:-0

Granice :-)

"kary naruszające nietykalność i godność osobistą ucznia".

To mamy fajnie ;-)

Jedyna kara, która nie narusza nietykalności i godności osobistej ucznia, to pudełko czekoladek...

Burzy się we mnie krew gdy rozważamy, czy wyznacznikiem "przyzwoitości" ucznia są dredy. Ale nie mogę zakceptować takiej postawy MENISa.

Nie można jakoś pośrodku, czy co?

Opowiem Wam, co usłyszałam na pewnej konferencji:

W pewnej szkole SP był bardzo trudny uczeń (5-6 kl.) - środowisko patologiczne i charakter też. Mało kto go lubił, rozumiał - ani n-le, ani uczniowie, ani rodzice. Chłopiec był nikim dla wszystkich  (w tym i siebie), ale wciąż próbował  zwócić na siebie uwagę (w tym wieku jest to przecież wyznacznik ISTNIENIA).

Pewną popularnośc zdobył dzięki pokazom w szatni - onanizował się za pieniądze - publicznie, na oczach tych, którzy płacili (a byli tacy co chcieli płacić).

Jego kuratorka dowiedziawszy sie o tym, poszła do szkoły, do dyr. i pedagoga by wspólnie zapobiec dalszym pokazom. Panie (w końcu fachowcy tez od dzieci niełatwych) b. sie przejęły i obiecały wzmóc dyzury, opiekę itp.

Następnego dnia zwołano apel, na którym wywołano na środek  jedenastolatka i publicznie potępiono jego nieprzyzwoitość. Padły słowa "uwaga to zboczeniec"

Potem...cóż próby samobójcze, całkowita negacja szkoły i ..prosto w przepaść demoralizacji

Nie dziwi mnie fakt, że MENiS tak wysoko stawia problem karania ucznia (czytaj cżłowieka).Oni nie widzą poszczególnych szkół dobrych, godnie traktujących ucznia  - oni muszą zapobiegać nadużywaniu władzy wobec ucznia wszędzie, gdziekolwiek może się pojawić.

A przeciwnikom publicznych kar proponuję wyobrazić sobie siebie: Pani X proszę o wystąpienie na środek. Ogłaszam wszystkim zgromadzonym, że pani X notorycznie spóźnia się na lekcje, używa słów niecenzuralnych w pokoju nauczycielskim oraz widziano jak kradła kawę swoim koleżankom.

Czy to się da przeżyć???

Kara publiczna jest w/g mnie wiekszą zbrodnią niz kara fizyczna.

jest to jak zawsze wylewanie dziecka z wanny

udzielam czasem nagany na forum klasy ale zawsze mówię,że jest to nagana dyrektora ,podaję na podstawie jakie par. statutu i co było wcześniej i co może być dalej w kwestii kary i mówię,że kara jest za nieprzestrzeganie statutu i tu też podaję paragraf

i co tego tez nie wolno ?

nie dać się zwariować!

powinniśmy mieć na tyle rozumu by nie wystawić na środek ucznia i nie opisac publicznie spraw do tego się nie nadających

i na tyle odwagi by wystawić i napietnowac łobuza co bije i rozrabia. Nie odbierajmy sobie broni. Nie ma czego urażać w takim co nie ma w sobie współczucia i krzywdzi innych. Na takiego wstrząs tego typu jest dobry. Jakoś mi nie szkoda znanego mi ananasa, który pod szkoła skopał kolegę.I jakoś mam w nosie jego urazone delikatne wnętrze;-) Gdyby prawo zezwalało pierwszy zlałbym go paskiem. Ale ze nie zezwala..... niech to zrobi tata. Tyle że on tego nie zrobi - stad mamy takiego młodzieńca w szkole - bo czegoś zabrakło w wychowaniu.

oburzenie nie sprzyja racjonalnemu myśleniu

Kara pełni również funkcje odstraszającą

RomanieG

Wojciech Eichelberger

..."Kara nie powinna być ani agresją ani zemstą.

