http://www1.gazeta.pl/wyborcza/1,34474,1733408.html

Ciekawa wypowiedź :)

czytam dalej:-)))

nareszcie coś na temat.

np to:

Panie doktorze habilitowany! Nie do szkoły te apele o przeglądanie się w lustrze. Przed lustrem stańże sam! Nie obrażaj się na niewiedzę o Arystotelesie i Platonie.
Zacznij ją wykładać! Od zera. Weź przykład z mamy! Za kilkadziesiąt lat efekt gwarantowany. Ależ jakie to mało spektakularne, nieprawdaż?

To pouczające dość jak dla mnie. I dla nas wszystkich. Nieprawdaż? ;-)

no to...

a najbardziej powalił mnie na kolana tekst (podkreślenia moje:-)

Dlaczego teksty polskie, będące orbazem naszej kultury,
redagowane na łamach internetu tak wiele pozostawiają do
życzenia, roi się od błędów stylistycznych,
drukarskich,gramatycznych - resztę zostawiam uważnym.

:-)))

a mnie powaliło cos innego

to nie kij w mrowisko

No i czas zapłakać,...wszyscy tacy ważni,... nikt filozofa nie zrozumie,...

a szkoły już na dnie?...

Pozdrawiam

No cóż ...
Każdy z każdego artykułu weźmie dla siebie to co wziąć chce.

A jeśli w dodatku ów artykuł poważa tu i ówdzie jego dotychczasowy byt i wyobrażenia - weźmie i zapamięta tylko to, do czego chętnie się będzie mógł przyczepić, a wyrwawszy z kontekstu poddawać ośmieszeniu.

Mój, nieżyjący już ojciec, na pytanie, dlaczego w odpowiednim momencie nie rzucił legitymacji partyjnej odpowiedział:
"A co, synu miałem zrobić?
Spojrzeć wstecz w 40 lat swojego życia i powiedzieć, że to wszystko bez sensu było?
Że je zmarnowałem?
Że wierzyłem w coś co tak niegodziwym się okazało?"

To jego słowa - nie moje - więc ewentualnych zwolenników lewej sceny politycznej proszę o polemikę za pośrednictwem odpowiedniego medium, nie moim.

Tak samo i w tym wypadku.
Nie potrafimy przyznać, sami przed sobą, że to co oferujemy, to jedna wielka pomyłka.
Czym bowiem nagle byśmy się stali?
Jak w twarz spojrzeć sobie?

I przede wszystkim - co z tą wiedzą począć?
Nikt z nas nie ma zielonego pojęcia jak i kto mógłby uczyć inaczej.

Więc leziemy w te kretyńskie ścieżki przedmiotowe, ewaluujemy co się rusza, tworzymy programy - i wchodzimy w ten cały bełkot pseudo-dydaktyczny, którego nikt z nas tak na prawdę nie rozumie (a większość w duchu gardzi).

Jakież bowiem nam pozostaje wyjście?
Palnąć sobie w łeb?

-----------------------

W artykule dają się wydzielić dwie części - "częśc informacyjna" - pokazująca bezsens tego co się i jak się dziś uczy.
I druga część - zawierająca pewną propozycję.

Jak każda konstruktywna krytyka - pokaż złe strony i zaproponuj rozwiązanie.

Taki ma autor pomysł na lekarstwo - według niego uratować oświatę może filozofia.
Nie musimy się z tym pomysłem zgadzać - szczególnie dlatego, że nie ma komu podjąć się roli owych wybawców.
Wszak, w wyniku stu lat scjentycyzmu, nie tylko wymarli scientyści - ale również pozostali filozofowie, którzy mogliby uczyć w szkołach.

Kto nie chce więc przyjąć do wiadomości części informacyjnej - ten zapamięta z całego artykułu to, że Jan Hartman (nota bene absolwent matematycznego LO, o ile wiem, syn wybitnego profesora matematyki, filaru matematyki Wrocławskiej i nie tylko, dumy Instytutu Matematycznego UW) - ten zapamięta tylko to, że proponuje wprowadzenie do szkół filozofii kosztem godzin nauk przyrodniczych.

