ponieważ. o ile pamiętam, byłeś w Toruniu, byłeś świadkiem czegoś co potem zaowocowało naszym pomyslęn na zastąpienie awansu czymś sensowniejszym

Jan Potworowski opowiadał wtedy o zarządzaniu wewnątrszkolnym

potem zaproponowałem coś, Zobacz dokument OSKKO-CODN ze stycznia 2006r co okazało się dość trafiającym nam - wszyscy jakoś widać myślimy podobnie

sprawa skończyła się takim poglądem jak mówiliśmy w Łodzi na kongresie:

Czwartek:

	Przywództwo w szkole. Stanowisko w sprawie zarządzania wewnątrzszkolnego. Prowadzili: Marek Pleśniar, dyr. Biura OSKKO, Ryszard Sikora, szef KR OSKKO.
	Wykład pt. "Kim jestem w pracy? Przywódcą? Menedżerem?" inaugurujący ten panel dyskusyjny wygłosiła dr Ilona Świątek Barylska, z Wydziału Zarządzania UŁ. prezentacja do pobrania

Dyskusja dotyczyła postaci lidera w szkole - zarówno lidera - dyrektora, jak i innych szkolnych przywódców. Kwestie przywództwa, realizacji ambicji są w polskiej oświacie zaniedbywane a nawet celowo pomijano - jako wstydliwe, nie na miejscu. Tymczasem stworzenie możliwości realizacji ludzkich ambicji w oświacie może być sposobem na oczekiwaną zmianę. OSKKO, w oparciu o projekt OECD "Improving Leadership in School" przygotowało własną propozycję.

Stowarzyszenie zaproponowało zmianę systemu motywacyjnego w oświacie. Skompromitowany i nieefektywny system awansu zawodowego nauczycieli proponuje się zamienić na system prawdziwego awansu pionowego. Należy stworzyć system stanowisk kierowniczych - funkcji liderów szkolnych zespołów itp, płatnych i zaopatrzonych w uprawnienia kierownicze.

Piątek:

Stanowisko OSKKO w sprawie awansu zawodowego nauczycieli
Ryszard Sikora, przewodniczący KR OSKKO

W czwartek, 28 września nad zagadnieniami systemu awansu zawodowego i zarządzania wewnątrzszkolnego pracował II panel dyskusyjny. Po kilku latach funkcjonowania systemu,  stowarzyszeni w Ogólnopolskim Stowarzyszeniu Kierowniczej Kadry Oświatowej wyrażają niezadowolenie z funkcjonowania systemu awansu zawodowego w obecnej postaci- wynikającej z przepisów prawa oświatowego.

Naszym zdaniem awans zawodowy nauczycieli w obecnym kształcie  nie jest żadnym gwarantem zmian jakościowych w szkole, polega bowiem na podejmowaniu jednorazowego wysiłku w celu osiągnięcia określonego nauczycielskiego statusu. W dodatku wysiłku sformalizowanego i bardzo ukierunkowanego poprzez kuratoryjne reguły i interpretacje.

Jednorazowe ustalenie statusu nauczyciela i od niego uzależnienie gratyfikacji finansowych wydaje nam się poważnym błędem, z którego należy - zdaniem Stowarzyszonych zrezygnować na rzecz motywowania finansowego nauczycieli pracujących po prostu dobrze.

Korzystając z mocnych stron awansu zawodowego  postulujemy wykorzystać  potencjał  nauczycielski i wprowadzić w polskiej szkole prawdziwie motywujący, pionowy awans zawodowy wynikający z zarządzania wewnątrzszkolnego.

tylko

nio:-)

ale przyznasz, że krócej to wyartykułowałem:-)

;-)

Dzięki Marku za podpowiedzi.

O Toruniu pamiętam do Łodzi nie dane mi było pojechać :-(

A z drugiej strony hanabi ma chyba rację. Ale popieram i będę starał się być aktywnym na rzecz zmian w sprawie awansu. Awansowanie n-la według lat pracy to była bzdura i tyczyła tylko poborów, a to co teraz wyszło okazało się dalece niedoskonałe.

AnJa

A jak było tak jest a może jeszcze gorzej:(

krzywdzę? a w jaki sposob?

bo nie zauważyłem, abym cokolwiek o kimkolwiek napisał

Znieść awans?

grzezale

Czy możesz przybliżyć kwestie przerażenia tym, co wyprawiają niektóre komisje kwalifikacyjne, co jest nienormalne na komisjach na mianowanego i jaki horror obserwujesz na komisjach na dyplomowanych?

A moje zdanie o awansie... Jeśli wszyscy nauczyciele otrzymują akceptację komisji (ten niewielki ułamek % nauczycieli, który nie otrzymują akceptacji, statystycznie nie ma znaczenia) to po co tyle procedur i wymagań. Moim zdaniem należy po określonym czasie przeszeregować nauczyciela na wyższy stopień. Jak w wojsku, np. po pięciu latach czynnej służby.

