proj. rozp.

Uwagi OSKKO

Stanowisko MEN

§ 4.

§ 9.

Jaki dokument potwierdza pracę w zawodzie? Do jakiej klasyfikacji należy się odnieść – klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego czy klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy?

Czy dwuletnia praca w zawodzie określonym w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego daje uprawnienia do przystąpienia do egzaminu potwierdzającego kwalifikację wyodrębnioną w zawodzie (czy przykładowo praca w zawodzie murarz daje podstawę przystąpienia do egzaminu potwierdzającego kwalifikację K1-wykonywanie robót murarskich - w zawodzie murarz-tynkarz; kwalifikację K2-wykonywanie robót tynkarskich)?

Jak można wykazać się dwuletnią pracą w zawodzie, w którym zamierza się dopiero uzyskać kwalifikację? Przykładowo – jak osoba, która zamierza przystąpić do egzaminu na kwalifikację K3 (kosztorysowanie) w zawodzie technik budownictwa ma się wykazać pracą jako technik budownictwa?

Odnosząc się do pytania dotyczącego dokumentu potwierdzającego pracę w zawodzie, uprzejmie informuję, że w wyniku uwag resortów, przedmiotowy projekt rozporządzenia uzupełniono o katalog otwarty, w którym zawarto przykładowe wyliczenie dokumentów stanowiących podstawę dokumentowania spełniania przez osobę zamierzającą przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, wymogu, co najmniej dwóch lat kształcenia się lub pracy w zawodzie, w którym wyodrębniono daną kwalifikację.

Zgodnie z przepisami projektowanego rozporządzenia w sprawie egzaminów eksternistycznych, podstawę dopuszczenia do egzaminu eksternistycznego potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie, w którym wyodrębniono daną kwalifikację stanowi udokumentowanie co najmniej dwuletniej pracy w zawodzie określonym w przepisach rozporządzenia w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, które wejdzie w życie z dniem 1 września 2012 oraz w zawodzie określonym w dotychczas obowiązujących przepisach w tym zakresie.

Osoba zamierzająca przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w danym zawodzie winna legitymować się doświadczeniem w zakresie tej kwalifikacji, czego potwierdzeniem jest dokument określający rodzaj pracy jaką wykonywała. W przypadku zawodu murarz-tynkarz, w którym wyodrębniono jedną kwalifikację (K1 Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich), osoba zamierzająca przystąpić do egzaminu potwierdzającego kwalifikację w tym zawodzie winna przedstawić dokument potwierdzający co najmniej dwuletnią pracę w charakterze murarza-tynkarza.

Do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie w zakresie kwalifikacji K3 Sporządzanie kosztorysów oraz przygotowywanie dokumentacji przetargowej może przystąpić osoba, która wykonywała zadania zawodowe wchodzące w skład zawodu technik budownictwa, w tym zadania odpowiadające ww. kwalifikacji. Jednakże tytuł technika budownictwa może uzyskać osoba legitymująca się wykształceniem średnim oraz świadectwami potwierdzającymi wszystkie kwalifikacje wyodrębnione w tym zawodzie.

§ 5.1.

Młodociany pracownik, który ukończył kształcenie teoretyczne w zasadniczej szkole zawodowej musi czekać do października na możliwość przystąpienia do egzaminu potwierdzającego ostatnią kwalifikację w zawodzie (mało prawdopodobne jest, ze przystąpi do egzaminu w lutym, na 4 miesiące przed zakończeniem nauki);

Czy dla absolwentów ZSZ realizujących kształcenie praktyczne jako uczniowie też jest przewidywany tak późny termin egzaminu?

Odnosząc się do uwagi dotyczącej terminów organizowania egzaminów eksternistycznych potwierdzających kwalifikacje w zawodzie, uprzejmie wyjaśniam, że egzaminy te przeprowadzane będą zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 83, poz. 562, z późn. zm.), gdzie szczegółowo opisano organizację i przebieg egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie. Zgodnie z przepisami powyższego rozporządzenia, egzaminy eksternistyczne potwierdzające kwalifikacje w zawodzie mogą być przeprowadzane w ciągu całego roku szkolnego w terminie ustalonym przez dyrektora komisji okręgowej w uzgodnieniu z Dyrektorem Komisji Centralnej.

Terminy egzaminów organizowanych w sesji zimowej (luty) i sesji jesiennej (październik), o których mowa w projekcie rozporządzenia w sprawie egzaminów eksternistycznych, odnoszą się do egzaminów eksternistycznych z zakresu obowiązkowych zajęć edukacyjnych określonych w ramowych planach nauczania szkoły podstawowej dla dorosłych, gimnazjum dla dorosłych, liceum ogólnokształcącego dla dorosłych lub z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla zasadniczej szkoły zawodowej.

§ 12

Czy dla kwalifikacji zawodowych jest nieograniczony okres „składania” kwalifikacji? Czy od potwierdzenia pierwszej i ostatniej kwalifikacji w zawodzie może upłynąć przykładowo 10 lat i zdający, który posiada odpowiedni poziom wykształcenia otrzyma dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe?

Odpowiadając na pytanie dotyczące okresu, w którym należy zdać egzaminy potwierdzające kwalifikacje w zawodzie ze wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie, uprzejmie informuję, że w projekcie rozporządzenia w sprawie egzaminów eksternistycznych nie wprowadzono żadnego ograniczenia w tym zakresie. Okres, w jakim osoba przystępująca do egzaminów eksternistycznych chce uzyskać potwierdzenie wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie zależy od niej samej.

§ 28.2

Czy osoba, która zdała egzaminy eksternistyczne z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla zasadniczej szkoły zawodowej ale nie ukończyła kwalifikacyjnych kursów zawodowych, może kontynuować kształcenie począwszy od klasy drugiej liceum ogólnokształcącego dla dorosłych?

Odnosząc się do uwagi dotyczącej przyjmowanie do klasy drugiej liceum ogólnokształcącego dla dorosłych osób, które zdały wszystkie egzaminy eksternistyczne z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla zasadniczej szkoły zawodowej, uprzejmie wyjaśniam, że planowane jest wprowadzenie do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz.U. Nr 26, poz. 232 z późn. zm.), nad nowelizacją którego trwają obecnie prace, przepisu, który stworzy taką możliwość.

§ 34.3

Jakie należy złożyć dokumenty potwierdzające wysokość dochodu?

Odpowiadając na pytanie dotyczące dokumentów potwierdzających wysokość dochodu, którymi osoba zamierzająca przystąpić do egzaminu eksternistycznego winna się posłużyć występując do dyrektora komisji okręgowej z wnioskiem o zwolnienie z całości lub części opłat za ww. egzamin, uprzejmie informuję, że mogą to być wszystkie dokumenty mogące potwierdzić wysokość dochodów, z których utrzymuje się dana osoba.

proj. rozp.

Uwagi OSKKO

Stanowisko MEN

§17

Zapis dotyczący terminu zatwierdzenia arkusza przez organ prowadzący, prowadzi to do sprzeczności z innym aktem prawnym (nie przewidzianym do zmiany) tj. rozporządzeniem MENiS z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie ramowych statutów: publicznego centrum kształcenia ustawicznego, publicznego ośrodka dokształcania i doskonalenia zawodowego oraz publicznego centrum kształcenia praktycznego (Dz. U. Nr 132, poz. 1226) gdzie w każdym z załączników jest mowa o arkuszu organizacyjnym i o terminie zatwierdzenia tegoż ustalonym na 31 maja.

Uważamy, że jest zasadne ujęcie tego w konsultowanym rozporządzeniu w sposób przedstawiony w §17 (najlepiej byłoby ustalić ten termin na 20 maja), ale powinny być wprowadzone zmiany w rozporządzeniu o ramowych statutach przez wykreślenie/uchylenie §6 z załącznika nr 1 i nr 3 oraz §7 z załącznika nr 2.

