowania unormowań ustawy z dnia 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, uznać należy, iż również darowizny przekazane przez osobę prawną na rzecz rady rodziców szkoły nie podlegają odliczeniu od dochodu tej osoby prawnej.

(Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 12.10.2005 r., sygn. BI/423-0076/05 - Izba Skarbowa w Gdańsku)

Ściąga cz. 5; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (5)       

 podatki.pl                                                                                   05.12.2006

Pytanie: W jaki sposób należy zakwalifikować i opodatkować świadczenia z funduszu socjalnego wypłacane byłym pracownikom pobierającym świadczenia przedemerytalne?

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 37k ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. t.j. z 2001 r. Nr 6, poz. 56 z późn. zm.) świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która spełnia określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, gdy ponadto osiągnęła do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn. Prawo do świadczeń przedemerytalnych ustala i przyznaje starosta, a wypłaca je powiatowy urząd pracy.

Natomiast na podstawie art. 37k ust. 3 i 4 tej ustawy decyzję ustalającą wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego, na wniosek powiatowego urzędu pracy, wydaje organ rentowy, zaś do postępowania w takiej sprawie stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania w sprawie świadczeń emerytalnych.

Mimo że świadczenie przedemerytalne nie ma charakteru świadczenia z ubezpieczenia społecznego, finansowane jest bowiem z budżetu państwa, w ramach dotacji dla Funduszu Pracy, organ rentowy z mocy prawa jest wyłącznie uprawniony do ustalenia wysokości emerytury w celu ustalenia wysokości tego świadczenia. Taka decyzja podlega kontroli sądu powszechnego (art. 37k ust. 5 ustawy w związku z art. 476 § 2 pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego) jako sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych, mimo że samo świadczenie przedemerytalne – wchodząc do katalogu szeroko pojętego systemu zabezpieczeń społecznych – nie jest częścią tego systemu.

Stosownie do uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z kolei ust. 4 stanowi, że za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

W świetle przytoczonych przepisów nie można zakwalifikować świadczeń socjalnych wypłacanych przez byłego pracodawcę byłym pracownikom korzystającym z przyznanego świadczenia przedemerytalnego jako przychodu z art. 12 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też świadczenia z funduszu socjalnego wypłacane byłym pracownikom korzystającym z przyznanego świadczenia przedemerytalnego winny być zakwalifikowane jako dochód z innych źródeł określony w art. 20 ustawy jako „inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17”.

Od przychodów z innych źródeł płatnik nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy. Kwotę wypłaconych w danym roku podatkowym świadczeń płatnik wykazuje w informacji PIT-8C, a podatnik dolicza ją do pozostałych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej w rocznym zeznaniu podatkowym.

Katarzyna Sokołowska, ekonomistka

Porady prawne

Czy dopłaty do wypoczynku zimowego dzieci sfinansowane z innych środków niż ZFŚS są opodatkowane

Firma dofinansowała kolonie zimowe dla dzieci pracowników. Źródłem dopłaty nie jest ZFŚS, tylko nadwyżki w środkach obrotowych firm. Czy dopłaty te są zwolnione z podatku i składki na ZUS?
RADA
Tak, dopłaty są zwolnione w zakresie podatku dochodowego, ale tylko do kwoty 760 zł. Należy pamiętać, że dopłata do wypoczynku dzieci, np. w formie kolonii zimowych, sfinansowana z innych źródeł niż ZFŚS czy fundusz socjalny, jest zwolniona z opodatkowania do tego limitu. Jeśli dopłata ta jest finansowana z innych źródeł niż ZFŚS lub fundusz na cele socjalno-bytowe utworzony przez pracodawcę nieobciążonego obowiązkiem tworzenia ZFŚS, to stanowi o­na również podstawę wymiaru składek ZUS. Stan prawny w tym zakresie nie ulegnie zmianie w 2007 r.

UZASADNIENIE
Jednym z rodzajów świadczeń zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest dopłata pracodawcy do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18. Dotyczy to wypoczynku w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk. Może to być wypoczynek połączony z nauką, pobytem na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych. Dopłaty mogą też dotyczyć przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu. Dodatkowym warunkiem jest zorganizowanie wypoczynku w tych formach przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie.

Ściąga cz. 6; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (6)

 podatki.pl                                                                                            7.12.2006

Pytanie: W jaki sposób należy opodatkować ekwiwalent pieniężny za paczkę świąteczną wypłacony z funduszu świadczeń socjalnych osobie będącej pracownikiem, która równocześnie pobiera emeryturę?

Odpowiedź

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł. Z kolei pkt 67 stanowi o zwolnieniu od podatku wartości rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W świetle przytoczonych przepisów należy uznać, że ekwiwalent wypłacono pracownikowi, ponieważ pomiędzy stronami istnieje stosunek pracy. Nawiązanie stosunku pracy w tym przypadku niweczy wystąpienie przesłanki określonej w art. 21 ust. 1 pkt 38, mówiącej o zwolnieniu z podatku świadczenia otrzymanego przez emeryta w związku z łączącym go poprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy, bowiem związek ten występuje w momencie przekazania świadczenia, zaś samo bycie emerytem jest niewystarczające, by zastosować zwolnienie.

Pytanie: Czy dopłata do wypoczynku rehabilitacyjnego otrzymana z ZFŚS przyznana emerytowanemu pracownikowi jest zwolniona z podatku dochodowego?

Odpowiedź

Niestety nie. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,

2. z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Zwolnienie to stosuje się zatem do dzieci i młodzieży do lat 18.

Ponadto katalog zwolnień przedstawiony w art. 21 ustawy nie przewiduje zwolnienia od podatku dochodowego dopłat do wypoczynku rehabilitacyjnego, pochodzących z funduszu socjalnego, przyznanych osobom po 18 roku życia.

Podsumowując, przyznana kwota pochodząca z zakładowego funduszu socjalnego, z przeznaczeniem na wypoczynek rehabilitacyjny emeryta, podlega opodatkowaniu.

Pytanie: Kiedy należy ubiegać się o zwolnienie z opodatkowania wczasów dla dzieci: z chwilą złożenia wniosku o dofinansowanie, czy też po zrealizowaniu przez dzieci wypoczynku?

Odpowiedź

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest regulacji określającej, jaki dowód powinien przedstawić pracownik, który poniósł wydatek z tytułu wypoczynku dziecka do lat 18.

A zatem wobec braku szczególnych przepisów, które określałyby, jakie dokumenty powinien otrzymać płatnik, aby dofinansowanie dopłat do wypoczynku dzieci do lat 18 korzystało ze zwolnienia od podatku należałoby przyjąć, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, którymi są dowody wpłaty, rachunki, faktury. Z dowodu poniesienia wydatku winno jednoznacznie wynikać kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał (tj. imię i nazwisko), z jakiej formy wypoczynku korzystało dziecko i w jakim okresie oraz jaka była kwota poniesionego wydatku. Na dokumencie musi się także znaleźć podpis osoby, która go wystawiła. Dofinansowanie dopłat do wypoczynku dzieci do lat 18 na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 78 po przedstawieniu przez pracownika dokumentu potwierdzającego dokonanie opłaty lub przedpłaty dotyczącej zorganizowanej formy wypoczynku będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie dokonania dopłaty.

Z kolei w przypadku rezygnacji z pobytu dziecka w zorganizowanej formie wypoczynku i zwrotu dokonanych przez pracownika przedpłat otrzymane z zakładu pracy dopłaty, od których nie pobrano zaliczek na podatek dochodowy, będą stanowić dla tego pracownika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobnie w wypadku niespełnienia warunków uprawniających płatnika do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy, dopłaty do wypoczynku dzieci będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Katarzyna Sokołowska, ekonomistka

Sąd Najwyższy

Uchwała

z dnia 10 maja 2006 r.

(III PZP 3/2006)

Niepublikowane

Niepublikowane

Źródło Dom Wydawniczy ABC

Zasiłek macierzyński

ZUS: Zmiany dotyczące zasiłku macierzyńskiego od 19 grudnia 2006 r.

podatki.pl                                                                                     19.12.2006

W dniu 19 grudnia 2006 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 4 grudnia 2006 r. Nr 221, poz. 1615). Przepisami tej ustawy wydłużony został okres urlopu macierzyńskiego i urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego. W związku z tym zmianie uległ także okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego. Nowela określiła także nowe zasady ustalania uprawnień do zasiłku macierzyńskiego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie.

Od 19 grudnia 2006 r. pracownicy przysługuje urlop macierzyński oraz zasiłek macierzyński w wymiarze:

- 18 tygodni (126 dni) przy pierwszym porodzie,
- 20 tygodni (140 dni) przy każdym następnym porodzie,
- 28 tygodni (196 dni) w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie.

Prawo do urlopu i zasiłku macierzyńskiego w nowym wymiarze mają te pracownice i pracownicy, którzy nabyli prawo do urlopu i zasiłku począwszy od 19 grudnia 2006 r. Pracownice i pracownicy, którzy wykorzystali urlop i zasiłek macierzyński w dotychczasowym wymiarze przed 19 grudnia 2006 r., nie mają prawa do wydłużenia urlopu i zasiłku o 2 tygodnie.