Rycho

Ja też głoszę to co było w Łodzi, ale zobacz ile zaoszczędzilibyśmy czasu (organów i nauczyciela) i pieniędzy a skutek byłby ten sam - nauczyciel dostaje akt nadania kolejnego stopnia awansu zawodowego :)

Czytałam projekt rozporządzenia zmieniającego rozp. o awansie zawodowym nauczycieli i ... zmiany. Nauczyciel składa Kartę Awansu wypełnianą przez dyrektora - zamiast planu, sprawozdania, oceny i dokumentów potwierdzających kwalifikacje. A mianowany dodatkowo opisy i analizy spełniania wymagań par 9 ust 2. 

:) Zaczęło nam przyświecać minimalizowanie papierów.

Musze zrobic przerwę.

maglisa zostaniesz :)

Jest zapis, że do 30 czerwca 2007 r. można załączyć dokumentację na "dotychczasowych przepisach".

  Wszystko t o wielka prawda. A co z awansem dyrektora???? Kiedy i jak można go zrobić skoro na wszystko brakuje czasu.

trzeba łasić się u kogoś o pozytywną opinię. Nie tak jest? Dyrektor - jeżeli jest wymagający i goni grono do roboty, nie zalicza nędznego stażu, przestrzega przepisów, terminów, itp - to jest traktowany jak zołza, ktorej należy się pozbyć przy sprzyjającej okazji. Czyli - negatywna opinia RP przy następnym konkursie. I " po ptokach". No to trzeba być grzecznym. Podobnie z zaleznością od OP, KO, itd.

- fiu-fiu... ciekawie powiedziane. ;-)))

Troszkę wyjaśnię.

O komisjach na dyplomowanych wiem od dyrektorów którzy w nich uczestniczyli jako dyrki, w przypadku jednej czekałem na korytarzu KO na wynik postępowania bliskiej mi osoby, w przypadku drugiej dyrek robił awans (pan postoi). Do nikogo się nie musiałem się łasić bo nie jestem wciągnięty na listę ekspertów i nie wiem czy się zdecyduję. Co do mianowanych. Pracuję w samorzadzie i jestem dyrkiem. Więc samorząd zrobił mnie przewodniczącym. Znam tego dyrektora, który mówił o kiepskości nla. Znam też innych, którzy poświadczają nieprawdę.

A do postu AnJa. Moim zdaniem krzywdzisz tych, co to uczciwie to wszystko zrobili a mimo to komisja ich odrzuciła, bo Ty uczciwie nie robisz czyli oszukujesz koleżanki i kolegów. Dyrków też (patrz #24)

Vaclav Havel swego czasu, zastanawiając się nad swoimi działaniami, na pewnej uroczystości w 2003 roku, zadał pytanie dotyczące swej prezydentury:

"... czy przegrałem moje zmagania, czy też wygrałem?...

i natychmiast na nie odpowiedział:

... ani jedno, ani drugie. Ponieważ to, do czego dążyłem, nie ma charakteru celu, który w pewnym momencie mozna osiągnąć i wykreślić z wykazu rzeczy do zrobienia. To raczej ideał, do którego wciąż próbujemy się zbliżyć. Czasem jesteśmy bliżej, czasem dalej, lecz nigdy nie osiągniemy go ostatecznie. Nasz ideał jest jak horyzont - wskazuje nam kierunek, lecz z samej swej natury wciąż przed nami ucieka. Tylko utopista sądzi, że istnieje jakiś idealny projekt świata, który pewnego dnia będzie można w całości wprowadzić w życie, a wówczas wszystkie cele zostaną osiągniete, nastanie raj na Ziemi i skończy się zmartwienie zwane historią." [cytat: "Standardy przygotowania...", Komputer w szkole, nr 2/2003, str. 45]

W ciągu całego okresu, kiedy to rozpoczęto realizować awans zawodowy nauczycieli w nowej formie, toczą się dyskusje na temat:

•  potrzeby stosowania takiego a nie innego trybu awansowania,
• spychania awansu jedynie do spraw finansowych („bo z nim wiąże się tylko przecież tylko wyższa kasa”),
• uogólniania w krytyce tych nauczycieli, którzy jakiś tam stopień już osiągnęli (a później "nóżka na nóżkę"...),
  czy też w końcu -
• ciągłych ministerialnych poprawek, co będącym ”w trakcie” awansu wprowadza jakiś dyskomfort w działaniach,
• inne, które mi umknęły...

Awans jaki został wprowadzony, bez względu na jego, zdaniem niektórych fikcję, papierologię, nie mającą się nijak do rzeczywistych osiągnięć dobrych nauczycieli, niezaprzeczalnie został nakierowany przede wszystkim na cel. Vaclav Havel świetnie ujął owe nakierowanie na cel w swej wypowiedzi...

