I T A K A, Konstandinos Kawafis Jeżeli wyruszasz do Itaki, proś, aby twoja podróż była długa, obfita w przygody i nauki. Lestrygoni, Cyklopi, gniewny Posejdon - nie, nie bój się ich: nigdy nie znajdziesz takich dziwotworów, dopóki lotną masz myśl, dopóki rzadkie wzruszenia przenikać zdolne są twojego ducha i ciało. Lestrygoni, Cyklopi, gniewny Posejdon - nie spotkasz ich nigdy, chyba że nosisz ich we własnej duszy chyba że sam postawisz ich przed sobą. Proś, aby twoja podróż była długa. Abyś niejednym letnim świtem wpływał a jakże wdzięczny i jaki szczęśliwy - do widzianego po raz pierwszy portu; i zatrzymywał się w fenickich zatokach po to, żeby zakupić tam dobre towary, perłową macicę, koral, ambrę i heban, także wonne olejki wszelkiego rodzaju, mocne, drażniące wonności, tak dużo, jak tylko zapragniesz; abyś odwiedził wiele miast egipskich zbierając zapas wiedzy od ludzi uczonych. Itakę zawsze masz nosić w pamięci. Przybycie tam to twoje przeznaczenie. Ale bynajmniej nie śpiesz się w wędrówce. Lepiej, jeżeli potrwa długie lata i dosięgając wyspy już będziesz stary, bogaty wszystkim, co zyskałeś w drodze, umiejący nie oczekiwać, że Itaka da ci bogactwo. Itaka dała ci wspaniałą podróż. Bez niej nigdy nie ruszyłbyś na morza. Nic innego nie mogłaby dać. Jeżeli zobaczysz, że jest uboga, nie zawiodła ciebie Itaka. Tak mądry się stałeś, tak bardzo doświadczony, że już zrozumieć potrafisz, co Itaki znaczą. - tłum. Czesław Miłosz | 
