Temat wątku zawdzięczam Rychowi, bo wypłynął na jego wątku " Uczeń niepełnosprawny - przedłużenie okresu nauki". Proszę Was o uwagi, bo już zaczynałam się zastanawiać, czy ze mną jest coś nie tak, czy tylko mnie przeszkadza to w pracy.

Poniżej wklejam posty z rychowego wątku jako materiał do dyskusji. Pozostałe sa w jego wątku. Proszę o rozmowę. Może uda nam się wspólnie rozwiązać ten problem. Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

Kto to jest uczeń niepełnosprawny?

Marku

I jeszcze jedno

Art. 71 b UoSO

7. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

Jerzyku

 To jest mój głos w sprawie Twojego postu z rychowego wątku.

USTAWA

z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

Art. 1. System oświaty zapewnia w szczególności:

5) możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowaną społecznie, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami,

5a) opiekę nad uczniami niepełnosprawnymi przez umożliwianie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych,

Obecnie praktyka jest taka: do szkoły może chodzić dziecko niepełnosprawne, ale prawo do opieki i umożliwianie realizowania zindywidualizowanego procesu kształcenia, form i programów nauczania oraz zajęć rewalidacyjnych - ma uczeń niepełnosprawny.

Kto to jest uczeń niepełnosprawny?

Według ministerstwa tylko ten z orzeczeniem PPP o potrzebie kształcenia specjalnego. Tak mnie poinformowano w rozmowie telefonicznej.

Z uporem maniaka podnoszę wątek

Czy nikt z Was nie ma problemów wynikających z chęci pomocy niepełnosprawnym w konfrontacji z OP, która to konfrontacja potrzeb z np. zatwierdzeniem arkusza organizacyjnego jest trudna ze względu na bałagan prawny ?

Rozporzadzenie w sprawie ramowych planów nauczania

§ 3.2. W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, z zastrzeżeniem ust. 3, następujące zajęcia rewalidacyjne:

Orzekanie o niepełnosprawności reguluje

Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019, Nr 162, poz. 1118, Nr 162, poz. 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101, Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444, Nr 154, poz. 1792, Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 169, poz. 1387, Nr 200, poz. 1679, Nr 200, poz. 1683, Nr 241, poz. 2074, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 90, poz. 844, Nr 223, poz. 2217, Nr 228, poz. 2262)

i zgodnie z zapisami tej ustawy

Art. 5. Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:

1) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2, i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym
stopniu niepełnosprawności,

2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,

3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3, oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Art. 6. 1. Powołuje się zespoły orzekające o niepełnosprawności:

1) powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności - jako pierwsza instancja,

2) wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności - jako druga instancja.

I to chyba wszystko wyjaśnia :-))

Nie, nie wyjaśnia

Dziecko niepełnosprawne, na podstawie ustawy o rehabilitacji (...), otrzymuje orzeczenie o niepełnosprawności - czyli to, które nazywam orzeczeniem PCPR (zespoły orzekające tworzone są przy Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie). To orzeczenie stwierdza, że dziecko jest niepełnosprawne i należą mu się wynikające z ustawy o rehabilitacji (!) pewne prawa.

Rodzice zapisują to dziecko do szkoły, gdzie w świetle interpretacji obecnie obowiązujących przepisów oświatowych (patrz wyżej) staje się ono uczniem. Uczniem i kropka. Lub inaczej - uczniem zdrowym "oświatowo".  Jest niepełnosprawny "medycznie". Orzeczenie PCPR o niepełnosprawności ma obecnie (interpretacja MENiS i OP) znaczenie dla szkoły o tyle, że powinna wydać zaświadczenie uprawniające do bezpłatnych przejazdów dziecka z opiekunem do szkoły środkami komunikacji publicznej. Koniec uprawnień szkolnych wynikających z tego dokumentu.

Żeby dyrektor mógł zorganizować dla tego dziecka pomoc w postaci zajęć specjalistycznych, dojazdu ucznia do szkoły na koszt OP, przedłużenie etapu edukacyjnego itp. - rodzice muszą dostarczyć orzeczenie PPP o potrzebie kształcenia specjalnego. Tylko ten dokument (w interpretacji MENiS i OP) czyni ucznia - uczniem niepełnosprawnym, który ma określone prawa w szkole.