Odnosząc się do uwagi zgłoszonej do § 17 uprzejmie informuję, że zgodnie ze stanowiskiem Rządowego Centrum Legislacji odstąpiono od szczegółowego regulowania w przedmiotowym projekcie zasad sporządzania arkusza organizacji publicznych placówek i ośrodków, ponieważ kwestie te należą do zakresu przedmiotowego przepisów w sprawie ramowych statutów.

W projekcie rozporządzenia na publiczne placówki i ośrodki nałożono obowiązek sporządzenia na każdy rok szkolny planu kształcenia zawierającego wykaz pozaszkolnych form kształcenia wraz z informacją dotyczącą czasu trwania kształcenia i wymiaru godzin oraz planowanej liczby uczących się. Publiczne ośrodki mają także obowiązek sporządzać - tak, jak dotychczas -plan dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników na dany rok szkolny na podstawie skierowań zgłoszonych przez szkoły lub pracodawców. Plany te należy uwzględnić w arkuszu organizacji publicznych placówek i ośrodków.

§20. ust. 5.

Opłaty wnosi się na rachunek centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego lub ośrodka wskazany przez dyrektora. – przepis nie powinien precyzować, że ma to być rachunek cku, ckp czy ośrodka, wystarczy, że będzie to rachunek wskazany przez dyrektora cku, ckp czy ośrodka

Cku, ckp czy ośrodek są jednostkami budżetowymi, które, co prawda mogą, mieć wydzielony rachunek służący do gromadzenia środków, ale decyzja w sprawie utworzenia tego rachunku leży w gestii OP (art. 223 ustawy o finansach publicznych), a jak takiego rachunku nie ma, to jednostka budżetowa nie ma prawa przyjmować wpływów na żaden swój rachunek – musi wskazać rachunek organu prowadzącego.

Odnosząc się do uwagi zgłoszonej do § 20 ust. 5 uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 223 ust. 1 i 2 samorządowe jednostki budżetowe prowadzące działalność określoną w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) gromadzą na wydzielonym rachunku dochody określone w uchwale przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa m.in. jednostki budżetowe, które gromadzą dochody, źródła, z których dochody są gromadzone na rachunku oraz przeznaczenie dochodów, z tym że dochody wraz z odsetkami nie mogą być przeznaczone na finansowanie wynagrodzeń osobowych.

Instytucja wydzielonego rachunku dochodów stanowi jedyny wyjątek od zasady pokrywania przez jednostkę budżetową całości wydatków z budżetu i odprowadzania całości dochodów do budżetu. Przyjęcie proponowanego rozwiązania, w myśl którego opłaty wnosi się na dowolny rachunek wskazany przez dyrektora cku, ckp lub odidz, stanowiłoby obejście przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

§27.

Czy na kursie prowadzonym w formie zaocznej trzeba zrealizować taką samą liczbę godzin jak w formie stacjonarnej? Podstawa programowa nie uzależnia liczby godzin od formy kształcenia.

Odnosząc się do uwagi zgłoszonej do § 27, § 31 ust. 1, 2, 3 uprzejmie informuję, że minimalna liczba godzin kształcenia wynika z podstawy programowej kształcenia w zawodach - projekt rozporządzenia w sprawie kształcenia w formach pozaszkolnych nie ingeruje w tę materię.

§31. ust. 1

Po co to zastrzeżenie skoro liczba godzin zajęć na kursie nie zależy od formy kształcenia?

§31. ust. 2 i 3

Wynika stąd, że kurs prowadzony w formie stacjonarnej zakończy się szybciej niż kurs prowadzony w formie zaocznej, skoro trzeba zrealizować taką samą liczbę godzin.

§39

Brakuje ram czasowych ważności wymienionych tu zaświadczeń o ukończeniu kursu – naszym zdaniem do zaliczenia powinno dojść, gdy nie upłynęło zbyt wiele czasu (ile, to już jest detal - może 3, a może 5 lat, a może jeszcze dłużej i może być rożnie w zależności od tego jaki to był kurs) od ukończenia kursu by można było "zaliczyć" jakiś fragment kształcenia na kwalifikacyjnym kursie zawodowym – kształcenie zawodowe powinno charakteryzować się dużo większą dynamiką niż kształcenie ogólne.

Odnosząc się do uwagi zgłoszonej do § 39 uprzejmie informuję, że nie wydaje się zasadne i celowe określenie ram czasowych ważności zaświadczeń o ukończeniu kursów. Dotychczas też nie było takiej praktyki.

§41

Czy wszystkie osoby, które rozpoczną kształcenie w formach pozaszkolnych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia (1.09.2012) na dotychczasowych zasadach, będą w stanie ukończyć to kształcenie do 31.12.2012 w normalnym trybie?

Odnosząc się do uwagi zgłoszonej do § 41 uprzejmie informuję, że nie widzę zagrożeń wynikających z niemożności dokończenia kursów przez tych uczestników, którzy je rozpoczęli w oparciu o dotychczasowe przepisy. Nowe przepisy są przygotowywane z rocznym wyprzedzeniem również w tym celu, aby organizatorzy dotychczasowych form pozaszkolnych mogli właściwie zaplanować terminy ich zakończenia.

l. p.

Uwagi OSKKO

Stanowisko MEN

1.

§2 rozporządzenia jest tak sformułowany jakby rozporządzenie wchodziło przed 1.09.2011 – powinno być napisane, że na rok szkolny 2012/2013 nie prowadzi się już rekrutacji w wymienionych tam zawodach – niby to samo, ale jednak nie całkiem, bo rozporządzenie wejdzie w życie już po rekrutacji na rok szk. 2011/2012

Uprzejmie informuję, że § 2 projektu rozporządzenia został przeredagowany w poniższy sposób:

„§ 2. Na rok szkolny 2012/2013 nie prowadzi się rekrutacji kandydatów do klasy pierwszej (na semestr pierwszy) szkół prowadzących kształcenie w zawodach: asystent operatora dźwięku, (...), wiertacz odwiertów eksploatacyjnych i geofizycznych. Kształcenie w tych zawodach prowadzi się do zakończenia cyklu kształcenia."

2.

Dlaczego planowana jest likwidacja kształcenia w zawodzi ratownik medyczny? Naszym zdaniem wskazane jest utrzymanie kształcenia na poziomie policealnym, przy jednoczesnym stworzeniu warunków do dalszego kształcenia akademickiego.

Uważamy za niezasadny, przytaczany w publicznych dyskusjach argument, że przeniesienie kształcenia w zawodzie ratownika medycznego na poziom licencjatu zapewni właściwą jakość kształcenia. Wzrost liczby godzin w żaden sposób nie przekłada się na zwiększenie umiejętności praktycznych - w kształceniu akademickim wynika on przede wszystkim ze wzrostu liczby godzin teoretycznych. Jednocześnie pragniemy zwrócić uwagę, że obecnie kształcenie ratowników medycznych na poziomie licencjatu odbywa się także w trybie zaocznym, co w szkołach policealnych jest niedopuszczalne, ze względu na konieczność realizacji odpowiedniej liczby godzin, szczególnie praktycznych. Przekłada się to na wysokie umiejętności praktyczne ratowników medycznych kształconych w szkołach policealnych, które potwierdzane są egzaminem zewnętrznym.

Uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 205, poz. 1206) minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wprowadza zawody do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego na wniosek ministra właściwego w zakresie zawodu. Ministrem właściwym w zakresie zawodu ratownik medyczny jest minister właściwy do spraw zdrowia, który wystąpił do Ministra Edukacji Narodowej z wnioskiem o wykreślenie powyższego zawodu z projektowanej klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, z zastrzeżeniem, iż ostatni nabór do szkół policealnych kształcących w zawodzie ratownik medyczny powinien się odbyć w roku szkolnym 2012/2013. Wniosek Ministra Zdrowia został w pełni uwzględniony w projekcie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego przekazanym do uzgodnień międzyresortowych i   konsultacji społecznych.

W toku uzgodnień międzyresortowych Minister Zdrowia podtrzymał swoje stanowisko odnośnie wygaszania kształcenia w zawodzie ratownik medyczny w systemie oświaty. Wniosek Ministra Zdrowia jest dla Ministra Edukacji Narodowej wiążący.

3.

