Sznowne Panie Panowie, wysoka izbo

Zapytanie poselskie. Kiedy informujecie nauczyciela że będziecie u niego na hospitacji. Pięć minut przed, 1 dzień czy jeszcze inaczej. Zakładam że nauczyciel wie że np. w kwietniu. Pytanię zadaję bo różnie opinie słyszałem. Może poznam Waszą

Pozdrowionka

Ja myślę, że najważniejsza w hospitowaniu jest konsekwencja. Trzeba wybrać styl i tego się trzymać, bez skakania w zależności od humoru.

Ja np. podchodzę do koleżanki i pytam: "Jak się dziś czujesz?" Jak odpowiada, że dobrze, to mówię: "W takim razie idziemy razem na lekcje, będę miał u Ciebie hospitację". Wychodzimy z pokoju i idziemy do sali, ona jest zadowolona i ja też.

A jak jest hospitacja diagnozująca, to przygotowujemy wszystko wcześniej, wspólnie.

Czasami, gdy nauczyciel zaprosi mnie na jakąś szczególnie fajną lekcję (według niego), to idę z wizytą, a więc bardziej na wizytację niż na hospitację.

Chodzę tam, gdzie sa jakieś problemy, albo sukcesy - termin ustalam podczas rozmowy z nauczycielem 1-3 dni wcześniej (żeby np. nie trafić na sprawdzian).

Do "nowych" zaglądam zwykle po m-cu pracy - kilka razy (do różnych klas).

Ale najwyżej sobie cenię (choć to mordęga) DZIEŃ Z KLASĄ, czyli chodzę na lekcje z daną klasą przez cały dzień - wtedy raczej nie zapowiadam, albo niewiele przed.

Jednak wciąz brakuje mi koncepcji hospitacji i ...wew. przekonania do nich.

Gosiulo! Mam bardzo dobrych i doświadczonych nauczycieli..., cieszą się, że ich hospituję, bo to im daje samozadowolenie. Poważnie.

Podoba mi się ten dzień z klasą. Zapewne można zaobserować nie tylko pracę nauczycieli, ale to, co przeżywają uczniowie w ciągu dnia. Ja czasami chodziłem na cały dzień do kształcenia zintegrowanego, bo wprowadzałem tam zmiany i sprawdzałem, jak to wychodzi.

Gosiula

bardzo mi się podoba twój pomysł na DZIEŃ Z KLASĄ.

Czy można z@ować?

Jak najbardziej! :-)

Ale przygotuj sie psych. i fiz.

Ja zaczęłam z wiekszą wyrozumiałoscią traktować uczniów i bez obaw łączę np. 2 fizyki lub biologie. Bardzo męczące jest wymieszanie wielu zajęć z różnych dziedzin w ciągu dnia - choć do tego nakłaniają przepisy.

Dzień z klasą uważam za super pomysł, ściągnę Gosiula jeśli pozwolisz:) W myśl zasady nic o nas bez nas uważam, że należy podać cele nadzoru na dany rok i harmonogram hospitowania do wiadomosci nauczycieli. Trudność sprawia mi natomiat hospitaja diagnozująca w szkole specjalnej. Zastanawiam się czy da się obejść konieczność określania standardów wymagań dla każdego ucznia klasy. Może macie jakies pomysły?

A mnie ciągle brak czasu bo jestem od czarnej roboty czyli od wszystkiego jednoosobowa jednostka zarządzająca w zakładzie budżetowym ,a potem się dziwią ,że brak im kadry do konkursów ...dlatego chodzę na hospitacje jak mnie zaproszą, i tak widzę jak kto pracuje w tak małej jednostce..

Gosiula ,duża buźka za DZIEŃ z KLASĄ :-))

też kupuję

MATKO :-)

Przepraszam- ale po co Wam ten dzień z klasą?

Czego się dowiecie?

Bo nie mogę pojąć..

Może jak funkcjonuje grupa?

Jak pracuje na różnych przedmiotach?

Bo przecież nic ważnego- naprawdę ważnego nie da wam to..

Choć przyznam się, że w pierwszej chwili też pomyślała-"ale fajne" , to potem jak zaczęłam się zastanawiać nad celowością, to inne mnie emocje ogarnęły.

........

ja mam bardzo niechętny stosunek do hospitacji.

Jesli już to tylko diagnozująca- ale o tej napisał pan Wlazło

Lub rzeczywiście ta oceniająca warsztat- taka nazwa mi do głowy nie przyszla, a przecież jest bardzo ważna i także w tym kierunku obserwuje się zajęcia.