Zasiłek macierzyński z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie

Wydłużony do 18-stu tygodni (126 dni) został także maksymalny okres korzystania z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego i zasiłku macierzyńskiego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie.

Zmianie uległ także wiek dziecka, którego przyjęcie na wychowanie uprawnia do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz warunki przyznawania tego urlopu rodzinom zastępczym.

Urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz zasiłek macierzyński przysługuje pracownikowi z tytułu:

- przyjęcia na wychowanie dziecka w wieku do ukończenia 7 lat i wystąpienia do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia lub
- przyjęcia na wychowanie dziecka w wieku do ukończenia 7 lat jako rodzina zastępcza, zwyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej niespokrewnionej z dzieckiem.

W przypadku dziecka wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego uprawnienie do urlopu i zasiłku przysługuje, jeżeli dziecko nie ukończyło 10 lat.

Z możliwości korzystania z urlopu i zasiłku macierzyńskiego wyłączone zostały nie tylko, tak jak dotychczas, rodziny zastępcze pełniące zadania pogotowia rodzinnego, ale także pozostałe rodziny zastępcze zawodowe niespokrewnione z dzieckiem (wielodzietne lub specjalistyczne).

Zasady ustalania prawa do zasiłku macierzyńskiego w okresie przejściowym

Prawo do dłuższego o 2 tygodnie urlopu i zasiłku macierzyńskiego mają nie tylko osoby, które urodzą albo przyjmą na wychowanie dziecko począwszy od 19 grudnia 2006 r., ale także pracownice i pracownicy, którzy w dniu 19 grudnia 2006 r. korzystają z takiego urlopu i zasiłku. Okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego ulega w ich przypadku przedłużeniu z mocy ustawy. Zatem nie jest wymagane składanie wniosku w tej sprawie.

Nowy wymiar urlopu i zasiłku macierzyńskiego z tytułu urodzenia dziecka przysługuje także pracownicom, które urodziły dziecko w 2006 r. i do dnia wejścia w życie ustawy, czyli do 19 grudnia 2006r., nie wykorzystały całego urlopu macierzyńskiego w dotychczasowym wymiarze (czyli odpowiednio 16, 18 lub 26 tygodni) oraz w dniu wejścia w życie ustawy nie korzystają z urlopu macierzyńskiego z powodu:

- przerwy w urlopie macierzyńskim w związku z pobytem dziecka w szpitalu,
- korzystania z urlopu bezpłatnego,
- korzystania z urlopu wychowawczego.

Pracownice i pracownicy, a także ubezpieczenie niebędący pracownikami, którzy korzystają w dniu wejścia w życie ustawy z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz zasiłku macierzyńskiego jako rodzina zastępcza zawodowa niespokrewniona z dzieckiem (wielodzietna lub specjalistyczna), zachowują prawo do tego urlopu i zasiłku w dotychczasowym wymiarze.

(źródło: www.zus.pl)

Zmiany w zasiłkach macierzyńskich

19.12.2006

Od 19 grudnia obowiązują znowelizowane przepisy Kodeksu pracy i ustawy o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa. Jakie zmiany wprowadziła nowelizacja oraz komu przysługuje zasiłek macierzyński i jakie warunki trzeba spełnić by go otrzymać wyjaśnia Justyna Pędzich z Departamentu Świadczeń Krótkoterminowych w Centrali ZUS.

Komu przysługuje zasiłek macierzyński?

Zasiłek macierzyński przysługuje osobie ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego lub w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko lub przyjęła na wychowanie dziecko do 7 lat, a w przypadku dziecka wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego - do lat 10. Zasiłek przysługuje też osobom, które przyjmują dziecko na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, z zastrzeżeniem, że nie może to być zawodowa rodzina zastępcza.

Czy osoba starająca się o zasiłek musi spełniać jakieś warunki?

Tak. Aby dostać zasiłek, osoba która się o niego stara musi w dniu urodzenia dziecka lub przyjęcia dziecka na wychowanie podlegać ubezpieczeniu chorobowemu lub przebywać na urlopie wychowawczym.

Zgodnie z nowymi przepisami wydłużony został okres pobierania zasiłku macierzyńskiego. Czy będzie on dotyczył wszystkich kobiet?

Rzeczywiście od 19 grudnia 2006 r. o 2 tygodnie wydłużony został wymiar urlopu macierzyńskiego, a w związku z tym także okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego. Obecnie wynosi on: 18 tygodni przy pierwszym porodzie, 20 tygodni przy każdym następnym porodzie i 28 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie. Wydłużeniu o 2 tygodnie ulega także maksymalny okres korzystania z urlopu z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie, czyli urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego – z 16 do 18 tygodni.

Prawo do dłuższego urlopu mają te osoby, które uzyskały do niego prawo począwszy od 19 grudnia 2006 r. a także osoby, które w dniu 19 grudnia 2006 r. były w trakcie pobierania zasiłku macierzyńskiego.

Ponadto zasiłek macierzyński będzie wypłacany przez dłuższy okres także tym pracownicom, które urodziły dziecko w 2006r. lecz do dnia 19 grudnia 2006 r. nie wykorzystały całego urlopu macierzyńskiego w dotychczasowym wymiarze, oraz w tym dniu nie korzystają z urlopu macierzyńskiego w związku z przerwą w tym urlopie spowodowaną pobytem dziecka w szpitalu, bądź korzystaniem z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego.

Warto pamiętać, że urlop macierzyński wydłuża się z mocy ustawy i nie trzeba składać w ZUS-ie ani u pracodawcy wniosku w tej sprawie. Warto też pamiętać, że zasiłek macierzyński może być wypłacany tak jak dotychczas już na dwa tygodnie przed porodem. Tu nic się nie zmieniło.

Czy zasiłek macierzyński mogą pobierać także mężczyźni?

Tak. W pewnych okolicznościach zasiłek może pobierać także ojciec dziecka. Dzieje się tak, np. w sytuacji, gdy matka dziecka, po wykorzystaniu 14 tygodni zasiłku macierzyńskiego zrezygnuje z jego dalszego pobierania i wcześniej wróci do pracy. W takim przypadku pozostałą część zasiłku wykorzystuje ojciec dziecka. Warunek jest jeden – musi być objęty ubezpieczeniem chorobowym.

Do kogo należy wystąpić o wypłatę zasiłku? Powinien się tym zająć pracodawca czy ZUS?

To zależy. Płatnicy (czyli firmy), którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych sami wypłacają zasiłki macierzyńskie swoim ubezpieczonym w czasie trwania ubezpieczenia. W pozostałych przypadkach zajmuje się tym ZUS.

Na koniec powiedzmy jeszcze, jakie dokumenty są niezbędne do ustalenia prawa do zasiłku?

Dokumentem wymaganym do wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest zaświadczenie o przewidywanej dacie porodu - za okres przed porodem oraz skrócony odpis aktu urodzenia dziecka - za okres od dnia porodu, a także oświadczenie o urodzeniu pierwszego lub kolejnego dziecka. Do wypłaty zasiłku w przypadku przyjęcia dziecka na wychowanie wymagane jest zaświadczenie o wystąpieniu do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub przyjęcia dziecka na wychowanie w ramach rodziny zastępczej.

Rozmawiała Kinga Kaczmarek

(Opracowano na podstawie materiałów nadesłanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych)

Nauczyciele z 20-letnim stażem pracy pedagogicznej mają czas do końca przyszłego roku, aby przejść na wcześniejszą emeryturę bez względu na wiek. Choć sądy nie są do końca jednomyślne, SN coraz częściej uznaje, że do niezbędnego stażu pracy uprawniającego do tego preferencyjnego świadczenia nie wlicza się urlopu wychowawczego.

Przekonała się o tym Krystyna N., która od 25 września 1985 r. do 31 sierpnia 1986 r. oraz od 1 września 1987 r. do 31 sierpnia 1990 r. opiekowała się swoimi dziećmi na takim urlopie. Gdy w grudniu 2003 r. zwróciła się o przyznanie emerytury nauczycielskiej, ZUS odmówił, powołując się na niewystarczający okres pracy w szczególnych warunkach. Sądy rozpatrujące odwołanie od tej decyzji nie były zgodne, jak interpretować art. 88 ust. 1 Karty nauczyciela wyliczającywarunki otrzymania tego świadczenia.

Przepis art.88 ust.1 Karty nauczyciela w czasie jej obowiązywania zmieniał się wielokrotnie. W latach 1985 - 1990, gdy Krystyna N. korzystała z urlopu wychowawczego, stanowił, że nauczyciele mający trzydziestoletni okres zatrudnienia, w tym 20 lat zatrudnienia I kategorii, a nauczyciele klas, szkół, placówek i zakładów specjalnych - 25-letni okres zatrudnienia, w tym 20 lat zatrudnienia I kategorii w szkolnictwie specjalnym, mogą przejść na wcześniejszą emeryturę bez względu na wiek. Pod koniec 2003 r., gdy ZUS odmówił tego świadczenia, przepis wymagał, aby w 30-letnim okresie było nie 20 lat zatrudnienia, lecz wykonywania pracy w charakterze nauczyciela. Takie samo wymaganie stawiano osobom pracującym w szkolnictwie specjalnym.

