przypomina mi się opowiadanie o Nuhpach;-)

a zwycięstwo naszych też mi się podoba, bo przypuszczam, że nie wszyscy nasi wiedzą, że nasi zwyciężyli

o rany!!!!!!!

uświadomiłam sobie, kto zwycięża:-(

zgredek, czego Ty nie spisz?

przeciez są wakacje i pracowac nie musisz, nie? ;) <zaraz mnie czym zdzieli> ;)

Myślałem, że się dzisiaj

niby masz rację, ale z drugiej strony......

nie usuniesz mu wszystkich z drogi, którzy mu  będą nie odpowiadać.....

Jakby na przykład (tfu,tfu!!!) znalazł się kiedyś w szpitalu, to nie będziesz przecież mógł mu dobrać współspaczy na sali......

Może lepiej nauczyć go radzić sobie z takimi sytuacjami?

i tak , i nie

wiecie, myślę o sferze emocjonalnej, o tym, że czasem, aby osobę niepełnosprawną przygotować do życia popełniane są karygodne błędy, tak " na wszelki wypadek", na wyrost i w tzw. dobrej wierze. Nie zrozumcie mnie żle, chodzi mi o ranienie w sferze emocjonalnej, czyli w tym obszarze, w którym wszyscy jesteśmy najdelikatniejsi, najbardziej wystawieni na bolesność. A czasem wcale nie trzeba...

Bratku, bardzo cenię Twoje wypowiedzi, podobnie Fakira, ale w przypadku opisanym w #355 osobiście byłabym tego zdania , co Fakir.

Jak specjały to specjały...

o wolności wyboru

Fakirze2

Dzień dobry ;-))
13 dzień istnienia wątku. Czyżbyś zapomniał ?
Cieszę się, że żyję - znaczy to czytam. Powiem więcej, lubię ten Twój styl wypowiedzi. Myślę, że nie jestem jedyna. "Moja myśl serdeczna też Ci towarzyszy" - codziennie.
Jeszcze nie dojrzałam, by tu się codziennie wypowiadać, ale czytam zawsze wszystkie wypowiedzi. Trudne są sprawy poruszane w tym wątku, a ja wszystko zbyt emocjonalnie przyjmuję. Dzięki Bogu nie dotyka mnie to bezpośrednio, ale pośrednio znam problem (tak mi się wydaje) - miałam kilku podobnych uczniów na nauczaniu indywidualnym. I chociaż minęło już ładnych parę lat, jak wyszli spod moich skrzydeł, nie mam odwagi ich odwiedzać w domach rodzinnych. Zawsze przy pożegnaniu miałam stałe zaproszenia do odwiedzin ze strony Uczniów i Ich Rodziców. Szczególnie jednego Grzesia mam na myśli. Czuję się tak, jakbym Ich trochę oszukała nie korzystając z zaproszeń. Wprawdzie nie obiecywałam, że odwiedzę, ale... Męczy mnie to.
Stale myśl o odwiedzinach przesuwam w czasie, staram się o tym nie myśleć, czas płynie nieubłagalnie szybko, życie toczy się dalej. A ja ?
Brak mi sił, bo co im powiem ? Do czego nasze zajęcia przydały sie Im w życiu, tak naprawdę ? Jak zwiększyły się Ich osiągnięcia na dalszej drodze Ich ciężkiego przecież życia w realiach naszej codzienności ?

A brata popieram, niech nie jedzie z tym kolegą. Ja też dobieram sobie znajomych (chyba nie tylko ja) i współlokatorów do pokoju na wyjazdach. Na przykład w sanatorium, tak na wszelki wypadek, wolałam pokój jednoosobowy.
Pozdrowienia dla Twojego Brata. Jak ma na imię Twój Brat, jeśli zgodzi się podać swe imię?

Cóż, umówmy się, że ta "wolność wyboru" powinna jednak zależeć od stopnia upośledzenia. Jeżeli, nawet dorosła biologicznie osoba znajduje się na poziomie rozwojowym dwulatka to raczej nie powinna o sobie decydować. Widzisz ja postrzegam rolę osoby sprawnej (rodzica, opiekuna, nauczyciela) stosjącej przy boku osoby niepełnosprawnej, zawsze trochę tak, jakby rodzica. Trochę namotałam.... Ale podam przykład- mój półtoraroczny (póki co, odpukać na 150% pełnosprawny synek) właśnie uczy się okazywac swoją wolę. Dziś np. strasznie chciał wchodzić do kałuż i wybiegać na ulicę. Czy akceptuję jego wybór? Oczywiście- nie!!!!!! I jest to naturalne. WIęc jeżeli mam 17 letniego (rozwojowo 2,5 rż) ucznia, który czuje usilną potrzebę zaszkodzenia sobie (np. wali pięścią w okno) to raczej również mu nie pozwolę...Prawda?

Reasumując- tak sobie myślę, że wolność wyborów powinna dotyczyć rzeczy- hm.... jak to nazwać- może: "nieszkodliwych" (gra na komputerze czy spacer?; kanapka z serem czy z szynką; etc) natomiast w kwestiach "szkodliwych" (zażyć leki? zapalić papierosa? uderzać głową w ścianę?) powinniśmy raczej dość jednoznacznie być przeciw.

