Jutro o tym pomyślę.

Gabo odbierz, proszę, pocztę.

bardzo jestem ciekawa wytycznych z MEN...

cos mi się wydaje, ze specjalnie do obchodów zachęcać nie będą;

a to przeciez 25 rocznica

przykro...

moj dzieciak wytypowany na miejski konkurs z tej okazji

Cieszę się, bo okazja do pogadnia.
On się interesuje tymi czasami, ale nie zna klimatu- to dla niego odległe jak krzyżacy.

zobaczcie

"odległe to dla nich jak Krzyżacy"

mój ty Boże:-) Przeciez to zupenie nowe pokolenia bez naszych doświadczeń.

Ja te klimaty zawsze odtwarzam w najpiekniejszej moim prywatnym zdaniem polskiej powieści młodzieżowej "Opium w rosole"

gdy zadaję zadanie - ankietę do porozmawiania ze świadkami historii, czyli rodzicami czy dziakami uczniów, gdy przynoszą kartki, prawdziwe te z habaniną (tak sie to pisze?) na 600g z kością, bo dlaczego opium i dlaczego rosole?

rosół - polska tradycyjna świąteczna zupa, zupa, któa mozna było przygotować z prawie byle czego...

gaba

 to prawda z tym "Opium w rosole"...niedoceniona, bardzo dobra powieść... no ale taka nie znajdzie uznania na listach lektur

i co ciekawe - młodzi miłośnicy Musierowicz niespecjalnie lubią tę właśnie powieść - może dlatego, że to dla nich takie odległe,"krzyżackie" czasy...

Wspomnienia?

a ja we wtorek - wyrzucona z akademika - jechałam (bez przepustki!) do mojego obecnego męża do krakowa, bo na kwiecień planowaliśmy ślub....

odbył sie - swoją drogą;-)

w pociągu w całym kuszetkowym nocnym wagonie 3 osoby i o 5 rano zasuwałam przez moje obeccne miasteczko, zerkając na boki, czy ie ma patrolu...

udało się, dotarłam........ angny dostałam, mój Gieniu po awanturze u komisarza w urzędzie załatwił nawet jakąś przepustkę mi i mnie nie zamknęli....

na parę dni przed zniknęli z uczelni zagraniczni studenci, a nas tak nieoczekiwanie w piątek odwołali ze strajku okupacyjnego na U. Wrocławskim - babom kazali iść do domów, sami twardziele zostali - a potem przeżyli nocną napaść zomowców i już było po strajku

moje  podwórka z dzieciństwa - Zomostrasse (Grabiszyńska) i Gaz Platz (Plac Pereca)... opornik wpięte w klapę...milczenie i tysiące świeczek na cmentarzach, na grobach ofiar... patrole na rogatkach przy koksownikach...spałowani za nic koledzy i najgorsze - to świadomośc, ze się już nie ma żadnych praw, że mogą przyjść, zabrać, wywieźć i człowiek zniknie bez nadziei na powrót

tego nie wolno pozwolić zapomnieć - to była największa przemoc jakiej przyszło mi doświadczać w życiu

strajk na PW zawiesiliśmy 9 grudnia, po ataku zomo na szkołę pożarnictwa to było.....

pojechałam do domu (100 km od W-wy) rano (6:00) mama mnie obudziła i włączyła TV....

a ja na to: ja muszę do warszawy - jutro mam kolokwium!!!

i pojechałam.........

jak większość (tak tak, choć może teraz inaczej mówią;-) rodaków nie mam martyrologicznych wspomnień.

mnie prowadził strasząc odbezpieczonym Ak młody chłopak, kompletnie pijany z rozpiętym mundurem. Dowoidził nimi równie młody i pijany inny gówniarz.