Część wyroków SN wskazuje, że w takiej sytuacji wcześniejsze emerytury przysługują wyłącznie pracownikom, którzy udowodnili cały okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach i w pełnym wymiarze (zgodnie z §2 rozporządzenia z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostuemerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, dotyczącym także nauczycieli). Szczególny staż emerytalny nie obejmuje wtedy urlopu wychowawczego (np. wyrok z 15 grudnia 1997 r. IIUKN417/97). Inaczej te przepisy rozumiał SN w wyroku z 30 lipca 2003 r. IIUK323/02. Stwierdził, że wykonywanie tej pracy w rozumieniu art. 88 ust. 1 Karty jest równoznaczne z pozostawaniem nauczyciela w stosunku pracy i nie ma podstaw do rozróżnienia czasu wykonywania tej pracy i zatrudnienia. Przy takiej interpretacji do stażu emerytalnego nauczycieli wliczałby się także okres urlopu wychowawczego.

Spełnienia wymogu pracy w szczególnym charakterze, która musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu, zdaniem SN w praktyce nie da się sprawdzić. By można było uznać dany okres za uprawniający do wcześniejszej emerytury, wystarczy powierzyć pracownikowi szczególne obowiązki w umowie o pracę. Wtedy okres ten obejmuje również przerwy w pracy spowodowane różnymi przyczynami, np. urlop wypoczynkowy, niezdolność do pracy z powodu choroby, za które pracownikowi wypłacono wynagrodzenie. Są traktowane jako usprawiedliwione nieobecności w pracy ( IIUK219/04). W konsekwencji SN przyjął, że do okresu pracy w szczególnym charakterze, o którym mowa w art. 88 ust. 1 ustawy z 26 stycznia 1982 r.

- Karta nauczyciela należy wliczać wyłącznie okresy niezdolności do pracy z powodu choroby i macierzyństwa oraz okresy urlopu udzielanego dla poratowania zdrowia sprzed 1 lipca 2004 r., to jest sprzed dnia wejścia w życie art. 32 ust. 1 a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Po tej dacie wraz ze zmianą przepisów dotyczących nauczycieli nie jest to już możliwe.

Nie ma jednak podstaw, by okres urlopu wychowawczego, gdy pracownik jest zwolniony z obowiązku świadczenia takiej pracy w celu sprawowania osobistej opieki nad małym dzieckiem, wliczać do czasu pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem SN cel urlopu wychowawczego jest inny od urlopu macierzyńskiego, zwolnienia z powodu choroby lub od urlopu dla poratowania zdrowia. Nie zalicza się do okresu pracy w szczególnym charakterze, gdyż nie zapewnia możności dalszego wykonywania pracy. Dotyczy to zresztą nie tylko nauczycieli, ale także innych grup zawodowych objętych uprawnieniem do preferencyjnej emerytury we wcześniejszym wieku. Dlatego okres ten zalicza się jedynie do ogólnego stażu pracy (niepublikowany wyrok z 6 czerwca 2006 r., sygn. I UK 338/05).

Ilu nauczycieli skorzystało z praw emerytalnych

Ilu nauczycieli skorzytało z praw emerytalnych Często zmieniające się przepisy nie sprzyjają nauczycielom. Sąd Najwyższy już wielokrotnie wypowiadał się na temat niekorzystnych zmian w Karcie nauczyciela, częściowo łagodząc ich skutki. Nie zmienia to faktu, że nauczycielom został już tylko rok na korzystanie z możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę bez względu na wiek. Jeśli nic się nie zmieni do tego czasu, mogą to zrobić tylko do końca 2007 r Źródło: ZUS

Prawo pracy Odpowiedzialność za uczniowskie ekscesy

Rozrabiali, szkoła zapłaci

Szkoła odpowiada majątkowo za skutki uczniowskiego ekscesu, do którego doszło, gdy nauczycielka zeszła na chwilę z dyżuru - wynika z czwartkowego wyroku Sądu Najwyższego (Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych).

Barbara R., nauczycielka matematyki w Zespole Szkół Handlowych im. Oskara Langego w Poznaniu, nieszczęsnego dnia, 8 listopada 1993 r., podczas piętnastominutowej przerwy przebywała w sali. Usłyszała krzyki dochodzące z bocznego korytarza, więc zaniepokojona poszła w tamtą stronę, zatrzymując się na chwilę przy męskiej toalecie. W tym momencie drzwi toalety zostały nagle z dużą siłą otwarte od wewnątrz i uderzyły nauczycielkę w tył głowy. Sprawcą był 15-letni uczeń, za nim wybiegł jego rówieśnik, który potracił ją łokciem.

Zdołała jeszcze odprowadzić chłopaków do pokoju nauczycielskiego. Nie wzywała od razu pogotowia, ale nieco później zaczęły się poważne zdrowotne komplikacje. Niektóre zresztą wyszły dopiero po kilku latach (uraz mechaniczny barku podczas zabiegu rehabilitacyjnego). Biegli zgodnie dostrzegali związek między tamtym urazem a jej dolegliwościami.

Tak czy inaczej zasądzono na jej rzecz znaczne odszkodowania (10 tys. zł - za przystosowanie mieszkania, 22 tys. - koszty pomocy osób trzecich, 35 tys. - refundacja za leki), ale i 100 tys. zł zadośćuczynienia za cierpienia fizyczne i krzywdę moralną oraz 1000 zł renty. Zasądzono te kwoty i świadczenia od szkoły.

Dlaczego? Zawinienie szkoły polegać ma na tym, że w czasie owej przerwy na korytarzu dyżurowały dwie inne nauczycielki i jedna z nich zeszła na kilka minut z dyżuru do pokoju nauczycielskiego (podobno zresztą z ważnej przyczyny). W tym czasie doszło do zdarzenia.

Adwokat Maciej Łuczak, pełnomocnik szkoły, podniósł jednak przed Sądem Najwyższym kilka zagadnień natury prawnej: Czy taka sprawa jest w ogóle sprawą z prawa pracy, a nie cywilną? Czy to szkoła (przez te kilka lat jej usytuowanie się zmieniało, teraz jest samorządową placówką) powinna być stroną pozwaną? Jaką winę można jej przypisać? A przede wszystkim, czy jest jakikolwiek, a tym bardziej adekwatny związek przyczynowy między owym opuszczeniem przez dyżurną nauczycielkę z korytarza a ekscesem ucznia czy uczniów? Zdaniem pełnomocnika szkoły dyżurna nauczycielka nie zawiniła. To był po prostu tragiczny zbieg okoliczności. Nie powinna więc płacić zasądzonych świadczeń.

Sąd Najwyższy nie podzielił tej oceny. - Dochodzenie roszczeń uzupełniających z tytuły wypadku przy pracy jest sprawą pracowniczą; w sprawie takiej pozwanym jest pracodawca, niezależnie od tego, czy ma osobowość prawną, czy nie.

W tej sprawie szkoła - powiedziała w uzasadnieniu wyroku sędzia Maria Tyszel - odpowiada na podstawie art. 415 kodeksu cywilnego (odpowiedzialność deliktowa, której przesłanką jest wina). Wina szkoły polega na niedbalstwie, na tym, że jednak nauczycielka zeszła z dyżuru - orzekł SN.

Wyrok jest ostateczny (sygn. II UK 371/03).

Organ prowadzący szkołę nie powinien powtórnie powierzyć stanowiska dyrektora szkoły wicedyrektorowi lub innemu nauczycielowi na kolejnych sześć miesięcy

http://www.rzeszow.uw.gov.pl/main.php?muid=6&mid=3699&akID=3920&cid=46eb1fa2ce88bc28#ak3920

Organ prowadzący szkołę nie powinien powtórnie powierzyć stanowiska dyrektora szkoły wicedyrektorowi lub innemu nauczycielowi na kolejnych sześć miesięcy. Bez względu na okoliczności sprawy i motywy nie wolno przepisu ustawy o systemie oświaty ustalającego granicę czasową( art. 36 a ust4 ) interpretować w ten sposób, że dotyczy ona tylko jednego powierzenia obowiązków, które musi zamknąć się w granicach 6 miesięcy. Nie może być tak,że każde powierzenie obowiązków dyrektora szkoły otwiera na nowo kolejny półroczny okres. Jest to termin nieprzekraczalny. Zdaniem Sądu przepisy nie przewidują żadnych od niego odstępstw i nie usprawiedliwiają tego żadne okoliczności .