Takie zachowanie przynosi same szkody, zarówno karzącemu jak i karanemu.

 Zbrodniarzami mogą stać się ludzie, którzy doświadczyli przemocy. Zbrodnia i przemoc to zemsta skrzywdzonych i niechcianych dzieci.

 Jako dorośli nie wiedza co czynią, poniewaz nigdy nie zaznali szacunku, ciepła i miłości.

 Potrzebują współczucia i w takim duchu powinna być wymierzana kara. Tylko wtedy spirala przemocy nie bedzie się nakręcać".....

Romanie czy nie uważasz ,że tu tkwi sedno?

Żeby odstraszyć wielu, kiedyś rozstrzeliwano przypadkowe ofiary, wieszano losowo wybranych NN, ścinano głowy na placach miejskich. Miejmy nadzieję, że te czasy nie wrócą.

Dzisiaj, żeby pokazać twarz przestępcy w TV lub ujawnić jego nazwisko w gazecie trzeba mieć specjalną zgodę sądu i uzasadnienie. Tak prawo chroni  nawet najgorszych przestępców - dorosłych ludzi.

Dlaczego więc jakikolwiek nauczyciel czy dyrektor szkoły miałby stawiać ucznia poza prawem?

W imię swojej nieomyślności? Dlatego, że według jego widzimisię mały człowiek to żaden człowiek?

I mylisz sie RomanieG, że prawo nie zabrania Ci stosowania kar, których tak żarliwie bronisz. Zabrania Ci kodeks karny, konwencja praw człowieka i konwencja praw dziecka.

Chyba, że sam, świadomie odrzucasz te dokumenty, ale mam nadzieję, że z pełną wiedzą o konsekwencjach nazbyt dowolnych interpretacji przepisów.

I chciałabym wiedzieć z jakich kompetencji n-la wynika nieomylność stwierdzania poziomu zatwardziałości ucznia? I co w ogóle ten termin oznacza? I czy możliwe jest umieszczenie w statucie szkoły zapisu, że: wobec szczególnie zatwardziałych uczniów dopuszcza sie stosowania kar odstraszających innych...?

Jest coś przerażajacego w takim podejściu do szczególnie trudnych wychowawczo uczniów. Stąd krok do łamania podstawowych praw ludzkich.

Nauczyciel z powołania i talentu to WYCHOWAWCĄ, a nie EGZEKUTOR.

To, co Ty nazywasz karaniem z odstraszaniem innych w wykonaniu belferskim jest tylko NIEUDOLNOSCIA, ZEMSTĄ i PRZEMOCĄ.

No comments :-(

Przykłady demagogii

RomanieG, jakie wykształcenie posiada przeciętny n-l z zakresu diagnozy dotyczących trudności wychowawczych?

Myślisz może o byle jak prowadzonych, a często lekceważonych zajęć z podstaw psychologii?

Nie ma chyba bardziej "szkolnego" zaburzenia niz dysleksja - jak oceniłbys przygotowanie przeciętnego n-la do diagnozy tego typu zaburzeń?

Wiesz, że wielu n-li nie rozumie znaczenia słowa frustracja (a to przeciez podstawowa przyczyna agresji)?

Więc jesli brak podstawowej wiedzy z zakresu rozpoznawania przyczyn i mechanizmów trudności w nauce i zachowaniu - to co z tym karaniem? Dać im prawo do karania dzieci, których nie rozumieją?

Dopóki się nie zmieni w Polsce system kształcenia n-li, system doboru zawodowego (dotyczącego umiejętności nabytych, ale tez predyspozycji osobowościowych), to nie zgodze się na to, że prawa n-li w zakresie swobody w doborze metod wychowaczych mają byc równe z prawami rodziców.

Owszem, często rodzice sa tez niekompetentni - ale oni znają i kochają swoje dzieci, a ponadto sa za nie odpowiedzialni w duzo większym zakresie niż n-le.

