zmieni lektury

Panów było trzech, nie licząc psa

;)

a

a wspaniałych było 7, nie licząc koni

;)

:))))))))))))))))))))))))

101?

:-)))))))))))))

a czy to dobre wieści czy złe niech każdy sam przekona się;-)

 http://www.ryszardlegutko.pl/teksty.php

niestety przyszło mi słyszeć kilka wystapień w sprawach edukacji

mam wrazenie, ze jest większym ideologiem niż poprzednik

trafna uwaga

ale... moze do października?

Nie

i nie lubi psychologów ... woli chóry i szkolne teatrzyki :-(

http://www.jgowin.pl/omnie_moimzdaniem.php?nr2=201

(listopad 2006)

ciekawsze fragmenty:

Ryszard Legutko: Jeśli tak pan stawia sprawę, to wolę policjantów od psychologów. Psycholog to jest ktoś taki, kogo potrzebujemy w sytuacji kryzysu, a nie dla wyręczania pewnej naturalnej funkcji szkoły - funkcji socjalizująco-wychowawczej. To jakiś absurd, że grupa rozwydrzonej młodzieży obojga płci ma się zmienić tylko dlatego, że zatrudni się w szkole psychologa. To w ogóle nie pomaga. To jest takie działanie pozorowane: mamy kłopot, zamiast coś zrobić, zatrudnijmy psychologa. Poza wszystkim, to jest grupa strasznych darmozjadów, którzy opanowują kolejne instytucje i tworzą zapotrzebowanie na samych siebie. Oczywiście, że wolę policjantów.

(...)

Mówiliśmy o teorii, ale minister Roman Giertych, a także przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości przedstawili szereg odpowiedzi na kryzys polskiej szkoły  i kryzys wychowania młodzieży. Jest tu zarówno koncepcja lekcji patriotyzmu czy mundurków szkolnych, jak też dodatkowe uprawnienia dla nauczycieli umożliwiające im dyscyplinowanie uczniów wyjątkowo krnąbrnych, ośrodki wsparcia wychowawczego dla najtrudniejszych przypadków, obowiązek naprawienia wyrządzonych w szkole i poza szkołą szkód, godzina policyjna dla młodzieży, obniżenie wieku karalności... Co panowie sądzą o tych działaniach czy też deklaracjach?

Ryszard Legutko: Nawet jeśli represyjne, to w wymiarze całkowicie uzasadnionym, tak jak godzina policyjna czy zakaz używania telefonów komórkowych...

(...)

Ryszard Legutko: Ja jestem przeciwnikiem wszelkich rozwiązań systemowych w tej materii, docierania do źródeł kryzysu itp., bo ja nie wiem, jaki jest system optymalny, nie wiem, jakie są prawdziwe źródła. A ponieważ tego nie wiem, uważam, że trzeba działać w oparciu o pewien pragmatyzm, nawet oportunizm. Stosować te metody, które mogłyby być jakoś skuteczne, choćby na ograniczoną skalę. Zapomnieliśmy, że szkoła ma spełniać funkcje zupełnie oczywiste, wpajać dobre maniery, nauczyć mówić "proszę" i "dziękuję", posługiwać się nożem i widelcem. W szkole ma być teatr, ma być chór. Szkoły zapomniały, że powinny zakładać chóry, kółka zainteresowań, teatry i inne tego typu rzeczy. W którymś momencie to zostało odpuszczone. I teraz o to się obwinia albo liberalizm, albo brak pieniędzy... A prawda jest taka, że tam, gdzie przychodzi w miarę niezdemoralizowana młodzież i gdzie nauczyciele wraz z dyrekcją robią te wszystkie rzeczy, o których mówiłem, tam jest stosunkowo nieźle. A tam, gdzie się tego nie robi, a młodzież przychodzi byle jaka, jest źle. Ale też trzeba nauczycielom i dyrektorom przypominać, że szkoła musi się z tych obowiązków wywiązywać. Nauczyciele to jednak takie towarzystwo dość konformistyczne, dość leniwe, co pewnie odzwierciedla przyrodzone cechy rodzaju ludzkiego.

Asia :-)))

w pażdzierniku to przecież Lenin

(a koty w marcu)

wolę policjantów od psychologów

hmm

Małgoś

"...Nauczyciele to jednak takie towarzystwo dość konformistyczne, dość leniwe..."

hmm

????????

jednym słowem -

"róbmy swoje" Kochani..... póki jeszcze nam się chce.....

List Ministra Edukacji Narodowej Pana Romana Giertycha na rozpoczęcie roku szkolnego

Warszawa, 12 sierpnia 2007 r.

Szanowni Państwo!