(Wyrok NSA, sygn. akt. I OSK 455/06)

w wymianie plików powstala nowa kategoria

Pisma i interpretacje MEN i innych instytucji

umiescilam tam zebrane z forum i netu pisma- na pewno nie wszystkie, ale tyle ile udalo mi się zauważyc :)

W tej kategorii wszyscy mogą umieszczac pisma dla naszego wspólnego pożytku, a ja raz na jakiś czas ( pewnie na koniec roku)-uporządkuję je, żeby powstał nam zbiorek do wykorzystania

Myslę, ze dobrze byloby mieć tam jeszcze różne interpretacje PIP, itp, itd

Ale to już nie dziś zadanie.

Zbiór z plikow nie powstałby gdyby nie WY- forumowicze- dziękuję Wam Wszystkim w imieniu nas wszystkich

:))

Ściąga cz.7; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (7)

podatki.pl                                                                                                          27.12.2006

Pytanie: Czy sfinansowanie spartakiady ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych będzie świadczeniem rzeczowym, stanowiącym przychód pracownika podlegający opodatkowaniu?

Odpowiedź

Gdy zorganizowana impreza ma charakter otwarty i mogą wziąć w niej udział wszyscy pracownicy (ale nie wszyscy mają obowiązek się stawić, a jeśli już się stawią – korzystać w równym stopniu ze wszystkich udostępnionych im atrakcji), trudno określić, jaka kwota przychodu przypada na konkretnego pracownika. W związku z tym nie można dzielić poniesionych kosztów przez faktyczną liczbę uczestników – w tym przypadku spartakiady sportowej – i taką kwotę przypisać pracownikom do przychodów z pracy. Zatem wydatki na dofinansowanie imprez sportowo-rekreacyjnych o charakterze otwartym organizowanych przez zakład nie stanowią dla pracownika (uczestnika) źródła przychodu w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t.j. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.).

Pytanie: Czy otrzymana przez pracownika samotnie wychowującego czworo dzieci pomoc rzeczowa z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (na zakup węgla, transport, zakup kurtek i obuwia dla dzieci) korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź

Zakupione dla pracownika towary i usługi, sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, stanowią świadczenie rzeczowe, którego wartość korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Natomiast wartość przedmiotowych świadczeń przekraczająca ten limit stanowi przychód pracownika z tytułu stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego jest opodatkowana.

Pytanie: Czy korzysta ze zwolnienia podatkowego wypłacona z ZFŚS zapomoga z tytułu urodzenia dziecka?

Odpowiedź

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Pojęcia użyte w tym artykule nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem definicji podatkowych pojęć: „indywidualne zdarzenia losowe”, „klęska żywiołowa”, „długotrwała choroba”.

Cechą charakterystyczną zapomogi jest fakt, że jest to świadczenie jednorazowe, mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Zatem przez zapomogi, o jakich mowa w powyższym przepisie należy rozumieć świadczenia doraźne przyznane w uzasadnionych ważnymi względami życiowymi sytuacjach. Zasady przyznawania zapomóg powinny być sprecyzowane przez samego pracodawcę w regulaminie przyznawania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Reasumując, w sytuacji, gdy możliwość przyznania zapomogi wynika wprost z regulaminu, wypłacona z funduszu zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie: W jaki sposób należy udokumentować długotrwałą chorobę osoby ubiegającej się o zapomogę z funduszu?

Odpowiedź

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brakuje zapisów, które precyzowałyby sposób dokumentowania zdarzeń umożliwiających rozstrzygnięcie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku wypłaconych zapomóg. Powyższe kwestie dowodowe wyznaczają przepisy proceduralne prawa podatkowego, czyli art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), który stanowi, że jako dowód dopuścić należy wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W przypadku przyznawania zapomóg podanie osoby starającej się o świadczenie winno być udokumentowane aktualnymi dowodami, potwierdzającymi stan faktyczny na dany moment.

Katarzyna Sokołowska, ekonomistka

Pierwszy urlop.

Prawo do pierwszego urlopu

podatki.pl                                                                                                           20.12.2006

Pytanie: Kiedy uzyskuje się prawo do urlopu - jaki okres czasu należy przepracować aby móc skorzystać z urlopu po raz pierwszy? Jaki będzie wymiar tego urlopu?

Odpowiedź

W stosunku do osób, które podejmują swoja pierwszą pracę do uzyskania prawa do urlopu konieczne jest przepracowanie minimalnego chociażby okresu. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy uzyskuje mianowicie, w roku kalendarzowym, w którym podjął tę pracę, prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po okresie roku.

Wymiar urlopu przysługujący po roku pracy wynosić będzie 20 dni. Nawet bowiem pracownik, który zaczyna pracę po studiach wyższych po roku pracy będzie miał, łącznie z okresem uprawniającym do urlopu nabytym w związku z ukończeniem szkoły wyższej 9 a nie 10 lat pracy. 26 dniowy urlop przysługuje osobom zatrudnionym co najmniej 10 lat.

Pracownikowi, który podjął pracę po upływie trzydziestu dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, czas odbywania tej służby wlicza się do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjęli pracę. Może zatem wystąpić sytuacja, w której pracownik po studiach wyższych (z tego tytułu do stażu urlopowego wliczamy 8 lat), odbędzie przeszkolenie wojskowe (odbywa się w wymiarze do 3 miesięcy). W takiej sytuacji i tak po roku pracy pracownik będzie miał prawo do 20 dni urlopu (ciągle jest staż urlopowy będzie krótszy niż 10 lat).

Nie można jednak wykluczyć wystąpienia sytuacji (chociaż jest to raczej założenie teoretyczne), w której osoba podejmująca pierwsze zatrudnienie będzie miała już ponad 9 lat okresów zaliczanych do stażu urlopowego.

Istotne jest to, że tego rodzaju urlop cząstkowy przysługuje w pierwszym roku pracy, a nie przez pierwszy rok pracy. Pracownik nabywa prawo do pełnego urlopu wypoczynkowego na normalnych zasadach z dniem 1 stycznia kolejnego roku kalendarzowego. Nie udzielamy więc urlopu cząstkowego przez pierwszy rok pracy (chyba że pokrywa się on z rokiem kalendarzowym), lecz tylko do końca danego roku kalendarzowego.

Ważny problem związany z udzielaniem takiego cząstkowego urlopu wynika z tego, że dzieląc wymiar urlopu przysługujący po roku pracy (20 dni) na 12 otrzymujemy 1,666… dnia. Przepisy Kodeksu pracy nie dają tutaj wprost żadnego rozwiązania, gdyż w przeciwieństwie do pracowników niepełnoetatowych nie ma przepisu, który nakazywałby zaokrąglanie niepełnego dnia urlopu w górę do pełnego dnia. Można w związku z tym stosować następujące rozwiązania:

- stosowanie zaokrągleń na korzyść pracownika (do pełnego dnia). Takie rozwiązanie jest korzystne dla pracownika, a zatem w braku przepisu wyraźnie go zakazującego można je stosować. Pamiętać jednak należy, że przy takim zaokrąglaniu łączny wymiar urlopu danego pracownika w ciągu roku nie może przekroczyć 20 dni;

- szczegółowe wyliczanie wymiaru urlopu z podziałem nie tylko na godziny, ale także na minuty. Jest ona na pewno trudniejsza w praktyce, gdyż wymaga więcej pracy. Może ponadto stwarzać wiele problemów związanych z zaokrągleniami itp.;

- udzielanie urlopu w pełnych dniach i jakby gromadzenie pozostałych części (niepełnych dni) urlopu. Moim zdaniem jednak trudno jest obronić takie rozwiązanie, zwłaszcza przy systemach czasu pracy charakteryzujących się często dłuższą niż 8 godzin pracą.

Podstawa prawna:

- art. 153 – 155 Kodeksu pracy,

- art. 93, 120 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. nr 241 z 2004 r., poz. 2416 z poźn. zm.)

Marek Rotkiewicz

Ściąga cz.8; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (8)

podatki.pl                                                                                        02.01.2007

Pytanie: Z własnych środków obrotowych zakład pracy sfinansował wycieczkę zakładową dla pracowników. Czy wydatek ten stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu?

Odpowiedź.

Tak. Wydatek sfinansowany ze środków obrotowych firmy będzie dla pracownika przychodem, nie korzysta bowiem ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t.j. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Pytanie: Czy na pracodawcy zmarłego pracownika (emeryta lub rencisty) ciąży obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu umorzonej pożyczki, jak również wystawienia spadkobiercom pracownika jakiejkolwiek informacji PIT?

Odpowiedź

W przypadku umorzenia pożyczki po śmierci pracownika (emeryta lub rencisty), spadkobiercy - ustanowieni postanowieniem sądu, którzy przyjęli obowiązki dłużnika, uzyskują przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie przychód z innych źródeł (art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym). Przychód ten odpowiada wartości umorzonego świadczenia. Nie spłacona pożyczka zaciągnięta przez spadkodawcę stanowi bowiem dług spadkowy. Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców.

W związku z tym płatnik będzie zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego podatnikom (spadkobiercom zmarłego) i urzędom skarbowym właściwym według ich miejsca zamieszkania po zakończeniu roku podatkowego, w którym umorzono spadkobiercom dług z tytułu niespłaconej pożyczki zmarłego.

