Uczennica klasy 7, diagnoza depresji, leki. Dostała skierowanie do szpitala, rodzice nie zdecydowali się zostawić dziecka na oddziale, na ich własną odpowiedzialność jest w domu.

W przyszłym tygodniu klasy 7 wracają na lekcje w szkole. Czy wiedząc o tak poważnej sytuacji dziecka, mogę nie zgodzić się, by przyszła do szkoły? Z drugiej strony - może lepiej żeby była w szkole niż sama w domu?

Współczuję temu dziecku, depresja to ciężka choroba:( Wydaje mi się, że nie masz uprawnień aby nie zgodzić się co do uczestniczenia w lekcjach w szkole. Mogło by to być wręcz odebrane jako stygmatyzacja i wykluczenie:( Wszak depresja to nie choroba zakaźna a dziewczynka nie zagraża innym. Taki kontakt może mieć nawet działanie terapeutyczne. Jeżeli to dziecko CZUJE SIĘ NA SIŁACH aby uczestniczyć w lekcjach to trzeba jej to ułatwić i wspierać, wspierać...

A tak z formalnego punktu widzenia - to Ty masz prawo dysponowac taką wiedzą?

Chcę, żeby to dziecko było w szkole, zastanawiam się nad naszą odpowiedzialnością. Formalnie takiej wiedzy nie mam, ale matka w rozmowie opowiedziała o szczegółach. Cała rodzina potrzebuje wsparcia i na ile jesteśmy w stanie go udzielić - udzielimy. Rówieśnicy z klasy (nie wiem, na ile znają diagnozę) troszczą się o koleżankę (przypominają o zadaniach, kontaktują się z nią na grupach nieformalnych) i myślę, że powrót do szkoły jest dla niej szansą. Tyle, że do tej pory nie mieliśmy w szkole dziecka w tak poważnym stanie.

Dziękuję za Wasze opinie. Jeśli ktoś jeszcze przerabiał taką sytuację - na co powinniśmy zwrócić szczególną uwagę?

Zastanawiam się dlaczego rodzice dziewczynki nie zdecydowali się na umieszczenie jej w szpitalu (jeżeli było dla niej miejsce, co w przypadku psychiatrii dziecięcej nie zawsze się zdarza). Trochę  (a może bardzo) ryzykują, licząc na to że lekarz się myli? Jeżeli została skierowana do leczenia szpitalnego to naprawdę stan jest poważny i bez farmakologii i terapii codziennej się nie obędzie. Oczywiście pobyt wśród rówieśników może mieć działanie terapeutyczne ale chyba rodzice nie mają wiedzy, czy tak się stanie w tym konkretnym przypadku. 

Nie wiem czemu ludzie nie maja obaw ani wątpliwości jeżeli dziecko ma zostać w szpitalu z powodu innych schorzeń , a w przypadku chorób psychicznych, dywagują nad koniecznością przyjmowania leków czy leczenia  szpitalnego .  

nie dziwię się rodzicom. Nawet lekarze są zgodni co do tego, że szpitale nie są "wskazane" chociaż są wskazane. Gdyby opieka szpitalna była właściwa, książkowa, to jak najbardziej. Jednak szpitale są dalekie od ideału i mogą sytuację dziecka pogorszyć. Niestety.  Wiem z autopsji.

#06 dokładnie .

#05 pobyt w szpitalu jest tylko po to aby obserwować reakcję na przyjmowane leki.  Dla pacjenta sam pobyt często jest traumą... Nie dziwię się rodzicom.  Przypuszczam, że to dziecko jest leczone farmakologicznie.  Tutaj zapewne jest potrzebne i leczenie farmakologiczne i psychoterapia.

Ma oddziałach psychiatrycznych bardzo często działają szkoły przyszpitalne. Oprócz farmakoterapii i psychoterapii uczniowie mają zajęcia lekcyjne dostosowane do ich poziomu wydolności wysiłkowej. W wielu przypadkach hospitalizacja jest konieczna.

a niby w  jakim szpitalu?

https://oskko.edu.pl/forum/watek.php?w=62516

https://www.medonet.pl/zdrowie,dramatyczna-sytuacja-psychiatrii-dzieciecej,artykul,1735441.html

https://www.medexpress.pl/odmowa-przyjecia-do-szpitala-psychiatrycznego-dzieci-i-mlodziezy-rpp-bada-sprawe/79571