Zbliża się wielkimi krokami Nowy Rok Szkolny. Już za trzy tygodnie rozpoczną się zajęcia szkolne. Będzie to rok o tyle szczególny, że wchodzą w życie przepisy pierwszej z pakietu ustaw z programu „Zero tolerancji dla przemocy w szkole”. Od nowego roku wszyscy uczniowie ze szkół podstawowych i gimnazjalnych pójdą do szkoły w mundurkach. Mam nadzieję, że wybór, którego dokonali Rodzice, spodoba się uczniom i będą oni chętnie identyfikować się w ten sposób ze swoją szkołą. Myślę, że z biegiem czasu nawet te głosy oponentów wśród młodzieży gimnazjalnej, którzy sprzeciwiają się chodzeniu w strojach jednolitych, zanikną. Nowy rok oznacza również pierwszy etap programu tani podręcznik. Niestety w tym roku szkolnym sfinansujemy podręczniki jedynie dla tych, którzy, mając dzieci w najmłodszych klasach, znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Zrobiliśmy krok do przodu, ale jeszcze konieczne są dalsze środki na sfinansowanie podręczników. Mam nadzieję, że Rady Pedagogiczne podjęły już decyzję w sprawie wyboru zestawu podręcznikowego. Stopniowe ograniczanie liczby używanych podręczników oraz pomoc w wymianie używanych egzemplarzy, do czego zostali zobowiązani poprzez ustawę dyrektorzy, przyczyni się do ograniczenia kosztów zakupu podręczników. Kończymy już również zbieranie danych o osobach, którym przysługuje zwrot za mundurek. Wydałem polecenie, aby termin składania wniosków przedłużyć tak, aby wszystkie uprawnione osoby mogły otrzymać środki na zakup mundurka. Zaznaczam jednocześnie, że jest to pierwszy przypadek w historii polskiej szkoły, kiedy państwo współfinansuje ubiór uczniów w szkole. Dotychczas za finansowanie ubioru dzieci w szkołach byli odpowiedzialni wyłącznie rodzice.

Drodzy Nauczyciele! Zgodnie z obietnicami zwróciłem się do Ministerstwa Finansów o podwyżkę płac w oświacie o 10% plus inflacja, czyli o 12.3%. Obok zrealizowanego już postulatu dotyczącego wcześniejszych emerytur, podwyżka ta była największym postulatem środowiska. Pan Premier obiecał mi, że podwyżka ta zostanie wpisana do rządowej propozycji tegorocznego budżetu. Będzie to największa podwyżka płac w oświacie w historii ostatnich kilkudziesięciu lat. Mam nadzieję, że w następnych latach proces realnego podniesienia płac w oświacie będzie kontynuowany. Bez prawdziwych pieniędzy nie ma prawdziwej edukacji. Zdaje się, że prawda ta powoli się przebija do umysłów osób odpowiedzialnych za finanse państwa.

Jednocześnie chciałbym wszystkim wytłumaczyć, dlaczego piszę ten list z tak długim wyprzedzeniem. Przychodzi mi kończyć misję, jakiej podjąłem się w dziedzinie edukacji. Okoliczności polityczne, a przede wszystkim mój sprzeciw wobec wykorzystywania służb specjalnych do prowokacji politycznych, staje się przyczyną mojego odejścia. Gdybym przymknął oczy na niegodziwość, bezprawność oraz brutalne łamanie prawa, z pewnością nadal sprawowałbym swoją funkcję. Sumienie mi jednak nie pozwala. Może wielu z Was nie zgadza się moimi konserwatywnymi poglądami na temat wartości, ale bez wątpienia w sprawach obrony praw człowieka i wolności obywatelskich jestem głęboko przekonanym demokratą. Uważam, że moment, w którym rządzący próbują wykorzystywać policję, prokuraturę i służby specjalne do wykańczania konkurentów politycznych, jest czasem próby. Systemy totalitarne nie nadchodziły nigdy od razu. Rodziły się stopniowo w wyniku braku sprzeciwu wobec policyjnych metod rządzenia. Brak sprzeciwu rodził postępujące państwo policyjne, aż wreszcie było za późno na sprzeciw. Tak rodziły się dyktatury. Silne państwo jest potrzebne, ale oznacza ono silne i bezwzględne przestrzeganie prawa, a nie bezprawne działania akceptowane przez najwyższe czynniki w państwie.

Odchodząc z Ministerstwa Edukacji Narodowej, pozostawiam oświatę w trakcie pozytywnych zmian. Rozpoczęte zmagania z przemocą w szkole stanowią, mam nadzieję, punkt zwrotny w ewolucji polskiej oświaty. Przez te piętnaście miesięcy wiele rzeczy się udało, chociaż - jak to w życiu bywa - nie uniknąłem pewnych błędów, za które przepraszam. Bez wątpienia jednak nigdy jeszcze tematyka edukacyjna nie była tak szeroko dyskutowana, jak w tym czasie. Mam nadzieję, że tak już pozostanie, gdyż edukacja dla przyszłości narodu jest rzeczą najważniejszą. Chciałbym na koniec wyrazić moje osobiste przekonanie, że edukacja musi łączyć kształcenie z wychowaniem. Bez dobrego wychowania bowiem nie będzie dobrego kształcenia. Wychowanie natomiast musi się na czymś opierać. Polska szkoła ma wspaniałe wzorce wychowywania oparte na fundamencie wartości. W tę stronę powinniśmy pójść.

Dziękuję tym wszystkim, którzy ze mną współpracowali, a Rodzicom, Nauczycielom i Uczniom życzę udanego roku szkolnego.

Roman Giertych

Wiceprezes Rady Ministrów
Minister Edukacji Narodowej

Bez wątpienia jednak nigdy jeszcze tematyka edukacyjna nie była tak szeroko dyskutowana, jak w tym czasie.

ano bez wątpienia