Ale to nie był żaden komunistyczny oprawca. Spili się i łapali jadących studentów - do Gadańska gdy który;-)

Pijany gówniarz to był. I gdyby po pijaku zastrzelił, to nie ofiarą systemu bym się w niebie, (no może nie niebie;-) czuł lecz jako ofiara przypadku i pijaństwa poborowego;-)

Nie "obchodziłbym" rocznicu SW. Bo nie ma czego. Raczej bym wspominał, mówił o nim w szkole.Nie ma czego tu obchodzić - obchodzi się siwięta,

Dlatego nie ma obchodów, bo niewygodne

Bo prawdziwe święto byłyby w 9 lat potem - ale pewne bezkrwawe porozumienie Polaków teraz przejść nie chce wielu przez gardło, bo nie oni zostali jego bohaterami, bo powstania i rzucanie butelkami z benzyną im się marzyło. I żeby było pięknie jak w Warszawie w 1945. Żeby pokolenia miały co wspominać - jak Polacy znów gineli..

A tu było prawdziwe święto - żeśmy sie nie pozabijali. A śmy mogli;-)

a kto mówi o świętowaniu?

czy rocznice wybuchu II wojny światowej się świętuje?

tu chodzi  o pamięć

po to sa te straszne daty w obchodach historycznych, żebyśmy mogli uczyć się na własnych błędach

stan wojenny to stosunkowo najświeższy eksperyment pozwalający odczuć na własnej skórze czym jest niedemokracja w rękach władzy

Małgoś

Dyrek

uff :-)

bo już się wystraszyłam, ze np. walentynki są godniejszym dniem do pamiętania (obchodzenia/świętowania)  ;-)

bo przyjemniejszym...

i jeszcze - cos prywatnego więc na marginesie

wczoraj jechliśmy długo autem na wybory z córą (która pierwszy raz) no i wywiązała się dyskusja na temat patriotyzmu, Święta Odzyskania Niepodległości i obowiązkowego dla młodziezy pochodu sobotniego

córka dowodziła bezsensu zmuszania  dzieci i młodzieży do obchodów świąt narodowych (nie chciało jej się iść w sobotę w pochodzie),

a my na to, że to nie polityka, ale tradycja i że Amerykanów nie trzeba zmuszać do radości z powodu sukcesów narodowych, a w Polsce rzeczywiście sa złe tradycje (zmuszania), ale maluczkim nalezy wpajać ważność wydarzeń historycznych itd.

no i padło pytanie, dlaczego z taką starannością córka obchodzi Święta Bozego Narodzenia - odpaliła, ze są miłe, radosne i wesołe; a my jej na to, że pochód też był fajny (bo się poprzebierali i w sumie było radośnie, ale ona tego nie widziała, bo się nie zdołala zmusić do uczestnictwa)

no to zbuntowana wypaliła: "Bo to wasza wina, żescie mnie nie nauczyli cieszyć się tym świętem"

i tu nas przytkało, bo to ..prawda

dlatego postanawiamy nadrobić błędy wychowawcze ...

nie chcę pozwolić dzieciom zapomnieć o tym co było tragiczne, a może też uda się jeszcze nauczyć je cieszyć się tym co było radosne w przeszłości RP

nie ukrywam, że byłabym wdzięczna szkole, gdyby mi w tym pomogła :-)

errata (ze wstydem) - do #18

jest "rzucanie butelkami z benzyną im się marzyło. I żeby było pięknie jak w Warszawie w 1945".

Ma być: "rzucanie butelkami z benzyną im się marzyło. I żeby było pięknie jak w Warszawie w 1944"

udaję się wsadzić łeb pod stół ze wstydu:-)

Grażka

chyba sie nie zgodzę :-)

bo przeciez w przeszłości najwieksze rzesze patriotów wychowano właśnie na patosie i smutactwie

mojemu pokoleniu też akademie i nasycone miłościa do Ojczyzny pieśni i poezje nie zaszkodziły

a wtedy, gdy nowomodnie zrezygnowano z podniosłych tonów, to jakoś tak się skorelowały te zmiany  ze wzrostem nieczułości u młodzieży wobez spraw ojczystych

Tak mi się jakoś stara lekturka przyplatała w pamięci - "Nad Niemnem" i postać artysty bez idei czyli Zygmusia Korczyńskiego, któremu matka oszczędzała i smutactwa i patosu, włócząc go po świecie i chowając w luksusach i  rozrywkach. I co z niego wyrosło? Meduza emocjonalna ;-)

To ja też do #18 i ...

