§ 1. Kwalifikacje do nauczania religii w dotychczasowych szkołach średnich ogólnokształcących i średnich zawodowych oraz w szkołach ponadgimnazjalnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty zwanej dalej "ustawą", z wyjątkiem dwuletnich szkół zawodowych, posiadają:

1) duchowni, którzy ukończyli wyższe studia magisterskie lub zawodowe w szkołach wyższych, w tym w wyższych seminariach duchownych prowadzonych przez Kościoły na mocy odrębnych ustaw, na kierunku teologia lub na kierunku pedagogika w specjalności przygotowującej do nauczania religii, legitymujący się przygotowaniem pedagogicznym,

2) osoby świeckie, które ukończyły wyższe studia magisterskie lub zawodowe w szkołach wyższych, w tym w wyższych seminariach duchownych prowadzonych przez Kościoły na mocy odrębnych ustaw, na kierunku teologia lub na kierunku pedagogika w specjalności przygotowującej do nauczania religii, legitymujące się przygotowaniem pedagogicznym,

3) osoby świeckie, które ukończyły wyższe studia magisterskie lub zawodowe bez przygotowania teologicznego lub pedagogicznego, ale przygotowanie to uzupełniły w formie odpowiednich studiów podyplomowych, studium katechetyczno-pedagogicznego lub kursów prowadzonych zgodnie z zasadami ustalonymi przez właściwe władze zwierzchnie Kościołów.  

§ 4. 3. Skierowanie nauczyciela religii do danej szkoły, wydane przez właściwe władze zwierzchnie Kościoła zaświadcza o posiadaniu kwalifikacji do nauczania religii