Czy z dniem wejścia w życie rozporządzenia, tj. 1.09.2012 r. należy we wszystkich szkołach zawodowych kształcących w zawodach wymienionych w rozporządzeniu, w dokumentacji przebiegu nauczania dotyczącej obecnych uczniów pozmieniać numer klasyfikacji zawodu zgodnie z tym rozporządzeniem? Jeżeli tak, to co w przypadku zawodów, które już w tym rozporządzeniu nie występują?

Nowe symbole cyfrowe dla zawodów ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego określonej projektowanym rozporządzeniem MEN
należy stosować w dokumentacji nauczania dotyczącej kształcenia rozpoczynającego się z dniem 1 września 2012 r. W stosunku do kształcenia
rozpoczętego przed dniem 1 września 2012 r. tj. prowadzonego w oparciu o przepisy dotychczasowe należy stosować dotychczasowe symbole cyfrowe zawodów.

Nadmieniam, iż symbol cyfrowy zawodu w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego ma przede wszystkim charakter porządkowy - najistotniejsza jest nazwa zawodu oraz typ szkoły, w jakim przewidziano kształcenie w tym zawodzie.

4.

Czy szkoła zawodowa będzie mogła już teraz, przed wejściem w życie tego rozporządzenia, rozpocząć procedurę w celu poszerzenia oferty kształcenia o nowe zawody zawarte w tym rozporządzeniu?

Szkoły prowadzące kształcenie zawodowe przygotowujące rekrutację na rok szkolny 2012/2013 wszelkie procedury będą prowadzić w oparciu o przepisy nowe - projektowane (z wyjątkiem ostatniego naboru do technikum uzupełniającego dla dorosłych przewidzianego zgodnie z art. 7 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 205, poz. 1206). W szczególności, jeżeli dotychczas w danym zawodzie istniała możliwość kształcenia w szkole policealnej, a projektowana klasyfikacja takiej możliwości nie przewiduje, kształcenie w tym zawodzie rozpoczynające się z dniem 1 września 2012 r. należy zaplanować w typie szkoły dopuszczonym nową klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego.

5.

Czy starając się o otwarcie nowego kierunku kształcenia od roku szk. 2012/2013 szkoła zawodowa, składając odpowiednie dokumenty w bieżącym roku szkolnym, powinna używać numeru zawodu z obecnego rozporządzenia czy już z nowej klasyfikacji (a może i tego i tego)?

6.

Czy kształcenie w kierunkach, które zgodnie z nowym rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji nie są przewidziane do kształcenia na poziomie szkoły policealnej, a dotychczas takie były, może być nadal prowadzone w szkole policealnej?

7.

Niektóre zawody są niedostępne do zdobywania dla osób dorosłych - np. technik teleinformatyk, technik telekomunikacji, technik pojazdów samochodowych, a zwłaszcza technik prac biurowych - nie można zdobywać tych zawodów ani w szkole dla dorosłych (nawet stacjonarnej) ani na kursach kwalifikacyjnych.

Na przykład: w zawodzie technik pojazdów samochodowych wyodrębniono trzy kwalifikacje

K1 - M.18 Diagnoza i naprawa podzespołów i zespołów pojazdów samochodowych, którą można uzyskać kończąc kurs kwalifikacyjny (co oznaczono przy zawodzie mechanik pojazdów samochodowych)

K2 - M.12 Diagnoza i naprawa układów elektrycznych i elektronicznych pojazdów samochodowych, którą można uzyskać kończąc kurs kwalifikacyjny (co oznaczono przy zawodzie mechanik elektromechanik samochodowy)

K3 - M.43 Organizacja i nadzór obsługi pojazdów samochodowych

Wobec tego, tylko kwalifikacji M.43 nie można uzyskać w wyniku kursu, co automatycznie oznacza pozbawienie możliwości zdobycia tego tytułu mechanika i elektromechanika pojazdów samochodowych (obojętnie w jaki sposób zdobytego czy na kursach, czy w ZSZ, czy eksternistycznie), pomimo tego, że podstawa programowa dla tych zawodów, przewiduje dalsze kształcenie w kierunku uzyskania tytułu technika pojazdów samochodowych.

Podobnie jest z monterem sieci i urządzeń telekomunikacyjnych (nie można zdobyć tego zawodu inaczej jak w ZSZ lub w trybie eksternistycznym) i technikiem telekomunikacji, gdzie jest wspólna jedna kwalifikacja: E.2 . Tu także jest niespójność z podstawą programową, która przewiduje uzyskanie tego tytułu po zdaniu egzaminów z brakujących kwalifikacji (E.18 i E.19), a nie można ich zdać, gdyż w tych kwalifikacjach nie są przewidziane ani kursy kwalifikacyjne, ani tryb eksternistyczny

Jest więcej takich niespójności pomiędzy tym rozporządzeniem a podstawą programową kształcenia zawodowego.

W projekcie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 15 września 2011 r. tj. w wersji przekazanej do uzgodnień międzyresortowych i konsultacji społecznych istotnie nie we wszystkich zawodach przewidziano możliwość kształcenia dla osób dorosłych (w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych lub w szkole policealnej). Wynikało to przede wszystkim z braku stanowiska ministrów właściwych dla niektórych zawodów odnośnie wyrażenia/ niewyrażenia zgody na kształcenie w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych. W toku uzgodnień międzyresortowych ministrowie przekazali swoje stanowiska (np. dotyczące wyrażenia zgody na prowadzenie kwalifikacyjnych kursów zawodowych dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodach technik pojazdów samochodowych, technik telekomunikacji, technik drogownictwa), tak więc w obecnej wersji projektu klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego tj. przygotowywanej do zwolnienia z Komisji Prawniczej nie przewiduje się sytuacji, aby dla jakiegokolwiek zawodu nie była zabezpieczona możliwość kształcenia dla osób dorosłych (dostępne formy to szkoła policealna i/lub kwalifikacyjny kurs zawodowy).

Informuję ponadto, że niektórzy ministrowie w toku przygotowywania i uzgadniania projektu rozporządzenia nie wyrazili zgody na możliwość kształcenia w szkołach policealnych dla dorosłych lub prowadzenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych dla kwalifikacji wyodrębnionych w pewnych zawodach, uzasadniając to względami jakości kształcenia, ochrony zdrowia i życia ludzi (np. w odniesieniu do zawodów medycznych i z zakresu zabezpieczenia społecznego), bezpieczeństwa ludzi i towarów (np. w odniesieniu do zawodów z dziedziny transportu lotniczego, morskiego czy drogowego), czy tłumacząc to wymogami międzynarodowymi (zawody z działu gospodarka morska) - wymogi te mogą być zrealizowane wyłącznie przy zabezpieczeniu odpowiedniej liczby godzin na kształcenie zawodowe, w tym kształcenie praktyczne (np. w zawodach technik geodeta czy technik geolog). W tych zawodach dla osób dorosłych tj. w wieku powyżej 18 lat i poza obowiązkiem nauki przewidziano możliwość zdobywania kwalifikacji w szkole policealnej.

Odnośnie zawodu technik prac biurowych uprzejmie informuję, iż decyzją ministra właściwego dla zawodu tj. ministra właściwego do spraw administracji publicznej zawód ten ma być przeznaczony wyłącznie dla osób niewidomych i słabowidzących i przewidziany do kształcenia w czteroletnim technikum na podbudowie gimnazjum oraz na kwalifikacyjnych kursach zawodowych. Jako zawód ogólnodostępny (tj. dla osób bez dysfunkcji wzroku) w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego przewidziano zawód technik administracji (także z właściwości ministra do spraw administracji publicznej), przeznaczony do kształcenia w dwuletniej szkole policealnej. Dla tego zawodu minister właściwy nie wyraził zgody na kształcenie w formie kwalifikacyjnych kursów zawodowych.

8.

Jeśli chcemy by możliwe było dalsze kształcenie absolwentów zasadniczej szkoły zawodowej w celu uzyskania tytułu technika, a tak to właśnie ujmuje podstawa programowa, to trzeba przewidzieć możliwość kształcenia szkolnego czy poza szkolnego dostępną dla osób dorosłych, gdyż czy tego chcemy czy nie osoba kończąca ZSZ będzie miała skończone co najmniej 18 lat, a często i 19 ( jeszcze przez co najmniej 10 lat, a potem o 1 rok mniej)

9.

