To niestety potwierdzone, Marcin, nasz forumowy MKJ nie żyje.

====
5 sierpnia 2022 r. tragicznie zginął nasz drogi Kolega i Przyjaciel, Marcin Konrad Jaroszewski - członek Zarządu OSKKO, Dyrektor XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie, mąż i ojciec.

Trudno nam - społeczności OSKKO, otrząsnąć się po tej wieści, trudno znaleźć wystarczające słowa. Marcin zginął w górach, które kochał i znał. Jest w naszej pamięci wciąż żywy, pełen pasji, odważny w głoszeniu poglądów i zaangażowany w obronie prawa i demokracji.

Pozostawił w naszych szeregach wyrwę nie do zapełnienia. Straciliśmy bliskiego nam wszystkim człowieka. Wierzyliśmy, że nasz Przyjaciel wiele jeszcze osiągnie i wiele zrobi dla wspólnej sprawy.

Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy szczerego współczucia.

Marcinie, pozostaniesz w naszej pamięci.
Przyjaciele z OSKKO.

[OSKKO, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty, 9 sierpnia 2022 r.]

Gdyby śmierci nie było, nikt z nas by już nie żył. Przemijamy jak wszystko, by w ten sposób przetrwać.

Ks. Jan Twardowski

Z niedowierzaniem przyjęłam wiadomość o niespodziewanej śmierci Marcina….

Był naszym wspaniałym Kolegą, którego zapamiętałam z licznych trafnych odpowiedzi na FORUM OSKKO i telewizji oraz ze Zjazdu w Zakopanem. Wciąż nie mogę przyjąć do wiadomości, że nie dane nam już będzie z Nim spotkać się na Zjazdach…

Niech spoczywa w pokoju….

Niech spoczywa w pokoju...

Marcin, nie zgadzam się!

Jestem zła,  wściekła i strasznie smutna😒

Marcin, za wcześnie...

za wcześnie przesypały się ziarenka piasku...

Po tamtej stronie jest coraz więcej dobrych, mądrych ludzi.

MKJ, do zobaczenia...

Żyłeś jak gladiator

Przecierając młodym drogę,

Tęczowy Awiator

Na obłudy chorobę.

Na chwilę skryłeś się grani ramionach

by odpocząć, nie słyszeć.

Pamiętamy, bo pamięć nie skona,

Mimo tej ciszy, strasznej ciszy.

Marcinowi

[i]

do zobaczenia Marcinie po tamtej stronie...

Przykro mi. Trudno uwierzyć...

Brak słów.... wyrazy współczucia dla wszystkich bliskich. 

[*]

[*]

żal ogromny, nie do wypowiedzenia :(

trudno uwierzyć...

[*]

wyrazy współczucia dla Rodziny

Właśnie przeczytałam w internecie. Trudno uwierzyć... taki żal...

Przesyłam kondolencje Rodzinie i Przyjaciołom [*]

…kolejny list (z cytatami) do Niej.

 Coraz częściej do Ciebie piszę? Coraz rzadziej mimo to odbywam ostatnie spacery z bliższymi lub dalszymi znajomymi po Twoim parku przy Ku Słońcu, nie wyjeżdżam też na inne nekropolie. Coraz mniej sił na to.

 Kiedy przychodził Czarny Pies pisałem,  że „stajesz mi się coraz bliższa, że chętnie zaprosiłbym Cię do unicestwiającego mnie tańca, a tylko miłość do najbliższych i mocno nadwerężona wiara  chronią mnie od tego kroku, gdzie odwaga równa się staje tchórzostwu”.  Jakże to było małostkowe – zwłaszcza teraz, gdy upomniałaś się o osobę Odważną, Mądrą, Dobrą i Prawą.

 Ja wiem, tam jest podobno lepiej, wierzę w to, a jednak…

 Wciąż badam Twoje mroczne oblicza – przypominam je sobie, albowiem tkwią we mnie, są przerażająco bliskie. Wszystkie – „od groteskowych kościotrupików z resztkami ciała, przez bladość anielskiej postaci, aż  po grozę okrutnego Mistrza Kościeja”. I dalej twierdzę, że najbardziej przypominasz wizje Fosse’a czy Felliniego – jesteś cudowną, młodą, pociągającą dziewczyną… I przyzywasz kusząco zza Cienia Wielkiej Góry...

 Czyżbyś zwątpiła w siebie, czy znalazłaś luki w swym nieskończonym wykształceniu, że zaprosiłaś Marcina?! Czemu nam odebrałaś jego bezkompromisowość, odwagę, porady i dobroć, którą obdarował wszystkich?! To nam potrzeba herosów – nie Tobie! Czemu dajesz szanse poprawy faryzeuszom i tchórzom piszącym wiernopoddańcze listy, czemu doliczasz czas szkodnikom, obłudnikom, niszczycielom i bezsumiennym łajdakom i z jakiego powodu

„Szlachetni w śmierć odchodzą,

nieliczni ziemscy jeszcze

krzyczą Przesłanie Pana Cogito

pod Hioba patronatem.”  

 Ten - nie wiem który, podobny list - nie dla Ciebie, o Śmierci, lecz dla Ciebie – Marcinie! Dla Was – zmarli Mistrzowie i dla Was współżyjący, abyście pamiętali.

powtórzę:

"Pozostawił w naszych szeregach wyrwę nie do zapełnienia."

