witam

Proszę o pomoc: gdy rada pedagogiczna wyznacza dwóch przedstawicieli RP na konkurs na stanowisko dyrektora robi to w formie uchwału RP (i tak informuje Organ Prowadzący - Uchwałą RP .......)?

Może ktoś z Państwa podeśle jakiś wzór :)

z góry dziękuję Darek

oczywiście, że może!

Przecież jest członkiem rady jak każdy inny nauczyciel

Skąd wiesz, że grono wybrało ją do komisji? A jeśli wybrało, to pewnie wierzy, że postawi na dobrego konia.

RP ma tylko dwa głosy w komisji.

Dobrze przygotowany i wierzący w to, co mówi kandydat ma duże szanse.

Nie musi przecież przejść jednogłośnie.

A jeśli przejdzie - za kilka lat ma szansę stać się uroczą panią dyrektor. Z moralnym prawem do wskazania najlepszego (jej zdaniem) następcy.

 co mnie jeszcze czeka ??!!

jestem przekonana, że na "moim" konkursie będzie "urocza w stosunku domnie "ustępująca p. dyrektor

no...nie jest najgorzej

zauwazylaś juz,że urocza jest USTĘPUJACA (odchodzi na emeryturę?)więć jesli tym dyrektorem zostaniesz nie bedziesz miała w gronie byłego dyrektora

nie jest najgorzej bo ... moze nie zostaniesz tym dyrektorem?

:-))

swoja drogą,czemu ja jestem uprzedzona do Ciebie BB ... a może to ten nick?

;-)

za 25 lat kiedy bebe będzie ustepować jakas urocza inna tse tse napisze...

dziewczyno, nie rfób drugiemu, co tobie niemiłe - pracowały razem te dyrektorki, w opinii swojej sa dobre i tej odchodzącej też.

Jeżeli wygra ktoś - to to był najlepszy kandydat, bo innego nie potrafili ludzie wybrać, mając te narzędzia, którymi dysponowali.

jak mozna sie uprzedzic do kogos na forum?...ano mozna,mozna:-))

a potem mozna milo sie rozczarować spotykając go  w realu,albo z satysfakcją stwierdzic,ze sie  to "oko ma"

;-))

czyli nie jest źle

a na marginesie,pozdrawiam ustepujaca pania dyrektor,która popiera swoja vice, z która pracowala wiele pewnie lat i która pewnie ceni:-)

a pani vice gratuluje porzadnego lojalnego dyrektora...

a posta mial być "z glebią":-)

to ja w takim razie w dniu konkursu będę musiała zamknąć placówkę

jest nas 4 nauczycielki- jak ja i dwóch przedstawicieli RP będziemy na konkursie to jedna 50 dzieci się nie zajmie:-))))

gaba

jako obserwatorów;-)

z prawem głosu czy bez?

no gdyby tak z prawem głosu to jest OK - głosy to oni mają niezgorsze

ale na poważnie to co w takim wypadku zrobić?

B B

nie przesadzajmy i my też... za bardzo - mamy do czynienia z osobą, która jest ambitna, ale jeszcze nie wie, ze sie odchodzi, że wszystko mija.

Nie akceptuję tego, że mój poprzednik mógł zrobić wiele, ale... nie wyszło mu.

- ale w końcu, czy ja robię wszystko? W Miętnem mówiło sie tylko o pokorze. Młode wilki są dobre, bo nie znają pokory, ale stare mają doświadczenie...

dyrektorem się bywa

jedni bywają krócej, inni dłużej a jeszcze inni bardzo długo ale to nie znaczy, że na zawsze

kiedyś jest ten początek ale jest też i koniec - najważniejsze aby to co pośrodku dało nam i innym satysfakcję, poczucie sukcesu, zadowolenia i chęć do dalszej pracy, aby pozostawić dobre wspomnienia i dobrych ludzi

AnK... niestety... dyrektorem zostaje sie na całe życie, nawet gdy się nim nie jest.

Ps. Dziś mnie poirytowała nie wymieniona klamka... ghry...

wiem :-)) mentalnie tak ale fizycznie nie ... życie różnie się układa

ba czasem trudno nim nie być nawet poza własną placówką-w domu też i tu uśmiech w stronę mojej rodziny;-)

Zycie dyrektora to nie droga usłana różami

Tak tak dyrektorem

się zostaje faktycznie na całe życie. Mam MATKĘ DYREKTORA w domu.

