Uczeń LO otrzymał orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (zespół Aspergera). W uzyskanym orzeczeniu jest zalecenie indywidualnego wsparcia prowadzonego przez nauczyciela posiadającego kwalifikacje z zakresu pedagogiki specjalnej. Oprócz zajęć rewalidacyjnych z tym nauczycielem, w ramach IPET-u, przydzielono uczniowi  indywidualne wsparcie z matematyki i chemii. Niestety o ile uczeń korzysta z dodatkowych zajęć z matematyki nie chce korzystać z zajęć rewalidacyjnych. Pomimo rozmów i starań szkoły uczeń na zajęcia rewalidacyjne nie chodzi. KO stoi na stanowisku, że jeżeli uczeń odmawia zajęć rewalidacyjnych (wskazanych w orzeczeniu) to rodzice powinni wycofać orzeczenie ze szkoły, ale tutaj z kolei rodzice chcą, aby uczeń chodził na dodatkowe zajęcia z matematyki, i orzeczenia wycofać nie chcą. Czy ktoś spotkał się z Państwa z taką sytuacją? Co na to prawo oświatowe?

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach:

§ 3. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce jest dobrowolne i nieodpłatne.

Moim zdaniem wystarczy pisemna rezygnacja rodziców z zajęć rewalidacyjnych

Zajęcia rewalidacyjne to nie pomoc psychologiczno-pedagogiczna!

Rewalidacja wynika z innego rozporządzenia, a więc tego przepisu o dobrowolności PPP w tym temacie nie można zastosować.

zajęcia rewalidacyjne są jak najbardziej pomocą p-p

w kwestii organizacji rewalidacji należy brać łącznie trzy rozporządzenia: 

- w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy p-p

- w sprawie organizacji kształcenia niepełnosprawnych

- w sprawie ramowych planów nauczania

nie można nikogo zmusić do korzystania z pomocy

Wydaje mi sie też, ze szkołą ma organizować pomoc wg IPET- a przy ustalaniu tego potrzeby ucznia i wolę jego rodziców też warto brać pod uwagę- nie tylko wtedy, gdy oczekuja full-wypasu, ale i wersji minimum.

Paragraf 6 ust. 2 rozporządzenia ws. PPP:

"W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć rozwijających umiejętności uczenia się; 4) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 5) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno- -społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 6) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych; 7) zindywidualizowanej ścieżki kształcenia; 8) porad i konsultacji; 9) warsztatów."

PPP udziela się również ze względu na niepełnosprawność ucznia, jednak zajęcia rewalidacyjne nie wynikają z rozporządznia PPP i udział w nich nie jest dobrowolny. Jeśli uczeń/rodzic nie wyraża zgody na rewalidację, to winien wycofać orzeczenie. Na orzeczenie należy patrzeć całościowo, a nie wybierać sobie co mi pasuje. Natomiast rozp. ws. ramowych planów nauczania określa "minimalny tygodniowy wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych". I jest określone minimum, a więc nie może tej rewalidacji być mniej niż... rozporządzenie te nie daje wyjątku. Zajęcia MAJĄ być, a w związku z tym udział w nich ucznia jest obowiązkowy.

Kto bogatemu zabroni płacić nauczycielowi, jeśli uczeń na te zajęcia chodzić nie bedzie?

A dyrektor ma w takiej sytuacji cała gamę środków przymusu- od nieprowmowania aż do egzekucji obowiązku szkolnego (tu nauki).

Dzięki serdeczne, 

rozjaśniły mi się mroki prawa oświatowego przynajmniej w tej część.