Brawo Marku !!!

Nie dość, że cudnie ubrałeś w słowa to, co nam wszystkim w sercach, duszach i resztkach rozumów się kołacze, ale z jakim (szkoda, że czarnym...) na dodatek humorem !!!

Niewątpliwie  "masz pojęcie o wyobrażeniu" ......................

Serdecznie Ci gratuluję, a teścia pozdrawiam - Krystyna.

ojej, bo zapomniałam innym podać adres (dobrze, że tu można "wrócić") :

http://www.eduinfo.pl/?section=temat_miesiaca&id=8&edu3007

?? Wojtku:-)) To Wojtku brawo:-))

a napisane zacnie:-)))

tak się zbiega że ostatnio wyrażamy potrzebę uporządkowania oświatowej rzeczywistości.

Strasznie mi się podoba to co tam Wojtek napisał. Program odporny na polityczne koniunktury:-)

no!

Tylko takich więcej

A może coś z tego będzie?

Zawsze porażała mnie schizofrenia oświatowych działań - zostaliśmy zmuszeni (my dyrektorzy i to dobrze) do zdobycia kwalifikacji w kierumku zarządzania w oświacie, a jednocześnie ci którzy nami zarządzają robią to tak jakby wiedza ta była dla nich niedostępna...

Inaczej mówiąc, ja jako dyrektor szkoły pracuję w pewien sposób (tak jak mnie nauczono i przekonano do słuszności takiego postępowania), a ci którym podlegam (z obojętnie której strony) robią to w zupełnie innym stylu (bez stylu).

Nie wiem jak długo można normalnie funkcjonowac w takiej sytuacji...

Bardzo ładnie dał temu wyraz m. in. Wojtek w swoim artykule.

będzie

optymista:-) to lubię:-)

Tekst super - gratulacje Wojtku!!!!

Z poprawną dozą złośliwości, humoru i powagą podejścia. Miałeś wenę tworczą:-)

Powinieneś to podrukowac i wysłać gdzie trzeba, albo poslac do znanych dzienników ogólnopolskich. Niech poczytają w Sami-Wiecie-Jakim-Ministerstwie :-)

NO TO CO ???

KIEDY JEDZIEMY PRZYBIĆ TE TEZY NA DRZWIACH PANI "ODY DO MŁODOŚCI ???" RADOŚCI??? AAAA PRZECIERZ TO WSZYSTKO JEDNO

"ALE DLACZEGO UCZYNIŁEŚ MNIE PRACOWNIKIEM POLSKIEJ OŚWIATY ?!"

POSZUKUJĘ PRACY !!!

Sorry Wojtku !!!

Sama nie wiem, skąd wzięło mi się to "przeimienienie", pora była deczko późna, o północy odebrałam jedną sztukę dziecka z obozu, o 3 w nocy wysyłałam drugą sztukę, a w międzyczasie powalił mnie tekst WOJTKA, którego szybciutko przechrzciłam na MARKA - co też gromkim głosem odwołuję i przepraszam raz jeszcze WOJCIECHA TAŃSKIEGO , a teraz idę napawać się tym tekstem jeszcze raz !!! 

  Zwłaszcza, że mój niedospany mózg uczynił był jeszcze jedno przejęzyczenie, ale to akurat mi się spodobało...    Otóż z fragmentu    "......pokłady mojej cierpliwości osiągnęły stany okołozerowe."  zrobił mi   "......stany okołoklozetowe !!!"

Raz jeszcze pozdrawiam Marka i Wojtka wraz z ich teściami - Krystyna

Krystyna..

Przeczytałam z odpowiednia dozą złośliwej (niestety - przyznaję) satysfakcji.

Gratuluję!

Grażka

Krystyno!

Nie ma za co przepraszać. W taki upał mnie też mylą się imiona.

Cieszę się, że tekst spodobał się Tobie i kilku innym osobom, z których zdaniem sie liczę. Artykuł pisałem w kwietniu. Po kilku ostatnich wyskokach MENiS - u (wyprawka, świadectwo z paskiem, rekrutacja....), stan mojej cierpliwości faktycznie osiąga stany okołoklozetowe.

Przez wiele lat byłem nauczycielem edukacji obywatelskiej ( program KOSS ). Dlatego też wierzę, że ludzie potrafią się zorganizować i wywrzeć wpływ na rzeczywistość. A ponoć wiara czyni cuda...  ;-)))

Czyżby tylko wiara nam została?

Takie wrażenie odnoszę z tego, co się wokół oświaty dzieje. A jestem życiowym optymistą. Może się wypaliłem?

Po czym poznać wypalenie zawodowe? Nie, nie zawodowe. Kierownicze!
Czy to tak już zawsze będzie jak teraz?

Gratuluję artykułu. Czytałem z przyjemnością!

Wojtku :-)

GRATULUJĘ!!!

artykuł super - moje uznanie :-)

Wojtku - po przeczytaniu (dwukrotnym) Twojego tekstu opinię wyrażę w wakacyjnej konwencji.

Otóż jestem gotów 2/3 drogi dzielącej mój Tarnów od Twojego Olsztyna przejechać rowerem.

Uczynić po to, by uścisnąć Ci dłoń i zamienić kilka słów, których za moją przyczyną -  w Zubrzycy nie dane mi było.