Aha! A w sporawach nieszkodliwych też należy zachowywać rozsądek z tymi wyborami....... Bo całkowite "puszczenie sprawy na żywioł" też się może zemścić.

Witam specjalnie

Dzień dobry:))

Podsyłaj tu informacje, proszę, o ewentualnych nowych "poważnych wątkach" wątkach, bo ja nauczyłam się odruchowo wchodzić właściwie jedynie tu:))) Inne mogą ujść mojej uwadze:)))

A motać i plątać w najbliższych dniach mogę i to ostro, bo mam na głowie 2 remonty: w pracy i w domu + własną przeporowadzkę. Jak dodamy do tego własne wymagające uwagi dziecko, terminy na uczelni i reorganizację w placówce- to będziemy mieć pełny obraz kliniczny stanu mojego umysłu.....

Więc za ewentualne namotania i głupoty przeze mnie popełnone do końca nie odpowiadam, o czym wszystkich niniejszym informuję!!!:)))

ja też się cieszę

że jestem na tym forum i mam takich wspaniałych znajomych.

Kiedyś o sobie ułożyłam:
" Pewna Nowalijka
Coś ze strusia, coś z rycerzy,
Do większości zęby szczerzy,
Gdy wewnętrzną pustkę czuje,
Na Forum się "wypisuje".

Wiktor to piękne imię. Znam 3 Wiktorów, Twój brat jest czwarty. Są to piękne osobowości, stabilne w charakterze i wiedzą czego chcą od życia. Każdego Wiktora odbieram bardzo pozytywnie. Może to bzdura, ale ja pewne cechy charakteru wiążę z imieniem, jakie nosi dana osoba.

Pozdrów Wiktora serdecznie ode mnie. Pozdrowienia są z Krzeszowic (25 km od Krakowa, na trasie Kraków-Trzebinia-Katowice). U nas jest pięknie, a dzisiaj zapowiada się słoneczny dzień.

Fakir, może chciałbyś napisać co Ty o sprawie sądzisz?

Gimnazjaliści skazani za szykanowanie nauczyciela

http://wiadomosci.interia.pl/lok/lube/wiecej/news?inf=482614

Pisałam o tym tu:

kara za dręczenie nauczyciela

http://www.oskko.edu.pl/forum/thread.php?t=9032&fs=0&st=0
Bardzo chciałabym znać opinię kogoś, kto uczestniczy w wychowaniu przez pracę na rzecz niepełnosprawnych.

Intreresuje mnie kara. Zetknąłeś się z podobnym rozwiązaniem?

Witam po kolejnym obudzeniu...

co oznacza, że żyję !!!

Pozdrawiam wszystkich, których jeszcze nikt nie pozdrowił.
- - -
15 dzień istnienia SPECJA-łow....
- - -
Imieniny dzisiaj obchodzą - Wincenty i Wodzisław  oraz wielu innych także świętych!!! Dobra wszelkiego życzę :)))
- - -
- - -
Czytasz te słowa ze zrozumieniem? Znaczy się, że nie straciłeś używalności rozumu oraz, że Twoje oczy są w porządku!
Nadal myślę o Tobie z życzliwością...:)))
- - -

Jolu!

Ciekawe! Odniosę się do tego.

Dziekuję za podesłanie :))

Zapomniałam o Dzień dobry ;-)

Wiem, że żyję, mam oczy w porządku i na dodatek jest chociaż jedna osoba na tym świecie, która myśli o mnie z życzliwością. To dodaje skrzydeł (mnie). Widocznie też jestem SPECJA swego rodzaju.

Jolu!

Fakir, sam odpowiedziałeś sobie na pytanie -

 CO DALEJ...

Dalej jest miłość, miłość i jeszcze raz miłość... Jest nadzieja na lepsze jutro tej naszej cywilizacji jeśli niepełnosprawni (bez względu na rodzaj, ale zwłaszcza ci specjalni) wyszli z podziemia.

Uważam, że oni są wielka szansą dla tego świata, dzięki nim można z nadzieją spogladać w przyszlość.

Nie pytajmy się co my możemy im dać. Zobaczmy co ONI dają nam! To wlaśnie oni otwierają najbardziej zatwardziałe serca, oni niosą i wyzwalają tę niewyobrażalną moc milości.

Żyjmy z nimi, pracujmy, pomagajmy, wspierajmy a sami nie zauważymy jak i kiedy świat stanie się lepszy. Ta własnie część NAS jest nadzieją tego świata!

Rzewo...

Jolu...

Czekam....

Pięknie witam

Dziś imieniny obchodzą

cieszę się, a za okno popatrzyłam już o godz. 8.oo

Dzień dobry wszystkim, którzy tu zaglądają.

I miłego popołudnia- także wszystkim:))

A z mniej miłych rzeczy-  może wiecie jak wytłumaczyć Sanepidowi, że nie wszystkie dzieci niepełnosprawne muszą być koniecznie niepełnosprawne ruchowo? Że akurat ruchowo to niektóre z nich bywają bardziej sprawne od najsprawniejszych sprawnych? Bo jakoś moje argumenty do nich nie docierają........