Wydaje się zasadne by dla zawodów nierobotniczych, dla których udało się stworzyć tylko 1 kwalifikację, przewidzieć możliwość kształcenia tylko w szkole policealnej, wtedy gdy w technikum zawód ten jest przewidziany tylko dla osób niepełnosprawnych – przykładem takiego zawodu jest technik prac biurowych, który powinien być nadal dostępny również bez ograniczeń, ale na poziomie szkoły policealnej, gdyż nie przewiduje się zdobycia go w drodze ukończenia kursu zawodowego.

Zawody nierobotnicze, mające tylko jedną kwalifikację powinny być albo niedostępne w formie kursowej lub jeśli już, to tylko po wcześniejszym ukończeniu szkoły średniej.

Brakuje w uzasadnieniu wyjaśnienia dlaczego niektóre kwalifikacje nie są przewidziane do kształcenia kursowego pomimo tego, że dotyczą zawodu, dla którego zostały przewidziane kwalifikacje i to aż trzy – wydaje się, że nie ma przeszkód by zdobywać te kwalifikacje w formach kursowych.

Warto też, przy okazji takiej dużej zmiany w szkolnictwie zawodowym zrezygnować z podziału szkół policealnych na szkoły dla dorosłych i dla młodzieży – uczniowie szkoły policealnej są dorośli obojętnie jakiego typu by nie była. Zasadnym jest podział na szkoły policealne kształcące w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym (zaocznym) i w klasyfikacji zastrzec ewentualnie taką właśnie formę kształcenia – czyli zamiast zastrzeżenia, że kształcenie może być prowadzone tylko w szkole dla młodzieży należy napisać, że powinna to być szkoła policealna kształcąca w formie stacjonarnej.

Informuję także, iż podział szkół policealnych na szkoły dla młodzieży i dla dorosłych (ze względu na formę organizacyjną kształcenia a nie ze względu na wiek słuchaczy) jest ustalony w ramowych planach nauczania dla szkół publicznych. Zastrzeżenie kształcenia w szkole policealnej dla młodzieży(dotyczące np. zawodów medycznych czy zawodów żeglugi morskiej) wynika z wniosków ministrów właściwych dla zawodów.

l. p.

Uwagi OSKKO

Stanowisko MEN

1.

W części II są określone efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszarów kształcenia, gdzie jest podział na obszary ale podane tam umiejętności za każdym razem są zatytułowane: Umiejętności stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: (i tu podane są zawody wchodzące w obszar kształcenia) - Nie jest jasne, czy chodzi o efekty kształcenia w zakresie wspólnym dla podanych zawodów (czasem jest to tylko jeden zawód), czy umiejętności jakie musi mieć kandydat rozpoczynający kształcenie...?

Wiedza i umiejętności oraz kompetencje personalne i społeczne, które uczący się nabywa w procesie kształcenia zawodowego w projektowanym rozporządzeniu opisane są, zgodnie z ideą europejskich ram kwalifikacji, w języku efektów kształcenia. Obejmują one: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów, w tym kompetencje personalne i społeczne, efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru kształcenia oraz efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodach.

Efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru kształcenia stanowiące podbudowę do kształcenia w danym zawodzie lub grupie zawodów dotyczą wspólnych umiejętności nabywanych przez ucznia w procesie kształcenia, który realizowany jest w szkole ponadgimnazjalnej prowadzącej kształcenie zawodowe.

2.

Czemu są zawody na poziomie technikum o 1 kwalifikacji - czy to oznacza, że uczniowie ci aby otrzymać dyplom i tytuł zawodowy będą musieli zdać tylko 1 egzamin, a nie tak jak inni 3 egzaminy?

Kwalifikacje wyodrębnione w zawodach nauczanych w poszczególnych typach szkół, w: zasadniczej szkole zawodowej, technikum i szkole policealne, określa klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego. Zawody jednokwalifikacyjne to przede wszystkim zawody nauczane w zasadniczej szkole zawodowej. Wśród zawodów jednokwalifikacyjnych nauczanych na poziomie technikum i szkoły policealnej znajdują się te, dla których ministrem właściwym jest minister do spraw zdrowia, minister do spraw zabezpieczenia społecznego, minister do spraw transportu, minister do spraw gospodarki morskiej. Fakt wyodrębnienia w danym zawodzie na poziomie technika tylko jednej kwalifikacji wynika z jego specyfiki. Liczba egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe jest równa liczbie kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie. Należy przy tym wskazać, że w technikum zawody jednokwalifikacyjne, to najczęściej zawody, których absolwenci muszą jeszcze dodatkowo zdawać egzaminy we właściwych Urzędach typu Urząd Morski, Urząd Lotnictwa. W tych zawodach samo ukończenie technikum i zewnętrzne potwierdzenie kwalifikacji nie daje możliwości zatrudnienia.

3.

Czy w zawodach mających wyodrębnione 2 lub 3 kwalifikacje, trzeba je zdobywać w kolejności przewidzianej w III części podstawy programowej, czy też kolejność zdawania egzaminów w zakresie poszczególnych kwalifikacji jest dowolna? Ani to rozporządzenie, ani pozostałe nie wyjaśniają tej sprawy, a numerowanie kwalifikacji sugeruje, że kolejność ma znaczenie, ale warto byłoby to jasno zaznaczyć.

Projektowane rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach uwzględnia fakt, że w zawodach określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego wyodrębnione zostały kwalifikacje, z których każda obejmuje określony zasób wiedzy, umiejętności zawodowych oraz kompetencji personalnych i społecznych. Kolejność kwalifikacji wyodrębnionych w poszczególnych zawodach, w których kształcenie realizowane jest w formach szkolnych nie jest przypadkowa czy dowolna, bowiem została ona określona w projektowanym rozporządzeniu w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (kolejność: K1, K2, K3), jak również wynika z kolejności kwalifikacji zamieszczonych w tabeli „Minimalna liczba godzin kształcenia zawodowego" w części III załącznika do przedmiotowego projektu rozporządzenia.

4.

Dlaczego czasem przewidywane możliwości dalszego kształcenia w części III są nierealne z powodu braku możliwości zdania egzaminów z niektórych kwalifikacji w innym trybie niż w czasie nauki technikum, szkole tylko młodzieżowej, niedostępnej dla absolwenta ZSZ, czy młodocianego, który ukończył naukę zawodu u pracodawcy?

Kwalifikacje wyodrębnione w ramach zawodów, dla których przewidziano możliwość organizowania kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz kwalifikacje, dla których nie przewiduje się takiego rozwiązania wskazuje klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego. Wyłączenie możliwości prowadzenia kształcenia na kwalifikacyjnych kursach zawodowych wynika ze specyfiki zawodów, z których zostały one wyodrębnione. W tej mierze istotne były stanowiska ministrów wiodących

5.

Podstawa programowa zawiera minimalne liczby godzin wymagane w kształceniu w danym zawodzie z podziałem na kwalifikacje oraz zastrzeżeniem, że należy je powiększyć, jeśli ramowy plan nauczania przewiduje większą minimalną liczbę godzin. A co wówczas, gdy ramowy plan nauczania przewiduje mniejszą liczbę godzin niż ta podana w podstawie programowej?

W przypadku, gdy ramowy plan nauczania przewiduje mniejszą liczbę godzin niż podana w tabeli, zastosowanie ma liczba godzin określona w przepisach w sprawie w ramowych planów nauczania dla danego typu szkoły (dotyczy to w szczególności szkoły policealnej dla dorosłych).

6.

Dlaczego na przykład technik budownictwa nie musi posiadać wiedzy/umiejętności dotyczących wykonywania:

- konstrukcji betonowych i żelbetowych

- konstrukcji murowych

- konstrukcji ciesielskich

- konstrukcji drewnianych

Za to monter konstrukcji budowlanych ma krótszą drogę do uzyskania tytułu technika budownictwa niż murarz-tynkarz, betoniarz-zbrojarz czy cieśla.