Cele realizuje się w zamkniętym czasie realizacji, do momentu osiągnięcia.

Skoro tak, to skąd zatem ciągłe zdziwienie i oburzanie, jeśli awansowany po osiągnięciu swojego zamierzenia wyznacza sobie zapewne jakiś kolejny cel do realizacji. Tego kolejnego celu nijak nie można wsadzić już w tryby awansu, bo w głównej mierze pozostaje jedynie pewna satysfakcja ze swej pracy.

Gdzieś po drodze zagubiony został wspólny kierunek dla wszystkich, pewne standardy do których nauczyciele wspólnie powinni dążyć. 
Dla Vaclava Havla takim standardem w jego działalności politycznej było sięganie do pewnego wzorca, do którego dążył.

Gdzie nam zawieruszyła się myśl: "Nasz ideał jest jak horyzont - wskazuje nam kierunek, lecz z samej swej natury wciąż przed nami ucieka." 

Może przestańmy krążyć wokół ".. czy przegrałem moje zmagania, czy też wygrałem?...", czy "nóżka na nóżkę", czy nie...

Myśląc o zmianach, stwórzmy i standardy dla nauczycieli...

AnJa...

awans pionowy

"...system prawdziwego awansu pionowego. Należy stworzyć system stanowisk kierowniczych - funkcji liderów szkolnych zespołów itp, płatnych i zaopatrzonych w uprawnienia kierownicze."

Właśnie wróciłam z wizyty socratesowskiej w Hiszpanii i tam tak to dokładnie wygląda jak zaproponował Marek(#03); są koordynatorzy odpowiedzialni za pewne działy, dyrektorzy departamentów, liderzy zespołów. W zależności od pełnionej funkcji mają zniżkę godzin, realizują od 7 do 15 godzin dydaktycznych tygodniowo,(pensum 18, w szkole pracują 25) i mają dodatek tzw.funkcyjny.

Awans w obecnej postaci nie jest wg mnie doskonały, co jednak nie znaczy, że trzeba go zaorać bo nieodpowiedzialni ludzie omijają lub wypaczają przepisy.

Szczerze mówiąc boję się awansu, o którym jednoosobowo decyduje dyrektor. Pracy nauczyciela nie można niestety zmierzyć konkretną miarą.

Dla jednego dobra praca znaczy co innego niż dla drugiego. Mało tego, subiektywne zdanie jednej osoby nie powinno ważyć o losach nauczyciela.

Dziś opowiadacie, jak awans wypaczają dyrektorzy, komisje - co będzie gdy tak samo potraktują zarządzanie wewnątrzszkolne. Znowu do zaorania?

Czy jeśli ktoś teraz podpisuje nieprawdę to póżniej bez problemu nie awansuje swojego faworyta - niezależnie czy ten coś robi czy nie?

To tyle moich obaw, nie wyrażam ich jako spłoszony nauczyciel, lecz jako wieloletni dyrektor z pokorą patrzący na własne i znajomych dyrektorów poczynania. Pozdrawiam.

Jak zwykle mądrują się Ci, którzy awans już zrobili,  szkoad tylko , że nie przeszkadzał im awans kiedy go robili - przecież wtedy dostrzegali wyraźnie ten wielki idiotymz. A co moją powiedzieć Ci, którzy są przed awansem, albo w trakcie? znowu niewiadoma? znowu przecierać scieżki i interpretować bzdurne przepisy,... lanie wody a nie uczenie dzieci. Cokolwiekby nie robić i tak nie ma i nie będzie pieniędzy w oświacie. A kolejny "mądrala" wymysli : jak omamić nauczycieli i jakie im dać zajęcie aby za dużo nie myśleli, a sam, żeby zarobił na wypuszczeniu idiotycznej literatury - makulatury

e szkoda gadać, lepiej na piwo iść

Szkoła to jedyny zakład pracy, gdzie za awans pracownika odpowiada zewnętrzny czynnik, a nie dyrektor

Nie mogę pojąć, jak można uważać, że da się zarządzać- skutecznie zarządzać, nie mając w ręku narzędzi.

Szkoły nigdy nie będą dobre, jesli nie będą autonomiczne- i w  tej autonomii mieści się także samostanowienie o kadrze, o awansie wewnątrzszkolnym, o przeznaczaniu godzin na określone zajęcia, o badaniu jakości itp, itd.

świat wie o tym od dawna, my jakoś nie chcemy się dowiedzieć

No, tak.

