nauczyciele - Nauczycielowi

w uzgodnieniu z Zarządem i KR OSKKO informuję tu piszących o stworzeniu na podstawie niniejszego wątku księgi kondolencyjnej. Pomysł wyszedł od Alfreda. Zamierzamy Księgę złozyć po zmaterializowaniu na papierze, w Nuncjaturze Apostolskiej przy Alei Szucha w Warszawie

Prosimy o składanie tu podpisów nadal. Sukcesywnie będzie treść przenoszona do księgi.

To tylko tylko Internet, rzecz niematerialna niby, ale wielokrotnie już udowodniliśmy, że taki kontakt ludzi owocuje realnymi efektami.

OSSKO dla Papieża

[*]

Bożena Jankovska

Uczyłeś nas ciągłego zmartwychwstania z tego, co płytkie, niskie, złe, co trzyma przy ziemi , do tego , co wieczne prawdziwe, głębokie. Dziękuję.

Mirosława Graf

Żegnaj Ojcze

Wszyscy

Dziękuję!!!!!!!!!!

Markowi za rozwinięcie pomysłu.

Poczatkowo sądziłem, że będzie to wspólny komunikat w naszych szkołach.

Ostatecznie wyszło inaczej, ale dobrze.

My u siebie:

Dzień 16 października 1978 roku zostanie na zawsze zapisany piękną kartą w sercach wszystkich Polaków, albowiem po raz pierwszy Słowianin, nasz Rodak – Polak, Karol Wojtyła objął tron Stolicy Piotrowej w Watykanie.

         Przez 26 lat, 5 miesięcy i 16 dni Ojciec Święty, nasz Ojciec Jan Paweł II był orędownikiem pokoju, prawdy, miłości, a nade wszystko pojednania różnych kultur i wyznań. Jego serce było otwarte dla każdego człowieka, a ziemia wszystkich kontynentów świata była Mu Najdroższa, tak jak ludzie, którzy ją zamieszkują. Błogosławił wszystkich i brał w objęcia dzieci Europy, Afryki, Azji, Ameryki Północnej i Południowej, Australii.

         Gorący patriota – Papież Jan Paweł II modlił się żarliwie o przyszłość naszego narodu słowami „Niech zstąpi duch Twój i odnowi oblicze Ziemi ! 

Tej Ziemi !.”

I dokonało się !

Jesteśmy wolnym, demokratycznym krajem. Za naszym przykładem oswobodziły się inne narody.

         Wspaniały Papież Jan Paweł II – pielgrzym świata, ojciec wszystkich narodów, nade wszystko ukochał młodzież.. Zjednoczył młodych całego świata swoją mądrością, ciepłem, wielką dobrocią.

         „Nie lękajcie się ! „

„Wypłyńcie na głębię !” – tymi słowami Jan Paweł II zachęcał młodych do kształtowania swojej osobowości, do pracy nad sobą, dla dobra kraju i świata.

         Dlatego młodzież tak bardzo chętnie spotykała się z Papieżem. I nasza szkoła dotarła do Stolicy Piotrowej. Papież Jan Paweł II pobłogosławił uczniów z Lubartowa.

Jego dobroć i wielkie serce były z nami przez całe dziesięciolecia i pozostaną z nami na zawsze.

         Nasz ukochany Ojcze !   Jesteś blisko naszych serc. Dokończymy Twoje dzieło budowania cywilizacji miłości.

         Dyrekcja, Nauczyciele, Pracownicy, Rodzice i Młodzież Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej w Lubartowie .

Ojcze Święty - dziękujemy!

Zofia Kondratowicz

Dziękujemy

Andrzej Ginalski

Żadne słowa nie są w stanie wyrazić Twego fenomenu...                   Ojcze Święty dziekuję za wszystkie lata pontyfikatu... za wiarę ...         za siłę...za miłość...za wszystkie słowa , które skierowałeś do nas...         

Oby ziarno ,które zasiałeś w nas, nie zginęło ale zakiełkowało i dało owoc....