Technik budownictwa najpierw musi umieć to, co monter konstrukcji budowlanych, czyli wymienione różne rodzaje konstrukcji, a dopiero potem - na poziomie technikum rozszerza swoje umiejętności o inne technologie i organizację tych robót. W projekcie podstawy programowej, w wyniku prowadzonych konsultacji, rozszerzono listę zawodów, które mogą stanowić podbudowę kształcenia w zawodzie technika budownictwa o murarza-tynkarza i betoniarza-zbrojarza, z uzasadnieniem, że te wszystkie zawody są zawodami konstrukcyjnymi.

Przedstawiona podstawa programowa jest dokumentem niejednorodnym – częściowo jest bardzo przemyślana i skonstruowana zgodnie z myślą przewodnią, która da się zauważyć, ale nie można oprzeć się wrażeniu, że niektóre jej części zostały nieprzepracowane dokładnie lub potraktowane z mniejszą uwagą . Albo też, zdaniem autorów, są mniej istotne niż pozostałe. Powoduje to wrażenie pośpiechu, szybkiego zakończenia pracy pomyślanej pierwotnie na bardziej szczegółową niż się to okazało.

Mamy nadzieję, że nad podstawą programową kształcenia zawodowego będą nadal trwały prace, które pozwolą na usunięcie tych niedociągnięć i poprawę tego, co okaże się w trakcie jej stosowania potrzebne do poprawy. Dokument ten w większym stopniu wymaga, naszym zdaniem, poddania go ewaluacji i monitoringowi niż podstawa programowa kształcenia ogólnego.

treść projektu rozporządzenia

uwagi OSKKO

Stanowisko MEN

§ 109a. Dyrektor szkoły lub placówki, w której ma być przeprowadzony egzamin zawodowy, oraz pracodawca, u którego ma być przeprowadzony ten egzamin, są obowiązani, nie później niż na 9 miesięcy przed terminem egzaminu zawodowego, zgłosić szkołę, placówkę lub miejsce wskazane przez pracodawcę do komisji okręgowej, wraz z wnioskiem o udzielenie upoważnienia, o którym mowa w § 116a ust. 2 lub § 126 ust. 3.

Mało realne jest dochowanie przez dyrektora szkoły wskazanego terminu (nie później niż na 9 miesięcy przed terminem egzaminu), skoro dyrektor komisji okręgowej ogłasza termin nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu (§ 113. 2).

Uwaga dotycząca § 109 i § 116a ust. 1 - zapisy tego paragrafu uległy zmianie. Dyrektor szkoły lub placówki, oraz pracodawca, u którego ma być przeprowadzony egzamin, zgłaszają szkołę, placówkę lub, miejsce, gdzie zostanie przeprowadzony egzamin, do dnia 1 września roku szkolnego, w którym ma się odbyć egzamin.

§ 110. 1. Egzamin zawodowy składa się z części pisemnej i części praktycznej.

2. Część pisemna jest przeprowadzana w formie testu pisemnego, a część praktyczna w formie testu praktycznego, sprawdzających wiedzę i umiejętności z zakresu danej kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie.

Czy część pisemna sprawdza też praktyczne umiejętności, których sprawdzenie możliwe jest w formie testu pisemnego?

Co to jest „test praktyczny”?

Uwaga dotycząca § 110 - część pisemna egzaminu zawodowego sprawdza wiedzę z zakresu danej kwalifikacji, natomiast zadaniem testu praktycznego jest sprawdzenie umiejętności praktycznych. Efektem wykonania testu praktycznego może być wyrób, usługa lub dokumentacja.

§ 112. 1. Laureaci i finaliści turniejów lub olimpiad tematycznych związanych z wybranym obszarem zawodowym są zwolnieni z części pisemnej egzaminu zawodowego na podstawie zaświadczenia stwierdzającego uzyskanie tytułu odpowiednio laureata lub finalisty. Zaświadczenie przedkłada się przewodniczącemu zespołu nadzorującego, o którym mowa w § 118 ust. 1.

Czy uzyskanie tytułu laureata lub finalisty upoważnia do wielokrotnego wykorzystania zaświadczenia – dla egzaminu pisemnego z każdej kwalifikacji w zawodzie?

Uwaga dotycząca § 112 ust. 1 - uzyskanie tytułu laureata lub finalisty turnieju lub olimpiady zwalnia z części pisemnej egzaminu zawodowego w okresie następującym po uzyskaniu tytułu. Odnosi się to do wszystkich egzaminów zdawanych w tym okresie przez ucznia szkoły.

§ 113. 1. Egzamin zawodowy może być przeprowadzany w ciągu całego roku szkolnego w terminie ustalonym przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej w uzgodnieniu z dyrektorem Komisji Centralnej .

2. Dyrektor komisji okręgowej ogłasza termin egzaminu zawodowego na stronie internetowej komisji okręgowej , nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu.

3. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zdający może przystąpić do egzaminu zawodowego z zakresu jednej kwalifikacji.

4. Nie później niż na 6 miesięcy przed terminem egzaminu zawodowego dyrektor szkoły lub placówki oraz pracodawca przekazują dyrektorowi komisji okręgowej wykaz uczniów…

Mało realne jest dochowanie przez dyrektora szkoły wskazanego terminu (nie później niż na 6 miesięcy przed terminem egzaminu), skoro dyrektor komisji okręgowej ogłasza termin nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu.

Czy dowolna jest kolejność kwalifikacji, z zakresu których zdający przystępuje do egzaminu (przykładowo, czy dopuszczalna jest kolejność: K2, K3, K1)?

Uwaga dotycząca § 113 - termin egzaminu zawodowego będzie ogłaszany na 5 miesięcy przed tym terminem, termin przekazania do komisji okręgowej wykazu uczniów zostanie dostosowany do daty ogłoszenia terminu egzaminu zawodowego. W przypadku kształcenia szkole kolejność nabywania kwalifikacji określa klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego i podstawa programowa kształcenia w zawodach. Zatem uczeń szkoły powinien zdawać egzaminy w kolejności wynikającej z powyższych aktów prawnych. W przypadku słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych oraz osób przystępujących do egzaminu w trybie eksternistycznym kolejność zdawania egzaminów potwierdzających poszczególne kwalifikacje wyodrębnione w zawodzie może być dowolna.

§ 115. 1. Absolwent, który w trakcie nauki w szkole nie przystąpił do egzaminu zawodowego lub jego części lub nie zdał egzaminu zawodowego lub jego części w roku kalendarzowym, w którym ukończył szkołę, może przystąpić do egzaminu zawodowego na zasadach określonych w przepisach w sprawie egzaminów eksternistycznych, z zastrzeżeniem § 140 ust. 1.

§ 140. 1. Uczeń, który nie przystąpił do egzaminu zawodowego lub odpowiedniej części tego egzaminu, przerwał egzamin zawodowy, albo nie uzyskał wymaganej do zdania egzaminu zawodowego liczby punktów z danej części tego egzaminu, ma prawo przystąpić do egzaminu zawodowego lub odpowiedniej części tego egzaminu w kolejnych terminach w trakcie nauki lub jako absolwent do końca roku kalendarzowego, w którym ukończył szkołę z zakresu jednej kwalifikacji, w terminie ustalonym przez dyrektora komisji okręgowej.

Zgodnie z załącznikiem do projektu rozporządzenia w sprawie egzaminów eksternistycznych, dla zawodów medycznych nie przeprowadza się egzaminów eksternistycznych.

Czy wobec tego absolwent szkoły policealnej, który nie zdał egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie medycznym nie ma możliwości przystąpienia do egzaminu w terminie późniejszym niż do końca roku kalendarzowego, w którym ukończył szkołę? Nawet jeśli z uwagi na stan zdrowia nie mógł w takim terminie przystąpić do egzaminu?

Sugerujemy, żeby analogiczne rozwiązanie, jak w § 115. 1. określono wobec egzaminów zawodowych, zastosowano też wobec egzaminów maturalnych (po upływie roku od ukończenia szkoły – przystępowanie do egzaminu maturalnego eksternistycznie).