Nikt mi nie wmówi, że n-l tak samo kocha i zna ;-)

Mam wrażenie, że w dużo wcześniejszych dyskusjach juz przytaczałam fragmenty kodeksu karnego itp. ...mam sie powtarzać?

Ty i tak interpretujesz wciąż po swojemu - utożsamiając n-la z rodzicem. A to moim zdaniem, błąd w założeniu

I tyle!

RomanieG

No comments :-( ...

... tylko trochę - Twoja Szkoła to Państwo , a ty Sędzia najwyższy ?

Cytowałaś, ale...

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie?

edukatorzy...

Są Romanie edukatorzy, którzy inaczej pojmują swe zadania 
organizując proces uczenia się nauczycieli, nie dają  żadnych  gotowych
rozwiązań, recept, bo są głęboko przekonani, że ich nie ma. Osobiście
staram się, by moje zajęcia były pluralistyczne, krytyczne i obiektywne.
Pluralistyczne: jeśli np. dotyczą one skuteczności kar w wychowaniu, to
nie tylko w wymiarze behawioralnym, bo nie jest to jedyna koncepcja na
ten temat.
Krytyczne: porządkujemy  swą wiedzę i doświadczenia na
temat skuteczności kar także w oparciu o  badania naukowe, czyli np.
co temat kazdej z tych koncepcji  stosowania kar mówi współczesna nauka
Obiektywne: oczywiście jako praktyk mam swoją opinię na temat
skuteczności kar, ale nie robię nic, by uczestnicy zajęć przyjęli ją
"zajedynie słuszną"(co nie oznacza, że zapytana nie podzielę się nią :-). To "duże dziewczynki i duzi chłopcy" pracujący w szkole z
określoną misją i wizją (uzgodnioną z rodzicami), sami
podejmują decyzję dokonując często trudnych wyborów.
Dlatego oklaski na koniec zajęć byłyby dla mnie nagrodą za umiejętne 
organizowanie procesu uczenia się dorosłych nauczycieli. Nauczycieli,
którzy wypracują swoje stanowisko, koncepcję najbardziej skuteczną w
danej szkole działającej w określonych warunkach. Nie chcę
słyszeć oklasków za swe poglądy, nie tylko mi na tym nie zależy, ale
wręcz czułabym się w takim przypadku bardzo zaniepokojona wynikami
szkolenia :-)

Myślę, że każde z was ma po części rację. Publiczne kary nie są zbyt sympatyczne dla ukaranych (neguję postawę dyrekcji, która ośmieszyła ucznia onanizującego się za pieniądze!). Ale z drugiej strony istnieje bardzo poważny problem w zachowaniu się współczesnych uczniów. Niektórzy nie mają granic w eksponowaniu chamstwa i bezczelności. Dlaczego? Bo tacy uczniowie czują się bezkarni. Czym może zaskoczyć ich nauczyciel? Oceną w dzienniku? Uwagą w zeszycie uwag, której i tak rodzice owych uczniów nie przeczytają, bo do szkoły nie przychodzą? Koszmar. Wszyscy wiemy, że dyscyplinę wśród uczniów coraz trudniej utrzymać. Że uczniowie unikają wypełniania obowiązków szkolnych, są coraz bardziej pewni siebie, pyskują, kradną, biją, niszczą mienie społeczne..........itd. A my? A my stale bronimy uczniów, przymykamy oczy na wiele spraw, sami przed sobą tłumaczymy uczniowskie postępowania głęboko wierząc, że wynikają one z czystej nieświadomości. Sami sobie kręcimy bicz na siebie. Sądzę, że trochę przesadzamy. Jesteśmy za bardzo wyrozumiali, dlatego problemy wychowawcze narastają, a ich waga rośnie. Potem się dziwimy, że uczniowie nie potrafią właściwie zachowac się w teatrze, po wycieczce w autokarze zostawiają śmietnik, urywają krany w toaletach, dewastują korytarze szkolne lub boiska. Przykładów mozna mnożyć bez końca.

