Sorki, że z innej beczki, ale ...

Moja koleżanka urodziła w lipcu córeczkę z naczyniakiem na twarzy (młodzi rodzice, pierwsze dziecko). Ponoć nie jest on złośliwy, ale rozrasta się. Obecnie wchodzi małej na oczko i nosek, wygląda paskudnie, jest wielkości ziemniaka. Była już na konsultacjach w Polanicy Zdroju (chirurgia plastyczna), w Warszawie i kilku innych miejscach. Wszyscy każą czekać, ponoć istnieje szansa, że naczyniak sam się wchłonie. Poza tym w Polsce nie operuje się tego wczesniej niż po ukończeniu przez dziecko roku. Druga sprawa, że takie naczyniaki najczęściej pojawiają się na plecach, rzadko na twarzy jak w tym przypadku.

Proszę, jeśli macie jakieś kontakty w świeci chirurgów, moze onkologów popytajcie jak to wygląda w innych krajach (Stany, Szwecja itp.), może tam się ktoś w tych schorzeniach specjalizuje, może da się coś zdziałać wcześniej?

Karolina! Przepraszam, że  wywołuję Cię do tablicy, ale jesteś taka przebojowa, masz taką wiedzę i tyle kontaktów... Tak bardzo chciałabym pomóc malutkiej i jej rodzicom...

Jest okropne, ale da się to leczyć!

1. Piotrek miał dwa naczyniaki na pleckach w okolicach kręgosłupa (koszmarne podjerzenie przepukliny...), wchłonął się po dwóch miesiącach - zalecenie było leżeć na pleckach nie na brzuszku. Nie ma śladu - a zresztą plecki to co innego, można się pogdzić nawet z blizną. Kazano uciskać, by się nie rozrastało.

2. Znam chłopczyka, który miał do ok. 10 roku życia naczyniaki na skroni  - musiał leżeć na tej stroni i uciskać, dziś także nie ma śladu, drobne plamki, przebarwienia.

- z doświadczenia wiem, że lubią się same wchłanić -  jestem taką mamą z takim doświadczeniem, zapytam/zadzwonię jutro do mojej pediatry (genialna kobieta i taka skromna, co ona na to, co ona by poradziła - bo ta pani wie co mówi) - czy jest ktoś w Krakowie od tego.

Dziewczyny! Dzięki!

Wiedziałam, że można na Was liczyć! Myślę, że wspólnym wysiłkiem pomożemy temu małemu okruszkowi...