MKJ, za wcześnie!!!!

ale wspieraj NAS z góry!

(*)

Wielka strata... Niech Ci tam będzie lepiej!

Brak słów, wielki smutek i żal,rzecz nie do uwierzenia...:(

MKJ, Twoje życie jest świadectwem.

W mojej pamięci pozostaniesz na zawsze.

Requiescat in pace - odpoczywaj w pokoju!

(*)

Nadal nie mogę uwierzyć...

żal....i wielka strata dla wielu...RIP

Brak słów... Wyrazy współczucia dla Rodziny.

Są tacy ludzie, którzy nigdy nie przestaną być dla nas ważni.

https://wyborcza.pl/7,82983,28771875,wielka-strata-dla-polskiej-szkoly-oswiatowcy-wspominaja-tragicznie.html?fbclid=IwAR1-WBAG8V09HxbR-zxZPn7qbEWmy5xTxBc3pPJwQQpwiBqScTe2cbwiwLo

[*]

[*]

Trudno żegnać na zawsze kogoś, kto jeszcze mógłby być z nami

Wielki smutek... Nie znałam Go osobiście, ale zapamiętałam  profesjonalizm,prawdziwość... a przy tym Jego duże poczucie humoru. Trudno uwierzyć. Wyrazy współczucia dla Rodziny i jego społeczności szkolnej.

Dyrektorze mój, Dyrektorze.

[*]

[*]

Żal , ogromny żal...

MKJ byłeś i pozostaniesz wielki w mej pamięci.

RIP

Pośród innych uczuć dominuje złość. Czy naprawdę tacy wartościowi ludzie gdzieś tam są niezbędni? Czy nie powinien być z nami i  służyć naszej sprawie? To wszystko jest takie cyniczne i niesprawiedliwe. Wielka strata w wymiarze ludzkim i osobistym każdego kto znał Marcina. Wszystkim Nam wyrazy współczucia. Podobni może są, ale następców nie ma.

I mnie pomagał kiedy o coś zapytałam ,żal ogromny [*] .Wyrazy współczucia Rodzinie i całej społeczności oświatowej.

„Pokój Ci wieczny w cichej krainie.
Gdzie ból nie sięga i łza nie płynie.
Gdzie tylko słychać Boga głos serdeczny.
Pokój Ci wieczny."

#33

Czyje to?  Pytam, bo piękne.

myślę że niewiele słów jak te, podobałoby się Marcinowi dla nas, jak te - Asnyka
I, może, coś z tego warto - byśmy wzięli sobie

Miejmy nadzieję!... nie tę lichą, marną,

Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera,

Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno

Przyszłych poświęceń w duszy bohatera.

Miejmy nadzieję!... nie tę chciwą złudzeń,

Ślepego szczęścia płochą zalotnicę,

Lecz tę, co w grobach czeka dnia przebudzeń

I przechowuje oręż i przyłbicę.

Miejmy odwagę!... nie tę jednodniową,

Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska,

Lecz tę, co wiecznie z podniesioną głową

Nie da się zepchnąć z swego stanowiska.

Miejmy odwagę!... nie tę tchnącą szałem,

Która na oślep leci bez oręża,

Lecz tę, co sama niezdobytym wałem

Przeciwne losy stałością zwycięża.

Miejmy pogardę dla rzekomej sławy

I dla bezprawia potęgi zwodniczej,

Lecz się nie strójmy w płaszcz męczeństwa krwawy

I nie brząkajmy w łańcuch niewolniczy.

Miejmy pogardę dla pychy zwycięskiej

I przyklaskiwać przemocy nie idźmy!

Ale nie wielbmy poniesionej klęski

I ze słabości swojej się nie szczyćmy.

Przestańmy własną pieścić się boleścią,

Przestańmy ciągłym lamentem się poić:

Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią,

Mężom przystoi w milczeniu się zbroić...

Lecz nie przestajmy czcić świętości swoje

I przechowywać ideałów czystość;

Do nas należy dać im moc i zbroję,

By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość.

Wielki żal...

Wspaniały kolega, dyrektor i nauczyciel.

[*] Marcinie, dziękuję że byłeś

Marek, dziękuję za #35

Asnyk i Wójcicki: https://www.youtube.com/watch?v=3tOZvDO1iSk 

Teraz mogę .

Marcin, nie

To nie jest sprawiedliwe.

A Ty zawsze sprawiedliwość ceniłeś nade wszystko!

Nie!!!!

Nadal słów brak.

Budka Suflera...

Zbieram wspomnienia o MARCINIE...

jeśli ktoś chce napisać o swojej relacji z Marcinem, albo ma swoje wspomnienie o sytuacji , rozmowie, czy jakąś sytuacją  naszym MKJotem-

Przeslijcie na :

Anna.zabielska@oskko.edu.pl 

Chcemy zebrać koraliki wspomnień

Budka Suflera.

Bo po tygodniu nadal nie potrafię znaleźć słów

Piszcie

anna.zabielska@oskko.edu.pl 

na stronie XXX LO w Warszawie zamieszczono informację o pogrzebie Marcina

To już w piątek, 19 sierpnia...

http://sniadek.edu.pl/

 https://oskko.edu.pl/forum/watek.php?w=65291&ux=10&pst=1#pst1