Kto nie chce przyjąć do wiadomości wyników sławetnego testu, wykazującego mizerny poziom polskiej młodzieży - zapamięta tylko to, że ów test nie był przygotowany przez Polaków.

Kto nie chce przyjąć do wiadomości złych wiadomości - z ulgą zabije owe wieści przynoszącego.

Kto zaś chce - może zastanowić się nad diagnozą i wysłuchać propozycji leczenia.
Może owe propozycje uzna za niecelne.
Ale nie słyszałem, żeby jakikolwiek lekarz, uznając, że zaproponowane metody leczenia są niewłaściwe uznał, że samym tym faktem pacjent został wyleczony.

Chory jest chory - i to jest chore.

Ale - prawda jest taka, że to my sami owymi pacjentami jesteśmy.
A pacjent - jak to pacjent - nie zawsze przyjmuje do wiadomości informację o swojej chorobie - tym bardziej jej nie przyjmuje im ona cięższą jest.

A - i dodam, jeszcze, że autor tych słów - moich, jest również absolwentem owego sławetnego liceum.
I zna na pamięć hymn owej szkoły.
I ukończył matematykę w Instytucie, w którym pracował prof. Hartman.
I wykładał w tym instytucie.

I podziela zdanie Jana Hartmana. ;-)))
Również na to, że filozofia i logika są tym, czego szkole najbardziej brakuje - i niechby weszły one do szkół nawet kosztem połowy zajęć z matematyki - a niech tam. ;-)))

Pomysł jest, czas tworzyć grupę nacisku...

Może wyjdzie... najłatwiej wskazać dno, czas już się odbić.

Dzięki za wytłumaczenie treści artykułu Januszu.

Pozdrawiam

:-))

Cwaniak - ten to potrafi być finezyjnie złośliwy. ;-)))

Rozszyfrował mnie...

:-)

Pozdrawiam

to takie miłe i łatwe recepty, Jest psycholog Samson, brakowało nam filozofa.

Mam nadzieje  Diterze ,że czytałes też post Janusza

Czy drwisz z Hartmana? Nie zauwazyłes ,że w tym co pisał jest wiele gorzkiej prawdy?

Mój znajomy lekarz twierdzi,ze nauczycieli mozna poznac na oddziale szpitalnym od razu,  najczęściej wiedzą lepiej od lekarza co im i innym dolega:-)

Nie lubimy gdy nas się krytykuje , co?

Marku...

Brakowało nam Filozofa ale nigdy nie brakowało nam filozofów;-)

:-)

aha.

a swoją drogą. Lektura bardzo mnie ugodziła. On ma wiele racji w swej krytyce. Ale recept nie daje. A raczej..

Robi błąd dając. Nie sa jedyne i najlepsze, moim zdaniem.

Tym niemniej.. naprawdę źle jest młodzież wykształcona. I naprawdę niewiele wie. A przeciez uczymy? A przecież tyle tej pracy? Co więc do jasnej Anielki jest?

Jakoś dziś jesiennie więc nie mam ochoty szukać adaa. i mam duzo pracy. Może i ta bezcelowa? 8-)

Podzielam żal autora artykułu- jego obserwacje dotyczące coraz bardziej szczątkowej, "poszarpanej" wiedzy młodych ludzi są (wg mnie) trafne.

Obawiam się też, że będzie jeszcze gorzej, bo odwiedziwszy ostatnio rozmaite spotkania związane z maturą 2005 mam wrażenie, że moja rola ma się ograniczyć do "realizacji założeń informatora maturalnego" - mam ich wyłącznie przygotować do matury.

uczymy... tego, co nam każą

stajemy sie mistrzami wciskania kitu, co do którego sami nie mamy przekonania

a jak przekonać kogoś do czegoś, co i nam wydaje sie niesensowne

kto z ręka na sercu, uczciwie przyzna , że realizuje ideę ścieżek w LO, że nauczyciele i uczniowie traktują to poważnie,że nie są to zajęcia zmarnowane,często nieudolne, bez znaczenia?