Czy jestem komunikatywna?

mamy jeszcze to

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ

z dnia 1 lutego 2002 r.

w sprawie kryteriów oceny niepełnosprawności u osób w wieku do 16 roku życia.

(Dz. U. Nr 17, poz. 162)

Na podstawie art. 4a ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001, Nr 95, poz. 1101 i Nr 111, poz. 1280, z 2000 r. Nr 48, poz. 550 i Nr 119, poz. 1249 oraz z 2001 r. Nr 39, poz. 459, Nr 100, poz. 1080, Nr 125, poz. 1368, Nr 129, poz. 1444 i Nr 154, poz. 1792 i 1800) zarządza się, co następuje:

§ 1. Oceny niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 roku życia, zwanej dalej "dzieckiem", dokonuje się na podstawie następujących kryteriów:

1) przewidywanego okresu trwania upośledzenia stanu zdrowia z powodu stanów chorobowych, o których mowa w § 2, przekraczającego 12 miesięcy,

2) niezdolności do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: samoobsługa, samodzielne poruszanie się, komunikowanie z otoczeniem, powodującej konieczność zapewnienia stałej opieki lub pomocy, w sposób przewyższający zakres opieki nad zdrowym dzieckiem w danym wieku, albo

3) znacznego zaburzenia funkcjonowania organizmu, wymagającego systematycznych i częstych zabiegów leczniczych i rehabilitacyjnych w domu i poza domem.

§ 2. 1. Do stanów chorobowych, które uzasadniają konieczność stałej opieki lub pomocy dziecku, należą:

1) wady wrodzone i schorzenia o różnej etiologii prowadzące do niedowładów, porażenia kończyn lub zmian w narządzie ruchu, upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się,

2) wrodzone lub nabyte ciężkie choroby metaboliczne, układu krążenia, oddechowego, moczowego, pokarmowego, układu krzepnięcia i inne znacznie upośledzające sprawność organizmu, wymagające systematycznego leczenia w domu i okresowo leczenia szpitalnego,

3) upośledzenie umysłowe, począwszy od upośledzenia w stopniu umiarkowanym,

4) psychozy i zespoły psychotyczne,

5) zespół autystyczny,

6) padaczka z częstymi napadami lub wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi,

7) nowotwory złośliwe i choroby rozrostowe układu krwiotwórczego do 5 lat od zakończenia leczenia,

8) wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku powodujące znaczne ograniczenie jego sprawności, prowadzące do obniżenia ostrości wzroku w oku lepszym do 5/25 lub 0,2 według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi, lub ograniczenie pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni,

9) głuchoniemota, głuchota lub obustronne upośledzenie słuchu niepoprawiające się w wystarczającym stopniu po zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu ślimakowego.

2. Przy ocenie niepełnosprawności dziecka bierze się pod uwagę:

1) rodzaj i przebieg procesu chorobowego oraz jego wpływ na stan czynnościowy organizmu,

2) sprawność fizyczną i psychiczną dziecka oraz stopień jego przystosowania do skutków choroby lub naruszenia sprawności organizmu,

3) możliwość poprawy stanu funkcjonalnego pod wpływem leczenia i rehabilitacji.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Minister Pracy i Polityki Społecznej: w z. J. Banach

spokojnie :-))

Ustalmy Agabu to co napisałaś:

By stwierdzić, że osoba (uczeń) jest niepełnosprawny należy zwrócić się do powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności (ew. PCPR), który stwierdza w decyzji rodzaj i stopień niepełnosprawności

Dalej, jeśli ta osoba jest uczniem danej szkoły, rodzice powinni zwracać się do PPP by na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności orzekła jakie potrzeby edukacyjne nalezy zapewnić takiemu uczniowi.

I tu się zgadzamy. Jedna instytucja orzeka "medycznie", druga orzeka o potrzebach edukacyjnych. Inaczej mówiąc nie każdy niepełnosprawny medycznie bedzie potrzebował orzeczenia z PPP

I teraz nie bardzo rozumiem dlaczego widzisz tu bałagan prawny poza niewątpliwymi utrudnieniami wiążącymi się z koniecznością biegania rodziców do PPP

Jasne

ale nie dla oświaty.

§ 1. Oceny niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 roku życia, zwanej dalej "dzieckiem" dokonje się(...)