Ma prawie 80 lat, ale ho ho ho, chociaż jest ciężko chora. Nie była nauczycielką, ale NIESTETY DYREKTOREM TAK. Jest surowa, krytyczna

wymagająca i tylko wtedy możesz mieć spokój, gdy widzi, że pracujesz

w domu nad czymś ważnym. NO TO PRACUJĘ. Hi hi hi hi hi

Gabuś

BB

;-)))

PS. to bardzo odpowiedzialna decyzja - nie bywanie lub niebywanie... ale bycie, bycie na całe życie.

gaba....ankate!!

Dyrektorzy mili

kazdy z nauczycieli powinien zostać dyrektorem co najmniej na pół roku........

ale wspaniale byłoby później pracować- znaczy rządzić :))

Dziękuję !

Nie chciałam nigdy "rządzić".  "Rządzę" wyłącznie SOBĄ SAMĄ.

Mam to opracowane do perfekcji.

Tak sobie myślę....Chyba jak ktoś już tym dyrektorem zostaje do tego końca życia, to nie jest to sprawa podjęcia decyzji, tylko osobowości

 - nadmiernie wymagającej, samodzielnej, nie rozumiejącej, że ŚWIAT PORADZI SOBIE I BEZ NIEJ.

rządzenie - jest z uśmiechem :))

wspominam po prostu czas, kiedy mogłam sobie spokojnie ponarzekac na dyra - a teraz nie wypada narzekać na samą siebie ;)))

bycie dyrektorem

to patrzenie na te same rzeczy inaczej niż inni

to tak jak z dziećmi - inaczej na tę sprawę patrzą osoby bezdzietne, inaczej te które mają własne dzieci

przypomnijcie sobie swoją nauczycielską karierę - też mnie wkurzało jak koleżanki bardziej doświadczone mówiły "zobaczysz sama jak będziesz miała własne dzieci" - miały dużo racji

Gdybym miała

własne dzieci, to nie siedziałabym po godzinach za darmo niejednokrotnie

przez rok dwa z tymi CUDZYMI. Osiągnęły to, co wymarzyły dzięki MOJEJ
POMOCY. I to cieszy.

Moje własne podałyby mnie chyba do sądu za zaniedbanie.

ale cudze by na tym zyskały;-)

te, które uczysz

anpk

Marku !

Jesteś w błędzie. Wiem, że przymrużyłeś oko, ale to nie są żarty.

Ja chyba urodziłam się ze szczególnymi predyspozycjami do uczenia

i uczenia się. Ponieważ zawsze uczyłam się SAMA, umiałam kolegom w szkole wytłumaczyć to, czego oni nie pojmowali.

Pierwszy sukces pedagogiczny odniosłam w pierwszej klasie liceum, gdyż przygotowałam dorosłą osobę do egzaminu państwowego z języka obcego.

I tak mi zostało.  A gdybym zajęła się własnymi dziećmi, to nie tknęłabym tago zawodu ( nauczycielskiego ) ani przez jedną chwilę.

I moi wychowani absolwenci nie byliby nauczycielami, czy tłumaczami, bo nikt nie poświęciłby im takiej ilości czasu. NIE ŻAŁUJĘ. DZIECI WŁASNYCH NIE CHCIAŁAM NIGDY MIEĆ. Nie jest to Mój problem. Nie każdy jest do tego stworzony i NIE KAŻDA i nie zależy to od urody, ani powodzenia u płci przeciwnej.

Na emeryturze aktywnie uczę się ustawicznie dalej, bo nieustająco mnie to bawi. Co mnie nie bawi, RZUCAM.  Świat jest wspaniały, ale też groźny, więc może podświadomie DLATEGO nie chciałam mieć dzieci. Coś intuicyjnego, albo instynkt samozachowawczy.

to nie miało ani przymrużenia ani uśmiechu nawet

to taka prosta konstatacja

nie miałem najmniejszego zamiaru dociekania czy Ty dzieci chcesz, masz, nie chcesz, nie masz

po prostu zauważam to co przedmówcy, że patrzenie na inne dzieci zmienia się gdy mamy swoje - np w ich wieku

to pomaga

nie odnoszę się do talentów pedagogicznych bo się na tym nie znam;-)

bardzo się pokornieje i mniej drapieznieje, gdy Cię własne przećwiczy... i powychowuje - bo jak tu nie rozmieć matki łobuza... oj, to ci dola - a jak nie wymagac, by się odbywały lekcje, by wymagać, by gonic, egzekwować, gdy chętne a szkoła jakos tak niewiele daje.

;-)

PS. Matka nauczycielka to wszak podwójny agent (to aluzja i cytat z fantastycznego wystąpienia pracowników UŁ z Miętnego...)

Gabuniu