Pozdrawiam z "błyskiem szprych" :-)))

Jan

Trudno się z Wojtkiem nie zgodzić

WOJTKU!

I co dalej???

Wojtku...

Cześć

Bardzo ciekawy artykuł.

Pozdrawiam

Leszek

brawo Wojtku i brawo Grzegorzu

artykuł doskonały czytałam go już kilka razy

ale świetny pomysł Grzegorza - obywatelska inicjatywa ustawodawcza - to jest coś

:-)

jakoś forumowe mysli zataczającoraz ciaśniejsze kręgi wokół zorganizowania nas:-)))

to z czasem staje się niezbędne - nasze współdziałnie. Taki dla mnie główny wniosek z Wojtkowej lektury. I z Grzegorza pomysłów.

Bedę się z autorem widział niedługo to pogadamy. Chcecie autografy? :-))))

Jedyny sposób odpolitycznienia tego wszystkiego (na ile się da) to pozarządowe własnie inicjatywy. Niezależne od państwa, ale z nim partnersko współistniejace.

Jesli chodzi o pomysł Grzegorza

skłania skłania!

coraz bardziej

ależ tu wielki grad pada:-) pełno mam na podłodze:-)

wracając - wszyscy czujemy to samo - koniecznosć zmian.

W ogole to w tym Olsztynie coś ..kurka...ci panowie...to  jakby to ująć...no głowę na karku mają:-)

Grzegorz...napisze jeszcze, że też na gitarze grasz i pijasz piwo jak ci twoi wspólplemieńcy to leże trupem:-)

Jeśli ktoś, nie mieszkający w Olsztynie, raz to pieszczotliwie struny gitary porusza, a innym razem szarpnie zdecydowanie - to nie ma szans na porażające oddziaływanie? Dodam jeszcze, iż w relacji z napojem wymienionym ma układ zdecydowanie poprawny.

Pozdrawiam:-)

Jan

Karolina, jesteś ocalona

:-)

Grzegorzu,

dobrze wyczułeś intencje, które mną kierowały przy pisaniu artykułu. Nie chodzi o kolejne ponarzekanie, czy wykazanie, jak nieudolni są urzędnicy. W naszym kraju coraz wieksza liczba dyrektorów szkół, samorządowców i innych ludzi zwiazanych z oświatą dostrzega potrzeby zmian w funkcjonowaniu edukacji.

Dlatego, jak wiesz, założyliśmy niedawno Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty. Wydaje mi się, że może być ono szansą na zorganizowanie sie ludzi, którzy mają dosyć tego, co w polskiej oświacie sie dzieje i chcą zmian.

Wydaje mi się, że Twój pomysł  z inicjatywą obywatelską jest właściwy, gdy chcemy załatwić jeden, konkretny problem. W polskiej edukacji jest tyle problemów, że moim zdaniem trzeba działać trochę inaczej, że tak powiem bardziej systemowo.

Mam nadzieję, że możemy liczyć na Twoją pomoc i doświadczenie. :-)))

Wojtku

chciałabym przeczytać artykuł o którym piszecie - niestety eduinfo nie otwiera mi się :(   czy tylko mnie?

Wojtku może dobrze byłoby wkleić tu?

pozdrawiam mania

Spróbuj tu...

dzięki

:-)

Wojciechu

Grzegorz...nie deneruj się ...ja w tym palce maczałam:-)))

Wszystko zrozumiesz jak pójdziesz z kim trzeba na piwo:-)))

Wojtku,

czy wyodrębnienie jednoski chorobowej pt. syndrom oblężonej twierdzy jest Twoim pomysłem, czy dotyczy również innych sytuacji związanych z kierowaniem i gdzies wczesniej był opisywany w literaturze?

Myślę, że trafiłes w sedno jesli chodzi o wskazanie na przyczyny absurdów dnia dzisiejszego. Zatoczyliśmy w ciągu ostatnich lat koło i znów powrócilismy do rządów JEJ WYSOKOŚCI NIEKOMPETENCJI. Naukowcy, specjaliści, ludzie wysoko i szeroko wykształceni stają się bezbronni wobec tupetu (często nawet agresji) i arogancji "sterników". Jakże dobrze jeszcze pamiętam rządy menadżerów popieranych przez POP (dla młodych: PODSTAWOWA ORGANIZACJA PARTYJNA - opiniująca, rekomendująca pracowników w każdym przedsiębiorstwie mniej więcej do końca lat 80-tych). Najbardziej charakterystyczną pozą maskującą brak kompetencji były (i są!) gorliwość w podejmowaniu szybkich (intuicyjnych!) decyzji,  korygujących na gorąco usterki (to dawało poczucie sprawstwa i złudzenie "znajomości tematu") oraz zajmowanie się z jednakową aktywnością bzdurami (np. rozdziałem kawy wśród pracowników) jak i sprawami ważnymi.

Kiedyś czytałam świetne książeczki pana Petera o zjawsku przekraczania granic własnej kompetencji, swobodnie dryfującycm wierzchołku władzy ("Zasada Petera", "Recepta Petera") - polecam.

Tylko jak niekompetentnych przekonać o konieczności dopuszczenia do głosu tych kompetentnych?

Wojtku!

Tekst naprawdę REWELACYJNY!  I w formie i języku i zawartości!

hania