A w szkole zawsze cos nowego... cały czas sie uczę!

kto ma pod ręką prawną definicję "pornografii"?

kiedy i co jest pornogrfaią...

jakie tu działają normy prawne... - konkretne zapisy

jak chronicie dzieci w szkole... (musze sobie przemyśleć dobrze moja historię

jak to jest z rozpowszechnianiem treści pornograficznych w Internecie...

prawo, zapisy, netykieta, spamowanie.

A czy możena kogoś molestować słownie?

http://www.ppw.com.pl/290300.htm

http://www.republika.pl/paspo/page18.html

http://free.polbox.pl/k/kleczek/Pornografia_nowelizacja_KK1.htm

na szybkiego z googli:-)

Hmmm...

Pamiętam jak posłowie mieli wielki problem z prawną definicją pornografii... Nie wiem czy coś wowczas ustalili...

Każdy czuje co to takiego...

To normalne, że dziecko mówi bogatym językiem erotycznym...

jest sobie chłopiec, którego "soczysta polszczyzna" zaskoczyła nawet mnie - 5 miesięcy próśb nie pomogło - jemu wszystko z białą chusteczką, i dostał naganę, zszokowana mama wzięła kartę przekazania, przez 5 miesiący draństwa i gwałtu uprawianego na innych dzieciach mama konsekwentnie odmawiała pomocy psychologa, stawiała się sumienne do szkoły, by bagatelizować, bo to takie rozwojowe - teraz się popłakała przed urzednikiem KO, że jej nie pomogliśmy, więc poszła na skargę - na szczęście powiedziała górze, że ona nie widzi problemu w tym, że jej dziecko tak mówi, że sobie ubrdałam.

Na biurku mam skargi rodziców, notatkę policyjną, 3 notatki służbowe - zarzut jest - dlaczego rodzinie nie pomogłam?

dlaczego ja tej rodzinie nie pomogłam? Sama się zastanawiam... czy można pomóc komuś, kto konsekwentnie odmawia? A teraz broni się przez atak? Co takiego dzieje się w rodzinie, gdzie chlpiec mówi tak, że najstrasi górale... i to nie jest q... i sp... ,a bogate peryfrazy oparte na konceptach barokowych, gdzie niewinna redukcja wyrazu - sprowadzona jest do "redukcji wyraza w spodniach" - chłopiec nie potrafi mysleć inaczej! Skarzyli się na niego wszyscy.

A teraz sobie rozważam (bo jaka mogłaby być skuteczność jakiegokolwiek urzędu :)))))   w takim państwie jak nasze, gdzie przestępca ma większe prawa niż... ofiara) - skierowanie do sądu sprawy przeciwko temu, chłopcu, który naraził moją córkę (ofiarę) na słuchanie plugastw przez wiele miesięcy, założył stronę w Internecie i zachęcał kolegów do oględzin i podziwu (stronę wywalono, ale ja mam kopię!!!) - powiedziałam to tej mamie - odpowiedź była, że przesadzam.

Wg szefostwa - ja powinna skutecznie pomóc, jak pomóc, jak ktoś nie chciał, na moje uwagi, wskazówki, by skorzystać z pomocy terapeuty, stałej codziennej opieki np. w szkole przyszpitalnej, w placówce, w klasach integracyjnych , gdzie pracuja z pscyhologiem codziennie... - powiedziano, że przesadzam, na każde uwagi szkoły, odpowiedź jedna - że to tylko tak.

Dzieci tego chłopca nazywają zboczeńcem.

Myślę, że być może powinnam napisać do sądu, bo byc może jest krzywdzony w rodzinie... - tego się obawiam, bo żaden normalny rodzic, ze wstydu nie śmiałby tego przekazac dalej, a oni nie... to oni są skrzywdzeni.

Muszę sobie to przemyśleć.

Być...

gaba.. w zdecydowanej większości przypadków takie zachowania są odzwierciedleniem tego co dziecko obserwuje w domu..

więc jak niby tenże dom ma Ci pomagać? Gdy oni własne są sprawcami. Świadczy też obrona przez atak.

Człowiek zawsze najbardziej jest rozdrażniony i najbardziej atakuje w sytuacji gdy nie ma racji, gdy czuje się winny.. Tak jak najbardziej nas irytuje u innych nasza własna niepożądana cecha:-)

Nic tu nie zdziałasz chyba..

Znam ten ból

 Pierwsze - moja intucja mi podpowiada mi naprawdę to, co wyartykułował Marek... jemu to ktoś w domu robi, albo robi coś, co pwodouje, że mały inaczej nie potrafi.