§ 2. 1. Do stanów chorobowych, które uzasadniają konieczność stałej opieki lub pomocy dziecku, należą:

orzeczenie PCPR o niepelnosprawności dostają więc dzieci, które mają:

1) wady wrodzone i schorzenia o różnej etiologii prowadzące do niedowładów, porażenia kończyn lub zmian w narządzie ruchu, upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się, to widać

2) wrodzone lub nabyte ciężkie choroby metaboliczne, układu krążenia, oddechowego, moczowego, pokarmowego, układu krzepnięcia i inne znacznie upośledzające sprawność organizmu, wymagające systematycznego leczenia w domu i okresowo leczenia szpitalnego, to niekoniecznie

3) upośledzenie umysłowe, począwszy od upośledzenia w stopniu umiarkowanym, to różnie

4) psychozy i zespoły psychotyczne,

5) zespół autystyczny,

6) padaczka z częstymi napadami lub wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi, tego nie widać wcale bez ataku

7) nowotwory złośliwe i choroby rozrostowe układu krwiotwórczego do 5 lat od zakończenia leczenia,

8) wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku powodujące znaczne ograniczenie jego sprawności, prowadzące do obniżenia ostrości wzroku w oku lepszym do 5/25 lub 0,2 według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi, lub ograniczenie pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni, tego nie widać

9) głuchoniemota, głuchota lub obustronne upośledzenie słuchu niepoprawiające się w wystarczającym stopniu po zastosowaniu aparatu słuchowego lub implantu ślimakowego. tego też nie widać

Nikt nie dostaje orzeczenia o niepełnosprawności za nic.

Tymczasem

Mam w szkole uczniów posiadających orzeczenie o niepełnosprawności z punktów 1, 2, 6, 8 i 9. Są to dzieci niepełnosprawne, ale zdrowi uczniowie!!! Dlaczego? Bo nie mają orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego z PPP. Z różnych powodów nie mają, a więc są zdrowi "oświatowo" i nie mają praw uczniów niepełnosprawnych .

Wiem, że nie każde dziecko np. chore na epilepsję ma potrzebę kształcenia specjalnego - zgoda, ale co z tymi, które tę potrzebę mają, a PPP nie chce wydać orzeczenia? Lub rodzice nie są w stanie zrozumieć, dlaczego muszą się jeszcze szarpać z PPP, po tym co przeszli wcześniej.

odpowiadam:

na VI Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół  w Olsztynie (23-25 września)zrobimy panel:

• Uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych w polskiej szkole.

Zaprosimy ministerstwo i zgłosimy stanowisko. OSKKO powinno w znaczący sposób przyłozyć się do pracy na konferencji w tym zakresie oraz wpłynąć na resort.

Materiał tutejszy jest świetnym materiałem wyjściowym do prac.

Może tak być?

kurcze, agnieszka, bo się zgubiłam :-)

Jacku, co do bałaganu - to proste

Skoro w przepisach używa się określenia uczeń niepełnosprawny, to w Uoso powinno być określony jego status. Tzn. w

UoSO

Art. 3. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

uczniach niepełnosprawnych - należy przez to rozumieć ucznia, który....

Tego nie ma i są sytuacje, w których tylko swobodna interpretacja (jak w wielu innych sprawach oświatowych) np. w postaci wytycznych, albo dogadania KO z OP, określa kto ma prawo do pomocy w postaci np. zajęć specjalistycznych, czy przedłużenia etapu edukacyjnego.

Zwróć uwagę na post 6.

Czy uczniowie niepełnosprawni, którzy mają prawo do np. gimnastyki korekcyjnej to są ci sami (z innego rozporządzenia) - u których stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające uzyskanie osiągnięć wynikających z podstawy programowej dla danego etapu edukacyjnego

Jeżeli tak to  gimnastykę korekcyjną lub zajęcia korekcyjno-kompesacyjne, logoterapię itp. możesz zorganizować tylko tym z orzeczeniami PPP - niepełnosprawnym "oświatowo".

Ci niepełnosprawni "medycznie" nie mają do tego PRAWA. Np.  ze stwierdzoną w orzeczeniu o niepelnosprawności wadą z punktu 1.

Jest bałagan prawny, czy nie?