Uwaga dotycząca § 115 ust. 1 w powiązaniu z § 140 ust. 1 -zapis „na zasadach określonych w przepisach w sprawie egzaminów eksternistycznych" oznacza w tym przypadku opłatę za egzamin taką, jak w przypadku egzaminów eksternistycznych. Zatem absolwent szkoły policealnej kształcącej w zawodzie medycznym będzie mógł przystąpić do egzaminu w terminie późniejszym niż do końca raku kalendarzowego, w którym ukończył szkołę, z tym zastrzeżeniem, że będzie musiał wtedy zapłacić za ten egzamin tak, jak osoba przystępująca do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie w trybie eksternistycznym. W odniesieniu do propozycji zastosowania podobnych zasad w przypadku egzaminu maturalnego należy zauważyć, że zakres obecnej nowelizacji rozporządzenia jest ściśle związany z ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 205, poz. 1206) i dotyczy wyłącznie egzaminów potwierdzających kwalifikacje w zawodzie. Nie jest zatem możliwe wprowadzanie zamian w zakresie egzaminów maturalnych.

§ 115. 2. Osoby posiadające świadectwa szkolne uzyskane za granicą, równorzędne ze świadectwami ukończenia odpowiednich polskich szkół ponadgimnazjalnych lub szkół ponadpodstawowych, mogą przystąpić do egzaminu zawodowego na zasadach określonych w przepisach w sprawie egzaminów eksternistycznych. … Oryginały dokumentów poświadczających ukończenie szkoły za granicą zdający składa nie później na 6 miesięcy przed terminem egzaminu.

Wydaje się nierealne składanie dokumentów we wskazanym terminie, skoro dyrektor komisji okręgowej ogłasza termin nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu.

Uwaga dotycząca § 115 ust. 2 - oryginały dokumentów poświadczających ukończenie szkoły za granicą zdający będzie zobowiązany złożyć nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu.

§ 115a.2. Młodociani pracownicy, odbywający przygotowanie zawodowe zgodnie z przepisami w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania, zdają egzamin zawodowy jako egzamin eksternistyczny.

Z czego wynika różny tryb zdawania egzaminu dla uczniów i młodocianych pracowników? Często są to osoby realizujące teoretyczne kształcenie zawodowe w tym samym oddziale.

Dlaczego młodociani pracownicy mają zdawać egzamin zawodowy jako eksternistyczny i w związku z tym obowiązani są ponosić opłaty przewidziane dla takiego trybu zdawania egzaminów?

Uwaga dotycząca § 115a ust. 2 - kwestie dotyczące młodocianych pracowników, także tych, którzy dokształcają się w zasadniczych szkołach zawodowych regulują przede wszystkim przepisy prawa pracy, w tym Kodeks Pracy i rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagrodzenia (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 278 z późn. zm.). Właśnie z przywołanego rozporządzenia wynika odmienny tryb zdawania egzaminów zawodowych przez młodocianych pracowników, w tym odpłatność za ten egzamin. Zgodnie z § 11 ust. 6 tego rozporządzenia pracodawca zatrudniający młodocianego pracownika pokrywa koszty egzaminów zdawanych w pierwszym wyznaczonym terminie, może też pokryć koszty egzaminów poprawkowych.

§ 116a. 1. Dyrektor komisji okręgowej, na wniosek szkoły, placówki lub pracodawcy, złożony nie później niż na 9 miesięcy przed terminem egzaminu zawodowego, upoważnia szkołę, placówkę lub pracodawcę do przeprowadzenia części pisemnej egzaminu zawodowego z wykorzystaniem elektronicznego systemu przeprowadzania tego egzaminu.

Uwaga dotycząca terminu – j.w. (na jakiej podstawie szkoła lub placówka lub pracodawca ma przewidzieć termin egzaminu zawodowego?)

Uwaga dotycząca § 109 i § 116a ust. 1 - zapisy tego paragrafu uległy zmianie. Dyrektor szkoły lub placówki, oraz pracodawca, u którego ma być przeprowadzony egzamin, zgłaszają szkołę, placówkę lub, miejsce, gdzie zostanie przeprowadzony egzamin, do dnia 1 września roku szkolnego, w którym ma się odbyć egzamin.

§ 116a. 2. Upoważnienia udziela się, jeżeli szkoła, placówka lub pracodawca posiada warunki zapewniające prawidłowy przebieg części pisemnej egzaminu zawodowego z wykorzystaniem elektronicznego systemu przeprowadzania tego egzaminu dla określonej liczby uczniów.

Kto, gdzie i kiedy określa, jakie warunki zapewniają prawidłowy przebieg części pisemnej egzaminu zawodowego?

Uwaga dotycząca § 116a ust. 2 - w rozporządzeniu znajdą się zapisy doprecyzowujące warunki zapewniające prawidłowy przebieg części pisemnej egzaminu zawodowego, przeprowadzanej w systemie elektronicznym. Należy jednak zwrócić uwagę, że warunki zapewniające prawidłowy przebieg części pisemnej egzaminu zawodowego, w tym także przeprowadzanej w systemie elektronicznym, wynikają z kolejnych paragrafów rozporządzenia (m. in. § 122).

§ 117. W uzasadnionych przypadkach, dyrektor komisji okręgowej może powierzyć zespołowi nadzorującemu, o którym mowa w § 118 ust. 1, nadzorowanie części pisemnej egzaminu zawodowego także w innej szkole lub u innego pracodawcy, informując o tym zainteresowanych dyrektorów szkół i pracodawców nie później niż na 2 miesiące przed terminem egzaminu zawodowego.

§ 118. 1. Za organizację i przebieg części pisemnej egzaminu zawodowego w szkole, placówce lub u pracodawcy odpowiada przewodniczący zespołu nadzorującego część pisemną egzaminu zawodowego, którym jest odpowiednio dyrektor szkoły, placówki lub przedstawiciel pracodawcy, z zastrzeżeniem § 116 ust. 3.

Odesłanie w § 117 do § 118 ust. 1, jako mówiącemu o zespole nadzorującym jest nieczytelne, gdyż w § 118 ust. 1 jest mowa o przewodniczącym ZN.

Kto ponosi koszty pracy ZN w innej szkole?

Uwaga dotycząca § 117 i § 118 - koszty pracy zespołu nadzorującego część pisemną egzaminu zawodowego w innej szkole będą rozliczane na takich zasadach, jak w przypadku udziału nauczyciela w egzaminie gimnazjalnym w szkole innej, niż szkoła, w której nauczyciel jest zatrudniony.

§ 120. 3. W skład zespołu nadzorującego powołanego w szkole lub w placówce do jednej sali egzaminacyjnej wchodzi co najmniej trzech nauczycieli, z tym, że co najmniej jeden nauczyciel jest zatrudniony w innej szkole lub placówce. W skład zespołu nadzorującego powołanego u pracodawcy do jednej sali egzaminacyjnej wchodzi co najmniej trzech przedstawicieli pracodawców.

Kogo należy rozumieć pod pojęciem „przedstawiciel pracodawcy”?

Czy wszyscy trzej przedstawiciele pracodawców mogą być pracownikami pracodawcy, u którego odbywa się egzamin?

Uwaga dotycząca § 120 - „przedstawiciel pracodawcy", o którym mówi rozporządzenie, to osoba niebędąca nauczycielem, której doświadczenie zawodowe związane jest z zawodem, w jakim wyodrębniono kwalifikację, której dotyczy egzamin. Wszyscy trzej przedstawiciele pracodawców, uczestniczący w egzaminie, mogą być zatrudnieni u pracodawcy, u którego przeprowadzany jest egzamin, pod warunkiem, że nie uczestniczyli w kształceniu zdającego.

§ 121a. 5. Zdający zgłasza przewodniczącemu zespołu nadzorującego braki w arkuszu egzaminacyjnym lub karcie odpowiedzi i otrzymuje nowy arkusz egzaminacyjny lub nową kartę odpowiedzi.

