Witam!

Ja cały czas notuję... kwiestia kabli jest bardzo wazna, nigdy nie wiadomo jakie problemy w małżeństwie sie pojawią. :)

Dziekuje  Marysko za zyczenia, juz półtorej tygodnia trwa nasz związek:) i ma sie dobrze!:)

Wszystkim zycze milego dnia pracy:) A ja dzis wstalam o 11.20:) a takie ladne sloneczko za oknem:)

pozdrawiam!

Kurczę, Agata! Miałam swego męża na zbyciu. szkoda, że nie mówiłaś, że chcesz jakiegoś. Oddałabym z dopłatą.

Na komputerach się nia zna, ale wszystko potrafi zrobić dobrze,tj. gotuje, remontuje, naprawia i inne rzeczy - też dobrze ;-)

Widzisz kurcze... jeszcze bym zarobiła... :) A dlaczego bys go oddala? Basik. Masz darmową Marysie w domu i chcesz sie jej pozbyć? eee...

No, no, no... ino nie Marysię proszę bardzo ;-)))

A swoją drogą Basik nie narzekaj, zawsze może być gorzej, trzymaj co Ci Bozia dała i dziękuj Bogu, że taki.....

"Zamienię Ciebie na lepszy model........"  - oj rozmarzyłam się.....

;-)))

Kochani, a tak juz powaznie:) to jak wylicza sie tzw. "wczasu pod grusza"? Wlasnie mi sekretarka napisala, ze posiadanie meża cos zmienia:)

Basik, co z tym autkiem wreszcie?:) My mamy biale autko, wiec nie mamy o czym rozmaiwac:) ... a Panow jak nie ma tak nie ma:)...

no to basta i nich będzie z innej perspektywy :-)

z roku na rok sie upewniam, że nie ma w całym świecie, kogoś o kim myślałabym cieplej ...mimo kilkunastu lat zachwytów i wstrząsów i potykania się o niezniszczalne nawyki

a za to, że zdobył dla mnie film nie do zdobycia, mimo, że umiera z nudów, kiedy go oglądam (a robię to zwykle wtedy gdy jest mi babsko-smutnawo, więc nie tak rzadko) wybaczę mu wszelkie kablowe sploty (oklejone taśmą, wedkarska zyłką, złota rafia od kwiatków i gumka recepturką brrrrrrr) na naszej drodze życia

Życzę Ci Agatko podobnej temperatury myśli za ileś tam lat i jeszcze więcej :-)

Powtórka z forumowej rozrywki;-)

ONA: Co tak siedzisz?
ON: Jak siedzę?
ONA: Taki znudzony. Dawniej się ze mną nie nudziłeś.
ON: Nie jestem znudzony. Czytam gazetę.
ONA: Dawniej w moim towarzystwie nie czytałeś gazety.
ON: Od czasu jak jesteśmy małżeństwem, stale jestem w twoim towarzystwie, a
      kiedyś przecież muszę przeczytać gazetę.
ONA: Już ci się nie podoba, że jesteśmy małżeństwem? Dawniej byłeś
      szczęśliwy z tego powodu.
ON: Zlituj się, wcale nie powiedziałem, że mi się nie podoba.
ONA: Dawniej nie miałeś zwyczaju zarzucać mi kłamstwa.
ON: Nie zarzucam ci kłamstwa. Czego ty chcesz ode mnie?
ONA: Nic nie chcę od ciebie. Chcę tylko, żebyś mnie traktował jak dawniej.
ON: Dobrze, postaram się.
ONA: Dawniej nie musiałeś się starać.
ON: Moja droga, daj mi spokój.
ONA: Mogę ci dać spokój. Tylko ciekawa jestem, czy dawniej też byś się tak
     do mnie odezwał.
ON: (milczy).
ONA: Już nawet nie raczysz odpowiedzieć. Dawniej sprawiała Ci przyjemność
      każda rozmowa ze mną. Może nie? No, powiedz, nie?
ON: Tak.
ONA: Ach, więc przyznajesz się nareszcie!
ON: Do czego się przyznaję, na miłość boską?
ONA: Do czego? Że się zmieniłeś w stosunku do mnie.
ON: O czym ty mówisz?
ONA: Na szczęście sam się przyznałeś, tylko dlaczego? Powiedz mi szczerze,
     dlaczego jesteś inny niż dawniej?
ON: Przestań się mnie czepiać. Czego ty chcesz ode mnie?
ONA: Tylko tego, żebyś był taki jak dawniej, (chwila ciszy) Ach, więc nie
    możesz już być dla mnie taki jak dawniej? Dobrze. Tylko żeby później nie
    było na mnie. Ty sam tego chciałeś.
ON: Czego chciałem? Co ty wygadujesz?
ONA: No sam przed chwilą powiedziałeś, że mnie już nie kochasz. Bardzo się
    cieszę, że sam zacząłeś tę rozmowę. Przynajmniej będę wiedziała. Już nie
    będę się łudzić, że kiedykolwiek będziesz znów taki jak dawniej.
ON: Słuchaj, gadasz takie głupstwa, że aż mnie trzęsie. Przestań bajdurzyć,
   bo mnie szlag trafi, i daj mi przeczytać gazetę, do wszystkich diabłów!
ONA: A kochasz mnie jeszcze? Tak jak dawniej? I jesteś dla mnie znów taki
    jak dawniej? I przepraszasz mnie za wszystko, coś powiedział bez
   zastanowienia? Biedny! Przykro ci, żeś doprowadził do tego, żebym pomyślała,
   że już nie jesteś taki jak dawniej... No, to dobrze. Już się nie gniewam. Co
   tak siedzisz?
ON: Jak siedzę?
ONA: Taki znudzony. Dawniej się ze mną nie nudziłeś.

Romanie, za poważnie to traktujesz....żaden krzywy smiech....przecież nigdy byśmy naszych ślubnych szczęść... za żadne skarby świata.....na nikogo innego....bo nikt inny nie jest tego wart.

Nawet wtedy, gdy proszę: " powiedz kochany coś miłego...", a On na to: "to może piwko wypilibyśmy". Ja wówczas: "z Tobą kochany zawsze...", w odpowiedzi słyszę: "to skocz do kuchni i przynieś..." Nawet wtedy Romanie, nawet wtedy.... ;-)))

A że czasem sobie pożartujemy......

I piosenkę o lepszym modelu też nie my wymysliłysmy!

;-)))

- Ile lat jesteś po ślubie?

- 31.

- To musisz ją bardzo kochać!

- Muszę... :)))

Podkradłam z łódzkiego forum GW, cytuję całość:

takie coś znalazłem w czasie prac archeo na forum:-)

ciekawe jak potoczyły się losy męża przez te 15 lat;-)

;)))

To takie wątki też tu były?

uu, dziecko, jakie jeszcze tu były;-)

uuuuuuuuu............

Eh... ten wspomnień czar. Uśmiałem się jak norka.

 Kop Marku dalej w tych forumowych wątkach.  :-)))