logika wymagań

egzaminacyjnych jest taka, że uniemożliwia poprawne przeliczenie wyników na stopnie szkolne. Żeby była możliwość wystawienia stopni, trzeba formułować wymagania na różnych poziomach, a według standardów egzaminacyjnych to się nie da zrobić.

Na temat skal pomiarowych oraz wyliczania stopni, także w odniesieniu do matury, można poczytać tekst, dzisiaj się ukazał, na witrynie internetowej dwumiesięcznika "Matematyka", redakcja uznała go za "obowiązkowy". Tytuł "Jej Wysokość Niekompetencja".

Zrób inaczej

Jak zwykle, Klemens jest mi najbliższy :). Proponowana skala może jest jakimś rozwiązaniem, ale czy naprawdę musimy ulegać nadzorowi pedagogicznemu i koniecznie wchodzić w pomiarowo wątpliwe przeliczanie procentów na stopnie? Od paru lat mówiliśmy nauczycielom, że to są różne systemy oceniania i różne skale, a teraz nagle badamy zbieżność ocen (przy sprawdzianie i egzaminie gimnazjalnym), co w praktyce przekłada sie na kretyńskie przeliczanie. Tego nie da się zrobić! i nie ma takiej potrzeby, uczeń chce się dowiedzieć o swoich szansach na maturze, więc dajmy mu wynik procentowy. Inaczej cała filozofia reformy o samoocenie, wspieraniu rozwoju ucznia, pomocy w planowaniu tegoż jest stekiem kłamstw. Pozdrawiam wszystkich, którym chodzi naprawdę o ucznia :)

Izabelo,