Z tej i poprzednich dyskusji wynika, że nauczycielowi nic nie wolno lub nie wypada. Potem psioczymy, że jest coraz gorzej. I koło się zamyka.

oh!

jak okiem sięgnąć tłumy porządnych Polaków, tylko nam jakoś ten kapitalizm wymarzony nie wychodzi - choć tylu innym wyszedł

czyli, mówisz Andrzej 3 lub 10 klepek od podłogi? Dziś czule to wspominasz?

Zostałam porażona!!!

Ale rozumiem tęsknoty ludzi za dawnym porządkiem:

- komfort braku wyboru,

- jednoznaczne czarno-białe kryteria oceny

- żadnych wątpliwości: albo w łeb, albo medal

- i to co najcudowniejsze, to PROSTE WNIOSKOWANIE typu: zamordyzm+tarcze+krótkie włosy+inwigilacja=PORZĄDNY POLAK

A ten świat wokół bez wartości poza jedną totalną KONSUMPCJĄ, to kto zbudował? Łobuzy i gówniarze?

czyli wychowywać to ...tak jakby dłutem i młotem walić w skałę?

A za walkę na worki - klepką drewnianą w ..no własnie w co?

Pasuje tu ilustracja, którą gdzies widziałam:

Rozsierdzony ojciec siedzi na taborecie, na kolanach przytrzymuje jedną ręką chłopaka, a drugą tłucze go pasem po tyłku. Z ust ojca w chmurce słowa: "Ja cię nauczę bić słabszych!!!"

GosiuT!

Mundur, czapka, czy tarcza...

Mundur ma swoje głębokie uzasadnienie psychologiczne, ale wcale nie chodzi tu o poczucie bezpieczeństwa jednostek umundurowanych.

W strukturach, w których występują masy ludzi (często nieobliczalnych, skorych do aktów buntu czy manifestacji: np. żołnierze, młodzi, robotnicy w zakładach o charakterze militarnym) istnieje duże ryzyko utraty panowania nad porządkiem i dyscypliną.

Nadmiar indywidualizmu nie sprzyja realizacji celów narzuconych przez osoby kierujące takimi strukturami. A chodzi tu o cele takie jak: posłuszeństwo, jednolitość zachowań, brak własnego zdania itp. a także podatność na manipulowanie grupą. Więc wykorzystuje się mechanizm dezidywidualizacji (inaczej mówiąc  - wzmocnienia poczucia ANONIMOWOŚCI).

Dlatego (zwlaszcza w systemach totatalitarnych) wladze chętnie na drodze nakazu zmuszały podporządkowanych sobie ludzi do ...unifikacji (mundurów).

Wspólczesne badania psych.-pedag. udowadniają, że znaczenie więcej  aktów przemocy interpresonalnej występuje w szkołach, w których narzuca się jednolitość stroju (mundurki), aniżeli w szkołach gdzie każdy ubiera się dowolnie. Wynika to z tego, że osoby anonimowe mają obniżone poczucie odpowiedzialności za własne działania - bardzo łatwo podporzadkowują się grupom lub jednostkom silnym (w tym tez aspołecznym)

Dorośli (nauczyciele, rodzice) pochopnie utożsamiają przemoc z hałasliwością, spontanicznością zachowań uczniów "niemundurkowych" i dlatego, czasami tęsknie wspominają mundurki jako symbol dyscypliny.

Co ciekawe - w szkołach "mundurkowych" pozornie panuje ład i dyscyplina, co stwarza wrażenie braku przemocy, ale stosunki między uczniami sa daleko bardziej agresywne, niż ma to miejsce w szkołach  "dowolnego stroju". Ta agresja jest bardziej wyrafinowana, trudniejsza do udowodnienia, a więc znacznie bardziej szkodliwa dla ofiar.