Czy postępując tak jak wiekszość dyrektorów i organizując gimnastykę korekcyjną dla dzieci z płaskostopiem - łamiemy prawo?

Asiu

Odwrotnie Asiu

Przepraszam znów nie odświeżyłam

Do życia musi mieć orzeczenie o niepełnosprawności. W szkole to orzeczenie nic nie znaczy. Bo ono orzeka ,że DZIECKO jest niepełnosprawne.

Natomiast obecnie (tylko na gębę, bo nigdzie nie jest to określone w przepisach), tylko orzeczenie z PPP o potrzebie kształcenia specjalnego, według informacji z MENiS, na ktorej opiera się OP orzeka, że UCZEŃ jest niepełnosprawny.

Zajęcia rewalidacyjne według "ramówki" masz organizować dla UCZNIÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH czyli dlla KOGO?

Dla tych co mają jedno i drugie? Tylko pierwsze, czy jak chce MENiS tylko drugie?

Ja też sie właśnie gubię

Marku!

Agnieszko, wydaje mi się, że mylisz pojęcia:

Ja rozumiem to tak:

Rozporządzenie o ramowych planach nauczania w §3 ust 2

§ 3.2. W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, z zastrzeżeniem ust. 3, następujące zajęcia rewalidacyjne:

agabu - nie bardzo zrozumiałem

wątek nosi tytuł nadany przez Ciebie - i pasuje do mojej wypowiedzi

P.S. do Asi

Paranoją jest to, że aby poradnia orzekła potrzebę kształcenia specjalnego UCZEŃ NIE MUSI MIEĆ DOŁĄCZONEGO DO WNIOSKU ORZECZENIA O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI.

Przepraszam, za zbytni być może nadmiar ekspresji, ale mam takich uczniów w szkole, a także takich, którzy mają orzeczenie o niepełnosprawności ( np.nie chodzą, nie widzą na jedno oko, a tym, które widzą, widza podwójnie) i nie otrzymują orzeczenia z PPP i już! Z tym też walczę już od kilku lat.

Wniosek: Nie każde dziecko o potrzebie kształcenia specjalnego jest niepełnosprawne.

KTO to jest uczeń niepełnosprawny?

Marku

Jacku

Czy niemożliwość samodzielnego poruszania sie poszkole to niepełnosprawność tylko "medyczna" czy może także "oświatowa"?

Czy takiego ucznia tylko na gimnastyka korekcyjną, rehabilitację, a na inne psychologiczne - "oświatowe" zajęcia to już nie? A jak ma bezwładne ręce to co, tez tak samo? Dobrze Cię zrozumiałam?

Oj Agniecha, widząc Twoją pozytywną zawziętość gdybym był Dyrektorem PPP to od ręki wystawiłbym orzeczenia jakie tylko chcesz :))))

A tak poważniej to nie widzę nic sprzecznego w tym, że poradnia nie daje orzeczenia tym niepełnosprawnym, o których piszesz

"mają orzeczenie o niepełnosprawności ( np.nie chodzą, nie widzą na jedno oko, a tym, które widzą, widza podwójnie) i nie otrzymują orzeczenia z PPP"

Taki uczeń powinien korzystać z pomocy w oparciu o Ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

chyba że ma trudności w szkole z powodu swojej niepełnosprawności a PPP się wypina i uważa że nie wyda orzeczenia. Wtedy pozostaje odwołanie rodziców od negatywnej decyzji PPP

Przykład mój:

uczennica z powodu choroby odzwierzęcej ślepnie. Otrzymała decyzję o niepełnosprawności, rodzice zwrócili się do PPP, która biorąc pod uwagę niepełnosprawność i trudności szkolne wydała orzeczenie o potrzebie nauczanie indywidualnego na pewien okres a później opinię o dostosowaniu wymagań edukacyjnych ze względu na schorzenie.

Może u Ciebie to nie problem przepisów ale niechęci lub niekompetencji PPP

Tak dobrze zrozumiałaś

jeśli jest "tylko" niepełnosprawny, a nie ma trudności edukacyjnych i potrzeb wspomagania edukacyjnego, psychologicznego to po co mu dodatkowe zajęcia.

Znam uczniów niepełnosprawnych (na wózku inwalidzkim, z porażeniem kończyn górnych), którzy dzięki wysiłkowi rodziców świetnie sobie radzą edukacyjnie mimo niewątpliwie trudniejszej sytuacji od pełnosprawnych.

no właśnie

Jakoś tez tak jak Jacek rozumiem problem...

