Bo to nas wzbogaca...

Słuchajcie- cała siła tego forum w dyskusjach, nowych pogladach, kontrowersjach.

Jesli chcemy się uczyć ( a chcemy) musimy się różnić

Potrzeba nam wszystkich, ktorzy może inaczej patrzą, lub  patrzą tak samo, lecz widzą co innego

To cenne dla nas bardzo- zobaczcie ilu nowych, mądrych ludzi tu zagląda. Dla nas bedzie świetnie gdy zostaną :-))

Tylko zadnego Bogdana na razie nie ma ;-))

Zolu -przepraszam jak się przeczytalam to głupio mi się zrobiło.

Byłam na wykładzie Profesora. Dla mnie jest wielkim pasjonatą, profesjonalistą o ogromnej prostocie w przekazywaniu wiedzy.Miałam ochotę na studia podyplomowe, ale z przyczyn czysto technicznych nie pozwoliłam sobie.Wiem że nie przepuszcza bubli.

Pozdrawiam

Mania

nie zrozumiałam w Twoim pisaniu nic złego :-)))))))

nie umiałam tego inaczej wyrazic,chodziło mi o kogoś spoza forum albo w warunkach szkolnych spoza szkoły itd

matko ,taki piękny wylew mi się zmarnował

przeszło mi:-(
a mogła być taka piękna awantura:-)

ale kazano mi się odwrócić plecami we waściwą stronę, więc wracam tu już:-))

trochę skorzystałem z Januszowej wyszukiwarki, hmm
własciwie to, hmm sam to wszystko nie raz mówiłem:-))

doobra, przyznaję sie
wolę sam krytykować nas - rzeczywiście głosy z zewnatrz mnie drażnią, ale to: mamy przede wszystkim kiepskich dyrektorów
utkwiło mi jakoś. Nie umiem tego odebrać jako krytyki tylko - po kilku latach wdrażania reformy, walki z oporną czasem materią ludzką. Nadal mne to stwierdzenie  - zniechęca do wszystkiego. Jakbym dostał w pysk:-) Wiecie, uczymy dzieci uzywając pochwał i zachęt. Wtedy one wznoszą się coraz wyżej i wyżej - to takie dodatnie sprzężenie zwrotne. Asia - Ty mi to opowiadałaś - jak działa takie coś - dzięki:-) Ale dorośli też tego potrzebują:-)

wybaczcie, tak mam - stąd moja cała nerwowa wypowiedź.

Marku jesteś fantastyczny !!!!!!!!!!

A awanturki mi nie szkoda ;-))))))))))

nie lubisz awantur?????

???

ha, ja tu pokochałem!!!

Asiu - zdenerwowanie Marka nie jest wcale syndromem obrony właściwym jedynie naszej grupie zawodowej.
Każda grupa tak ma (lekarze, prawnicy, ...). 

To nawet nie jest syndrom grupy zawodowej - to jest syndrom jakiejkolwiek grupy.

Każdy z nas może np. o swojej rodzinie (matce, ojcu, rodzeństwie, małżonku) mówić rozmaite niepochlebne rzeczy - ale niech spróbuje to potwierdzić ktoś inny - nawet przyjaciel, w którego uszy wkładamy te informacje - wtedy budzi się ów syndrom i wywołuje agresję, albo przynajmniej słowa: tak ... ale to nie tak, jak mówisz ... to nie całkiem tak ...

Znamy to wszyscy - i można by nawet stawiać tezy, że jest to naturalny atawistyczny syndrom pozwalający przeżyć danej grupie.

Ale istotnie - słowa Bronisława - niejednokrotnie padały z naszych ust.
I są one prawdziwe.

Czy dotyczą nas samych?
No cóż ... kto jest bez grzechu, niech rzuci kamieniem.