Halina Sztyler

[*]

[*]

...jeszcze raz się wpiszę,........ muszę.....

... ostatni tydzień ......

... to były najważniejsze w moim życiu rekolekcje......................

Teresa

[*]

prowadź nas dalej, Ojcze....

Oskko dla papieża

Alicja Zarzycka

Parafrazując inną dedykację .... " nigdy tak wielu nie zawdzięczało jednemu tak wiele"

Nauczycielu, zostaniesz na zawsze w naszych sercach.

Pewnie już o tym wiecie (takie SMSy krążą po Polsce), ale przypomnę.

" Gasimy światła światła w piątek o 21.37 na 5 minut. Niech zgaśnie na chwilę cała Polska. Prześlij to do swoich przyjaciół"

Przesyłam.

"Miłować - to znaczy pamiętać" Jan Paweł II

Ja też z Wami...

Lena

[*]

Za wszystko, co nam dałeś - Bóg zapłać!

do Alfreda

Uchylam nieco swoje drzwi i podzielę się z Tobą odrobiną swoich myśli.
Z pewnością we wspólnocie myśli i celów jest lżej.
Co możemy uczynić dla młodych ludzi ? Przede wszystkim wychowywać ich w prawdzie, zakłamanie jakiego są świadkami na codzień do niczego dobrego nie prowadzi. Młodzi ludzie są bardzo dobrymi obserwatorami i niewiele się przed nimi nie ukryje, dlatego staram się, na ile to możliwe, być wobec nich uczciwa. Zawsze bardziej ceniłam sobie Ich zdanie i odczucia niż zwierzchników. Będzie mi lżej odejść z tego świata. W szarej i brudnej rzeczywistości tego świata nie jestem rozumiana. Jeśli jestem rozumiana, to przez niewielu. Wiem, że rozumie mnie Bóg i mój syn, i to mnie zadowala.
Posłużę się Twoimi słowami: Dziś narasta we mnie coraz większy bunt przed profanum dnia codziennego, przed zaciśniętymi ustami, nieufnymi spojrzeniami, rywalizacją i nieżyczliwością. Często pozbawiona muszę być swojej twarzy, dla świętego spokoju. Brakuje mi zdrowia i nieraz odwagi, by ściągać z twarzy zasłonę, której od dawna już nie chcę jej. Jak będzie jutro? Otworzyłeś Drzwi.. . Wiem, że jeszcze nie raz będę musiała je zamknąć z obawy przed szyderstwem.
Dodam jeszcze od siebie, że najbardziej zawsze zaskakuje mnie ludzka podłość.

cóż mogę dać?

tylko siebie, więcej nic nie mam...

Szukałam poniższej informacji, brakowało mi jej bardzo... potrzebowałam odpowiedzi na swoje wewnętrzne pytania... podaję z www.bodhidharma.isn.pl:

"Jego Świątobliwość Dalajlama złożył następujące kondolencje:

"Jego Świątobliwość Papież Jan Paweł II był człowiekiem, którego darzyłem wielkim szacunkiem. Był zdecydowaną i głęboko uduchowioną osobą, dla której miałem głębokie poważanie i podziw. Jego doświadczenia z Polski, niegdyś komunistycznego kraju, oraz moje własne problemy z komunistami, dały nam bezpośrednią wspólną podstawę. Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, uderzyło mnie jego praktyczne podejście i otwarcie wraz z głębokim zrozumieniem problemów globalnych. Nie miałem wątpliwości, że był wielkim przywódcą duchowym."

"Zaczynając od początku, bliska osobista przyjaźń, która rozwinęła się między nami, została potwierdzona przy wielu kolejnych okazjach. Myślę, że w wielu sprawach byliśmy całkowicie zgodni. Papież, podobnie jak ja czuł, że jako ludzie potrzebujemy nie tylko rozwoju materialnego, ale potrzebujemy także duchowości. Dokładniej, rozwój materialny zapewnia nam komfort fizyczny, ale posiadamy także jedyną w swoim rodzaju inteligencję i umysł, których w pełni nie zaspokoją dobra materialne. Zarówno publicznie, jak i prywatnie, Papież zawsze podkreślał wagę duchowych wartości, wspólnie niepokoiliśmy się, że młodsze pokolenia tracą zainteresowanie nimi."