Ale Agnieszka pootwierala tu kilka zagadnień nad którymi chyba warto się zatrzymać...

Bowiem, okazuje się, ze bez orzeczenia z PCPR o niepelnosprawnosci nie można uczniowi:

1. przedluzyć etapu szkolnego
2. zorganizować wszystkiego tego, co wynika z ramowych planow

A bez orzeczenia z PPP nie można- np.

1. zorganizować zajęć rewalidacyjnych ( a tu wystarczyłoby wszak orzeczenie o niepelnosprawności + kontakt z PPP w celu wyznaczenia kierunkow prac)

I tu np:
Gdybym rzecz odniosla  do przedlużenia etapu edukacyjnego- nie można go np. wydłuzyć dziecku o lekkim uposledzeniu umyslowym, to durne jak rzadko!

I Agabu:

Czy na pewno potrzebne jest orzeczenie PCPR o niepelnosprawności dołaczane do orzeczenia PPP o ksztalceniu specjalnym- po co to?

Ksztalcenie specjalne organizuję na mocy orzeczenia PPP- uczeń nie musi mieć orzeczenia o niepełnosprawności - tak wynika tu z przepisow oświatowych- moim zdaniem to ok. Przecież wystaczy uposledzenie  lekkie by organizowac ksztalcenie specjalne...

Nie zawsze potrzeba orzeczenia PPP

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU

z dnia 11 grudnia 2002 r.

w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych

(Dz. U. z 2003 r. Nr 5, poz. 46)

obowiązuje od dnia 1 lutego 2003 r.

§ 4. 1. Poradnia wydaje opinie w sprawach:

1) wcześniejszego przyjęcia dziecka do szkoły podstawowej oraz odroczenia rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego;

2) pozostawienia ucznia klasy l-III szkoły podstawowej na drugi rok w tej samej klasie;

3) objęcia ucznia nauką w klasie terapeutycznej;

4) dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;

5) zwolnienia ucznia z wadą słuchu lub z głęboką dysleksją rozwojową z nauki drugiego języka obcego;

6) udzielenia zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki;

7) przyjęcia ucznia gimnazjum do oddziału przysposabiającego do pracy;

8) przyjęcia do klasy pierwszej szkoły ponadgimnazjalnej: zasadniczej szkoły zawodowej, liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum, a także klasy pierwszej szkoły średniej na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, szkoły policealnej i szkoły pomaturalnej, kandydata z problemami zdrowotnymi, ograniczającymi możliwości wyboru kierunku kształcenia ze względu na stan zdrowia;

9) przystąpienia ucznia lub absolwenta z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się odpowiednio do sprawdzianu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w szkole podstawowej, egzaminu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w gimnazjum, egzaminu maturalnego lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, w warunkach i formie dostosowanych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych ucznia lub absolwenta;

10) innych określonych w odrębnych przepisach.

2. Opinię wydaje się na pisemny wniosek rodziców dziecka. Na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka poradnia przekazuje kopię opinii do przedszkola, szkoły lub placówki, do której uczęszcza dziecko.

jerzyk

pisząc o rewalidacyjnych mialam na mysli rewalidacyjno- wychowawcze ( taki skrot sobie zastosowalam), czyli te, ktore są specyficzną forma spelniania obowiązku szkolnego - dla ich zorganizowania konieczne jest orzeczenie PPP

.....

Ale konika jerzykowego odkryliśmy tu- nie wiedzialam,ze masz takiego :-)

acha :-))

to jeszcze jedno:

I tu np:
Gdybym rzecz odniosla  do przedlużenia etapu edukacyjnego- nie można go np. wydłuzyć dziecku o lekkim uposledzeniu umyslowym, to durne jak rzadko!

 Może i durne ale po co? Takim dzieciakom  przecież obniża się wymagania. Wydłużanie etapu jest zbyt kosztowne.

???