Intencje Bronisława są jak najbardziej dobre - nie zamierzał nikogo tu obrażać - mam nadzieję, że zauważył, że znalazł tu grono sprzymierzeńców.
Właśnie z tonu wypowiedzi wnioskuję, że poczuł się tu dobrze - jak wśród ludzi podobnie myślących - dlatego właśnie tyle gorzkich słów o stanie nauczycielskim wypowiedział.

Radując się tym, że znalazł kolejnych sojuszników zapomniał tylko, że te słowa kieruje pod naszym adresem.
Gdybyśmy znali się już jakiś czas (jak to w rodzinie) - jego słowa przyjęlibyśmy tak jak słowa kogoś z naszej rodziny.
Niezręczność natomiast polega na tym, że się wcześniej nie zetknęliśmy.

To mniej więcej tak, jakbym wpadł do obcego domu - znalazł tam przyjazne dusze i rzekł: wiesz co - faktycznie - ta Twoja córka nieszczególnej urody jest.
I co z tego, że gospodarze podzielaliby mój pogląd?
W dziób ... po prostu w dziób ... ;-))

Niedobre są uogólnienia w stylu: mamy marnych dyrektorów, niedokształconych nauczycieli. Bo oznacza do dokładnie tyle, że wszyscy oni są marni.
Wystarczy dodać słowo wielu, większość, 90% i już inaczej - mamy wielu marnych dyrektorów - to daje nam jakieś szanse na to, że znaleźliśmy się w ocenie mówiącego w tej mniejszości.
Ta szansa jednak nie została nam dana.

Ale to są takie drobiazgi - wiadomo - skróty myślowe - ograniczenia czasowe - słowo pisane - emocje ...

Ja powiem tak - podzielam poglądy Bronisława - mamy wielu (może nawet większość) marnych nauczycieli - mamy wielu marnych metodyków - dyrektorów ...
Tak jak i w pozostałych kwestiach.
Konieczność ewolucyjnych zmian jest oczywista - ta zaś wymaga zebrania silnego lobby.

Pewnie i twoje słowa Bronisławie mogły urazić kogoś nas - ale jeśli zaiste uraziły - to na pocieszenie należy dodać, że uraziły tych, którzy na nie nie zasługują - tych, którzy zasługują prawda nie może urażać - może co najwyżej boleć.

Bronisławie - znajdziesz w nas wsparcie dla Swojego dzieła.
Liczymy również, że i Ty będziesz wsparciem dla naszych starań.

Jeśli istotnie coś możemy wspólnie w tej sprawie zrobić - to mam nadzieję, że nie będzie to ostatnia Twoja wizyta na tym forum.

No ... jest pewien kłopot - my tu do siebie "Tykamy".
To m.in. pozwala nam znacznie więcej sobie w oczy powiedzieć.
I taką mamy umowę ... tzn. ...  może nie do końca umowę ... taki tu panuje klimat ... może nie każdemu odpowiada ... to taki sztucznie wymuszony obieg świeżego powietrza ... wymuszony przeze mnie. ;-))
I trudno darmo - możesz mnie znielubić i uważać, za gbura i prostaka - bo nie jest to dalekie od prawdy:-))) - ale akurat dobry, rodzinny, klimat budowany w tym klubie dyskusyjnym leży mi bardzo na sercu - tak więc poniosę wszelkie konsekwencje Twego osądu mojej osoby.

matematyk ?

Janusz dla mnie jesteś najlepszym humanistą wśród matematyków.Myślę podobnie ale nie umiem tego tak pięknie wyrazić.Tylko co to znaczy : "mamy wielu (może nawet większość) marnych nauczycieli - mamy wielu marnych metodyków - dyrektorów ..." Et tu contra nos  ;-)))

Kontynuujmy dyskusję...

Dsykusja czy diagnoza?

Grzegorzu - o tym co, gdzie pisał, czy o meritum, czy obok meritum - będę decydował ja sam.

Zarzucasz mi pouczanie - więc nie pouczaj mnie - co mam pisać i czy mam kogoś otaczać jakąś specjalną opieką i uwagą - tym bardziej jeśli są to profesorzy - żywię wielką nadzieję, że Oni nie potrzebują adwokatów.