Drugie - to to - że jakoby ja wyrzuciłam chłpca ze szkoły... a to matka sama wzięła papiery...

coby było gdybym poprosiła o to, by mi to udowodniono, przecież zarzut sie udawadnia!

i to jest

Mój to tylko trzynastolatek, ale to ja przesadzam jako szkoła i ja wyrzuciłam - nie wyrzuciłam, kobita wyszła czerwona ze wstydu, było nas na szczęście 4 osoby - pedagog, wice, ja i sekretarz.

Więc powiedzą, jak się urzędnik spyta -

- czy ma mój syn przyjś? do szkoły,

- zrobi pani jak pani uważa, niech pani ratuje dziecko, niech pani go zaprowadzi do psychologa, my pomozemy,

- jemu nie potrzeba żadnego psyhhologa, to ja go przeniosę, ale gdzie...

- ma pani obok siebie szkołę integracyjną,

- ja tam nie mieszkam,

- to gdzie Pani mieszka?

- ja go przeniosę - to moja sprawa...

bez pobłażania

Jest to ewidentne zagrozenie demoralizacją. Każdy może i powinien powiadomić o tym fakcie sąd rodzinny. Można też i trzeba wystąpić do kuratora oświaty o przeniesienie do innej szkoły (wcześniej potrzebna jest w tej sprawie uchwała rady pedagogicznej), w której będą stosowane odpowiednie środki lecznicze, terapeutyczne, resocjalizacyjne. W tym momencie ten problem będzie problemem sadu, KO a nie Twoim i Twojej szkoły. Szkoła nie musi zajmować się każdym problemem jeśli przekracza to jej możliwości. Na urzedników KO mam wypróbowany sposób - jeśli wiedzą jak sobie poradzić z problemem proponuję zatrudnienie do jego rozwiązania, ale na umowie o dzieło. Wynagrodzenie płatne tylko wtedy, gdy będzie zapowiadany efekt. Jeszcze żaden chetny "mądrala" nie zgodził się na takie warunki. 

Teraz, gdy chłopaka nie ma już w szkole, wniosek do sądu też jest wciąż aktualny. Brak reakcji na takie zachowanie jest błędem pedagogicznym. Trochę na tym znam się, bo przez ponad dziesięć lat pracowałem i z dorosłymi i z nieletnimi przestepcami.

Polecam znakomitą książkę Stantona E. Samenowa "Zanim będzie za późno. Poradnik dla rodziców i wychowawców dzieci trudnych" Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001. Kto czytał?

Dziecięce zabawy...

Gaba pisze o dziecku w wieku gimnazjalnym..

Nie wiem, czy wiecie, ze ten problem dotyczy juz podstawówek.

I w dodatku nie są to jednostkowe przypadki...

Już bardzo wczesnie, w klasie nawet III - IV dzieci uzywają niewybrednego slownictwa i to bardzo świadomie.

Okrzyki typu " Oni się stosunkują" często niosa się z podwórka szkolnego.

Szczypanie dziewcząt w posladki i piersi, zabawa w lapanie się za jądra.

Ostatnio znalazłam taki zeszyt wróżb uczennicy ( wzorowej) z klasy VI.

Wygladało to tak:

Janek- pocałuje- ................- w piz......

Tomek- wyj......-kasię- w d......

To bylo coś niewyobrażalnego...

Wręczyłam ojcu tę wróżbę , gdy przyszedł mi opowiadać, że w katolickim kraju nie powinno się robić (w karnawale nawet) w piątek dyskotek.

I że on jako chrzescijanin, w tym duchu wychowujący córkę, protestuje przeciwko ohydnym, demoralizującym praktykom szkolnym...

..............

Wiecie... czasem naprawdę nie wiem, co robić. I o ile za wiele spraw winię szkołę ,tu oczyszczam sobie sumienie...

Ale często sobie zadaję pytanie- czy to na pewno są jeszcze dziecięce, niewinne zabawy?

wiemy

nie tylko .. To jest więcej - zmieniło się to.

aha, a co odpowiedział ten pobozny tata?

 To dotyczy już siedmiolatków. Mam kilku w mojej klasie: Chłopców i.... co gorsza również dziewczynek.

Przykre! Ale myślę, że tego typu zjawiska są wynikiem pewnej mody na seksualizm. Filmy, zdjęcia, rozmowy, reklamy. Dorośli udają przed dziećmi, że nic się nie dzieje , ale właśnie swoim postępowaniem podkreślają atrakcyjność tematu.

Brak zaspokojenia potrzeb w wyniku , np. pracy zawodowej, sukcesów materialnych, intelektualnych - kompensują sukcesami na płaszczyźnie seksualnej. I widocznie to im wystarcza. Typowe "uzwierzęcenie"!

Przykre, ale prawdziwe! My - jako szkoła nie możemy im pomóc. jak można pomóc komuś, kto nie chce tej pomocy.