A coś Ty, Jerzyk- jestes organ, ze piszesz  " kosztowne"? ;-))

Czasem warto dodać dziecku rok na spokojne opanowywanie przez niego treści.

z rozporządzenia:

nie jestem

;-)

Spotkalam się- Beata wydłużala :-)))

Jerzyk- sam wiesz, wszystko zalezy-czasem lepiej wydlużyć niz zostawić, a jeśli jest to w dodatku NI, to tym bardziej

ale wszystko zalezy od zależy;-)

Myslę, ze  w tej dyskusji - chodzi o przejrzystośc i jednoznacznośc przepisow- no nie?

a czy lepiej jest tak, czy tak- kontekst pewnie ma tu znaczenie...

Asiu

Jezu jak się cieszę, że coś z mojej pisaniny wynika! Zastanawiamy się tutaj przecież nad tym kto to jest uczeń niepełnosprawny. I zobaczcie jeden rozumie to tak inny inaczej. Ja zaś przypomnę, że cały problem bierze się z takich mianowicie praktyk i bałaganu prawnego, które  nas spotkały:

1) w sprawozdaniu wpisać wolno jako uczniów niepełnosprawnych tylko dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych z orzeczeniemi PPP - tak mnie poinstruowano w MENiS-ie, gdy OP nie chciał mi uznać za uczniów niepełnosprawnych, dzieci z orzeczeniami o niepełnosprawności. Mój OP bardzo tego pilnował, bo nie chciał oddziałów integracyjnych i podważał fakt istnienia takich uczniów w szkołach!

2) w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy używa się zamiennie określeń "uczeń niepełnosprawny" i "posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego"  oraz "u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się" Czy to wszystko to jest co innego, czy to samo? Ja sądzę że co innego, ale czy tak jest czy nie nie wynika z przepisów.

3) To fragment ustawy UOSO art 3.

czyli jest bur... balagan- znaczy

Agnieszka- u mnie w sprawozdawczości dzieci niepełnosprawne TO TYLKO te z orzeczeniem zgodnie z przepisami- nigdy PPP

Dziwi mnie też podzial-uczeń niepełnosprawny  i dziecko niepełnosprawne.

Kurcze, nigdzie z przepisow takie róznicowanie nie wynika...

Na mocy przepisow, w żaden sposob nie można uznać za niepełnosprawnego ucznia z orzeczeniem PPP, bowiem PPP nie ma uprawnień do wydawania orzeczen o niepełnosprawności!

Mam wrażenie balaganu na poziomie praktycznym, nie na poziomie zapisow- te są jasne , wyłuszczyliście je tu odpowiednio.

Balagan jest tu dośc duży, bowiem jak wynika z naszych wypowiedzi nie ma  standardów pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych w naszych szkołach...

Wszystko zalezy od lokalnych rozwiązan i interpretacji- to nie jest dobrze ...

Agnieszka- masz pierwszy podtemat do pracy w grupie olsztynskiej :-))

Gubimy się wszyscy agabu , a Ministerstwo ciągle uprawia radosną twórczość . Asia , dalej uważam , że orzeczenia PCPR służą innym celom i nic nie mają wspólnego z edukacją  / szczególnie jezeli chodzi o wydłuzenie etapu /, tu jest ważna opinia PPP/ chociaż też nie jest to nigdzie napisane /. Natomiast dyskusja nasza unaocznia fakt , że jest jeden wielki bajzel i czas aby sprecyzowano pewne pojęcia

Zgadzam się

w całej rozciągłości z gosieńką, że orzeczenia PCPR słuzą innym celom i że czas sprecyzować definicje.

Orzeczenie PCPR stwierdza konieczność zaspokojenia dodatkowych potrzeb życiowych dziecka. O edukacji jest tam tylko konieczność współdziałania rodziców w procesie edukacji. To rodzi domniemanie, że jakieś specjalne potrzeby edukacyjne wystąpią, ale o nich orzeka PPP.

Dzięki Asiu, będę pracować jak wół, bo naprawdę mam już dość tego bałaganu i dowolnych interpretacji prawnych. Uważam też, że błędem jest wkładanie wszystkich dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych do wora z etykietą "dzieci niepełnosprawne", ale to temat na osobną dyskusję. Dziekuję Wam  wszystkim za utwierdzenie mnie w przekonaniu, że nie mam manii prześladowczej, ale, po prostu, udało mi się dostrzec problem.