Pytanie: Czy stypendium sfinansowane z funduszu dla dzieci po byłym pracowniku, wypłacane do czasu ukończenia przez nie szkoły, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Odpowiedź

W art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym zawarty jest zamknięty katalog zwolnień przedmiotowych od podatku. Katalog ten nie wymienia jednak stypendiów dla dzieci po byłym pracowniku, wypłaconych z funduszu socjalnego do czasu ukończenia przez nie szkoły. Uznać więc należy, że stypendium będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z innego źródła. W myśl art. 20 ust. 1 pkt 1 za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Pytanie: Czy zakup biletów do kina i teatru z funduszu jest obciążony podatkiem dochodowym?

Odpowiedź

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł, rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. W oparciu o ten przepis ustawodawca zwolnił więc od podatku wartość rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1. świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,

2. źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych,

3. wartość świadczeń rzeczowych nie przekracza 380 zł.

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że pracodawca lub związek zawodowy jest zobligowany do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis powyższy określa zatem źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku konieczne jest, aby pracodawca bądź związek zawodowy nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub fundusz związków zawodowych. Ustawodawca nie odnosi się w tym przepisie do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez fundusz lub związek zawodowy 100 proc. wartości świadczeń bądź częściowe jego sfinansowanie.

Nie mogłyby natomiast korzystać ze zwolnienia świadczenia rzeczowe, które chociażby w minimalnej kwocie zostały sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy. Uwzględniając wskazane przepisy, jeżeli pracodawca ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w całości sfinansował lub w części dofinansował zakup biletów, a wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika nie przekroczyła w roku podatkowym 380 zł, powyższe wydatki jako świadczenia rzeczowe korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Katarzyna Sokołowska, ekonomistka

szukam potem, to przekleję ;-)

http://www.oskko.edu.pl/forum/thread.php?t=6392#FBK

WÓJT GMINY

CYCÓW                                                                  Cyców, dnia: 19.05.2006 r.

OW-4313/6/2006

Ministerstwo Edukacji Narodowej w Warszawie

Zwracamy się z prośbą o interpretację zapisów ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (t.j. z 2003 r., Dz. U. Nr 118, poz. 1112 ze zmianami) w zakresie dotyczącym czasu pracy nauczycieli zatrudnionych w szkołach, dla których organem prowadzącym jest jednostka samorządu terytorialnego, tzn. czasu pracy, o którym mowa art. 42 ust. l i 2 w/w ustawy. W szczególności prosimy o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

1)      Czy czas pracy nauczyciela wynosi wraz z obowiązkowym pensum 40 godzin tygodniowo?

2)      Czy organ prowadzący może nakazać dyrektorom szkół ujęcie w arkuszach    organizacji    szkół zajęć, wynikających z zadań statutowych      szkoły,      ze      szczególnym uwzględnieniem zajęć opiekuńczych i wychowawczych wynikających      z      potrzeb i zainteresowań  uczniów?     Co  można  zrobić  w  przypadku,   kiedy dyrektor   szkoły nie podporządkuje   się   i   nie   ujmie   w   arkuszu organizacji szkoły tych zajęć? Czy istnieje możliwość nie zatwierdzenia takiej organizacji szkoły?

3)      Czy jest określony wzór druku arkusza organizacji Szkoły?

4)      Czy   nauczyciel   prowadzący   koło   zainteresowań   z   grupą   uczniów zainteresowanych powinien otrzymywać wynagrodzenie jak za godziny ponadwymiarowe?

5)      Ile wynosi czas pracy dyrektora lub wicedyrektora, który ma obniżone pensum na   podstawie  art.  42  ust.  6  i  7  pkt  2  ustawy-Karta Nauczyciela?

Z poważanie

MINISTERSTWO                                             Warszawa, 2006-07-14

EDUKACJI NARODOWEJ Departament Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli Al. J, Ch. Szacha 25 00-918 Warszawa DPZN - WSW - UK. - 1820-25/06

Pan

Wiesław Pikuła

Zastępca Wójta Gminy Cyców

W odpowiedzi na pismo z dnia 19 maja 2006 r. Nr OW-4313/6/2006 Ministerstwo Edukacji Narodowej - Departament Pragmatyki Zawodowej Nauczycieli uprzejmie wyjaśnia, co następuje:

Ad. 1. Zgodnie z przepisem art. 42 ust. l i 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. -Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, póz. 674) czas pracy nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć nie może przekraczać 40 godzin na tydzień. W ramach czasu pracy i ustalonego wynagrodzenia nauczyciel jest zobowiązany do realizacji:

1)      zajęć  dydaktycznych,  wychowawczych  i  opiekuńczych,  prowadzonych bezpośrednio z uczniami albo na ich rzecz (pensum), w wymiarze określonym w art. 42 ust. 3 Karty Nauczyciela lub ustalonym przez dyrektora szkoły na podstawie art. 42 ust. 4a albo przez organ prowadzący szkołę na podstawie art. 42 ust. 7 Karty Nauczyciela;

2)      innych czynności i zajęć wynikających z zadań statutowych szkoły, ze szczególnym   uwzględnieniem   zajęć    opiekuńczych    i    wychowawczych wynikających z potrzeb i zainteresowań uczniów;

3)      zajęć   i   czynności   związanych   z   przygotowaniem   się   do   zajęć, samokształceniem i doskonaleniem zawodowym.

Jak wynika z powyższego, realizacja pensum zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych wypełnia tylko część obowiązkowego tygodniowego czasu pracy nauczyciela,

Ad. 2. i 3. Wprawdzie akty prawne nie określają wzoru druku arkusza organizacji szkoły, Jednak jego zawartość wynika z przepisów prawa oświatowego. Zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkól (Dz. U. Nr 61, poz. 624 z późn. zm,) w arkuszu, organizacji szkoły określana jest corocznie szczegółowa organizacja nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym. Arkusz organizacji szkoły opracowuje dyrektor szkoły, z uwzględnieniem szkolnego planu nauczania, o którym mowa w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku. Organ prowadzący szkołę zatwierdza arkusz organizacji szkoły w terminie do dnia 30 maja danego roku, po uprzednim uzyskaniu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny.

Z przepisów oświatowych wynika, co następuje;

1)    Ramowe statuty poszczególnych typów szkół i placówek określone w załącznikach do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001   r.   w   sprawie   ramowych   statutów  publicznego   przedszkola  oraz publicznych szkół (Dz. U. Nr 61, póz. 624 z późn, zm.) obligują dyrektora szkoły do zamieszczenia w arkuszu organizacyjnym takich danych, jak:

• liczba pracowników szkoły,
• liczba stanowisk kierowniczych,
• ogólna liczba godzin zajęć  edukacyjnych  finansowanych ze  środków przydzielonych przez organ prowadzący szkołę,
• liczba godzin zajęć prowadzonych przez poszczególnych nauczycieli.

2)   Arkusz organizacji pracy szkoły stanowi podstawę ustalenia przez dyrektora tygodniowego rozkładu zajęć edukacyjnych w szkole, zatem powinien zawierać także:

•         wykaz zajęć edukacyjnych z podziałem na przedmioty klasy, grupy,

•          wykaz nauczycieli wraz z informacją o  posiadanych przez  nich kwalifikacjach, 

•          przydział zajęć dla poszczególnych nauczycieli.

3)   Z uwagi na to, że arkusz organizacji pracy szkoły ma określić nie tylko szczegółową organizacje nauczania, ale także wychowania i opieki w danym roku szkolnym, należy w nim uwzględnić także informacje dotyczące:

•     biblioteki szkolnej, świetlicy, internatu, organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej,

•         kwalifikacji oraz wymiaru zatrudnienia bibliotekarza, wychowawców świetlicy lub internatu, jak również nauczycieli realizujących ustalone w szkole formy pomocy psychologiczno - pedagogicznej,

•         zajęć pozalekcyjnych (np. kół zainteresowań) prowadzonych przez nauczycieli w ramach 40 - godzinnego tygodnia pracy.

4)        W arkuszu organizacji pracy szkoły wyszczególnić należy także stanowiska
kierownicze (dyrektor, wicedyrektor, kierownik internatu, itp.) oraz powierzenie
dodatkowych funkcji nauczycielom (np. wychowawca klasy, opiekun stażu).

5)        Z art. 9d ust. 8 ustawy - Karta Nauczyciela wynika obowiązek podania w
arkuszu organizacji:

·           liczby nauczycieli w podziale na stopnie awansu zawodowego, przystępujących do postępowań kwalifikacyjnych lub egzaminacyjnych w roku szkolnym, którego dotyczy arkusz, ze wskazaniem terminu złożenia przez nauczycieli wniosków o podjęcie tych postępowań.