Zdaje się, że stało się już normą tropienie w moich wypowiedziach elementów pouczeń.

Pragnę więc oficjalnie oznajmić, że są momenty, w których coś mi się w czyjejś wypowiedzi nie podoba - coś mnie drażni.
Zamiast chować w sercu niechęć - piszę więc co mi się nie spodobało - i jakie są tego powody.
Tym bardziej piszę wtedy, gdy zależy mi na głosie osoby, której wypowiedź mnie zaniepokoiła.

Te same słowa w ustach jednych są odbierane, jako wyrażenie swojego poglądu - a w ustach innych - jako pouczenia.
I wiesz Grzegorzu - mam to w nosie - gdy mi się coś nie podoba, to bez względu na to, czy jest to nowy gość, czy nie, czy jest to profesor, czy mniej utytułowana osoba - czy będzie to odebrane jako pouczanie, czy też głos protestu - gdy mi się coś nie spodoba, to będę o tym pisał.
A jak mi się nie będzie chciało, to nie będę pisał.

Po prostu mam już dość pouczeń - kiedy i jakimi słowami zwracać mam się do "starych", czy "nowych" bywalców forum.
Albo będę pisał to co mi w duszy gra - albo nie będę pisał wcale.
Ale tę decyzję również zostawiam sobie.

Zabawne jest natomiast to, że intencja mojej wypowiedzi było zgoła inna niż ta odczytana przez Grzegorza.
Chciałem trochę złagodzić nerwowy nastrój - chciałem wytłumaczyć tak Bronisławowi, jak i np. Markowi, skąd wzięło się to lekkie zdenerwowanie tą wypowiedzą.
Stwierdziłem, że zapewne chodzi tu o pewien skrót myślowy - nad którym to faktem chciałem przejść do porządku dziennego, aby móc dalej rzeczowo rozmawiać na temat.

Druga zabawna rzecz - Karolina zgadza się ze mną w sprawie "tykania" - tłumaczy jednak fakt, że profesor zwraca się oficjalnie, pisząc, że to w zasadzie zdarza się każdemu, kto po raz pierwszy wypowiada się na forum.
A ja chciałem wytłumaczyć profesorowi to, że to ja do niego "tykam" i prosić, aby wybaczył mi tę formułę.

Tak więc jak wiać - te same słowa, czytanie przez własną optykę, emocje, przekonania, zaangażowanie - odbierane są i rozumiane zgoła inaczej.

Zatem - czego by człowiek nie napisał - musi się liczyć z tym, że znajdą się tacy, którzy nie zrozumieją jego intencji.

Kurcze! Byłeś pierwszy!!!

Przeczytałam post Grzegorza i MarkaN w domu- postanowiłam nie pisać, żeby mi się myśli ułożyły...przychodzę- a tu Janusz...w zasadzie dobrze, bo on może lepiej niż ja o tym wszystkim napisał?

Ale i ja spróbuję.

Tu mamy jakby dwa problemy- pierwszy dotyczy tego, co kto, gdzie i jak może mówić na forum.

Tu się muszę odnieść do postu Grzegorza- każdy może wszystko! W granicach dobrego smaku i pewnego pozimu .

Dyskusja z poglądami jest jedyną drogą do dojścia gdziekolwiek.

A taką tu właśnie prowadzimy.

Z Twojego postu wynika, że powinniśmy się przyczaić, udawać zgodę, a potem dopiero mowić co myślimy, jak człowieka oswoimy ;-))

To dość zgubny zwyczaj mógłby być i zniszczyć to, co jest cenne na naszym forum.

Po wielokroć, bowiem, tutaj mówiliśmy, że niezgoda na poglądy, słowa, myśli, nie jest  niezgodą na człowieka te poglądy głoszącego!

I dlatego- depcz na po piętach i nadeptuj na odciski , my to zrobimy z równym wdziękiem ;-))

I druga rzecz- po prostu dyskusja o problemie..