Myślę, że warto temat drążyć wspólnie.

gosieńko

przedłużyć możesz etap uczniom niepełnosprawnym - tak jest napisane

 aby uznać ucznia za niepełnosprawnego musimy mieć orzeczenie. PPP NIE ma uprawnien do wydawania takich orzeczeń.

Kurcze- nie komplikujmy zanadto, bo się pogubimy..

Warto przeczytać przepisy wprost i się poprzyczepiać co do ich jednoznaczności , czy zasadności - tu się zgodzę, ale jednocześnie trzeba chyba czytac je tak, jak sa sformulowane ...

idę poczytać cos jednoznacznego- kryminal jakiś ;-)))

o nie odświeżyłam :-)

ale podtrzymuję, to co wyżej :-)

Agnieszko-żeby się w olsztynie nie spalić, warto tu chyba pogadać, bo się okazuje, ze nie mamy jasności nawet w tak oczywistym ( jak dotąd sadziłam) względzie...

Chętnie się w twoje dyskusje powłączam- jesli pozwolisz :-)

No to i mnie wątek zainteresował.

Zacytuję z Jacka:

Rozporządzenie o ramowych planach nauczania w §3 ust 2

§ 3.2. W szkolnym planie nauczania należy dodatkowo uwzględnić dla uczniów niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, z zastrzeżeniem ust. 3, następujące zajęcia rewalidacyjne:

I pytanie: czy dla ucznia upośledzonego w stopniu głębokim z orzeczeniem o potrzebie indywidualnych zajęć rewalidacyjnych dyrektor powinien przewidzieć w szkolnym planie nauczania godziny na realizację tych zajęć, a jeśli tak to z jakich godzin?

Bo z pewnością jest to dziecko niepełnosprawne.

no to ja jeszcze trochę zamieszam :-)

;-)

Rycho o 1 w nocy :-)
Co to neostrada robi z czlowieka :-)))

Rychu- balagan jest w naszych przepisach i w naszych praktycznych dzialaniach na podstawie tych przepisow.

Natomiast generalia- pozaoświatowe są dośc jasne. Niepełnosprawny=posiadający orzeczenie o niepełnosprawnosci.

Tak, czy tak, balagan jest i warto uporządkować rzecz. Podoba mi się, ta rozmowa, bo wydaje się, ze zaczęlismy ją wreszcie od własciwej strony.

Asiu :-)

to nie neostrada, tylko młoda osoba, która dopuściła tatusia dopiero po północy do kompa ;-)

Ale do meritum. Fakt. generalia pozaoświatow są dość jasne. I tam dość dobrze widomo co jest co.

Natomiast nie rozumiem, (a wcześniej nie zdawałem sobie z tego sprawy, tak jak nadal nie zdaje sobie z tego sprawy wielu dyrektorów szkół bo po prostu nie mieli z tym do czynienia) dlaczego nasz system edukacyjny "funduje" tym dzieciom jeszcze dodatkowe "atrakcje" realizowane w taki a nie inny sposób.

Co wcale nie znaczy, że system ma się nie odnosić do tego co takiemu dziecku jest potrzebne jeśli chodzi o jego potrzeby edukacyjne.

Moim zdaniem właśnie powinien to określać i to w miarę precyzyjnie. Bo jeśli dla dzieci zdrowych można określać ogólne zasady, to dla dzieci niepełnosprawnych konieczna jest możliwie najdalej posunięta indywidualizacja. (nie mylić z indywidualnym nauczaniem!, bo to jest osobny, często zupełnie niezwiązany z tym tematem problem).

Sytem powinien więc moim zdaniem umożliwiać precyzyjne określenie "niepełnosprawności edukacyjne" dziecka, ale nie jako warunku do dalszej z nim pracy, tylko określenia jej kierunków. Bo "niepełnosprawność" to dziecko ma już orzeczoną.

Stąd niech "uczeń niepełnosprawny" w przepisach będzie "dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności" tej "medycznej".

Natomiast tam gdzie trzeba niech będzie dodane np takie stwierdzenie:

uczeń niepełnosprawny skierowany do kształcenia specjalnego,

albo uczeń niepełnosprawny skierowany do rewlidacji mowy, itp.

Bo tylko wprowadzenie jasnych definicji da tu możliwość właściwej interpretacji ich w przepisach

Aha, mnie się tez podoba ta dyskusja

:-)

:-)

do Rycha

W poście #44 zadałeś pytanie: