Przede wszystkim powinnaś zabrać się za Rodziców... popracować z nimi i tłumaczyć, tłumaczyć, tłumaczyć, że to wszystko dla dobra dziecka. Szkoda, że nie zrobilitego pracownicy poradni i teraz Ty musisz sie z tym uporać. Dobrze mieć za sobą rodziców i to, że będą się z Tobą zgadzać, bo pokazywanie im artykułów prawa, to zbyt mało... Powinnaś uruchomić teraz ludzką stronę bycia dyrektorem i rozpocząć negocjacje z rodzicami - ukazując im plusy i minusy odroczenia. W swoich przekoywaniach skup się na dziecku, na jego psychice i na tym jak będzie się czuł, gdy puścisz go teraz do szkoły, jak będzie odstawał od innych, jakie bedzie miał problemy i co może z teg wyniknąć... włącznie z agresją i znienawidzeniem szkoły, problemami wychowawczymi... Pokaż rodzicom jak ważna jest psychika i samopoczucie dziecka, że to nie jest ich wina, że dziecko bedzie miało odroczenie, że jest to dość często i że bardzo dobrze, iż zgodzili sie na takie badanie, bo to świadczy, że zależy im na dziecku... Musisz jakoś sobie z tym poradzić. Ubolewam jednak nad tym, że nie robią tego poradnie i wszystko spada na szkołę.

Z punktu prawa:

art. 16 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.
brzmi następująco:

3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok.

4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

W zapisach tych nie ma więc mowy o opinii rodziców... niektórzy nawet twierdzą, że skoro rodzic przynosi opinię do szkoły, to zgadza się z konsekwencjami jakie z tego wynikają - ja akurat jestem innego zdania...

W swietle prawa nie musisz zasięgać opinii i zgody rodziców, ale nie patrz jedynie na przepisy... bądź ludzkim dyrektorem i przekonaj rodziców o słuszności swojeje decyzji, ale tak jakby to oni decydowali o tym, to ich też umocn jako rodziców. Pomyśl, że dla nich tez jest to porażką ... znajomi, rodzina, koledzy i koleżanki dziecka....

Wiem, że Ci się uda.

Na jednej ze stron internetowych znalazłam wzór decyzji dyrektora w sprawie odroczenia spełniania obowiązku szkolnego (z punktu prawego nie jest to wzor typowej decyzji, ale... - czepiam się). W poniższym wzorze sugeruje się złożenie wniosku przez rodziców, ale to tylko wzór jednej ze szkół .... Decyzja i tak jest Twoja.

 ...........................................                                                           

............................................                                                            .................................................

    /nazwa i adres szkoły/                                                                                 /miejsce, data/

Pan/Pani

                                                                                                        .................................................

                                                                                                        ............................................................

                                                                                                        .................................................

Na podstawie art. 16 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (DzU z 1996 r. Nr 67, poz. 329; zm. Nr 106, poz. 496; z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 141,  poz. 943; z 1998 r. Nr 117, poz. 759, Nr 162, poz. 1126) i po rozpatrzeniu wniosku Pana/i z dnia ................. oraz biorąc pod uwagę opinię Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w ................ wydaną w dniu ................ odraczam rozpoczęcie spełniania obowiązku szkolnego przez dziecko Pana/i ...............urodzone w dniu ............ do dnia 31 sierpnia ......... roku, to jest o jeden rok. W czasie odroczenia dziecko może uczęszczać do przedszkola lub do oddziału dla 6-latków tutejszej szkoły.

Uzasadnienie

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w ........................... w swojej opinii z dnia .........................

.......... stwierdziła, że istnieją następujące przesłanki odroczenia spełniania przez dziecko Pana/i obowiązku szkolnego.

Kopia opinii Poradni w załączeniu.

Od niniejszej decyzji przysługuje Panu/i odwołanie do Kuratora oświaty w .......................... za pośrednictwem dyrekcji tutejszej szkoły w terminie czternastu dni od daty jej  doręczenia.

                                                                                                        ............................................................

/podpis i pieczęć dyrektora szkoły/

Pozdrawiam i życzę miłego dzionka

Ewa

Gdy prowadziłam zerówkę też miałam taki przypadek, ewidentnie chciałam dziewczynkę odroczyć, gdyż jej poziom dojrzałości oscylował w granicy czterolatka. Niestety, mama z wielkimi ambicjami (nie stawiła się z dzieckiem na badania w PPP), zaparła się i dziecko poszło do pierwszej klasy.

Dziewczynka kompletnie sobie nie radzi zarówno w kwestii uczenia się, jak i samego zachowania na lekcji. Na pytanie nauczycielki klasy I: Dlaczego dziecko nie zostało przebadanew PPP?, mama wyparła się "w żywe oczy, że nikt jej takich badań nie proponował".

Na upartego rodzica w zasadzie nie ma rady, kiedyś mu się oczy otworzą, ale niestety będzie już za późno na pomoc. Szkoda dzieciaka.

Pamiętaj, by nie stać na stanowisku mądrzejszej i tej co ma władzę, ale być partnerem w rozmowach - jeśli jesteś matką, to wykorzystaj swoją intuicję matczyną.

Wiem, że Ci sie uda - nie bądź tylko zatwardziałym dyrektorem, który macha przepisami.

Pozdrawiam

Ewa

niestety aisew, sprawa jest rzeczywiście skomplikowana

Oczywiście jestem pewna, że uczeń powinien powtórzyć oddział ,,0", ponieważ (zgodnie z opinią poradni)nie osiągnął dojrzałości szkolnej. Niestety jego rodzice są innego zdania i nie zgadzają się na powtórzenie ,,zerówki".

OSKKO podjęło nawet w tej sprawie dzialanie w związku z oboecna konsultacje projektu UOSO:

4 października 2004r OSKKO wystosowało do MENiS pismo w sprawie obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, dotyczące  przepisu:

UoSO Art.16 ust. 3

 3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok.

Z zapisu nie wynika wprost, czy uczeń odroczony ma obowiązek ponownego odbycia  przygotowania przedszkolnego.

Dyrektorzy zgłosili wówczas konieczność odbywania po raz kolejny,  przez odroczone dziecko, rocznego przygotowania przedszkolnego. Wydaje się, ze tylko wówczas odroczenie nabiera istotnego celu. 

MINISTERSTWO  EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU w piśmie DKOS I/EB-5015-64/04 wyraziło opinię o treści:

Postulat dotyczący obowiązkowego uczęszczania do przedszkola dziecka, któremu odroczono spełnianie obowiązku szkolnego, a które nie posiada orzeczenia do kształcenia specjalnego uznaję za słuszny. Jego realizacja wymaga zmiany ustawowego zapisu, który możliwy będzie podczas nowelizacji ustawy o systemie oświaty.

OSKKO wnosi o zmianę ustawowego zapisu, na taki, który zobowiązuje dziecko do ponownego uczestnictwa w rocznym obowiązkowym przygotowaniu przedszkolnym.

Jak widać intencja jest tu taka, by dziacko odroczone odbywalo ponownie roczne przygotowanie przedszkolne, ale z przepisów wprost to nie wynika...

Odraczasz decyzją administracyjną. Pamiętaj o wyczerpującym uzasadnieniu prawnym i faktycznym oraz o pouczeniu o możliwości odwołania.

Uzasadnienie faktyczne musi być szczególnie staranne w przypadku oporu rodziców.
Dokładny opis zebranych w sprawie faktów (moim zdaniem aby nie narazić się na zarzut braku obiektywizmu i staranności, trzeba by do akt sprawy sporządzić protokół z rozmowy z rodzicami, którzy powinni przyjść z dzieckiem, żeby dyrektor mógł wydając decyzję, oprzeć się na bezpośrednim oglądzie i kontakcie z dzieckiem, nie tylko na danych zawartych w dokumentach).
Bardzo dokładne wyjaśnienie, w świetle wiedzy fachowej, dlaczego dyrektor uznaje, że dziecko dojrzałości szkolnej nie osiągnęło - fakty, na których się opiera, oraz sposób wnioskowania. Merytoryczne odniesienie się do opinii poradni.

Starannie uzasadnioną decyzję, opartą na wnikliwie przeprowadzonym badaniu stanu faktycznego, bardzo trudno jest podważyć w postępowaniu odwoławczym.