Psychologowie zalecają wręcz, aby podnosić poziom indywidualizacji w szkołach, w celu wzmacniania poczucia tożsamości u uczniów, gdyż im większe poczucie tożsamości tym silniejsze hamulce przed zachowaniami agresywnymi wew. społeczności.

Czynnikami, ktróe wzmacniają poczucie tozsamości sa m.in. dowolny strój, zwracanie się po imieniu do uczniów, wystąpienia publiczne, indywidualne obowiązki (zobowiązania za jakies przedsięwzięcia), a nawet ...lustra (widok własnej twarzy od czasu do czasu)

i dlatego nie tęskno mi do mundurków... :-)

Jednolite stroje? Tak!

No cóż Romanie G, jesli kwestionujesz wyniki badań naukowych z psychologii społecznej, kierując się swoimi wspomnieniami i osobistymi odczuciami, to nie podejmuję dalszej dyskusji.

PS. Wiarygodności badań nie obala się subiektywizmem, a przy pomocy narzedzi naukowych - metodologii. Mysle, że prócz logiki, psychologii to jest trzecia dziedzina nauki, której niedostateczna znajomość  skutkuje negatywnie w pracy nauczyciela.

PS. Jednolitość stroju jako czynnik zwiększajacy poczucie anonimowosci to nie założenie, a wynik badań.

PS. Odsyłam do wstrząsających wyników badań i eksperymentów Milgrama, Aronsona, Zimbardo(Agresja jako funkcja anonimowości, Wandalizm, Bierność jako skutek zagęszczenia, Rozproszenie odpowiedzialności, Posłuszeństwo wobec autorytetu itd.) 

Zgadzam się jedynie z tym, że bezwzglednie trzeba walczyć z krótkowzroczną polityką oszczędzania przy pomocy zagęszczania klas i szkół. W ten sposób wychowujemy sobie .... własnych katów na starość oraz z tym, że całkiem prostym zabiegiem podnoszącycm autorytet dyrektora wśród uczniów jest ...znajomośc ich imion i nazwisk

Wydaje mi się, że to nie strój...

Opuszczone spodnie i łyse głowy okolczykowane nie występuja stadnie - nie wierzę, że w klasie 30-osobowej wszyscy są tak samo "przebrani" na skejta, punka czy metalowca. 

To tylko dla osoby niewprawnej wszystko wygląda tak samo - bo nie znamy się na tej modzie. Natomiast mundurki szkolne to jednolity krój, kolor i materiał - a w słynnych szkołach angielskich nawet skarpety i krawaty.

Ja chodziłam do szkoły gdzie wymagano granatowych marynarek - na mnie to działało przygnębiająco. Żadnej estetyki w tym nie dostrzegłam - większość uczniów  miała tylko po jednej granatowej marynarce, więc  zapach przepoconej odzieży był dość chrakterystycznym elementem towarzyszącym tej jednolitości :-(

Czynniki, które wzmagają poczucie anonimowości u człowieka:

1) jednolity strój (zwłaszcza jesli jest nieokreślonego koloru i kroju np. luźny, workowaty itp.)

2) obecność dużej liczby osób zgromadzonych w jednym miejscu

3) warunki osłabiające widoczność - np. słabe oświetlenie

4) osłonięcie twarzy (np. ciemne okulary, kaptury itp.)

5) niezwracanie się do jednostek po imieniu lub nazwisku ale np. numerami lub zaimkami

"W niektórych sytuacjach anonimowość jest narzucana przez społeczeństwo. Podobnie jak w eksperymentach psychologicznych, w których osoby badane uczyniono anionimowymi przez ubranie ich w kostiumy (...), tak samo mężczyźni stają się G.I.(Government Issue - własność rządowa) przez nałożenie identycznych uniformów wojskowych. Ta jednolitość wyglądu ułatwia przywódcom skłonienie ludzi do konformistycznego zachowania - stwierdził to Adolf Hitler w swej książce Mein Kampf" ("Psychologia i zycie" P.G. Zimbardo, PWN)

I właśnie ta "zaleta" unifikacji ubioru przyświecała dawnym nakazom umundurowania uczniów w szkołach. Uczniowie jako ludzie młodzi, o jeszcze nizintegrowanej osobowosci są szczególnie podatni na tego typu manipulacje.

