bardzo jestem ciekawa jak rozbierzecie historię...kawał czasu minął od jej "powstania"...macie szanse pokonać Pisakownicę

;-)

co do 13 grudnia...jakos wyglada na to,że najbardziej dotkneła ta data ówczesnych nastolatków(teraźniejszych forumowiczów)

chetnie sparafrazowałabym Bogusława Lindę...

  A mnie owego pamietnego 13 grudnia kazano odwołać występ teatru lalek z Opola , który był zaproszony dla dzieciaków pracowników na Mikołaja / z paczkami/.

13 grudnie nigdy nie zapomnę.Będąc w ciąży nie mogłam spać w nocy i oglądałam filmw telewizji, Był to jakiś kryminał chyba, który dopiero co się zaczynał. Widzę taką scenę : jezioro , na nim pływa sobie łódka. W niej siedzi kobieta i mężczyzna , Lódka płynie i płynie.ńagle poruszenie jakoweś na łódce, i...... no właśnie już dalej nie wiem , ale chtba chłóp wyrzucił kobitkę za burtę. bo telewizor stracił obraz, syczał.nie było tez programu II. W radiu też były syczenia, trzaski i nic. Wściekła POszłam spać. Całą noc miałam do bani, bo co rusz budziłam się.Rano słyszę, że mamy stan wojenny.Tak naprawdę , to myślałam o tym , ż e do tego miże doć. I to byłoby najlepsze rozwiązanie na owe czasy, niż walki bratobójcze jakie miały miejsce wczwśniej na Węgrzech czy w Czechosłowacji .

Ale kiedy o tym stanie wojennym usłydzałam, to się rozpłakałam, bo co innego myśleć, gdybać, a co innego fakty. Na dodatek mój brat służył w wojsku w MSW , które to jakby co, to pierwsze ruszy do ataku.

 Jak się później okazało . To wojskowi byli pod ostrą bronią już od 11.grudnia w stanie pełnej gotowości i im syreny ogłaszające alarm wojenny zawyły już 12 grudnie. Brat mówił, że chłopaki długo nie mogli w to uwierzyć i nie jeden popłakał sobie.

Ale swoją postawą, tj. obroną cywilów, nie włączania sie w rozruby ,a nawet stania po stronie robotników, strajkujących - zyskali sobie uznanie i szacunek mieszkańćów, którzy to woleli ich wojskowych od milicji, czy ZOMO.

Oj długo by tak można pisać o tym i nasępujących dniach. Jak to w konspiracji przechowywało się ulotki, gazetki, taśmy z nagraniami w tym przemówień Wałęsy .

 Tak,  należy o tym mówić, aby nie zapomnieć i naszym dzieciom opowiadać i aby pamiętały, że to co dziś mają zawdzięczają to swoim rodzicom i ludziom pokolenia rodziców, oraz tym, którzy poszli inną drogą, zboczyli z drogi ............ ale to już inna karta historii.

Dodam tylko

żyją i na wolności sa Ci, którzy tworzyli państwo totalitarne 1945(44)-1989, którzy wprowadzali stan wojenny itd.

rządzili cenzurą, szpiclami, donosicielami, wilczymi biletami, więzieniem, psychuszką, pałami...

tylko dodałem

A wilczy bilet kiedyś pokażesz? masz taki?

byli tacy co siedzieli za nas, co dostali pały na zdrowotne zsinienie, paru zabito. Jeseem świadkiem (bo to koło mojego domu - o metr - jak ten chłopak z Olsztna rozbił głowę o asfalt. Wyleciał i wokół głowy natychmiast się mu zrobiła kałuża krwi. Milicjanici stali klnąc - zdaje się że nie planowal;i czegoś takiego.

Ale nie ja cierpiałem i nie lubię egzaltacji tych co też nie cierpieli. Ot tak ,po prostu umniejszam nasze przezycia by były jakimi były - małymi.

Nie lubię takich egzaltacji i podłączania się g. do okrętu:-)

I szanuję tych co okrętem byli.

Braki mi wiecie czego?

prawdziwego, takiego nie na kolanach ale naprawdę oddającego całe pokrecenie polskich losów filmu

duzego dzieła o polskich zakrętach

nie widze nikogo kto mógłby go tylko zrobic. Bo ci co by mogli - zbyt chętnie oblekają się w cierpietnicze szaty

a może ktoś młody? Urodzony w 1982r? Bez obciążeń

:-)

czkam na coś takiego

ano, widać nie te małolaty

zwłaszcza w kontekście: kary za pozdrowienie wiadomym gestem

Mnie

obudziła rozmowa (było około 5.00 rano) znajomy ojca milicjant po nocnym internowaniu paru działaczy lokalnej solidarności ( a pochodzę z dalekiej prowincji) pił by zabić moralniaka. Jeden z internowanych był jedynym synem wdowy, która reagowała jak każda matka w takiej sytuacji, więc i ten kac moralny był mocno uzasadniony. Poza tym milicjant był pewien że wywiozą go na drugi koniec Polski i każą strzelać do bezbronnych ludzi i radził z tym jak umiał najlepiej .

Jak mamy uczyć patriotyzmu młodych, skoro sami się o to spiramy. Próbuję to robić ale stale mam wątpliwości, trochę takie jak wyżęj trochę inne. Wątpliwości dotyczące dzieci w domu i w pracy. Nie jest proste być Polakiem.

Jak mamy uczyć patriotyzmu... napisała reniab.No, właśnie. Sama o tym myślę od 11 listopada. Bo  j a k mam uczyć, wychowywać, mówić o patriotyzmie, jeśli w święto narodowe otwarte są centra handlowe, sklepy.

Jeśli to, wyłączając uroczystą odprawę warty, dzień jak każdy inny, po prostu dzień wolny od pracy.

Świetny sposób na przybliżanie młodzieży czasów stanu wojennego - muzyka z tamtych lat.

Nabyłam dziś drugą cześć serii "25 lat listy przebojów radiowej Trójki". Tydzień temu rozczulałam się nad pierwszą płytą - 1982 - to rok mojej matury i początek studiów. Ech... Do płyty - dołączona książeczka. Strasznie ciekawe informacje - Polska, Europa, świat z tamtych czasów. Wiele rzeczy sama zapomniałam i układam sobie to na nowo. Zaczytuje się w tym też moja córka (15 l.) "Mamuś, tu napisali, że ceny na żywność wzrosły o 241 procent - jak ludzie to wytrzymali?" albo "Wojna była jakaś o Malwiny, gdzie są te Malwiny?"

A w książeczce z 1983 roku czytam:

na odwrocie jednej z kartek można było przeczytać, że "uprawnia do zakupu jednje pary obuwia skórzanego lub skóropodobnego całorocznego użytku lub zimowego lub tekstylnego jesienno-zimowego"

w wydanym w marcu rozporządzeniu określono, że "osoba powyżej 75 roku życia ma prawo do zakupów poza kolejnością, jednak z wyłączeniem piątku po godz. 15 oraz soboty".

Emeryt MSW otrzymywał specjalny talon na zakup kalesonów i podkoszulki. (też nie mieli letko ;-)))

Nie wszystko mnie tam tak bawi, ale czytam, odświeżam sobie pamięć. Trzeba.

Dla naszych dzieci  to "kosmos" ale myśmy to przeżyli, widzieli , doznali - to  jest ważne.

jak opowiadam moim licealistom o okresie przed transformacją, jak przytaczam te fakty o których piszesz Małgosiu, to widzę jak im się oczy robią coraz większe ze zdziwienia.

A ja tak patrzę na nich i też się dziwię...:) Dopiero po chwili ... przecież oni się urodzili w 1986r.;))) Może ja zbyt sentymentalna jestem?