Do Ewy 13

A może przeprowadzić rozprawę?

do aisew

Radzę Ci sięgnąć do różnych publiacji na stronach Internetowych - czasem można tam wyłapać coś mądrego - jako argumenty w rozmowie z rodzicami. Pamiętaj, że olbrzymim plusem w całej tej sprawie jest to, że dziecko zostało przebadane.

Możesz wykorzystać coś z publikacji jednej z poradni - właśnie znalazłam (wlejam ją poniżej)... poszperaj na stronach (pamiętając, że czasem i tam są bzdury, które nie są zgodne z prawem) i przygotuj się solidnie do rozmowy - a potem daj znać jak Ci poszło.

NIEDOJRZAŁOŚĆ EMOCJONALNA

APEL DO RODZICÓW DZIECKA Z NIEDOJRZAŁOŚCIĄ SPOŁECZNO- EMOCJONALNĄ

Drodzy Rodzice, obowiązek szkolny przewiduje rozpoczynanie nauki przez dzieci w wieku 7 lat / klasa „0” jest obowiązkowa, ale edukacja w niej nie stanowi jeszcze nauki szkolnej sensu stricto/. Każde dziecko jest inne. Każdy Rodzic to wie, obserwując je codziennie- jak ono rośnie, uczy się nowych rzeczy. Każdy też pamięta, jak jeszcze niedawno stawiało pierwsze kroki i mówiło swoje pierwsze słowa.
Zapominamy jednak, że aby dzieci mogły właściwie wejść w wiek szkolny, potrzeba im poświęcić wiele uwagi i troski, by nauka stała się dla nich przyjemnością i przynosiła zadowolenie. Szkoła to nie tylko nauka czytania, pisania i liczenia, to całkiem nowy świat, nowa rzeczywistość – rządząca się zupełnie innymi prawami niż przedszkolny pokój z zabawkami.
Są dzieci, dla których siódmy rok życia to za wcześnie, aby stawić czoła trudnościom, jakie niesie za sobą podjęcie nauki i uczestniczenie w życiu szkoły. Dla dobra Państwa dziecka, nawet w przypadku prawidłowej inteligencji, wskazane może być odroczenie nauki przy niedojrzałości emocjonalnej.

A oto najważniejsze argumenty przemawiające za powyższą propozycją.

WPŁYW NIEDOJRZAŁOŚCI EMOCJONALNEJ NA NAUKĘ I WYNIKI NAUCZANIA

• Problemy z funkcjonowaniem w roli ucznia: niemożność „wysiedzenia” w ławce, kłopoty z utrzymaniem uwagi, uleganie mimowolnym bodźcom, brak umiejętności interpersonalnych, nadmierna „lepkość” lub dystans względem rówieśników i/lub nauczycieli, nieumiejętność współpracy w grupie.
• Niska odporność na zadania trudne dla dziecka- w przypadku niepowodzeń dziecko nie będzie podejmowało tego rodzaju zadań.
• Brak akceptacji ze strony rówieśników (w tym wieku dziecko jest postrzegane przez rówieśników poprzez swoje sukcesy w nauce).
• Reakcja na niepowodzenia może przybrać formę wycofywania się (zamknięcie się w sobie, bycie na uboczu), bądź błaznowania czy agresji.
• Brak sukcesów na starcie może doprowadzić do blokady emocjonalnej,a w konsekwencji dziecko będzie sprawiało wrażenie opóźnionego intelektualnie.
• Zniesienie motywacji do podejmowania wszelkiego wysiłku intelektualnego w dalszym etapie nauczania.
• Odpowiedzialność za naukę spada na rodziców- odrabianie lekcji, korepetycje, zajęcia terapeutyczno- wyrównawcze.

OBJAWY SOMATYCZNE U DZIECKA

• Moczenie nocne,
• Tiki,
• Bóle brzucha,
• Jąkanie,
• Łysienie plackowate,
• Nerwica serca.

WPŁYW NA ROZWÓJ OSOBOWOŚCI

• Małe poczucie własnej wartości,
• Brak równowagi emocjonalnej,
• Przygnębienie,
• Zniechęcenie,
• Agresywność.

Narastające trudności szkolne mogą prowadzić do zaspokajania swoich potrzeb w sposób społecznie nieakceptowany(papierosy, alkohol, narkotyki, uczestnictwo w grupach przestępczych, inne zachowania ryzykowne).
W sytuacji, gdy dziecko nie osiągnie wymaganego poziomu dojrzałości społeczno-emocjonalnej, zaleca się odroczenie obowiązku szkolnego. Warto też wiedzieć, że ten rok powinien być odpowiednio „zagospodarowany”, że samo biologiczne dojrzewanie może być niewystarczające, że należy dziecku zapewnić zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej czy zajęcia socjoterapeutyczne.
DLATEGO KOCHANI RODZICE! Zaufajcie doświadczonemu psychologowi i pedagogowi. Wsłuchajcie się uważnie w uwagi przekazywane Wam o Waszym dziecku przez nauczyciela „0” i specjalistów z poradni psychologiczno-pedagogicznej. WARTO IM CZASEM ZAUFAĆ – DLA ZDROWIA PSYCHICZNEGO WASZEGO DZIECKA.

Do Asi

     Dzięki Asia, cieszę się, że OSKKO zajęło się tym problemem. Mamy też problemy  chcąc pozostawić dziecko w kl.I-III.Mimo, iż teraz rodzic nie musi wyrazić na to zgody, to niestety poradnia nie opiniuje tak,jakbym chciała, tzn. nie ma wyraźnych wskazań, że dziecko powinno powtórzyć daną klasę, lecz zalecenia dotyczące pracy wyrównawczej itd. Dlatego sądzę, że i w tym względzie powinny zostać wprowadzone zmiany w rozporządzeniu o ocenianiu /.../, a nie jakieś bzdurne zmiany dotyczące promocji zależnie od zachowania.

   Poza tym nie chciałabym,żebyście odnieśli wrażenie,że mam zastrzeżenia do pracy poradni. Uważam, ze przy takiej liczbie wniosków, jakie do nich wpływają dobrze wywiązują się ze swojej pracy.

miałam dwójkę

do: wisiak

W przypadku dzieci zakwalifikowanych przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną do kształcenia specjalnego rozpoczęcie spełnienia obowiązku szkolnego może być odroczone do końca roku szkolnego, w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy dziesięć lat (art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty).

Może w przypadku "Twojego" dzieciaczka nie było aż tak źle, by go odroczyć... diagnozowanie dzieci w takim wieku jest bardzo trudne i łatwo popełnić błąd.... i później biorą się w naszym kraju absolwenci studiów, którzy kiedyś chodzili do szkoły specjalnej, bo byli źle zdiagnozowani... lub zdarzają się dyrektorzy, którzy twierdzą, że dzieci tak wspaniale się u nich w szkole "rewalidują", że po roku lub dwóch osiągają normę intelektualną...

Masz jednak całkowitą rację, że Musimy jednak starać się pomagać i rodzicom a przede wszystkim dzieciom - a czasami o tym się zapomina. Chcemy być mądrzejsi od rodziców, wiedzieć wszystko najlepiej i niejednokrotnie decydować o losie ich dziecka... a zapominamy o rodzicach, o ich rozterkach, bezradności, nieznajomości systemu edukacji ... i o tym, że często my sami jesteśmy rodzicami...

do: Terina

Zgadzam się z Tobą odnośnie orzecznictwa, ale praktyka wykazuje zupełnie coś innego.. ale nie chcę rozwijać tutaj tego tematu, bo mogłabym urazić niektórych pracowników poradni, a tego nie chcę....

Miło mi jednak czytać słowa dyrektora (tak sądzę), który stara się rozmawiac z rodzicami i odpowiednio "zabezpieczyć" (m.in. podpisane notatki).... To prawda, że pamięć - i to nie tylko rodziców - jest bardzo krótka i jakaś wykoślawiona... I takie prywatne pytanie - czy to właśnie życie nauczyło Cię stosowania "zabezpieczeń" (RWD)?, bo mnie właśnie ono pokazało jak ważne są czasami "papierki" na udokumentowanie tego, co się robiło, czy powiedzialo....

Terina ma rację

Leniu, piszesz:

Dziecko potrzebujące specjalistycznej pomocy nie otrzymało jej, bo ślepa miłość matki i fałszywy wstyd ojca nie pozwolił na to.