Bratku -

Pomyślałam sobie....

 że podrzucę Wam lekturę:))

Kiedyś już ją tu podrzucałam- w wątku o blogujących uczniach, ale to było dawno....

To ta lektura: http://smoki.blog.pl

Jest bardzo specjalna i piękna.

Tylko uwaga- należy zacząć czytać od początku. Bez przeczytania pierwszego wpisu, inne tracą sens.

Sanepidowi?

Aaaaa

aaaaaaaaaaaaaa

17ty dzień Specjałów

właśnie się rozpoczął !!!

Witam wszystkich - świadomych i nieświadomych, tych których już ktoś pozdrowił i tych, którzy jeszcze na to czekają :))

Imieniny swoje świętują dziś Wiktor i Daniel- obaj zwycięscy i dający nadzieję...

Siedzę,piję kawę, czytam, piszę - jestem!

Bądź też tak kochany i zrób coś dobrego dla świata, dla innych, dla siebie...

Po prostu uśmiechnij się:)))

:-))

"Miła mowa pomnaża przyjaciół,
a język uprzejmy pomnaża miłe pozdrowienia."

Do wielu prac na terenie mojej szkoły, podczas imprez, do ich przygotowania zatrudniam tzw. "wolnych inaczej" czyli skazanych. (Fakir)

Oglądałam wczoraj na TV Polonia reportaż z Krakowa - z Ośrodka na ul. Łanowej 41. Pokazywali też młodego, 20-sto letniego więźnia zajmującego się dziećmi i młodzieżą niepełnosprawną. Był nieco szorstki, ale otwarty i z czasem coraz więcej uczucia można było obserwować w jego pracy i przebywaniu z dziećmi. I jakby coraz bardziej zorientowany - co na dalszą jego drogę najważniejsze. Byłam pod wrażeniem. Czy ktoś z Forumowiczów pracuje w tym ośrodku ?

Pozdrowienia jakże miłe

Pozdrowienia dla męża!

Byłam pod wrażeniem ogromu i trudu pracy w takim ośrodku. Trochę jakbym zrozumiała o co pyta Fakir. Jak się widzi te dzieci/ tych w zasadzie już dorosłych tak razem, na huśtawkach, piknikach, w dwójkę albo trójkę w jednym pokoju, i pomyśli o ich niejako zbiorowym losie - to, to "I CO DALEJ" tak jakoś wypełza powoli w naszym kierunku ... Nadal myślę, że stosownie do możliwości - normalne jutro - dla tych, dla których to możliwe - odpowiednia samodzielność, dla innych w miarę godne warunki życia, odpowiednich/ odpowiedzialnych opiekunów, którzy kompetentnie, z uczuciem i zaangażowaniem się nimi zajmują, bez stwarzania uczucia obojętności, robienia łaski, czy beznadzieji ... społeczeństwo, które zauważa ich za normalną grupę społeczeństwa, grupę, która wymaga więcej pomocy, więcej uwagi, więcej miłości ... ale normalnej, nie jakichś obcych "z kosmosu", jakichś, których lepiej zatrzymać w ośrodku, tylko zwykłych ludzi, którzy przyszli na świat z jakąś tam niemocą, upośledzeniem itp. Trzeba powoli przyzwyczaić społeczeństwo do tej grupy, do tej możliwości życia, bo ona do niego należy, bo każdy jest nijako "o włos". Takie grupy mają na zachodzie o wiele lepszą sytuację, istnieją, żyją tak jak i inni ... chociaż im też ciężko.

Bratku, może i widziałam Twojego męża, bo paru wychowawców można było dojrzeć np. na wycieczce-pikniku, panie jakoś się kryły przed kamerą ...

Pozdrowienia

Cos mi wymazało, bo pisałem...

- - -

Krzysiu!

Męża wybadałam ale nici z tego. CHoć pracuje tam od 8 lat, to o więźniach nic nie słyszał...... Dowiedział się o nich ode mnie, a ja od Was:))

Więc:

Sylwio!

- Może pomyliłaś numer DPS- u? Może to nie było 41? Bo na Łanowej jest domów kilka- każdy o innym profilu- takie getto ludzkiego nieszczęścia...... 

- A co do tego, że może widziałaś mojego ślubnego.... No cóż, jeżeli widziałaś zabójczo przystojnego, dość młodego opiekuna, to mógł być Mój:))))

A z innej beczki-

..... siedzę czytam- też jestem!!!!!!:)))))))))

Ale teraz przez kilka dni może mnie nie być bo mam tydzień na zrobienie remontu generalnego w moim nowym, wczoraj zakupionym mieszkaniu! No to się Wam pochwaliłam!:))))

Nelu

Gratuluję nowego mieszkania ;-))

Dzień dobry wszystkim.

... siedzę czytam i też czuję, że jestem ;-))

Będę zaglądała tu codziennie, żeby wątek podnosić, do czasu powrotu Krzysztofa.