Hej

#56 były psychuszki - Bąk, Grzędziński - poeci, pisarze - nieznani? ano i właśnie

więzienie - inni pisarze - Kornacki, Braun, Wańkowicz, Szpotański

zachęcam do lektury ksiązki "Obława" J. Siedleckiej (fajna, bo na przykład można się dowiedzieć, ilu pisarzy było pederastami (tym ich wykańczano, albo do współpracy zmuszano)

Jasienica miał nawet żonę w SB (rozpracowywała męża)

#57 mam, Marku, wilczy bilet, tułączkę po wieczorówkach 40 km od miejsca mojego zamieszkania

mam też teczkę, w któej są donosy moich kolegów na mnie

tylko dodałem, że żyją Ci, któzy to państwo totalitarne robili

Dotknęła mnie kiedyś cenzura, mój ojciec był milicjantem (to był obciach, bo się wszedzie mnie bano, więc musiałem się uwiarygadniać)

ale ja całkiem zapomniałem już tę datę 13 grudnia, zupełnie, przypomnieliście mi

i nie lubię martyrologii i rozpamiętywania, raczej z radością opowiadam o tym, jak nas zgarnęli rano 13 grudnia, bo szliśmy do kościoła, a kumpel (strasznie porywczy) wziął ze sobą bagnet...

i czasami śmieję się do łez z różnych "akcji" które robliśmy

pamiętać trzeba, pewnie, tak jak powstania itd.

ale żyją spokojnie (a może nie jest im wcale spokojnie w sumieniu?) Ci... więc cóż Oto Polska właśnie

POlecam stronę

Internetowe MUzeum Polski Ludowej

http://www.polskaludowa.com/

No dobra... To ja też opowiem. Wszyscy wiemy, co było bezpośrednią przyczyną rozpętania przez Franka Dolasa II wojny światowej. Ze mną było podobnie, ale historia o tym milczy. :-) 13 grudnia obchodzę urodziny, więc w '81, zważywszy na to, że dzień ten wypadał w niedzielę, wszelkie rytualne czynności związane z tym corocznym wydarzeniem rozpoczęliśmy (w akademiku) w sobotę. Nie pamiętam, gdzie byliśmy tej nocy, co takiego zrobiliśmy, że rano przebudziliśmy się w kraju ograniętym "wojną".. ;-) Od tego czasu nie obchodzę urodzin. ;-)

A teraz na poważnie, ale od drzwi kuchennych. Po świętach Bożego Narodzenia '81 wpadłem do jednostki wojskowej odwiedzić kolegę, któremu przedłużoną służbę wojskową. I mówi do mnie tak: "Słuchaj, obstawialiśmy na Wigilię dom generała. Wyszedł do nas złożyć życzenia świąteczne. Sam siedziałem w pancernym samochodzie, dłonie miałem zaciśnięte na kolbie ciężkiego karabinu maszynowego i trzymałem sk......... na muszce. Myślałem sobie, że chętnie przeciągnąłbym go serią za stan wojenny". Mówił też o tym, jak w czasie kontroli samochodów, bronili podróżnych przed nazbyt chamskim zachowaniem milicji.

Przepraszam za żart w poprzednim poście.

wpływ na całe życie

zaraz po ogłoszeniu stanu wojennego moja mama wróciła z Afryki (zerwała kontrakt) i to było miłe :-)

ale to chyba jedyne miłe następstwo SW w mojej historii

Smutno mi się zrobiło

...choć czas był taki dla nas smutny,zmienił nasze życie...

Danucha może jest jednak jakiś promyk radości w tym życiu:)

Ja nie obchodzę, choć po zakończonym strajku w piątek - dobrze, że wyjechałem w sobotę wieczorem z Lublina na "odpoczynek", bo podobno za zasługi ktoś mnie wtedy szukał.
A dziś? Moja najmłodsza córka, wcale nie zachęcana wraz z Akademią Obywatelską przy Teatrze NN pokusiła się o bardzo znaczący udział w projekcie "13.12 - rówieśnicy". Czasami nie trzeba coś robić, żeby coś zrobił ktoś.