A przepis mówi tak:

Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Syrenko, masz rację, ale nie zawsze można wszystko wywalczyć przepisem. Czasem ważniejsze są uczucia niż stracony rok, czy dwa nauki...

Wiem, jak trudno rozmawiać z rodzicami, jak trudno im wytłumaczyć, pomóc, namówić na to, aby czasami zechcieli choć zobaczyć szkołę specjalną (i to wcale nie dla upośledzonych umysłowa, ale np. dla dzieci słabo słyszących)... Wiem, jakie to trudno... ale nauczyłam się, że nie można wszystkiego przepisami prawa, bo trafi się na mur... czasem lepiej wolniej, ale skuteczniej...  Ostatnio jedna z moich znajomych dyrektorek opowiadała mi, że jej bliska koleżanka - po pedagogice specjalnej (czyli fachowiec) ma córkę upośledzoną w stopniu lekkim i nikomu tego nie mówi... córka chodzi do szkoły masowej, a jej mama "staje na głowie", by dziecko osiągnęło normę... Skoro dla doświadczonego pedagoga jest to szok i nie może sobie z tym poradzić, to trzeba zrozumieć innych rodziców... To najpierw im potrzebna jest pomoc... Rodzice nie chcą źle dla dziecka - oni czasem nie potrafią inaczej, nie umieją... i to my powinniśmy wyciągnąć do nich pomocną dłoń - takie jest nasze zadanie.

Mój uczeń trafił dopiero w I-szej klasie gimnazjum do ośrodka dla dzieci słabo słyszących ... Późno - ale jest tam już od roku... i to też jest sukces, bo w końcu otrzymuje taką pomoc jaką powinien...

sto razy juz o tym pisalismy

Moim zdaniem decyzję o odroczeniu podejmuje dyrektor

i co więcej- , skoro w UOSO jest wskazanie, ze to on ma zasięgnąć opinię PPP, to dyrektor PPP powinien opinię wydać na żądanie dyrektoa szkoły, by ten mogł wywiazac się ze swoich nalozonych na niego na mocy Ustawy obowiązkow 

Mamy tu niezgodność Ustawy z Rozporzadzeniem w sprawie wydawania orzeczeń i opinii

Jednak wskazanie w UOSO na to KTO prosi o opnię PPP jest jasne.

Choć oczywiście cala sprawa jest chora, bo jak PPP ma wydac opinię bez przebadania dziecka, skoro na to przebadanie zgodę musi wydac rodzic

prawo tu bardzo niejednoznaczne, pewnie dlatego lepiej się po prostu sprobować porozumieć...

od lat odraczam jakiemus dziecku spelnianie obowiązku szkolnego...od lat zawsze w porozumieniu z rodzicami (zdarzały sie negocjacje od kwietnia do sierpnia)

nie wyobrazam sobie urzędniczego podejscia do sprawy :nakaz,decyzja administracyjna...rozprawa jakaś...tu idzie o bardzo wrazliwą sferę rodzicielskiego myslenia

i mimo,ze uoso tego nie nakazuje,zawsze robię to w odpowiedzi na wniosek rodzica...świadomy wniosek

bo mi moja nauczycielka-emerytka,dawna wychowawczyni powiedziala kiedys -"badź najpierw czlowiekiem,potem urzędnikiem"

Nie umiem zrozumieć jednego... chyba zaczynam błądzić... - chodzi mi o interpretację KO "Rodzic musi złożyć na piśmie wniosek do dyrektora szkoły o odroczenie dziecka od obowiązku i załączyć opinię z poradni w tej sprawie. Wniosek rodzica i opinia poradni to podstawa dla dyrektora szkoły do wydania w tej sprawie  decyzji."

Czytam literalnie ustawę i nie mogę w niej znaleźć dosłownej informacji o tym, że rodzic składa wniosek do dyrektora szkoły o odroczenie od obowiązku szkolnego. Jest jednak zapis "Na wniosek rodziców naukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które przed dniem 1 września kończy 6 lat, jeżeli wykazuje psychofizyczną dojrzałość do podjęcia nauki szkolnej." (art.16 ust.1), ale dotyczy to jedynie wcześniejszego przyjęcia dziecka do szkoły.