Przeczytałam MarkaN i oczywiście- racje ma :-)

Tylko wy z Bronisławem ciut "obok"siebie . On po prostu- rzeczywiście zdiagnozował, Ty poszedłeś dalej i starasz się powiedzieć : "dlaczego"

Ale jeśli pozwolisz- podyskutuję z Tobą troszkę. Oczywiście- dyrektor jest pierwszym buforem- on blokuje dziaczne pomysly MENISa i od niego zależy wiele w szkole - wiara, że wszyscy sa dobrzy...hm- no ja nie wierzę!

Czy wyniki uzyskane przez uczniów mają jakiekolwiek przełożenie na wielkość subwencji, a tym samym na sytuację finansową szkoły? Otóż nie!

Moim zdaniem- i dobrze!

To dopiero byłoby zapętlenie się. Koło z którego trudno wyleźć. Do bogatej szkoły idą najlepsze dzieci, dzięki nim szkoła ma wyniki więc pieniądze, jest wyposażona, idą do niej dzieci wyselekcjonowane...i tak dalej..

A gzdie szkoły prowadzące powolną, mrówczą pracę, gdzie skala postępu jest duża ale i tak nie sięga średniej szkół miejskich?

Gdzie konteks miesca i okoliczności?

Inna rzecz to różnice pomiędzy szkołami na wsi i w mieście..tu oczywiście przyznaję rację. Dla mnie problemem jest brak ministerialnych, egzekwowanych standardów pracy.

Zbyt duże różnice pomiędzy szkołami w gminach bogatych, a tymi w biednych. Od dawna tu przedstwiam przykład wsi, gdzie bogata gmina otacza opieką przedszkolną 4 i 5 latki, a taką, która prowadzi tylko obowiązkowe oddziały przdszkolne...Nie ma mowy, aby strart jednych i drugich dzieci był taki sam- odbieramy szanse na wstępie!

Niestety odbieranie szans dzieciom zbyt często ma podłoże w pieniądzach i przepisach.

1. Nie możemy pozbyć się kiepskich belfrów- przepisy.
2. Dobrym nauczycielom nie możemy dać więcej dodatków- pieniądze
3. Mamy liczne klasy ( ja 34osobowe)- przepisy
4. Brak nam pomocy dydaktycznych- pieniądze
5. Brak zajęc pozalekcyjnych i wyrównawczych- pieniądze
6. itd., itd.

Ale- i tu zgadzam się z Bronisławem- wiele z tych przyczyn siedzi w nas- i tyle!

Asia

Aha!

I Mareku- nic się nie dzieje, jeśli nawet dotknąłeś :-)

Chociaż się wtedy czuje!

czekałem i doczekałem:-)

odpuściłem sobie z tym na święta, bo lepej przemysleć

Nadal mi wychodzi to samo - ale teraz lepiej nazwę. Wielokroć wieszałem sam psy na nauczycielskich i szkolnych wadach, a nawet ich nosicielach:-)

Tylko tu widzę różnice - bo są. Otóż jestem za samooczyszczaniem się środowiska nauczycielskiego z tych, którzy nie nadają się nam, którzy nie robią swojego, mało umieją i nie chcą wcale twego zmienić, oddalają wychowanków od celu zamiast ku niemu przybliżać, a raczej pokazywać drogę i mówić - idź tędy:-)

Albo jeszcze lepiej - naucz się wybierać.

Tylko powtarzam - za wewnętrznym załatwianiem tych spraw jestem i to tak dalece posuniętym by mucha nie śmiała siadac, by nie trzeba było kwestionować tego co szkoła robi.