..................

I zdecydowanie chcę się dowiedzieć, co Gaba, masz na mysli pisząc o hospitacjach "migawkowych"

........

A nasz wątpliwy stosunek do hospitacji można przeczytać w wątku:

"hospitacje- komu one są potrzebne"

http://www.oskko.edu.pl/forum/thread.php?t=107

w swojej pracy

już dobre dwa lata temu (ulegając opinii na ten temat panów Wlazły i Pielachowskiego - tak tak - też mówił o tym:-) zepchnałem hospitacje daleko - na sam prawie  ogon działań w ramach nadzoru. Za najskuteczniejsze - jeśli chodzi o dydaktykę - uznałem regularne i nieuchronne co roku badanie kompetencji sprawdzianami zewnetrznymi. Najciekawsze że kupili to z przekonaniem rodzice - odebrali to jako ulepszenie kontroli jakości w zakładzie co im dostarcza usług:-)

Bardzo też ze zrozumieniem odebrali to uczniowie - jako nobilitację, z szacunkiem spojrzeli na swoja pracę i jest to mobilizujące.

Najgorzej na początku przyjeli to nauczyciele! Wiecie którzy? Klas starszych. Nauczaniowcy poczatkowi dali sie przekonać po jednym zebraniu.

A hospitacje? No jasne że najciekawsze są diagnozujące, zbierające kawał pracy w spotkaniu, które i uczniowie i nauczyciel przygotowali jako popis - jak daleko zaszli. Ustalaliśmy moment w edukacji danej klasy najistotniejszy, najdogodniejszy by ich obejrzeć. Hospitowałem klasę, uczniów - a nie nauczyciela. Jego pracę widać po uczniach. I to każdy jej zakres - jak sie zachowują, jaką mają motywację do nauki, co umieją.

Do tego hospitacje przed oceną nauczyciela - tylko na te chodziłem jeszcze.

Innych obserwacji pracy i zwykłych hospitacji, takich odwiedzin u nauczyciela dokonywali wicedyrektorzy. Wiem że nie każdy ma takie mozliwości - mniejsze szkoły.

Zaciekawiła mnie tu na forum wyczytana rada  - by owi wicedyrektorzy chodzili do całego przekroju kadry - niezależnie od etapu edukacyjnego. Popełniałem chyba błąd bo miałem wicedyrektorów od 1-3 i 4-6 - i chodzili tylko tam.

Asiu

Tak, stwierdzenia o niewielkiej przydatności hospitacji są zapewne słuszne. Szczególnie może z nauczycielami starszymi, mianowanymi i dyplomowanymi.

Mnie jednak nauczyciele w zeszłym roku często zapraszali do siebie na lekcję, mówiąc, przyjdź, będę miała ciekawą lekcję itp. Taka możliwość pokazania się przez nauczyciela jest chyba bardzo dobra w motywowaniu. Moja obserwacja, mój komentarz dostarczają cennych bodźców do dalszego wysiłku, że coś zostało zauważone, że nie tylko przez dzieci, rodziców, ale także przez dyrektora. Mogą tu więc dochodzić lekcje otwarte. Ja wiem, ze przy dyrektorze i innych "gościach" inaczej dzieci sie zachowują, inaczej nauczyciel...

Paweł

wszystko to pięknie ale dyrektor nie jest od tego

nie ma czasu

jego rolą we współczesnej szkole jest być jej menedżerem, strategiem, nadzorem pedagogicznym też ale nie do stopnia zablokowania funkcji zasadniczych - kierowniczych. Już nie mamy czasu na pasienie trzódki - przynajmniej w szkołach troche wiekszych. Po to jest najbliższy i najzaufańszy ( :-)) no wiem, wiem ) współpracownik - wicedyrektor.

To za długo - cały dzień - mamy ich tylko 5 w tygodniu.

aha, to już lepiej wziąć w danej klasie zastępstwo za cały dzień:- wtedy wyłazi wszysto co w dzieciach siedzi - także praca nauczyciela:-)))

ale polska szkoła

to nie jest mała szkoła

to każda szkoła - moloch, wielka, średnia i mała

W szkole na wsi

:-))))))))))))

W małej szkole czuję sie jak w małym gospodarstwie, trzy krówki, pięć świnek, kilka kurek, kaczek, gęsi, dwa psy, trochę żyta, pszenicy, kukurydzy, w ogórdku warzywa, w sadzie owoce, w spiżarni przetwory...