"Byliśmy także w całkowitej zgodzie o potrzebie promowania porozumienia pomiędzy różnymi tradycjami religijnymi. Dzięki Jego zaproszeniu miałem przywilej uczestniczyć w spotkaniu międzyreligijnym w Asyżu, bardzo ważnym i doniosłym wydarzeniu. Pokazało to światowej społeczności, że nasze różne tradycje naprawdę mogą się razem modlić i przekazać wspólne przesłanie pokoju."

"Mam także głębokie uznanie dla Papieskiej misji niesienia pokoju dla świata. Pomimo podeszłego wieku i pogarszającego się stanu zdrowia fizycznego, Jego nieugięte wysiłki w odwiedzaniu różnych części świata i ludzi, którzy tam żyli, w celu promowania harmonii i wartości duchowych, wyrażane nie tylko w jego głębokim zaangażowaniu, ale również w wysiłkach, które podejmował w celu ich wypełnienia".

"Papież był także bardzo współczujący dla problemu Tybetańczyków. Oczywiście, jako głowa instytucji próbującej zachować dobre relacje z Chinami i poważnie zaniepokojony losem milionów Chrześcijan w Chinach, nie mógł wyrażać tego publicznie ani oficjalnie. Ale od początku naszej przyjaźni wyjawiał mi prywatnie, że jasno rozumie problem Tybetańczyków ze względu na własne doświadczenia komunizmu w Polsce. Osobiście dawało mi to wielkie wsparcie."

"Ostatecznie, chcę wyrazić mój mój głęboki podziw dla Papieża za jego zdolność do wybaczenia winy nawet wobec człowieka, który dokonał zamachu na jego życie. To jasny znak, że był prawdziwym duchowo praktykującym.""

..że razem jest łatwiej wie także każdy z nas...

by być razem, trzeba się obnażyć i trwać w obnażeniu...

podłości, zaciśniętym ustom, nieufnym spojrzeniom, rywalizacji i nieżyczliwości pozwalać istnieć.., zezwalać na ośmieszenie.., pozwalać drwić... trwać w spokoju akceptując każdą chwilę, którą niesie życie.., a w tym nieodłączne cierpienie i miłość...

trzeba biec... i być tym biegiem... 

nie myśleć o strachu, o śmieszności, o małostkowości, żenadzie...

świat nie zmieni się od razu na lepsze... potrzeba mozolnej pracy, wytrwałości... dlatego daję siebie.. więcej nic nie mam

wiem, że w każdej mej słabości drzemie siła... siła zaczerpnięta z dwóch ogniw - wydawałoby się tak różnych...

vivant sequentes

trzeba nam dużo prostych słów

jak

chleb

miłość

dobroć

aby ślepi w ciemności

nie zgubili

właściwej drogi

trzeba nam dużo ciszy ciszy

i w powietrzu i w myśli

abyśmy usłyszeli głos

cichy nieśmiały głos

gołębi

mrówek

ludzi

serc

i ich bolesny krzyk

pośród krzywd

pośród tego wszystkiego

co nie jest

ani miłością

ani dobrocią

ani chlebem

/Halina Poświatowska 1963-67/

bene merenti - Karol Wojtyła – Jan Paweł II

"Musimy być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza od śmierci"

Beata

Śmierć jest dla człowieka czymś najważniejszym czymś co czeka każdego z nas.

Czymś co sie stanie w najmniej oczekiwanym momencie czymś co napewno nastanie....... jest to przejście do lepszego świata....

Śmierć jest nieprzewidywalna....

Przemijanie kaleczy ludzkie serca.....

Śmierć jest świadectwem ludzkiego istnienia......

To co najważniejsze i najpiekniejsze zauważamy dopiero po śmierci bliskiej nam osoby.....

Dlatego "Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą".....

ksiądz Jan Twardowski