którzy matematycy (i gdzie) dokonują cudów, żeby uczniowie uwierzyli w konieczność znajomości logiki i rachunku prawdopodobieństwa (praktycznie na każdym kierunku studiów tę wiedze się przecież wykorzystuje)?

dlaczego nauczyciele tak łatwo zrezygnowali z obowiązkowej matury z matematyki?

dlaczego na każdym poziomie uprawia się beznadziejną fikcję: programy wychowawcze, profilaktyczne, naprawcze, statuty pełne frazesów, programy rozwoju zawodowego i sprawozdania "po koleżeńsku" (czyt. po ludzku) akceptowane przez dyrektorów, choć....  itd. itp.?

w których szkołach nauczycieli etyki traktuje się jak ekspertów przy wątpliwościach moralnych - z szacunkiem przynajmniej równym temu jaki okazuje się  np. poloniście, który rok w rok "płodzi" kolejnych olimpijczyków?

ja też nie mam recept, a nawet gdybym miała,to ...co z tego?

ale uważam, że niebezpiecznego cos się wkradło m.in. tu do tego forum

bo coraz częściej każda krytykę wrzuca się do jednego worka pt. KRYTYKA NIEKONSTRUKTYWNA (bez recept, z receptami niemożliwymi do zaakceptowania, bez sensu, bez znajomości realiów, zbyt atakująca, zbyt filozoficzna, zbyt psychologiczna, zbyt szczegółowa, zbyt ogólna....)

więc  sobie pozwoliłam na krytyke krytyki krytyki ... i tak wciąż kręcimy sie wokół formy, a nie treści

a kto powiedział, że ten kto krytykuje musi zawsze wiedzieć, jak naprawiać?

nie musi ...ważne, że woła

może obudzi tych, którzy znajdą sposoby i środki na poprawę sytuacji

hmm, spróbuję:-) "jest źle!"

nieźle wyszło:-)

a teraz wersja enhanced.

mam nawet oprócz krytyk receptę: "róbmy swoje".

Pamiętam moje liceum doskonale, były chwile dobre i złe...

Jednak po przeszło dwudziestu latach od ukończenia szkoły osobiście nigdy nie powiem nic złego o "moim" liceum jeśli dokładnie nie rozpoznam przyczyn tego "czegoś złego".

I chętnie zawsze podyskutuję o tym co i jak w "mojej" szkole zmienić. Zawsze staram się patrzeć pozytywnie na "moje" liceum.

Ale taki stan można osiągnąć mając już trochę lat życia za sobą i przeróżne doświadczenia, a nie zły nastrój wywołany przez np. "bandę półanalfabetów".

Na nastroje i filozofia nie pomoże...

:-)

Pozdrawiam

do artykułu-KOMENTARZ UCZNIA (wiem, że to długie :)

Niestety polski uczeń uczy się mniej więcej tak, jak modli się słuchaczka Radia Maryja-klepiąc bez zastanowienia. Niektórzy nauczyciele stawiają sobie za wzór wyuczyć dzieci jakiejś litanii, której recytacja będzie uznana za podstawę zaliczenia danego przedmiotu. Już tylko od indywidualnych zainteresowań zależy, czy dziecię  jakoś rozwinie dane zagadnienie i będzie umiało samodzielnie rozwijać horyzonty. Standardowy przykład to nauka wszelkiej gramatyki, której na ogół uczy się na pamięć, zapominając, że jest to dziedzina całkowicie oparta na ludzkiej działalności, a więc w 100 % logiczna.

Generalnie panuje zasada "nauczyciel-twój wróg". I takiego nauczyciela się lekceważy, usprawiedliwione i nawet popierane jest w szkole działanie półlegalne lub nielegalne. Jeżeli jest szacunek, jeżeli nauczyciel znajdzie płaszczyznę porozumienia z uczniami, to i oni będą go szanować, będą się starać. Do tego jednak potrzeba zdolnych pedagogów,  ludzi, a nie mądrych głów ze złamanym życiem.