Zdający zgłasza ewentualne braki w arkuszu przewodniczącemu zespołu nadzorującego (opuszcza w tym celu salę egzaminacyjną?) czy przewodniczącemu zespołu nadzorującego w danej sali egzaminacyjnej?

Uwaga dotycząca § 121 a ust. 5, § 121 a ust. 6 - ilekroć w tych paragrafach mówi się o przewodniczącym zespołu nadzorującego, należy przez to rozumieć przewodniczącego zespołu nadzorującego w danej sali. Wynika to jednoznacznie z zawartego w § 121a ust. 6 przywołania § 142 ust. 1.

§ 121a. 6. Informację o wymianie arkusza egzaminacyjnego lub karty odpowiedzi przewodniczący zespołu nadzorującego zamieszcza w protokole, o którym mowa w § 142 ust. 1. Protokół czytelnie podpisuje zdający, który zgłosił braki w arkuszu egzaminacyjnym lub karcie odpowiedzi.

Informację zamieszcza przewodniczący zespołu nadzorującego czy przewodniczący zespołu nadzorującego w danej sali egzaminacyjnej?

§ 124a. Po zakończeniu części pisemnej egzaminu, przeprowadzonej w systemie elektronicznym, zdający otrzymuje informację o zaliczeniu lub niezaliczeniu tej części egzaminu, a wynik zostaje zapisany i zarchiwizowany w systemie elektronicznym oraz przesłany do komisji okręgowej .

§ 125. Wynik części pisemnej egzaminu zawodowego ustala komisja okręgowa, na podstawie odpowiedzi zapisanych i zarchiwizowanych w elektronicznym systemie przeprowadzania egzaminu lub na podstawie elektronicznego odczytu karty odpowiedzi.

Zgodnie z § 124a. wynik zostaje zapisany i zarchiwizowany w systemie elektronicznym oraz przesłany do komisji okręgowej.

Na czym polega ustalenie przez komisję okręgową, na podstawie odpowiedzi zapisanych i zarchiwizowanych w elektronicznym systemie przeprowadzania egzaminu, wyniku części pisemnej egzaminu zawodowego?

Uwaga dotycząca § 125 - zapis dotyczący ustalania przez komisję okręgową wyniku części pisemnej egzaminu zawodowego jest powtórzeniem zapisu z obowiązującego obecnie rozporządzenia, uwzględniającym możliwość przeprowadzania części pisemnej egzaminu w systemie elektronicznym. Podobnie jak obecnie ustalenie to będzie polegało na określeniu wyniku egzaminu na podstawie liczby uzyskanych punktów.

§ 126. 1. Dyrektor komisji okręgowej upoważnia do zorganizowania części praktycznej egzaminu zawodowego szkołę, placówkę lub pracodawcę.

2. Upoważnienia udziela się na wniosek szkoły, placówki lub pracodawcy złożony nie później niż na 9 miesięcy przed terminem egzaminu zawodowego.

Na jakiej podstawie szkoła, placówka lub pracodawca ma przewidzieć termin egzaminu i w odpowiednim czasie złożyć wniosek, skoro dyrektor komisji okręgowej ogłasza termin nie później niż na 4 miesiące przed terminem egzaminu.

Uwaga dotycząca § 126 ust. 1 - wniosek o upoważnienie szkoły, placówki lub pracodawcy do przeprowadzenia części praktycznej egzaminu zawodowego będzie składany nie później niż do dnia 1 września roku szkolnego, w którym ma się odbyć egzamin.

§ 127. 3. Jeżeli kierownik ośrodka egzaminacyjnego i jego zastępca z powodu choroby lub innych ważnych przyczyn nie mogą wziąć udziału w części praktycznej egzaminu zawodowego, dyrektor komisji okręgowej powołuje w zastępstwie odpowiednio innego nauczyciela zatrudnionego w danej szkole lub placówce, a w przypadku pracodawcy – innego zatrudnionego u niego pracownika.

Powoływanie przez dyrektora komisji egzaminacyjnej na zastępstwo za kierownika ośrodka egzaminacyjnego pracownika zatrudnionego u pracodawcy, wydaje się zbyt dużą ingerencją w prawa i obowiązki pracownicze.

Uwaga dotycząca § 127 ust. 3 - za przeprowadzenie części praktycznej egzaminu zawodowego odpowiada odpowiednio dyrektor szkoły, placówki lub pracodawca na podstawie upoważnienia udzielonego przez okręgową komisję egzaminacyjną. Zatem w sytuacji, kiedy osoba odpowiedzialna za przeprowadzenie egzaminu w danym ośrodku, nie może wypełniać swoich obowiązków, jej zastępcę wyznacza osoba odpowiedzialna za przebieg całego egzaminu zawodowego, czyli dyrektor okręgowej komisji egzaminacyjnej.

§ 129. 1. Część praktyczną egzaminu zawodowego przeprowadzają zespoły nadzorujące część praktyczną powołane przez kierownika ośrodka egzaminacyjnego do każdej sali egzaminacyjnej.

Zespoły te przeprowadzają czy nadzorują część praktyczną egzaminu?

Uwaga dotycząca § 129 ust. 1 - zespoły nadzorujące część praktyczną przeprowadzają tę część, ponieważ nie tylko nadzorują przebieg samego egzaminu, ale także przewodniczący tego zespołu dokonuje oceny efektów egzaminu.

§ 129. 2. W skład zespołu nadzorującego część praktyczną egzaminu zawodowego powołanego w szkole lub placówce do jednej sali egzaminacyjnej wchodzi co najmniej dwóch nauczycieli. Przewodniczącym zespołu nadzorującego część praktyczną w danej sali egzaminacyjnej jest nauczyciel – egzaminator,..

7. Przewodniczący zespołów, o których mowa w ust. 1, kierują pracą poszczególnych zespołów oraz odpowiadają za prawidłowy przebieg części praktycznej egzaminu zawodowego, bezpieczeństwo i higienę pracy podczas wykonywania testu praktycznego przez zdających w danej sali egzaminacyjnej.

Naszym zdaniem, na egzaminatora – przewodniczącego zespołu nadzorującego część praktyczna egzaminu zawodowego w danej sali nałożono zbyt wiele obowiązków.

Egzaminator powinien skupić się na ocenie efektów i przebiegu egzaminów a przewodniczącym zespołu nadzorującego część praktyczną w danej sali powinna być inna osoba.

Uwaga dotycząca § 129 ust. 2 - obowiązki przewodniczącego zespołu nadzorującego wiążą się ściśle z faktem, że jest on jednocześnie egzaminatorem. Za przebieg egzaminu nie może być odpowiedzialna osoba, która nie jest egzaminatorem, ponieważ nie ma do tego odpowiednich kwalifikacji. Nie jest zatem możliwe rozłączenie funkcji egzaminatora i   przewodniczącego   zespołu.   W   obecnie   funkcjonującym systemie przewodniczącym zespołu egzaminacyjnego jest także egzaminator, który łączy obie te funkcje (nadzór nad przebiegiem egzaminu i ocena wyniku egzaminu).

§ 129. 3. W skład zespołu nadzorującego część praktyczną egzaminu zawodowego powołanego u pracodawcy do jednej sali egzaminacyjnej wchodzi co najmniej dwóch przedstawicieli pracodawców z zastrzeżeniem ust. 9. Przewodniczącym zespołu nadzorującego część praktyczną jest egzaminator wpisany do ewidencji egzaminatorów, o której mowa w art. 9c ust.2 pkt 7 ustawy, w zakresie kwalifikacji, w której odbywa się egzamin.

Dlaczego zespół nadzorujący część praktyczną egzaminu zawodowego powołanego u pracodawcy musi być liczniejszy (3 osoby) niż i zespół powołany w szkole lub placówce (2 osoby)?

Uwaga dotycząca § 129 ust. 3 - z zapisów tego paragrafu w żaden sposób nie wynika, że zespół nadzorujący część praktyczną u pracodawcy musi być liczniejszy niż zespół nadzorujący część praktyczną w szkole lub placówce. W obu przypadkach wymagania dotyczące składu są dokładnie takie same. Należy przy tym zaznaczyć, że pracodawcy także mogą być egzaminatorami wpisanymi do ewidencji egzaminatorów. Ta możliwość istniej w obecnym stanie prawnym, będzie także istniała od 1 września 2012 r., czyli od wejścia w życie przepisów dotyczących zmian w kształceniu zawodowym.