Wiem że w czasach wszechkomunikacji to nie całkiem tak, że potrzebne sprzęzenie zwrotne ze środowiskiem, ale zarazem widze i Wy widzicie na pewno kryzys wszelkich wartości, zapędzenie się społeczeństwa diabli wiedzą gdzie. Dlatego podejrzliwie patrzę na tzw. opinię społeczną. Opinia publiczna jest na poziomie Big Brothera obecnie i nie poczuwam się do roli wykonawcy woli takiej większości. Chcę powrotu do porządku w głowach:-)

To radykalne moze ale jakoś mi się nie kłóci wcale z samym celem - poprawą szkoły. To proste - nikt nie poprawi nikomu niczego w głowie - z zewnątrz. To zawsze człowiek robi sam, bo chce to zrobić. Najwazniejsze jest - to zawsze powtarzam chcę. A wtedy na pewno tak będzie. I nie się stanie - bo mi każą lub będą naciskać - lecz - bo ja tak zrobię.

A druga sprawa - że faktycznie jeasteśmy nieufni - czy przypadkiem nie panuje teraz pogląd - "im więcej profesorów w ministerstwach tym gorzej dla polskiej edukacji i nauki"? Mógłbym więc i ja powiedziec uogólniając- "polscy profesorowie są marni i źle uczą dyrektorów i nauczycieli" - a przecież to nieprawda - o czym świadczy wypowiedź profesora tu na forum. Zaczałem reagować alergicznie - ale zaraz dostałem od kogoś rozsądnego maila z uwaga "spokojnie, przecież on myśli jak my"

fakt:-)))

no i ostatnie - spieramy się, kruszymy kopie - a tak naprawdę wszyscy akurat na ten temat - mamy podobne zdanie - jak najdalej zabrać od szkoły niedouczonych i szkodzących jej ludzi. Ale ci tu nie zaglądają. Nie przyszło by im to do głowy:-)

Ja nie wiem - na temat, czy nie na temat.
Nie bardzo również wiem - pouczać będę, czy wyrażać swoje poglądy.
Jak kto chce niech odczytuje.

Otóż - zastanawiam się jaki skutek przynosi docieranie do nauczycieli, którym jeszcze zależy na szkole?
W ogóle trzeba do nich docierać?
To trochę tak, jakbym powiedział: wiesz Karolino - myślimy tak samo - usiądźmy zatem i porozmawiajmy o tym.
No ... bardzo fajna rozmowa z tego mogłaby wyniknąć - wzajemnie byśmy się wspierali, utwierdzali w przekonaniach, podtrzymywali na duchu, ...

I co z tego dalej? No ... pogadaliśmy se.

Można mówić tak - poruszając tych, którzy najbliżej naszych dzieci są (czyli najniżej postawionych w oświatowej hierarchii - najmniej decyzyjnych, choć wiele dobrego mogących uczynić) - możemy stworzyć pewien oddolny nacisk.
No ... żeby wrzało od dołu - skoro nie da się tego ruszyć od góry - bo marni dyrektorzy, marni metodycy, marni ministrowie.

I słusznie - działajmy zatem na ten "dół".

Przy czym ... Działamy tak od dawna już. Również na forum.
Jakie to skutki przynosi?
No ... tu można by się już mocno zastanawiać nad skutecznością takich oddolnych działań - choćby ... wydał minister rozporządzenie o kwalifikacjach? No ... nie zauważyłem - a oddolnie pyskujemy tu o tym od niemal dwóch lat.
A wydał minister ... a rozwiał wątpliwości ... a podał jedynie słuszną interpretację ...?

I można by tak mnożyć i mnożyć.

Czego zatem brakuje?
Otóż - za małe żuczki jesteśmy - my se tu tak oddolnie jedynie gaworzymy, wściekamy się, pomstujemy, nawołujemy, ...
Ale póki gaworzymy se tak jedynie, to nikogo, kto mógłby cokolwiek zmienić to nie obchodzi.

Brak nam bowiem kogoś, kto miałby większą siłę przebicia - nie w liczbie głosów, ale w autorytecie popartym pełnioną funkcją, zajmowanym stanowiskiem, czy tytułem naukowym.
Ktoś, kogo chciałby słuchać taki jeden z drugim minister.
Bo przez ministrów (profesorów) jesteśmy postrzegani jako tłum - taki właśnie Big Brotherowy.
Jakże bowiem ma być inaczej, skoro właśnie tak o nas myślą ministrowie: "marni, niedokształceni nauczyciele, metodycy, dyrektorzy ..."?