Przeczytałam tylko

pierwszych parę postów

Byłam w tym czasie już mężatką. Męża powołali na jakiemś tam ćwiczenia przed 13 - grudnia.

W czasie ćwiczeń powiedział: '"Jak będę musiał strzelać do rodaków to najpierw zastrzelę tego co mi wydał ten rozkaz, a potem siebie"

Gdy przyszedł 13 grudnia nie powołali go do wojska... syn urodził się nam zgadnijcie kiedy?

... czytając ten wątek tak bardzo sobie uświadomiłam, że to już 25 lat... ale te lata lecą...

wydaje mi się, że obchody 13 grudnia będą uzależnione od decyzji OP, a z tego co "mówią i piszą" w mediach można się już szykować do obchodów...

marzy mi sie jakaś wystawa z tej okazji... zdjęcia, ulotki, wiersze... (dziś już nikt chyba nie wezwie moich rodziców do szkoły, tak jak kiedyś, gdy wzięłam z domu (z tajnej gazetki) wiersz i powiesiłam go na szkolnej gazetce)...

gaba...

czy ze mną cosik nie tak dzisiaj?... czy mój komputer coś przeinacza?... w którym miejscu napisałam coś o świętowaniu?... pisałam o obchodach... i Ty również mówić i obchodzić.

a czy ja mówię do Ciebie? ;-)))

Tak se mówię -

niby nie na temat, a jednak...

Na płycie Grechuty z 1993 roku (chyba) pt. Dziesięć ważnych słów są cud utwory w klimacie, o którym ten wątek. Na przykład Ojczyzna, Wolność, Władza, Solidarność itp. Szczególnie Ojczyzna - przyprawia mnie po prostu o gęsią skórkę... Nie znałam tego wcześniej, dopiero teraz odkryłam.

I - co mnie cieszy - słuchają tego chętnie także moje dzieci.

A co do smutactwa - zgadzam się całkowicie z Grażką (#25) - też mi się marzy radosne świętowanie :-)

Łezka w oku

czyżby

a to ciekawe

dawny post Małgosi (#24)

a szkoda

AnJa

zaciekawiło mnie to Twoje "nie uznaję" i węszę jakąś wiedzę inną niż obiegowa - wszak Ty przecież historycznie rozwinięty jesteś ponad przeciętność ;-)

Boże Narodzenie to był przykład nie na rolę szkoły w kultywowaniu, ale na znaczenie radości w przyswajaniu tradycji

no i własciwie to nie wiem jaki jest Twój stosunek do stanu wojennego - jednoznaczny, ale w jaki sposób?

i na koniec - AnJa nas tez nie nauczono cieszyć się z historycznych sukcesów Polski; nas w dzieciństwie dziobały kruki i wrony i pan feudalny i krwiopijcy kapitaliści i Krzyżacy i Prusacy i zaborcy i paru gości z Jałty i z tego historycznego cierpienia kazano być dumnym ... :-(

cieszylismy sie po kryjomu z cudu nad Wisłą (kto w cuda wierzył), z Piłsudskiego na dworcu w Poznaniu, z  Grunwaldu (ciut głośniej i śmielej)

Raf1

hmmm, ale biologicznie coś mi nie gra ;-)

jesli urodził się dokładnie w 1 rocznicę, to nie może być "plonem" grudnia 13... :-O

AnJa ...i popatrz tylko jak ta wiedza zabija entuzjazm ;-)

no to z czego można się cieszyć? tak by była to radość z wydarzeń naprawdę godnych radości?

z Kopernika? Curie Skłodowskiej? Królowej Jadwigi? - jedynie nauka i kultura? a wydarzenia polityczne? są takie?