§ 129. 5. W przypadku gdy w sali egzaminacyjnej jest więcej niż 6 zdających, w skład zespołu nadzorującego część praktyczną powołuje się dodatkowo jednego egzaminatora, o którym mowa w ust. 2 na każdych kolejnych 6 zdających.

Kto wskazuje, który z egzaminatorów jest przewodniczącym zespołu nadzorującego część praktyczną w sali egzaminacyjnej, w której jest więcej niż 6 zdających?

Uwaga dotycząca § 129 ust. 5 - przewodniczącego zespołu nadzorującego część praktyczną w sali, w której jest więcej niż 6 zdających, zatem także więcej niż jeden egzaminator, będzie wskazywał zgodnie ze swoimi kompetencjami kierownik ośrodka egzaminacyjnego.

§ 133. 3. Efekty wykonania testu praktycznego ocenia egzaminator, o którym mowa w § 129 ust. 2 i 3.

4.Ocenie podlega:

1) jakość rezultatu końcowego, tj. wyrobu lub usługi lub dokumentacji, pod względem spełnienia wymagań określonych w teście,

2) przebieg wykonania testu pod względem:

a) przestrzegania przepisów bhp,

b) jakości rezultatu pośredniego, w przypadku gdy jego ocena ma bezpośredni wpływ na ocenę rezultatu końcowego, a nie jest możliwa po wykonaniu testu.

Czy egzaminator, o którym mowa w § 129 ust. 5 też ocenia efekty wykonania testu?

Jeśli tak, to czy w przypadku np. 8 zdających na sali egzaminatorzy oceniają efekty testu 4 zdających, czy też egzaminator-przewodniczący – 6 zdających a drugi egzaminator – 2 zdających, czy obaj egzaminatorzy oceniają wszystkich zdających?

Z § 133. 4. wynika, ze egzaminator ocenia nie tylko efekty (o czym mowa w § 133. 3) ale także przebieg egzaminu

Uwaga dotycząca § 133 ust. 3 i 4 - w przypadku przeprowadzania części praktycznej w sali, w której jest więcej niż 6 zdających, zatem więcej niż jeden egzaminator, oceny efektów wykonania testu praktycznego dokonują wszyscy egzaminatorzy. Należy przy tym zaznaczyć, że ocenie nie podlega cały przebieg egzaminu, a jedynie te jego elementy (przestrzeganie zasad bhp, rezultat pośredni), które mają bezpośredni wpływ na efekt końcowy.

§ 138. 1. W przypadku: …

przewodniczący odpowiednio zespołu nadzorującego lub zespołu nadzorującego część praktyczną w danej sali egzaminacyjnej przerywa egzamin tego zdającego i unieważnia odpowiednią część egzaminu zawodowego tego zdającego

Czy w przypadku części pisemnej egzaminu zawodowego mowa tu o przewodniczącym zespołu nadzorującego czy przewodniczącym zespołu nadzorującego w danej sali?

Uwaga dotycząca § 138 ust. 1 - jak wynika z kompozycji przepisu egzamin przerywa przewodniczący zespołu nadzorującego w danej sali, zarówno w przypadku części pisemnej, jak i części praktycznej.

§ 139. 1. Osoba, która zdała egzamin zawodowy, otrzymuje świadectwo potwierdzające kwalifikację w danym zawodzie wydane przez komisję okręgową, zgodnie z przepisami w sprawie warunków i trybu wydawania oraz wzorów świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych. Osoba, która zdała egzaminy potwierdzające wszystkie kwalifikacje wyodrębnione w zawodzie oraz posiada odpowiednio wykształcenie zasadnicze zawodowe lub średnie, otrzymuje dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe wydany przez komisję okręgową, zgodnie z przepisami w sprawie warunków i trybu wydawania oraz wzorów świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych.

Jeżeli w danym zawodzie została określona tylko jedna kwalifikacja, to każda osoba, która zdała egzamin oraz posiada odpowiedni poziom wykształcenia, musi otrzymać i świadectwo i dyplom?

Czy okres „składania” kwalifikacji jest nieograniczony? Czy od potwierdzenia pierwszej i ostatniej kwalifikacji w zawodzie może upłynąć przykładowo 10 lat i zdający, który posiada odpowiedni poziom wykształcenia otrzyma dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe?

Uwaga dotycząca § 139 ust. 1 - każdy egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie, jeśli zakończy się wynikiem pozytywnym, prowadzi do uzyskania świadectwa potwierdzającego kwalifikację w danym zawodzie. Zatem w przypadku zawodów, których wyodrębniono jedną kwalifikację, osoba, która zda egzamin zawodowy oraz posiada odpowiedni poziom wykształcenia, otrzyma zarówno świadectwo, jak i dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe. Ograniczeniem dla okresu, w którym można będzie kompletować kolejne świadectwa, by uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje w pełnym zawodzie będzie ograniczony zmianami technicznymi i technologicznymi, które znajdą swoje odzwierciedlenie w podstawie programowej kształcenia w zawodach.

§ 139. 2. Wyniki egzaminu zawodowego oraz świadectwa i dyplomy potwierdzające kwalifikacje zawodowe zdających komisja okręgowa przekazuje dyrektorowi szkoły lub placówki lub pracodawcy, gdzie uczniowie zdawali część pisemną egzaminu zawodowego, lub upoważnionej przez niego osobie, w terminie ustalonym przez dyrektora komisji okręgowej. Dyrektor szkoły lub placówki lub pracodawca albo upoważniona przez niego osoba przekazuje świadectwa i dyplomy potwierdzające kwalifikacje zawodowe zdającym

Jaką datę przyjmuje się jako datę wydania świadectwa lub dyplomu?

Uwaga dotycząca § 139 ust. 2 - kwestie związane z wydawaniem świadectw potwierdzających kwalifikację w zawodzie i dyplomów potwierdzających kwalifikacje zawodowe będzie regulowało rozporządzenie w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych. Datę wydania świadectwa lub dyplomu będzie określał dyrektor okręgowej komisji egzaminacyjnej.

§ 140. 2. Zdający, który ukończył kwalifikacyjny kurs zawodowy i nie przystąpił do egzaminu zawodowego w terminie wyznaczonym przez dyrektora komisji okręgowej lub nie uzyskał wymaganej do zdania egzaminu zawodowego liczby punktów z danej części tego egzaminu, ma prawo przystąpić do egzaminu zawodowego lub odpowiedniej części tego egzaminu na zasadach określonych w przepisach w sprawie egzaminów eksternistycznych.

Żeby przystąpić do egzaminu na zasadach określonych dla egzaminów eksternistycznych, trzeba wykazać się co najmniej dwuletnia pracą lub nauką w zawodzie, w którym wyodrębniono kwalifikację (§4 pkt 2 projektu rozp. w sprawie egzaminów eksternistycznych);

Czy wobec tego osoba, która nie może się wykazać ani dwuletnią pracą ani dwuletnią nauką w zawodzie, w którym chciała uzyskać wyodrębnioną kwalifikację, a która ukończyła kurs kwalifikacyjny i nie przystąpiła do egzaminu (np. z powodu choroby) – nie ma możliwości przystąpienia do egzaminu?

Uwaga dotycząca § 140 ust. 2 - zapis „na zasadach określonych w przepisach w sprawie egzaminów eksternistycznych" oznacza w tym przypadku   opłatę   za   egzamin   taką,   jak   w   przypadku egzaminów eksternistycznych. Zatem uczestnik kwalifikacyjnego kursu zawodowego będzie mógł przystąpić do egzaminu w terminie późniejszym niż pierwszy termin wyznaczony przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej, z tym zastrzeżeniem, że będzie musiał wtedy zapłacić za ten egzamin tak, jak osoba przystępująca do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie w trybie eksternistycznym.