Stosownie do art. l pkt 15 ustawy z dnia 7 września 1991 r, o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, póz. 2572 z późn. zm.) szkoła zobowiązana jest do zapewnienia warunków do rozwoju zainteresowań i uzdolnień uczniów przez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz kształtowanie aktywności społecznej i umiejętności spędzania czasu wolnego. Nie może zatem budzić wątpliwości obowiązek wykazania przez dyrektora w arkuszu organizacji szkoły tego rodzaju zajęć, wraz z przydziałem ich realizacji nauczycielom, w ramach obowiązków, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela,

Departament zwraca szczególną uwagę na fakt, że arkusz organizacji szkoły podlega corocznie nadzorowi ze strony kuratora oświaty według kryterium legalności, tj. zgodności z przepisami prawa. Zgodnie z art. 31 pkt 6a ustawy o systemie oświaty kurator oświaty opiniuje arkusze organizacji publicznych szkół i placówek, w zakresie ich zgodności z przepisami, przedstawiane przez organy prowadzące szkoły i placówki przed zatwierdzeniem arkuszy. Jeżeli zatem w projekcie arkusza przekazanym do zaopiniowania przez kuratora oświaty nie zostaną wykazane zajęcia, o których mowa w art. l pkt 15 ustawy o systemie oświaty oraz w art. 42 ust. 2 Karty Nauczyciela, stanowi to podstawę do wyrażenia negatywnej opinii kuratora oświaty, co powinno skutkować niezwłocznym uzupełnieniem arkusza w tym zakresie. Jeżeli dyrektor szkoły nie uwzględni w organizacji szkoły ww. zajęć, stanowi to naruszenie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty oraz Karty Nauczyciela. Na mocy przepisu art. 34 ust. l ustawy o systemie oświaty, organ sprawujący nadzór pedagogiczny może polecić, w drodze decyzji, usunięcie uchybień, jeżeli szkoła albo organ prowadzący prowadzi swą działalności z naruszeniem przepisów ustawy - kurator oświaty może zatem nakazać wykazanie takich zajęć w arkuszu organizacji szkoły.

Ad. 4. Koła zainteresowań nauczyciele prowadzą w ramach 40 godzinnego tygodnia czasu pracy, ale poza godzinami zajęć pensum, w ramach zajęć i czynności wynikających z zadań statutowych szkoły (art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela). Nie mogą one być uznane za zajęcia realizowane przez nauczycieli w ramach godzin ponadwymiarowych. Byłoby to sprzeczne z definicją godziny ponadwymiarowej, określoną w art. 35 ust. l i 2 Karty Nauczyciela. W myśl tych przepisów przez godzinę ponadwymiarową rozumie się godzinę zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych przydzieloną nauczycielowi powyżej tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych, w szczególnych wypadkach, podyktowanych wyłącznie koniecznością realizacji programu nauczania lub zapewnienia opieki w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Realizacja programu nauczania odbywa się w ramach zajęć edukacyjnych obowiązkowych dla wszystkich uczniów, a nie w ramach kół zainteresowań. Wyklucza to zatem możliwość przydzielenia nauczycielowi godzin ponadwymiarowych na prowadzenie tych kół.

Zgodnie z treścią art. 42 ust. 2 Karty Nauczyciela nauczyciel otrzymuje ustalone, comiesięczne wynagrodzenie za zajęcia i czynności wykonywane w ramach 40 godzinnego tygodniowego czasu pracy, a nie tylko za pracę w ramach godzin pensum. Przepisy nie przewidują odrębnego składnika wynagrodzenia za prowadzenie kół zainteresowań. Po zmianach systemowych w zakresie wynagrodzeń nauczycieli wprowadzonych w 2000r. przepisy ustawy - Karta Nauczyciela regulują wszystkie podstawowe składniki wynagrodzenia oraz zasady ich ustalania, w tym także upoważniają odpowiednie podmioty do stanowienia o ich wysokości. W myśl art. 30 ust. l ustawy - Karta Nauczyciela wynagrodzenie nauczyciela składa się z enumeratywnie wymienionych składników:

1)      wynagrodzenia zasadniczego,

2)      dodatków: za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego oraz za warunki pracy,

3)      wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw,

4)      nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, z wyłączeniem świadczeń z ZFŚS i dodatków socjalnych,        

W efekcie wprowadzenia w 2000 roku nowego systemu wynagradzania liczba wypłacanych dodatków i wynagrodzeń za zajęcia dodatkowe została istotnie ograniczona w stosunku do składników wypłacanych w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz. U. Nr 29, póz. 160 z późn, zm.). Wraz z uchyleniem dotychczasowych przepisów płacowych zlikwidowano szereg dodatków i tytułów do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia, tym samym znacząco została uproszczona struktura wynagrodzenia, co było przecież jednym z celów wprowadzenia nowego systemu wynagradzania. Nie można jednak zapominać, iż wprowadzając nowy system równocześnie podwyższono wysokość wynagrodzeń zasadniczych nauczycieli i określono nowe rodzaje dodatków oraz warunki ich przyznawania.

Obecnie składnikiem wynagrodzenia, którego zakres podmiotowy obejmuje realizację zajęć wynikających z zadań statutowych szkoły (np. kół zainteresowań) jest dodatek motywacyjny. Dodatek motywacyjny nie jest obligatoryjnym składnikiem wynagrodzenia przyznawanym według zasady „każdemu po równo", a - podobnie jak we wszystkich innych pragmatykach zawodowych - składnikiem uznaniowym, zależnym od ilości realizowanych zadań i jakości świadczonej pracy.

Ad. 5. Czas pracy nauczyciela, któremu powierzono stanowisko dyrektora szkoły lub inne stanowisko kierownicze w szkole, wynosi - stosownie do art. 42 ust. l Karty Nauczyciela - do 40 godzin na tydzień. Uwzględniając odrębny w stosunku do innych nauczycieli charakter obowiązków dyrektora szkoły, Karta Nauczyciela zawiera szczególne regulacje dotyczące jego pensum. Zgodnie z art. 42 ust. 6 ustawy organ prowadzący szkołę, w drodze uchwały podjętej na podstawie przepisu art. 42 ust. 7 pkt 2 w związku z art. 91d ust. l tej ustawy może obniżyć dyrektorowi szkoły tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć określony w art. 42 ust. 3 (pensum) w zależności od wielkości i typu szkoły oraz warunków pracy lub może zwolnić go od obowiązku realizacji tych zadań.

Obniżenie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć (pensum) nie powoduje jednak obniżenia 40-godzinnego tygodniowego czasu pracy dyrektora szkoły, a jedynie służy zwiększeniu czasu przeznaczonego na realizację obowiązków związanych z zajmowaniem stanowiska kierowniczego. Należy też zwrócić uwagę, ze w myśl art. 7 ust. l Karty Nauczyciela dyrektor szkoły sprawuje opiekę nad dziećmi i młodzieżą uczącą się w szkole, co wymaga jego obecności (lub osoby przez niego upoważnionej) w czasie godzin pracy szkoły.

p.o. DYREKTORA DEPARTAMENTU

mgr Dorota Igielska

(nazwisko słabo czytelne na piśmie xero)

Ściąga cz. 9; zfśs

ZFŚS w pytaniach i odpowiedziach (9)

podatki.pl                                                                                                   15.01.2007

Pytanie: Czy przedłożone przez pracowników rachunki w kwocie 380 zł, wystawione na zakład pracy, mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach rzeczowych świadczeń sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych?

Odpowiedź

Niestety. Nie znajduje tutaj zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że świadczeniem rzeczowym jest świadczenie o charakterze materialnym: nieodpłatnym, odpłatnym bądź częściowo odpłatnym. Refundując pracownikom w formie pieniężnej poniesiony przez nich udokumentowany wydatek na zakup wybranych towarów handlowych, zakład pracy dokonuje wypłaty świadczenia pieniężnego, a nie rzeczowego. Wobec tego dokonany przez zakład pracy zwrot kwoty zapłaconej przez pracownika za zakupione towary nie korzysta ze zwolnienia w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym i stanowi dochód podlegający opodatkowaniu, w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma znaczenia w tym przypadku fakt, że faktura zostanie wystawiona na pracodawcę, a wydatkowana przez pracownika kwota zostaje mu zwrócona po okazaniu faktury.

Pytanie: Co powinien zawierać dokument potwierdzający poniesienie wydatku na zorganizowanie wypoczynku dzieci i młodzieży przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie?

Odpowiedź

Niezbędnym do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest posiadanie dokumentu (faktury VAT, rachunku, dowodu wpłaty), z którego będą wynikały co najmniej:

1. nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego wpłata została dokonana,
2. tytuł zapłaty,
3. imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,
4. imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,
5. kwotę i datę dokonania zapłaty.

Pytanie: Czy związki zawodowe działające w zakładzie pracy mają wpływ na sposób dysponowania środkami zgromadzonymi w Funduszu?

Odpowiedź

Tak. Pracodawca, który nie wpłaca środków na zakładowy funduszu świadczeń socjalnych lub wydaje je niezgodnie z ich przeznaczeniem, musi liczyć się z koniecznością odpowiadania przed sądem. Prawo do wstąpienia na drogę sądową z roszczeniami o zwrot środków wydanych niezgodnie z ustawą, lub o przekazanie należnych środków na fundusz mają zwłaszcza związki zawodowe, na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Inaczej jest w sytuacji, gdy w firmie nie działają związki zawodowe. Wtedy pomocny w egzekwowaniu obowiązków wynikających z ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych może okazać się inspektor pracy.