Dobrze powiedziane Jurku. Warto dać im samym pomyśleć czasem.

no to mamy 13go.

mnie zostały po "wizytach" tylko 3 zdjęcia, znaczek NZS i tomik... poezji "Raport z oblężonego miasta". Wzięto wszystko oprócz pamięci.

Nie jestem pewna, czy trzeba zostawiać to młodzieży samej - co drugi 18-latek nie wie... może to i dobrze, bo w sumie ojczyzna to pamięć. Będzie tej oczyzny więcej dla mnie, a pamięć jest krucha - ojczyzna to nie rozdrapywanie ran, ale pamięc, a na pamięć chorują w tym kraju wszyscy, albo się pamięta nie to, co trzeba, albo nie tak, a nawet ojca się potrafi spamiętac innego -

Ojczyzna to pamięć i... - nie zapomnę gradu słoików dżemu, jajek, ziemniaków rzucanych na czołgi na  miasteczku studenckim.

Nasze dzieci przygotowały wieczornicę, która się nakłada na drugą na św. Łucję -

byłam

na otwarciu wystawy o SW w Bursie Szkolnej Nr1 w Lublinie i jeden z zaproszonych gości powiedział coś takiego o tamtym dniu: "wszystko się zmieniło, znów zaczęliśmy się bać siebie nawzajem, podejrzewać, nie ufać".

Gaba masz rację Ojczyzna to pamięć, dlatego dobrze że wspominamy tamte czasy.

mówię gabo o wnioskach;-)

WNIOSKI trzeba zostawić im samym:-)

a co do moich wniosków.. ciekawe ile jeszcze razy trza będzie się "bać siebie nawzajem, podejrzewać, nie ufać"

nie wiedzą...

Weszłam na ten wątek dopiero teraz... Przeczytałam cały z wielkim zaiteresowaniem, strachem i czasem niedowierzaniem...jakie to byly czasy. Akurat wtedy miałam 3 lata i "pamiętam" rano moja mama płakała :(

swoją drogą

piramida Cheopsa i jej patron zostanie a epizod stanu wojennego i jego twórcy to w zasadzie rzecz niewielka przy piramidzie;-)

(jak dla kogo)

gabo

znaczek Pani "S" w czasie stanu wojennego

i jeszcze mój pies wabił się GLINIARZ ( miałem to wpisane w świadectwie szczepienia ) i jaka to była radocha gdy pod oknami SB-ka wołałem "GLINIARZ do nogi bo ci w mordę szczelę"

Ale wtedy człek był jeszcze piękny i młody

:-)

w tym samym czasie pewien przedstawiciel "strony przeciwnej" chodził w Gdańsku pod akademikami - z psem, na którego wołał Student! Student!

To jest dopiero rocznica:)

Ja 13 grudnia dokładnie 13 lat temu dowiedziałam się  że jestem w ciąży i do tego bliźniaczej .. Ta rocznica przyćmiła mi tę naszą trzynastkę grudniową....:)

Piłsudzki kiedyś powiedział " Gdybym miał wtedy tylu legionistów ilu dzisiaj jest kombatantów to szybciej bym zwyciężył".

Jest to normalne im dalej od wojny tym wiecej kombatantów.

Wielu wymyśla niestworzone cuda. Czasami w stanie wojennym było też śmiesznie.

Pamiętam jak w sobotę późnym wieczorem pod wieżowiec podjachało MO na sygnale. Wszyscy faceci coś wylewali do zsypu. W klatce śmierdziało jak nie wiem co. Oni gonili tylko złodzieja, który prawie z tego powodu im uciekł.

Tak też było.