Pańskie oko konia tuczy - to moja dewiza :-) no, moja szkoła jest na wsi, stąd te skojarzenia ;-)

paweł

Pozwól, że troche się zaśmieję- ale Ty masz na wszystko lekarstwo w postaci wiejskiej , małej szkoły.

Trzeba może uważać z przedwawkowaniem?

........

Barla- OK- tak to kupuję- jesli potraktujesz :"Dzień z klasą" nie jako hospitację lecz jako sprawdzenie warunków życia dzieci w szkole ;-)) ( czyli te zadania, noszenie podręczników)

Natomiast jednolite ocenianie?- hm.. każdy w swoim PSO mogł zawarować coś, co jest właściwe dla jego przedmiotu.

Praca nauczyciela? Tu tez tylko wystarczy diagnozująca krotka wizyta. Nie trzeba  w jednym dniu u każdego.

Tzn- co- żeby na j. polskim, mat i przyrodzie  te same ścieżki w tych samych dniach?

Nie chcę stawać okoniem..ale jakoś..hm...NIE LUBIĘ HOSPITACJI :-))

A już branie pod mankiet i mówienie-"dziś idę do pani" jeży mi włosy na karku.

A przekonanie, że nauczyciele to lubią ..hm..budzi uśmiech :-)

:-))))))

Asiu! Wieś jest dobra na wszystko! ;-)

Ja pewnie mam zapędy jakieś niezdrowe, bo - kurcze - lubię hospitacje, ale takie, jak pisałem.

Żartowałem z tym braniem pod mankiet, a jak sam byłem "tylko" nauczycielem - i tu znów pewnie coś we mnie niezdrowego - zapraszałem dyrektorów (oni nie lubili hospitacji i wcale nie chodzili) na lekcje, szczególnie, gdy eksperymentowałem, albo coś z dziećmi przygotowałem ciekawego, a więc zapraszałem na hospitację diagnozującą.

Aha, ostatnio zrodziła mi sie taka refleksja. Stancie w pokoju jak nauczyciele wracają z lekcji (po dzwonku na przerwę), widać ich pracę na ich twarzach, w uśmiechu, w tym, co mówią... Może nie u wszystkich i nie zawsze, ale po dłuższej obserwacji widać, komu udaje sie coś zrobić, a komu nie...

hospitacja diagnozująca

gospodarskim okiem:-))

Pawle

Czytają Twoje sielankowe porównania dotyczące wiejskich szkółek ciśnie mi się jedno tylko na usta:

" przestań! bo ludzie to czytają  i przestaną wierzyć ,że wszędzie w Polsce jest prąd "

i ten dyrektor ma czas na 14??

Asiu, proponuję: najpierw sprawdź, a potem osądzaj

Na różne sposoby próbowałam ugryź problem hospitacji i to że są one konieczne, to dla mnie w tej chwili pewnik.

Moim celem jest zwiększenie efektywności nauczania w szkole (małej). Czas lekcji jest różnie wykorzystywany, energia nauczycieli również. Warto co jakis czas przyjrzeć się temu w taki sposób, aby móc porównać metody, ale przede wszystkim rozpoznać gdzie i kiedy uczniowie prezentują najwyższy poziom umiejętności (albo niestety ...najniższy). W ten sposób wydaje mi się, że z większa pewnością moge rozpoznać, który nauczyciel jest skuteczny. Potem przychodzi czas na pytanie: dlaczego (jakie stosuje metody). I tak mamy materiał wyjsciowy do samodoskonalenia się wew. w celu rozwoju umiejętności praktycznych.

Żadna pisemna diagnoza (testy, sprawdziany)nie dają mi pewności, czy rzeczywiście zasługą n-la są osiągnięcia uczniów. Czynnikami zakłócającymi są np. korepetycje (nagminne w LO) oraz ściąganie, przypadkowość odpowiedzi itp. 

Hospitacja to dla mnie przede wszystkim diagnoza umiejętnosci nauczyciela - oczywiście poprzez obserwację zachowań uczniów (w grupie i indywidualnie). I nie zgodzę się, że wystarczy krótka, migawkowa wizyta.

Dzisiaj byłam na dwóch lekcjach  u jednego n-la ( w tej samej klasie) - pierwsza do niczego, druga świetna. Gdybym "mignęła" na tylko pierwszej nie odkryłybyśmy kilku powodów dlaczego klasa pracuje fatalnie na początku...i co ich motywuje do aktywności potem.