Sądzę, że wprowadzenie greckiego terminu lykeion nadwyrężyłoby lingwistyczne zdolności polskich licealistów, a szkoda, bo nie tylko angielski i kanciasta wymowa Polaków, którzy myślą, że znają ten język, jest podstawą kultury. Gdy u mnie powiedziano, że wypada znać trochę łacinę, na niektórych padł blady strach, choć nikt nie pomyślał, że tak może być łatwiej. Nikt dziś nie będzie kreował sobie nowego imaż, każdy będzie miał nowy ymidż (nie chce mi się przełączać na czcionkę z alfabetem fonetycznym). Dzisiejszy świat jednak wymaga ograniczonej wiedzy, zawężenia do jakiś kilku zagadnień. Stąd może takie wielkie poczucie niepotrzebności pewnej wiedzy.

Liczba godzin niczego nie zmieni jeśli medody nauczania będą sprzeczne z logiką. Myśmy mieli logikę, a przynajmniej jej podstawy w I klasie i potem się to przydało, no ale trzeba myśleć nad tym, co się robi. Nie uważam, by filozofia w wymiarze 5 godzin tygodniowo była najszczęśliwszym pomysłem, bo dzieci wysypiałyby się w szkołach. Nas szlag trafiał, jak musieliśmy rozwiązywać zadania, w których wychodziło, że pokrowiec na poduszkę o wymiach 30 na 40 winien mieć powierzchnię dwa pi plus pierwiastek z dwóch, bo nie znajdowaliśmy tu przełożenia na życie codzienne. Ale matematyka w tym codziennym życiu i myśleniu wykształconego człowieka jednak się przydaje.  

Czasami unaukowienie niektórych zagadnień, które wynikają raczej ze zdrowego rozsądku i prawidłowego rozumowania mija się z celem.Gdyby ktoś pomyślał i zweryfikował program dotychczas wykładanych w szkołach przedmiotów, to by można było odciąć się od tej pedagogicznej mitomanii i nauczyć tak dzieci, by same widziały korzyści płynące z liberalizmu i socjalizmu, by same umiały jednoznacznie oceniać pewne zjawiska i by rozumiały naturę, a nie tylko bełkotały jak jakąś mantrę, w co zmienia się w trakcie fotosyntezy adenozynotrójfosforan. Niechże dzieci wiedzą, że się je uczy o zyciu, które nie ogranicza się jeno do czynności noworodka: zjeść, strawić, wydalić, zasnąć. Grzech pierworodny pozytywistów...

hmm, a nie da się tego pogodzic?

Podobno (tak gadają) te testy są na myślenie;-)

teoretycznie można...ale historii jest zaledwie 2 godz. w tyg., a tego typu zabawy pochłaniają sporo czasu, jeśli dorzuicic do tego ściezki, "szkółkę rozwiązywania testów" to  albo leci sie po łebkach, albo obciąża ucznia do granic wytrzymałości pracą domową

... a wiesz, że szkoły niepubliczne są u nas kontrolowane co 2 miesiące (m.in. z realizacji scieżek, planów pracy, zgodności programu nauczania z tym, co sie realizuje na zajęciach) - swobody coraz mniej, a biurokracja zabija entuzjazm...

Uczelnio, zobacz swoje dno

przeczytałem z rozkoszą:-)))))))

ostatni akapit nalezy posłać owemu filozofowi-) A ja za niego mogę najwyżej postawic gordonowi piwo. Jak się nie obrazi oczywiście:-)

nasz ci on! Członek OSKKO Nr ID #65 :-)

Taki żart był.

"Ten pan ma rację! I ten pan ma rację!"
Ale tym razem to nie żart. ;-)))
Złapał Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma.
Wnioskuję stąd, że się niestety chyba zapętliło w naszej średnio-wysokiej oświacie.

nie obrazi się i kolejnym odpowie :-)

gordonie - tylko ze chyba strony niekoniecznie chcą. Nie istnieje coś takiego jak reforma systemu szkolnictwa wyższego. Zwłaszcza mentalna. Wybaczcie jak kogoś obrażam.

Zauważcie - twórcy reformy - sami są ze środowiska niezreformowanego. Czemu nie zaczęli od siebie?

Milibyśmy juz pierwszych absolwentów zdolnych uczyć po nowemu.

Ps. Na drugie odpowiem trzecim;-)

STOP!!

nieco w pośpiechu