i Kolega trafił w dychę

przy obecnym stanie służby "zdrowia" w zasadzie jest pat, no bo tak: na ZUS ani misie śni dawać na nich skoro a) strajkują czyli nie leczą, b) tyle zarabiają;-)

a skoro i tak nie leczą to zaiste zarobią najlepiej zakłady pogrzebowe

szpakami karmiony człęk

ja mam swój pogląd na tyle się tu nie nadający że się nie nadał

tom go nie napisał Wam;-)

Wańkowicz zwykł pisać "zazdrościł szewc papiezowi"

a co mi do tego co ma jakiś lis czy inny drapieżnik? Nie trafia mnie też na wieść ile zarabia Bill Gates a on zdaje sie lepiej. Trza było wymyślić DOSa a potem Windows i byłbym bogaty

" Kto nie chce pomóc szuka powodów. Kto chce pomóc szuka sposobów"

Powiem;
- jedni czynią strania o 1zł
- inni o setki zł
- inniejsi  o tysiące zł

P.S.
teka- 57. Nauczycielstwo to posłannictwo. Stąd nowość po reformie: chałturzenie(nie mylić z dyżurami) w wielu szkołach.

A ja tylko tyle dodam, że praca w szkole to nie kolonia karna i nikt nas tu nie zesłał.

Wybraliśmy ten zawód, choć od zawsze nauczyciel zarabiał mało, to chyba nie dla kasy  tu jesteśmy.

Mogę zarabiac więcej i nawet często zarabiałam, ale robię to co robię, bo lubię.

No to na tyle, w sumie to nie chce mi się już gadać.

pracuje w dwóch szkołach, to prawie dwa etaty, w weekendy dorabiam w szkole dla dorosłych, popołudniami kerepetycje i kursy dla dorosłych, niewiele czasu pozostaje na odpoczynek, codziennie chodzę spać o pierwszej ale każdy wolny czas (zwykle 1 weekend w miesiącu) poświecam dla siebie- jakies spa, wycieczki czy zakupy, nie zarabiam mało, modlę się tylko o zdrowie ( nie wiem ile lat jeszcze wytrzymam) ale nie czuję się gorszym nauczycielem, dlatego że chcę zarabiać więcej, kocham swoją pracę i szanuję swoje obowiązki, zawsze jestem przygotowana, moje zarobki satysfakcjonuja mnie, ale jak słyszę nauczycieli, którzy podają argumenty typu, "zawsze nauczyciel mało zarabiał", albo "nasza praca to powołanie" to czym jest praca lekarza?

czy wiecie jaki jest status nauczycieli w Europie i ile zarabiają w porównaniu z innymi zawodami? wsydźcie sie braku ambicjii i szacunku dla własnego zawodu...

słusznie.........

ucz się od lepszych....

ale tak coś mi się wydaje , że większość z nas tu to podobnie jak Ty, Szefie....

ambicja i szacunek do własnego zawodu to nie tylko chęć  otrzymywania godziwego zarobku.

to są zupełnie inne sprawy.

zastawia mnie czy lekarz, który zarabiając tyle ile zarabiał potrzebował "dodatkowego" bodźca, żeby podjąc działania mające za zadanie poprawę mojego stanu zdrowia uwzględni to przy podwyżce? tzn czy żądany bodziec też wzrasta? i jak go pokryć z nauczycielskiej pensji?

chcę podwyzki bardzo,bardzo,bardzo, jestem dobrze przygotowana, ukończyłam "tylko" trzy kierunki i zasluguję na nią 

"Mówi się, że lekarze i nauczyciele powinni dokonywać cudów, a jak ich dokonują nikt się nie dziwi" . Czyt. nie ceni!

Przez 6 lat prowadziłam działalność rzemieślniczą (dawno temu), mam nawet mistrza w jednym zawodzie, zarabiałam niezłe pieniądze. To nie było to.

Od 13 lat jestem nauczycielem. Zarabiam tyle co wszyscy, dawałam korepetycje, kursy, szkolenia i różne takie wokół oswiaty.

Właśnie jestem na 4 podyplomowych.

Nikt mnie nie utrzymuje, płacę za wszystko sama.

Robię to co lubię i chcę. Czasami się złoszczę i wściekam, narzekam też trochę, ale generalnie bywam szczęśliwa.

Może wyda wam się to śmieszne, ale kocham dzieciaki, które uczę i mam satysfacje, o których nie pisze się w gazetach, takie różne drobne, ulotne.

Krótko myślałam kategoriami "mieć i mieć coraz więcej", "wolę być i być coraz lepiej", to tak trochę Frommem.

Czasami zaboli, jak ktoś powie, że to wizjonerskie i idealistyczne, ale trudno zaryzykuję i napiszę, nawet śmieszność.

To na tyle, bo ja tak jak Marek "strasznie się wstydzę że nie mam szacunku do swojego zawodu oraz nie posiadam ambicji" (chociaż rano wypisałam się z TWA)

Jak komus trudno, może zostac lekarzem oni walczą o swoje, albo byc nauczycielem w tej części Europy gdzie status ma on większy

ilonper306, no nie wiem, nie wiem... juz teraz - mówisz- masz dużo, a jak Ci jeszcze doliczą, ze mozesz tylko pracować 40 godz. w tygodniu, a za resztę nalezy się dodatkowa zapłata, to co Ty biedna z tymi pieniędzmi zrobisz???

 ;-))))))

brodesen, fakt pracujemy na żywym materiale...

ale nie porównuj nad do lekarzy! my przyjmujemy żywy i oddajemy żywy...

oni niekoniecznie

no, widzisz! przeżyła i to nie on jej a ona sobie

zasadnicza róznica :-))

i  drogi elarym-ie

 pozwolę sobie  na wtrącenie oczywistosći:  ktoś tych lekarzy edukował- kształcił !

Ktoś tu kiedyś mądrze i krytycznie pisał o syndromie Polyanny (chyba Magosia) - żeby cieszyć się z tego, co się ma. To miły, prosty i skuteczny sposób, żeby niewiele osiągnąć, ale jakoś tam sobie z uśmiechem żyć.

Jestem wykształcona, pracuję dobrze, chcę zarabiać tak, żeby żyć na dobrym poziomie. Na razie, mimo że zrobiłam wszystko, żeby dojśc do najwyższego dostępnego nauczycielom finansowego pułapu , jaki tylko mogłam osiągnąć, ciągle dorabiam popołudniami. Gdyby nie to, miałabym więcej siły, czasu i energii dla szkoły.

Wcale się nie wstydzę, że chcę podwyżek. Chcę. I zmiany zawodu wcale nie wykluczam, chociaż w moje wykształcenie włożono sporo pieniędzy. Trudno, może się zmarnują, ale to moje życie i całego przeżyć tak tylko odrobinkę powyżej poziomu "wystarcza na życie" nie mam ochoty.

Poczekam jeszcze rok. :) Do takich niezupełnie okragłych urodzin. I nie jestem z tym "planem ewakuacyjnym" sama. Podobnie myślą moi znajomi, całkiem nieźli nauczyciele, tacy na tyle jeszcze młodzi, że wierzą, że się  poza szkołą też odnajdą.

EDIT:Poprawiłam literówki.