Odnośnie odroczenia jest jedynie zapis "W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok." (art.16 ust.3) "Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej." (art.16 ust.4)

Logicznym dla mnie jest fakt, że należy uzgadniać pewne sprawy z rodzicami - i to nie ulega dla mnie wątpliwości, ale dziwi mnie (a może ja coś błędnie odczytuję) tak jednoznaczna wypowiedź KO - na jakiej podstawie prawnej? Czy coś ominęłam??? Na miejscu KO namawiałabym na ujednolicenie stanowiska z rodzicami, ale nie przyszłoby mi do głowy, by "rodzic musiał złożyć na piśmie wniosek do dyrektora szkoły o odroczenie dziecka od obowiązku.."....

Chyba już zbyt późno, że nie myślę... a może KO mnie tak przytłoczyło...???? Czy ktoś mi pomoże to zrozumieć?

Art. 15. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.

2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia.

Art. 16. 1. Na wniosek rodziców naukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które przed dniem 1 września kończy 6 lat, jeżeli wykazuje psychofizyczną dojrzałość do podjęcia nauki szkolnej.

2. Decyzję o wcześniejszym przyjęciu dziecka do szkoły podstawowej podejmuje dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dziecko, które zostało wcześniej przyjęte do szkoły podstawowej, jest zwolnione z obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3.

3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok.

4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

5. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych.

nie błądzisz

rodzic nie musi skladac wniosku- nie wynika to z przepisu

z drugiej strony- sama  chwaliłaś, ze porozumienie miedzy rodzicami, a dyrektorem w tej kwestii opisuje się w notatce słuzbowej i potwierdza odbycie rozmowy podpisami

Częśc dyrektorow zamiast pisania notatki stosuje więc podanie od rodzica.

Na pewno taka kategoryczna opinia KO jest nazbyt rygorystyczna

do asi

Dzięki...

Ja z doświadczenia wolę mieć porozumienia (czyli papierki RWD), by później mi ktoś "krzywej" prawdy nie wciskał, ale mysłałam, że KO czyta coś tajemnie pomiędzy wierszami ustawy

odświeżam wątek

do jolakam

Grazzza
W rocznym przygotowaniu przedszkolnym nie ma nauczania indywidualnego !

nie ma, ale to błąd przepisow

jesli jakiś OP daje na to pieniadze- chwała mu za to

fajny OP

:)

podpowiedzcie

poprosiłem PPP o przeprowadzenie u mnie w szkole na wsi badań "przesiewowych", PPP przyjechała kiedyś tam i badała dzieci w zerówce

ale opinie dali mojej nauczycielce zerówki, a ja się od rodziców o tym dowiedziałem dzisiaj - o powiadomieniu mojej skromnej osoby zapomnieli? kto powienien dostać takie wyniki badań?

rodzice,

dyrektor, który wnioskował

czy nauczycielka zerówki? 

ps. w tamtym roku zrobili podobny manewr, nauczycielka powiedziałą mi o wynikach tuż przed końcem roku, pokazując opinie - jedno dziecko PPP postulowało odroczyć, ale rodzice nalegali na PPP i w sierpiniu wydali "normalną" opinię i teraz dziecko na faktycznie problemy

generalnie, to uważam, ze nepowaznie zachowała sie nauczycielka

w pierwszym i drugim przypadku.

Nie masz teczek w sekretariacie z badaniami ppp?

no zachowała się i muszę to wyjaśnić z nią, ale PPP też dziwnie mnie traktuje

ale czy można dać do szkoły? czy do rodziców?

aha

a opinie zawsze dostaje rodzic - taki przepis

on jest zobowiązany przekazac ją szkole ( nauczycielowi)

więc PPP hurtem daje nauczycielce, mimo że ja piszę wniosek

a ona pewnie ma dać rodzicom, a oni jej oddają

wiesz

pewnie tu było inaczej

robili badanie w szkole  i powinni przekazac Tobie, przekazali nauczycielce uznajac ją za przedstawiciela szkoły ( to pewnie była jej klasa)

nie miałabym do nich pretensji raczej

..........

natomiast badanie indywidualne dziecka to inna rzecz.
Opinie przekazuje sie TYLKo rodzicowi