Kurka...

Gosiu...

Kurcze, nigdy tu tak nie bywalo, że są jedynie sluszne i jedynie jedyne pomysly.

Nie podoba mi sie coś- piszę o tym.

Podoba- także piszę.

Tak tu kiedys bywalo na tym forum i warto to chyba utrzymać.

Zdanie wyznawane przez wielu:" Masz rację, bo uważasz tak jak ja" nie podoba mi się.

Nie zamierzam sprawdzać, Gosiu.

I jeszcze- zastanów się nad sprzecznościa często występującą w Twoich postach.

Piszesz do mnie-"najpierw sprawdź" Ale jednoczesnie piszesz:

I nie zgodzę się, że wystarczy krótka, migawkowa wizyta.

Może posłuchaj własnej rady i:proponuję: najpierw sprawdź, a potem osądzaj

Wybacz, może dość ostro to napisałam, ale warto mieć w stosunku do siebie takie same poglądy jak w stosunku do innych.

.....................

I do kitu tak.

Popsułam sobie fajny wątek.

I jeszcze- zastanów się nad sprzecznościa często występującą w Twoich postach.

Przesadziłam :-)

Przepraszam za to zdanie :-)))

Nie zgodzę się, że hospitacja migawkowa jest dobra, bo tego też próbowałam - dlatego tak piszę.

I o tym też wspominałam, że na różne sposoby zmierzałam się z hospitacjami.

I nie zarzucam innym częstej sprzeczności w postach, bo to jest ... zwyczajnie nie fair. A Ty Asiu, tak często nawołując do watpliwości i ostrożnosci w ocenianiu, sama nadajesz sobie prawo jednoznacznej krytyki innych pomysłów niz Tobie odpowiadających:

Bo przecież nic ważnego- naprawdę ważnego nie da wam to..

...brakuje jeszcze kilku wykrzykników. Czy to jest... powściągliwośc w ocenianiu, wymiana opinii? Tak wygląda właśnie SPRZECZNOŚĆ między deklaracjami w pouczaniu innych, a sposobem wygłaszania własnych opinii

Za późno... drugi post przeczytałam juz po wysłaniu odpowiedzi.

Asiu, ja naprawdę biorę sobie do serca to, co m.in. Ty piszesz. Ćwiczę się w używaniu słów typu sądze, uważam. Szukam w sobie wątpliwości - co nie jest łatwe u choleryków. Dlatego dziwię się, gdy nagle....bez dyskusji...bez wątpliwości..atakujesz

Pokój

MIC - Asiu i Gosiu! Pax! Już lepiej, żeby tego prądu nie było u mnie na wsi, to by mi dzieciaków w szkole przybywało, bo mi ubywa teraz (dorośli zasypiają przy telewizji).

Ja też miałem ochotę odpisać zaraz do Ady, ale się powstrzymałem. Po co w emocjach. Ma rację, że przesadzam z tą szkołą, ale - kurka - ja lubię swoją szkołę i wydaje mi się, że to dobry model szkoły, szkoły na wsi, a nie wiejskiej. Mamy prąd, komputery, prowadzimy przeróżne akcje i kluby, przygotwujemy się do wejścia do SOCRATESA itd. I hospitacje też lubimy, zarówno ja, jak i nauczyciele. Poważnie.

Fajne jest forum, bo można się posprzeczać, bo można odpowiedzieć w emocjach, ale także po przemyśleniu, po ustąpieniu napiecia. Raz się robi tak, innym razem inaczej. Czasami zaiskrzy, później się przeprasza i żyje się dalej.

Asiu i Gosiu - jesteście kochane! :-))))))))))))))))))))))

Kurka - jak ja się stresuję, kiedy na forum powstaje sprzeczka. Dziewczynym, nie stresujcie Pawła, proszę.

Pawle nie stresuj mnie swoim stresowaniem się..błagam!!!

Wierz mi, że

BARDZO LUBIĘ ROZMAWIAĆ Z ASIĄ,

  zwłaszcza gdy mamy inne zdania

Aha, uffffff...

:-)))))))))))

Aha, ufff - to było po poście Gosiuli.

Gabo, a jak się robi te migawkowe? Wpada sie na lekcje, niby do jakiejś szafki po coś? Czy może naprawia sie zamek w drzwiach? :-) Ten drugi sposób podobno stosował jakiś dyro.

możesz