Krzysztof Kamil Baczyński Kolęda

*

*

*

To właśnie tego wieczoru,
gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze, 
przy stołach są miejsca dla obcych,
bo nikt być samotny nie może.
To właśnie tego wieczoru,
gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,
w serca złamane i smutne
po cichu wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru 
zło ze wstydu umiera, 
widząc, jak silna i piękna 
jest Miłość, gdy pięści rozwiera.
To właśnie tego wieczoru,
od bardzo wielu wieków, 
pod dachem tkliwej kolędy 
Bóg rodzi się w człowieku.

Lucyna Krzemieniecka, Wieczór wigilijny

„Słowo staje się ciałem”,  by zamieszkać  wśród nas.

Bóg solidarny ze swym ludem przychodzi w środku naszego mroku czy w godzinie duchowej drzemki. Także i współcześnie może urzeczywistniać się wielki dramat wyrażony w tym, że Boże Słowo „przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli” (J 1,11).

Wigilia zamyślonych to nasza osobiste sfera świątecznej zadumy, w której wyjdziemy poza łatwą estetykę, aby przeżyć szokujący dla naszej logiki paradoks nieskończonego Boga, który przychodzi w postaci bezbronnego dziecka. Milczy Ono także wtedy, gdy ideolodzy przekrzykują się wzajemnie, kto z nich jest posiadaczem najwyższej prawdy.

 Arcybiskup Józef Życiński