"A co z jego przyszłością?"

to, zdaje się, jego przyszłośc;-)

nie zmieniaj dziecku szkoły jesli ją lubi

szkoła NIC powaznego z wyjątkiem edukacji nie wnosi w wychowanie człowieka;-)

jeśli w domu nie wynosi syn smieci i nie sprząta swego pokoju - to i w szkole nic podobnego, np uczenia się, nie będzie

jesli to robi, jesli ma obowiązki i jest w miarę sensownym dzieckiem to czego jeszcze chcieć:-)

na wyścig szczurów zdąży, nie ma powodu by mu go fundować w dzieciństwie

aha

gratuluję szkole tego dziecka:-)

uczeń ją lubi - to duży komplement

no popatrz, a ja nawet nie zauważyłam, że brakuje ogonka ;-)

a do magdy: czasami bywa tak, że rodzice mają ambicje większe niż możliwości dziecka, nie daj się złapać na ten haczyk bo najbardziej ucierpi na tym dziecko

a co do "dziur" w programie, to skąd masz pewność, że one są? bierzesz pod uwagę program czy podstawę?

a pozwole sobie na odmienne zdanie

jesli magdo, jako matka, czujesz, że szkoła nie rozwija talentów Twego dziecka, to zaufaj swojej intuicji i  zmien dziecku szkołę

dziecko lubi swoja obecna szkołe i klasę, polubi zapewne i nową

ja popełnilam ten błąd i zostawilam zdolne dziecko w gimnazjum, które nie zabardzo sie takimi dziecmi zajmuje

stracony kawał czasu, choć nie moge powiedziec, ze caly czas

dziecko w tym (pisze o Twoim dziecku) wieku ma tak chlonny umysł, tak szybko sie uczy ... im wiecej pozytywnych bodźców tym lepiej, im wiecej rozwijajacych zadań tym lepiej

ktos kiedys powiedzial (nie pamietam kto), ze najlepsza rzecza jaka mozemu dziecku podarowac to jest optymalne srodowiski, w którym bedzie dojrzewało i sie rozwijało

moja rada : nie sugeruj sie zdaniem innych lecz zaufaj swojej intuicji

a intuicja dziecka?

czy ono chce odejść z tej klasy?

Być coraz lepszym. W cholerę z tym porównywniem do innych...

To przecież dziecko nauczycielskie (znaczy ma tzw swiadomego rodzica), więc niech się doskonali niezależnie od tego czy jest najlepsze czy najgorsze

a intuicja dziecka?

Marek, gdy dziecko odmawia przyjecia leku, placze i histeryzuje, ze nie połknie - to czy mamy do czynienia ze sprzecznoscia intuicji dziecka i intuicji podajacej lek matki?

(a i tak, jeśli mamy wybór, to wybierzemy taki, który dziecku smakuje albo łatwiej go przyjmie  czy tp)

to do postu o leku jest

Intuicja zawsze mi dobrze podpowiadała- tylko ja lekcewazyłam jej podszepty sugerujac sie zdaniem innych:-)

to cała prawda o mojej i kobiet intuicji

co do intuicji, kobiecej, bo nie ma intuicji meskiej opisze pewne doswiadczenia :

zespół naukowców oddzielił matke królice i ojsa -królika od jej dzieci króliczków

matka i ojciec powedrowali na inny kontynent, dziaciaki zostały

królicy i królikowi  przypieto elektroniczne bajery i naukowcy, umowiwszy się, o okrelonej godzinie robili eksperyment - zabijali malego króliczka, ci z drugiego kontynentu mierzyli reakcje obojga

za kazdym razem, w momencie zabijania potomstwa królica zachowywała sie w sposob który urzadzenia rejestrowaly jako podwyzszony poziom stresu ( wzrastała szybkość akcji serca, cisnienie krwi, zmienial sie sklad krwi królicy itd)

eksperyment powtarzano wielokrotnie

udowodniono, ze istnieje cos co potocznie nazywamy intuicją, jest to niezbadane zjawisko, jednak w swej sile i wiarygodnosci nie zna granic kontynentów nawet

dotyczy głównie  matek i ich potomstwa

żaden ojciec - król (samiec) nie wykazal w eksperymencie reakcji na zabijanie jego potomstwa