Pytanie: Czy pożyczki wypłacane z ZFŚS są zwolnione od podatku od czynności cywilnoprawnych?

Odpowiedź

W odniesieniu do pożyczek wypłacanych z ZFŚS nie ma konsekwencji podatkowych w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem na podstawie art. 9 pkt 10 lit. e ustawy z dnia 09 września 2000 r. pożyczki te zostały zwolnione z podatku.

Pytanie: Czy od wypłaconej pracownikowi jednorazowej zapomogi z Funduszu w związku z kradzieżą portfela z wszystkimi poborami słusznie należy pobrać podatek oraz czy kradzież portfela można traktować jako zdarzenie losowe?

Odpowiedź

Wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „zdarzenie losowe”, ale zgodnie ze znaczeniem, jakie ma ono w języku potocznym określamy je jako zdarzenie zależne od losu – kolei, wydarzeń życia. Zatem zdarzenia losowe mogą być spowodowane nie tylko działaniem sił przyrody, ale również działaniem ludzi, pod warunkiem jednak, że zachowane są przesłanki losowości tzn. musi zachodzić zdarzenie nieprzewidywalne, niezależne od woli człowieka i nie do uniknięcia, mimo zachowania należytej staranności. Zatem niezbędne jest tutaj ustalenie powodu udzielenia zapomogi, natomiast inne sytuacje, nie objęte przepisami ustawy nie mają wpływu na nabycie prawa do zwolnienia. Oznacza to, że jeżeli choćby jedną z przesłanek wypłacenia zapomogi było zdarzenie wymienione w przepisach, to stanowi wystarczającą podstawę do zastosowania zwolnienia w przedmiotowym przypadku.

Niezależnie od tego należy wskazać, iż cechą charakterystyczną zapomogi jest fakt, że jest to świadczenie jednorazowe, mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu wystąpienia określonego zdarzenia. Można więc uznać, że kradzież środków finansowych jest zdarzeniem losowym, a przyznana zapomoga w związku z zaistnieniem tego zdarzenia może korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym.

Katarzyna Sokołowska, ekonomistka

Niespłacone pożyczki

Umorzenie niespłaconych pożyczek udzielonych z ZFŚS

podatki.pl                                                                                                           15.01.2007

Pytanie podatnika: Czy umorzone bądź przedawnione wierzytelności stanowią dla pracowników i byłych pracowników Spółki przychód podlegający opodatkowaniu?

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 8 września 2006 r. Nr DM/415-0028/06/EW dotyczące interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 24 maja 2006 r. Płatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że Płatnik umarza bądź odpisuje jako przedawnione należności wobec osób fizycznych (obecnych i byłych pracowników) z tytułu niespłaconych w części pożyczek udzielonych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych bądź też kwoty nierozliczonych przez pracowników zaliczek.

Wobec tego powstała wątpliwość czy dokonując powyższych czynności wnioskodawca jest zobowiązany do doliczenia kwot umorzonych lub przedawnionych wierzytelności do przychodów ze stosunku pracy pracownikom oraz wystawienia informacji PIT-8C, gdy wierzytelność przysługuje od byłych pracowników. Zdaniem wnioskodawcy - brak jest podstaw do opodatkowania tych kwot, bowiem nie są to "nieodpłatne świadczenia" w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w stosunku do byłych pracowników i art. 12 tej ustawy - w stosunku do pracowników. Tym samym płatnik nie ma obowiązku ich doliczenia pracownikom do przychodów ze stosunku pracy ani wystawienia informacji PIT-8C w stosunku do byłych pracowników.

Postanowieniem z dnia 8 września 2006 r. Nr DM/415-0028/06/EW Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Umorzone lub przedawnione wierzytelności z tyt. nierozliczonych zaliczek i niespłaconych pożyczek z ZFŚS dla pracowników bądź byłych pracowników Spółki stanowią bowiem przychód ze stosunku pracy.

Płatnik korzystając z przysługującego mu prawa wniósł zażalenie, w którym zarzuca naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że umorzone lub przedawnione wierzytelności stanowią przychód ze stosunku pracy. Ponadto wskazał, że zgodnie z wolą ustawodawcy wyłącznie uzyskanie korzyści majątkowej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie jest obojętna podatkowo dla przedsiębiorcy. Natomiast brak symetrycznego przepisu dotyczącego osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przesądza o niewystąpieniu obowiązku podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m.in. stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. za przychody (...) ze stosunku pracy, (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższych przepisów jednoznacznie wskazuje, że do przychodów ze stosunku pracy zaliczane są wszelkie świadczenia, które bez względu na źródło finansowania zostały wypłacone (lub postawione do dyspozycji) w związku z faktem pozostawania osób fizycznych w stosunku pracy z danym pracodawcą (nawet po ustaniu stosunku pracy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Płatnik umarza bądź odpisuje jako przedawnione wierzytelności z tytułu niespłaconych w części pożyczek udzielonych z ZFŚS obecnym i byłym pracownikom bądź nierozliczonych przez pracowników kwot zaliczek.

Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 z późn. zm) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy(...).

Powyższe oznacza, że pożyczka w rozumieniu cywilnoprawnym jest świadczeniem, które zobowiązuje pożyczkobiorcę do zwrotu należności w tej samej wysokości, w konsekwencji czego jej otrzymanie - co do zasady - ma charakter zwrotny. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych samo udzielenie przez pracodawcę pożyczki nie powoduje powstania przychodu u pożyczkobiorcy (pracowników bądź byłych pracowników). Przychód natomiast powstaje w momencie umorzenia tej pożyczki (w całości lub części) bowiem dopiero wówczas powstaje przysporzenie majątkowe u dłużnika.

Powstanie przysporzenia majątkowego wiąże się również z instytucją przedawnienia roszczeń (zobowiązania), które jest zdarzeniem prawnym powstającym z "mocy prawa" uregulowanym przepisami art. 117-125 K.c. W myśl art. 117 K.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Przy czym, termin przedawnienia wynosi 10 lat, a dla roszczeń oświadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata (art. 118 K.c.).

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny należy uznać, że w chwili udzielenia pożyczki pracownicy lub byli pracownicy otrzymali oznaczoną kwotę pieniędzy i dopóki nie zaistniały powyżej określone okoliczności (tj. umorzenie lub przedawnienie) byli zobowiązani kwoty te w tej samej wysokości zwrócić. Do czasu więc, kiedy przyznana należność (pożyczka) ma charakter zwrotny obojętna jest podatkowo. Natomiast przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. powstaje w momencie umorzenia (częściowego umorzenia) pożyczki lub jej przedawnienia (wówczas staje się bowiem świadczeniem bezzwrotnym). Powyższe również odnosi się do przedawnionych wierzytelności - nierozliczonych zaliczek.

Zatem w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej podniesiony w zażaleniu zarzut, że organ podatkowy naruszył przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bezpodstawny. Pogląd Spółki, że umorzenie lub przedawnienie zobowiązań stanowi wyłącznie uzyskanie korzyści majątkowej (tj. przychodu) tylko u przedsiębiorcy jest również nieuzasadniony. Ustawodawca w uregulowaniu zawartym w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. wskazał bowiem otwarty katalog świadczeń stanowiących przychody ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych. Użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów osiągane z tego tytułu mające swoje źródło w stosunku łączącym z pracodawcą są wyszczególnione przykładowo.

Reasumując Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, że z uwagi, iż umorzone lub przedawnione należności stanowią przychód ze stosunku pracy Płatnik na podstawie art. 39 w związku z art. 31 ustawy z dnia 26.07.1991 r. zobowiązany jest do zadeklarowania wartości tego przychodu (odpowiadającego równowartości kwot umorzenia bądź przedawnienia) w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11). Natomiast nie ma obowiązku sporządzania imiennej informacji PIT-8C.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Płatnik posługuje się pojęciem "byli pracownicy". W przypadku, gdy ta kategoria osób dotyczyć będzie również emerytów i rencistów, wówczas przyznane świadczenie zgodne z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991 r. podlegać będzie zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w wysokości 10% otrzymanego świadczenia. Na Płatniku ciążą wówczas obowiązki, o których mowa w art. 42 ust. 1 i 2 powołanej ustawy.

(Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 28.11.2006 r., sygn. BI/4117-0074/06 - Izba Skarbowa w Gdańsku)

emerytura a trzynastka

Porady prawne

Czy naganne zachowanie nauczyciela, które miało miejsce poza godzinami pracy i bez związku z wykonywaną pracą, może stanowić przyczynę zwolnienia

Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela mianowanego

Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela mianowanego
Wioletta Jędrychowska-Jaros

Nauczyciele należą do kategorii pracowników, których stosunki pracy regulują przepisy szczególne, a dokładnie ustawa z 26.1.1982 r. – Karta Nauczyciela1. W niniejszym opracowaniu autorka poddaje analizie jeden ze sposobów ustania stosunku pracy z nauczycielem mianowanym, a mianowicie rozwiązanie stosunku pracy na jego wniosek. Wniosek ten może stanowić bądź ofertę rozwiązania stosunku pracy za porozumieniem stron, bądź oświadczenie o jednostronnym wypowiedzeniu stosunku pracy.