Dopiero naukowcy w naszych czasach wskazali na skutki uboczne anonimowości , takie jak: agresja interpersonalna i bierność wobec cierpienia innych.

Anonimowość niszczy empatię.

A unifikacja ubioru w dużych grupach sprzyja anonimowosci.

Luźne, workowate bluzy z kapturem, zunifikowane fryzury , workowate pory, jednakowy chód, okulary....

Oni tak się maskują?

Majka, wymieniłaś elementy stroju, które wzmacniają poczucie anonimowosci u jednostki (nie chodzi o świadome maskowanie się ale o mechanizmy, które wymykają sie nam spod kontroli).

Luzaccy skejci, kapturowe punki występują w szkole w pojedynkę, parami - to im nie grozi anonimowością, natomiast np. na zgrupowianiu skejtów, na manifestacjach itp. czyli w wiekszej masie stają się anonimowi, więc niebezpieczni (tak jak np. Kuklux Klan, oddziały ZOMO, gangi motocyklistów czy bandy skinów).

PS. Ja nie udowadniam, że mundurki szkolne są gorsze od luźnych spodni i kapturów. Mnie chodzi o jednolitość stroju w dużej grupie społecznej - bez względu na szczegóły tego stroju.

Np. Zachowanie pani X w grupie kilkuset biało ubranych pielęgniarek może być takie, że potem jej samej będzie trudno uwierzyć w to, do czego się posunęła - poczucie anonimowosci wyzwala w nas zachowania, do jakich w pojedynkę nie bylibyśmy zdolni. Z jednej strony stajemy się posłuszni i konformistyczni, z drugiej okrutni i bezwzględni - bo anonimowość "rozprasza odpowiedzialność na cały tłum"

Małgoś

Należałam do harcerstwa w dzieciństwie i młodości :-)

Nawet wtedy nie były to tłumy, można rzec, że harcerze wręcz wyindywidualizowywali (ufff) się z tłumu "granatowych marynarek" w szkole.

Teraz to "białe kruki" wśród młodzieży

Ale nawet harcerze tez ulegają mechanizmom psychologii społecznej - pamiętam rywalizację na obozie (a tam nas było sporo), kiedy nawet dość brutalnymi metodami, pod osłoną nocy, kradlismy sobie totemy, flagi i inne ważne symbole grupowe. Miało to nauczyć nas CZUJNOSCI wobec OBCEGO, a obcy to był np. kolega z innego zastępu, drużyny itp. 

Nasi to  ci, którzy nosili ...chusty w odpowiednim kolorze ;-)

Małgoś jakoś nie mogę się zgodzić z tym co tu głosisz

Mariola, pięknie być może (to całkowicie subiektywna ocena) - ja nie podważam i nie twierdzę, że nie pięknie. Ja tylko przytaczam wyniki z badań nad wpływem jednolitości stroju jednostek w grupie na ich zachowanie.

Myślę, że każdy n-l powinien przynajmniej znać te najbardziej niebezpieczne mechanizmy grupowe - bo przecież jego zawód polega na pracy z grupami w dużych skupiskach żywiołowo reagujących dzieci i młodzieży.

Czym innym jest zastęp harcerzy (dobrowolnie ubranych, posiadających klarowne zasady działania, propspołeczne ideały itd), a czym innym kilkuset uczniów ubranych w jednolitość, a na dodatek nie zawsze wyznających szczytne ideały.

PS. Ja nie głoszę - bo to nie są zasady mojej wiary i ideologii, ale informacje bardziej obiektywne choć nie zawsze zgodne z przekonaniami wielu osób.

oczywiście

Trzeba wziąć poprawkę.....