Część z piszących chyba zaraziła się od rządzących, aby wszystko zmieniać, że wszystko jest źle.Jestem dyrektorem wiele lat i nie zauważyłem, aby dyplomowani zakładali "nóżka na nózkę" A gdzie jest w takiej sytuacji dyrektor ? Co robi, jak motywuje? Przecież nie robi się tego tylko za pomocą pieniędzy.Wydaje mi się, że należałoby pójść w kierunku ulepszania, a nie kolejnej rewolucji. I jeszcze jedno. Skąd ten strach przed daniem dyrektorowi większych uprawnień? Jeśli zdarzy się kilku paskudnych, to nie świadczy to chyba źle o wszystkich.

Jakoś wielu chce zmian, tylko nikt nie potrafi wskazać dobrego rozwiązania.

Trochę optymizmu.

jak motywuję... np. na Kapszirowskiego

- ach pani Wańdziu, gdy by pani była taka uprzejma... i popatrzyała mi głęboko w oczy...

re

narzedzia motywacyjne dyra :

-dodatek motywacyjny
-nagroda dyrektora
-wnioskowanie o nagrody,odznaczenia do KO,OP
-podziękowania na forum społeczności szkolnej
-dobre slowo,uznanie
-stwarzanie warunków do rozwijania umiejetności nauczyciela( delegowanie,finansowanie dokształcania)

mogłabym wymienic jeszcze kilka,więc nie ma co narzekać...dyrektor ma narzedzia,byle tylko chciał z nich madrze korzystać

justyn, to głupie gadanie 'częśc piszących zaraziła się od rządzących.."

nie podoba Ci się, co napisane- dyskutuj, polemizuj, a nie popychasz jakieś demagogiczne hasełka

...............

Nie podoba mi się awans zawodowy w obecnym kształcie, uważam, że demotywuje n-li, oddala motywację od sedna działania, jakim jest szkoła, kladzie nacisk na kursy dla ludzi z zewnątrz, którzy mają oceniać jak racują "ludzie wewnątrz",
stworzył kiepskie mechanizmy- publikacje za pieniądze, szkolenia dla potrzeb tylko awansu, sprzedaż materaiłó, opracowań, analiz przypadku.

Uważam, ze - jeśli awans dotyczy szkoły, powinien mieć swoje źródło, przebieg i finał w szkole.

Szkola musi sama o sobie stanowić- i tyle

Asiu ;-)

znieść awans

Nich będzie awans ale nie dożywotnie!!!Dyrektor z prawdziwego zdarzenia(przepraszam jeśli kogoś urażę), winien ten awans odbierać, jeśli nauczyciel się nie sprawdzi. Wiem z doświadczenia,że wielu nauczycieli w czasie pracy pisali kwity a poza tym nic nie robili i nadal nie robią. Wystarczy,że umieją ładnie pisać i biorą pobory dyplomowanego.Nauczyciel  dyplomowany winien być mistrzem w szkole, ale czy tak jest???!!!

a najlepiej

 oddać pół pensji, za karę.

Masz prawo pisać co chcesz, ale po co ?

Od lat jestem przeciwnikiem tej formy awansu, opowiadam się za trzyletnimi kontraktami, stopniami co trzy lata, które nadaje dyrektor (jak w każdej firmie - szkoła to nie jest pępek świata), a któe wiążą się z podwyżką pensji...

dyrektor odpowiada za wyniki, ale nie ma normalnej motywacji

ja nie boję się trzyletnich kontraktów i podwyżek pensji przez dyrektora, o ile przestanę być dyrektorem

staram się zatrudniać w swojej małej szkole dobrych nauczycieli, doceniać tych co dobrze pracują, negocjuję, żeby u mnie zostali najlepsi, dbam o młodych i starych

nie rozumiem lęku dziwnego, że szkoła to nie można zmierzyć itd.

Asiu

Uważam, ze - jeśli awans dotyczy szkoły, powinien mieć swoje źródło, przebieg i finał w szkole.

Szkola musi sama o sobie stanowić- i tyle

podpisuje się pod tym - już dawno tak twierdziłem, ale trzy lata temu wyglądałem jak oszołom... aż się ucieszyłem, że i Ty uważasz podobnie

:))))))

ad post 38, dzięki za współ-czucie, ale myślę, że czujesz coś

innego -

Jeśli znasz tylko taką metodę, to współczuję. No coż, może dobra i taka, jeśli skuteczna. Jesteś gaba strasznie agresywna. Może powinnaś z kims o tym porozmawiać. /A może to pogoda?/

- e, tam pogoda, to tzw. zespół... napięcia, ale, jeżeli czytasz dosłownie i dobrze się z tym czujesz, to tak trzymaj.

PS. Istnieje jeszcze u niektórych Polaków czytanie tzw. mowy Ezopowej, może to to, kurka?

Gabo

Gabo... ale to faktycznie dobra metoda na Kaszpirowskiego, też czasami ją stosuję

czasami nawet do siebie samego... rano, jak się golę