Uwagi wprowadzające

Zagadnienie ustania stosunku pracy nauczycieli zatrudnionych na podstawie mianowania zostało uregulowane, podobnie jak kwestie dotyczące jego nawiązania i zmiany, w Karcie. Takstatywne wyliczenie powodów uzasadniających ustanie stosunku pracy jest wyrazem wzmożonej stabilizacji zatrudnienia charakterystycznej dla pracowników, których stosunek pracy został nawiązany w drodze mianowania. W odniesieniu do nauczycieli katalog przyczyn powodujących rozwiązanie stosunku pracy jest zawarty w art. 20 i 23 Karty. Możemy wymienić tutaj m.in. wniosek nauczyciela (art. 23 ust. 1 pkt 1). Zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt 1 Karty rozwiązanie stosunku pracy z tej przyczyny następuje z końcem roku szkolnego, po uprzednim złożeniu przez nauczyciela trzymiesięcznego wypowiedzenia.

Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela

Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek pracownika jest sposobem zakończenia stosunku pracy, nieznanym w powszechnym prawie pracy (Kodeksie pracy)2. Poza Kartą przewiduje to ustawa z 25.7.1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych3, która w art. 37 ust. 1 stanowi, że „stosunek pracy z mianowanym pracownikiem naukowym ulega rozwiązaniu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia na wniosek pracownika”. Uregulowanie takie zawierało również nieobowiązujące już rozporządzenie RM z 27.10.1986 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników państwowej jednostki organizacyjnej „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”4 – stosunek pracy pracownika (zatrudnionego na podstawie mianowania) ulegał rozwiązaniu „na wniosek pracownika z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia”.

Instytucja rozwiązania stosunku pracy „na wniosek nauczyciela” została wprowadzona w ustawie z 27.4.1972 r. – Karta praw i obowiązków nauczyciela5. Poprzednio obowiązujące pragmatyki (z 1926 r. i 1956 r.) stanowiły o „dobrowolnym wystąpieniu ze służby”6. Jakkolwiek pragmatyka z 1972 r. wprowadzała zamiast przesłanki rozwiązania „przez dobrowolne wystąpienie ze służby” przesłankę rozwiązania stosunku pracy „na wniosek nauczyciela”, to w art. 92 ust. 2 wyraźnie nawiązywała do poprzednio obowiązujących pragmatyk, zwłaszcza tej z 1926 r. Według powołanego przepisu wniosek o rozwiązanie stosunku pracy nauczyciel powinien był zgłosić na piśmie na trzy miesiące naprzód i nie później niż na trzy miesiące przed zakończeniem zajęć w danym roku szkolnym. Zwolnienie nauczyciela na jego wniosek powinno było nastąpić nie później niż z chwilą zakończenia zajęć w danym roku szkolnym. Terminy te mogły za zgodą właściwego organu ulec skróceniu, co pozostawało jednak bez wpływu na fakt, że w takim wypadku rozwiązanie stosunku pracy następowało na wniosek nauczyciela przez wypowiedzenie.

Dokonana ustawą z 1972 r. zmiana „zgłoszenia” (dobrowolnego wystąpienia ze służby) „wnioskiem” (o rozwiązanie stosunku pracy) była w istocie zmianą terminologiczną. Znaczenie obu tych pojęć jest podobne. Według słownika języka polskiego7 pojęcie „wniosek” oznacza „to, co ktoś proponuje, propozycję, pisemne podanie, prośbę do władz w jakiejś sprawie”. Z kolei termin „zgłoszenie” zdefiniowany jest jako „pismo zawierające czyjąś gotowość do przystąpienia do czegoś, podanie kandydata”. Z obu sformułowań („zgłoszenia dobrowolnego wystąpienia ze służby” oraz „wniosku o rozwiązanie stosunku pracy”) wynika, że, po pierwsze – ustanie stosunku pracy następowało i następuje zawsze z inicjatywy nauczyciela, i po drugie – [...]

(cały artykuł  w Monitorze Prawa Pracyz numer 1/2007)

odpisu na zfśs na nauczyciela emeryta

Porady prawne - Jak dokonać odpisu na zfśs na nauczyciela emeryta

Ewa - a jak z dostępem do tych treści, które tu wrzuciłaś... bo mi wygląda na naruszenie praw autorskich.

http://www.infor.pl/pisma/i65.php?pismo=i65&strona=podstrona&P180=I65.2007.004.000005100&art_id=716818

"Jak dokonać odpisu na zfśs na nauczyciela emeryta
Dokument zawiera 3542 znaków, pełna treść dostępna będzie po zalogowaniu się.
Obecnie wyświetlane jest maksymalnie 500 znaków."

coś mnie dzisiaj w wątkach ścigają za prawa autorskie...ale ja korzystam z internetu jak każdy inny...nigdzie się nie włamuję.. i nie należę do klubu kadrowego...

wchodzę na infor...potem na kadry...i porady prawne http://kadry.infor.pl/porady-na-dzis.html i w linkach po lewej stronie jest dostęp do nowych porad... jeśli chcę stare, to wrzucam w szukaja... podaję przecież źródło...

wrzucam w google temat "Jak dokonać odpisu na zfśs na nauczyciela emeryta" i mam dostęp normalny, ale upewnię się jeszcze na drugim komputerze u dziecka w pokoju, bo może faktycznie macie rację... tylko, ze ja nigdy nie wykupowałam żadnych dodatkowych usług w inforze... ale sprawdzę to - dzięki

egzamin maturalny

Sąd Najwyższy, odpowiadając na pytanie rzecznika praw obywatelskich, rozstrzygnął w uchwale wątpliwości, jakie pojawiły się w orzecznictwie sądów rozpoznających pozwy nauczycieli domagających się wypłaty dodatków za czas pracy w trakcie matur. Ustawowy wymiar czasu pracy nauczyciela określony w art. 42 ust. 1 Karty Nauczyciela (Dz.U. z 1997 r. nr 56, poz. 357 z późn. zm.) wynosi 40 godz. tygodniowo, z czego 18 godzin to tzw. pensum, czyli obowiązkowy tygodniowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Jeżeli nauczyciel przekroczy wymiar pensum, otrzymuje dodatek. Nie dostaje go natomiast za pozostałe czynności wynikające np. z realizacji zadań statutowych szkoły.

Problem pojawił się po wprowadzeniu tzw. nowych matur. Nauczyciele składający pozwy twierdzili, że przeprowadzane przez nich egzaminy maturalne są formą pracy dydaktycznej. Przekroczenie przez nich 18-godzinnego pensum powinno zatem skutkować obowiązkiem wypłaty dodatkowego wynagrodzenia. Ministerstwo Edukacji Narodowej sprzeciwiało się takiej interpretacji, twierdząc, że przeprowadzanie matur jest realizacją zadań statutowych szkoły. Komisje egzaminacyjne rozwiązywały ten problem, przyznając nauczycielom w nim zasiadającym dodatki motywacyjne albo zawierając umowy o dzieło. Były to jednak rozwiązania doraźne, a nie systemowe. Sądy orzekające w sprawach pozwów nauczycieli zajmowały rozbieżne stanowiska. Dlatego sprawa trafiła do Sądu Najwyższego.

Obecna na rozprawie prokurator Prokuratury Krajowej podkreślała, że za udział w maturze nauczyciel powinien otrzymać dodatkowe wynagrodzenie, ponieważ zajęcia dydaktyczne to nie tylko nauczanie, ale także sprawdzanie zdobytej wiedzy.

W uchwale podjętej w siedmioosobowym składzie Sąd Najwyższy podzielił stanowisko prokuratury. W ustnym uzasadnieniu stwierdził, że sprawdzanie wiadomości uczniów podczas matury jest elementem procesu dydaktycznego. Ponadto uczestnictwo w tym egzaminie jest pracą wykonywaną przez nauczyciela. Zgodnie zaś z ogólnymi zasadami za wykonaną pracę należy się wynagrodzenie, które jest obowiązkowym świadczeniem pracodawcy. Za pracę w komisjach można również przyznać dodatek motywacyjny, ale jest to świadczenie dobrowolne, uzależnione od zaangażowania nauczyciela. Natomiast każdy z nauczycieli, który, egzaminując maturzystów, przekroczy tygodniowe pensum, ma prawo do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach ponadwymiarowych.

Sygn. akt III PZP 1/07

http://www.sn.pl/orzecznictwo/index.html

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 22.03.2007 r. (sygn. akt III PZP 1/07).
Uczestnictwo nauczyciela w przeprowadzeniu egzaminu maturalnego stanowi realizację zajęć dydaktycznych w rozumieniu art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), a zatem odpłatną pracę, która może być powierzona w celu realizacji programu nauczania w godzinach ponadwymiarowych (art. 35 ust. 1 i 2 Karty Nauczyciela).