Grazia, nie tylko Amerykanie i nie ankiety są źródłami informacji - w badaniach psychologiocznych rzadziej się ankietuje, a częściej są to eksperymenty, wywiady, obserwacje, testy.

Natomiast badania nad mechanizmami agresji sa b. popularne na całym świecie  - i u nas też. Oczywiscie sa różnice, ale nie w jakości wystepujących mechanizmów grupowych, lecz w ich intensywności.

A biorąc pod uwage, że w Polsce stosunkowo od niedawna (w porównaniu z USA) kładzie się nacisk na indywidualizację  nauczania i wychowania , można uznać, że jesteśmy bardziej podatni na mechanizmy grupowe, które wpływają na nasze zachowanie (i uczniów) ...poza  świadomością jednostki

Wydaje się, że...

...wszyscy patrzymy na jeden obraz np. "Bociany" przez tutkę z papieru ograniczającą nam szerszy ogląd i próbujemy wmówić pozostałym, ze jedynie słuszne i poprawne jest to, co własnie mamy przed nosem. Gdyby ktoś nie znał tego obrazu nie dowie sie, jak naprawdę wygląda, jeśli będziemy mu wmawiać, że obraz przedstawia tylko to, co właśnie widzimy.

Ta rozmowa wyraźnie pokazuje, że doświadczenia własne, sa trwalsze i bardziej przemawiające, niż cudze opinie, choćby poparte obiektywnymi dowodami.

Małgoś ma wyraźnie negatywne doświadczenia związane z jednolitym strojem, z mundurem harcerskim, z ideą organizacji. To przykre, ale wyjaśnia jej postawę. Ma prawo tak myśleć, czuć i walczyć o zmiany.

Pewnie i ja byłabym przeciwna workowatym, ohydnym, nieprzyjemnie pachnacym strojom, które byłyby jedynym wyznacznikiem ładu szkolnego, dyscypliny i sukcesów wychowawczych. Zgadzam się, Małgoś z tobą, jeśli to miałaś na myśli.

Niektórzy z nas mają zupełnie inne doświadczenia i nie mogą zrozumieć, co tak Małgosię razi w jednolitym umundurowaniu noszonym z własnej woli.

Ale dostrzegam w tej całej rozmowie coś, z czym zgadzamy się wszyscy: anonimowość ma negatywny wpływ, na zachowanie jednostki. Różni nas jedynie odpowiedź na pytanie, co tę anonimowość rodzi. Małgoś uważa, że jednolity strój, ja uważam, że pośpiech, brak czasu na rozmowy, na poznanie się wzajemne, na wczucie się w sytuacje drugiego człowieka: ucznia w sytuację nauczyciela, nauczyciela w sytuację ucznia.

Nie nosiłam munduru, ale obowiązywał skromny strój. Ale nikt z nas nie czuł się anonimowy, pomimo podobieństwa stroju. Jedni wyrózniali się ocenami, inni talentami aktorskimi, literackimi, jeszcze inni niesamowitymi pomysłami, które nam imponowały, a nauczycielom jeżyły włosy na głowie. Nauczyciele (przynajmniej zdecydowana większość)  mówili nam po imieniu, a usłyszenie własnego nazwiska sygnalizowało sytuację alarmową.

Natomiast...

Trochę zabolały mnie słowa o harcerstwie. Odpowiedni ludzie znający odpowiednie metody potrafią wykorzystać wszystko. Nawet szlachetne idee.

Rozumiem, że mówiłaś z przekąsem o "czerwonym harcerstwie", o tym, że w rękach podłych osób mogło zamienić się ono (i czasami zamieniało, to prawda) w narzędzie indoktrynacji. Ale nawet w tym najgorszym okresie obowiązywały przedwojenne zasady, których łamać się nie godziło. I nie sądzę, aby te zasady były złe.

Rozumiem, że pewnie co innego miałaś na myśli, ale...

PS. Nosiłam niebieską chustę.

MiC Maelka

Małgoś :-)

PS.