Ciekawy eksperyment. A jakieś konkrety? ;)

Wierzę w intuicję (niezależnie od płci), ale nie dowody paranaukowe mnie do niej przekonały. Wierzę w nią intuicyjnie :)

gdybym miał do wyboru dobre funkcjonowanie dziecka w zespole koleżanek i kolegów oraz jego świetny rozwój intelektualny w innym zespole (funkcjonowanie w nim jest niewiadomą ale na pewno jest to stres i zmiana) to wybrałbym

nie wiem co;-)

pewno bym poszedł na piwo pomyslec

no dobra

proponuję porozmawianie po prostu z dzieckiem

z wszystkimi za i przeciw

wbrew jego chęciom przenoszenie do innej szkoły to dziewiętnastowieczna przemoc (czy też jak kto woli uprzedmiotowienie), moim zdaniem

z jego zgodą - ok:-)

ale o co Ci chodzi dota? - masz futro z królika, czy co?

;-)

generalnie to mi zabijanie króliczkóe nie przeszkadza

ale też nie zachwyca

eksperyment oczywiście czegos dowodzi- w odniesieniu do króliczków

ale co to ma wspołnego z dzieciakiem i szkołą?

Anja ... jakbys sie dzis dopiero narodzil:-)

dyskusja przebiega w sposób standardowy - zaczyna sie od problemu szkolnego a kończy na futrze z królika

oczywiscie, mam w tym swój wlasny udzial:-))

to mu załatw jakieś fajne zajęcia sama

albo - co zapewne jest propozycją nie do przyjęcia - dużo z nim rozmawiaj o ciekawych rzeczach

mi przypadło przerabiać za moją mamę liceum, gdy chodziłem do SP. Nie było jej dane uczeszczać w nastolęctwie bo byłą bidną dziewczyniną, więc pomagałem jej robić LO gdy sam miałem 12-14 lat:-)

co tu kryć odrabiałem lekcje i pisałem prace z różnych przedmiotów

czy takie wymagające starań dodatkowych zajęcia, doczytywanie itp pomagają młodemu człowiekowi? Czy rozwijają? oczywiiiiście ... nie;)

i tak skończyłem w oświacie zamiast być np inżynierem czy innym porządnym fachowcem z konstruktywnym zawodem

więc nie ma co się spinac z tym kształceniem - bo jeszcze też wyląduje w szkole

pamiętaj, że to przechodzi z rodziców na dzieci- takie obciążenie oświatą

lepiej dmuchać na zimne

:-)

planujesz STUDIA w nauczaniu początkowym?

errata: było "palujesz " ma być "planujesz"

ale jakieś to frojdowskie;-)

Magdo, pomóz dziecku rozwijać jego pasje, to zasmakuje w zdobywaniu wiedzy, choć możesz być na poczatku zdumiona jakich dziedzin będzie dotykać :)

I o studia sie nie martw. Może będzie chciał na prywatną, na którą zarobi sam?

Pomagamy w rozwijaniu pasji, np. chemia, na rowerze tez jezdzimy... Moze za wczesnie z ta uczelnia, moi rodzice pewno sie o to nie martwili kiedy mialam 10 lat. Ale to inne czasy były. A prywatna uczelnia niestety sie nie sprawdza, poziom zenujacy, negatywna selekcja na samym poczatku, a potem coraz gorzej. Sama tam pracuje...

Zrobiłam mu test taki kompetencyjny 3 klasisty zroił super w mojej ocenie.

masz racje....

A propos prywatnych szkoł wyzszych zdarzaja sie wyjatki, ale to wyjatki.

ja chciałem być weterynarzem:-(

Mnie na szczescie w dziecinstwie pasem nikt nie gonil, bez pasa zreszta tez i wyszłam na ludzi. Ale byłoby ciekawie gdybysmy zrealizowali swoje marzenia, np. teraz w dorosłym życiu.

Staramy sie robic rozne rzeczy z synem, np. rozmawiamy o pralamencie europejskim, jezdzimy na rowery, sadzimy drzewa, sami "uczymy" angielskiego, zeby zaoszczedzic czas na dowozenie na zajecia, ale drugiej szkoły w domu sie nie da zrobic, chocby z tego powodu, że dziecko protestuje ze juz do szkoły chodzi...