Kajab :-O

kosmetyki!!!??? jakie??? dezydorant BRUTAL może?

ojacie - człowiek nie przestaje się dziwić do końca życia....

coraz częściej przychodzi mi taka myśl, że dawanie prezentów pracownikom, usługodawcom itd. przez klientów, osoby zalezne itd. to:

1. albo zwykła łapówka

2. albo ...obraza ;-)

3 możliwości nie ma

Ktoś kto mi, jako dyrektorowi szkoły,  wciska: kwiaty, wino, bizuterię, pościel, czekoladki, mikrowelę, kryształ, fotel bujany, zegarek, czajnik elektryczny, kawę, cielęcinę, buty itd itp. to uważa, że jesli coś zrobiłam dobrze to tylko i wyłącznie wyjątkowo dla tego własnie wciskacza

...a to mnie właśnie obraża

tzw. reguła wzajemności

odwieczny sprzymierzeniec róznej maści makiawelistów ;-)

ja bym rozdawała chętnie ..."Pochwałę głupoty" Erazma z R.

:-)

nie mam Cie na liście :-)

Mam prywatną prośbę o opinie w sprawie szkoleń dla całych rad pedag. Czy komus się zdarzyło uczestniczyć? Jesli tak, to chciałbym wiedzieć, czy jest ...cięzko? :-)

Wiadomo, to często narzucony z góry obowiązek uczestnictwa i dlatego myslę sobie, czy bezpieczniej jest aktywizować silnie taką grupę do sporej ilości ćwiczeń, czy raczej pozwolić im na większą bierność?

Mam nadzieję, że nie smiecę za bardzo w piaseczku. Podjęłam się takich szkoleń - chyba zbyt pochopnie. Kiedyś już coś takiego robiłam, ale bez specjalnej satysfakcji (z ludźmi z firm nieoświatowych znacznie lepiej to wychodzi)

zrobiłaś upominek tym nauczycielom?

;-)

a tak serio organizowałam weekendowe szkolenie dla moich nauczycieli, 20 godzin intensywnej  pracy, bardzo dobrze przygotowani prowadzący, dużo przemyślanych materiałów dla uczestników

przerwy na kawkę, godzinna w połowie dnia

no tak nas doenergetyzowała Agnieszka i Joanna z Bliżej dziecka ,ze tęsknimy za nimi

:-)

dopiero teraz zauwazyłam, że zamiast do  Piaskownicy, to trafiłam ze swoją prośbą do "upominków" :-))))))))

poplatało mi się

A ja biorę prezenty.

Bo tak sobie myślę.....

Byłam w szpitalu z moim dzieckiem. Wychodziłam- biegałam ze łzami w oczach, kwiatami czekoladkami i innymi takimi. Wychodząc to robiłam. Jakby zgodzili się to też ucałowałabym ich w piętę.  Bo uratowali mi dziecko! Koniec kropka. I choć oczywiście wiem, że oni tego nie potrzebują, to ja potrzebowałam im wreczać i im dziękować.

Pól roku temu sama usiłowałam się przenieść na tamten świat (pojechałam na delegację w trakcie ciążkiego zapalenia pluc). Lekarze mi nie pozwolili "się przenieść" i jak już doszłam do siebie to też biegałam i dziękowałam. Kwiatki zaniosłam i spotkało mnie miłe zaskoczenie. Lekarz zamiast zdziwiać i protestować, po prostu kwiatki przyjął a potem mnie przytulił i powiedział "Nie płacz! No coś Ty?! Przeciez chora bylaś- tośmy Ci musieli pomóc!"

I z tej perspektywy tak sobie myślę, że jak ktoś chce mi podziękować to ja nie mogę mu tego bronić- bo może on też uwaza, że ja mu dziecko uratowałam- może chociaż trochę?

I jak sobie tak myślę to jest mi po prostu miło:))

Tym bardziej jak dostaję np. słoiczek soczku z malin z własnej działki:)

Łapówek w celu załatwienia czegoś natomiast nie uznaję i z taką pogoniłabym.  

dałeś;-)

jak skrzydłokwiat-to nie odleć

a 2 swoje i 3 biurka mocno przesadzone

4 kwiatka też