W tym roku wypada nasza kolej ( jako jednej ze szkół w gminie) zorganizowania gminnych uroczystości z okazji Święta Niepodległości. Jest to tradycja, zapraszani są goście z zewnątrz, poczty sztandarowe itp., zawsze jest uroczysta oprawa. Ale ten rok zmienił tak wiele.

Nie jestem inicjatorem, ale potencjalnym głównym organizatorem , zadano mi pytanie ,,jak ja to widzę''. No, ja to chyba widzę na razie ciemność. Bo w formie tradycyjnej tego nie widzę; wiąże się to z prezentowaniem ,,na żywo'' programu artystycznego, wpuszczeniem wielu gości, ale jednocześnie obcych osób do szkoły itp...

Moje pytanie: robić , nie robić, jak robić?

Gdzie przebiega ta cienka czasem granica między rozsądkiem, obawą, odpowiedzialnością?

pierwsze co mi przychodzi - nie robić

zaznaczyć to święto w przestrzeni publicznej, do potencjalnych gości wysłać kartki-przypominajki, zaprosić na wirtualną wystawę, na wirtualny koncert itd.

i na dzisiaj to powinno wystarczyć

też bym nie robiła

albo tylko wirtualnie 

Oczywiście, że nie organizować. Świat się nie zawali.

Wszystko jest dobrze, jak jest dobrze. Jak coś się zadzieje, zniszczą.

Dziękuję, Mój instynkt mówił to samo :-).