Chciałoby się zatem znaleźć w naszej oddolnej walce jakichś ważnych sojuszników.
I myślę, że takimi są ludzie pokroju Bronisława.

Ale właśnie ... z ich możliwościami i siłą przebicia - raczej oczekiwałbym, żeby docierali nie tyle do nauczycieli, którym zależy na szkole (bo do nich już dotarto dawno temu), ale do tych właśnie, którzy mają w swoim ręku stery - których jedna decyzja, może diametralnie zmienić w oświacie wszystko.
Tak - nie bójmy się tego słowa - wszystko - dziś nowa matura - jutro stara - dziś takie szkoły ponadgimnazjalne - jutro inne.

Ostatnie czasy nauczyły mnie bowiem, że my se tu możemy oddolnie wrzeć ile nam się podoba - zmiany w oświacie dokonują się bowiem nie na drodze ewolucji - ale za pomocą machnięcia na oślep czarodziejską różdżką.

Czytając list Bronisława, nabrałem jednak smutnego przekonania, że i jemu ręce opadły - szuka zatem sprzymierzeńców na dole.
I myślę, że ich znajduje - i jakoś powinniśmy się wspierać.
Mimo tego smutku - nie powinniśmy ustawać w tej walce, bo przyjdzie czas, gdy takie silne lobby, wspierane przez wpływowych ludzi, w końcu zacznie działać skutecznie.

Tak mi się nasunęło...

a ja Twoich 2 nie:-)

podobało mi się:-)

generalnie po pierwsze - róbmy swoje - ale ważne jest to, o czym tu jeszcze mało padło - robiąc swoje warto wiedzieć, że są inni co robią to też:-) Wtedy łatwiej. Wiem że nie sam siedzę w nocy  i coś piszę, że nie sam mam problemy z kimś kto się w pracy nie stara i tworzymy tu sobie atmosferę dobrze mi robiącą na samopoczucie:-)
To dla mnie bardzo ważne.

Pewnej nocy - późno dość - siedzieliśmy sobie - ja ty a Wy tam. Zola pisała statut, ja coś tam na konkurs, inni sobie gawędzili na czacie. Raz na pół godzinki wpadaliśmy zamienić słowo tamże i znowu do roboty. To nieźle gdy tak:-) Dobrze Was mieć.

Przegapiłaś, czy nie ...

przekonałaś mnie (czy może raczej potwierdziłaś moje przekonanie), że docierać warto i trzeba - bez względu na przeciwności losu, kłody i inne tam takie ...

Mnie tylko nurtuje pytanie: Czy to jest jedyne co możemy zrobić?

można

Ja jestem prosty człowiek i moge tylko bez filozofowania podac przykład z własnego podwórka.

Nie wszystko można zwalic na brak finansów.Liczy się też wola ludzi. Budynek mojej szkoły nie bardzo nadaje się na dostosowanie się dla uczniów niepełnosprawnych. To znaczy nadaje sie pewnie każdy,ale w moim trzebaby włożyć koszmarne pieniądze. Miasto wybrało budynek do tego stosowniejszy.Mamy więc w Koszalinie przedszkole integracyjne, sp.gim. i lo. W mojej szkole ze względu na profil kształcenia jest zawsze grupa młodzieży z różnymi dysfunkcjami. Są to znaczne wady wzroku,słuchu lub niepełnosprawność ruchowa. I jakoś od wielu lat radzimy sobie. Zawsze największy kłopot mielismy z młodzieżą na wózkach inwalidzkich. Ostatni z naszych uczniów maił nauczanie indywidualne w domu,ale egzamin dojrzałości zorganizowaliśmy mu w szkole. Nie było wcale łatwo dostosowac dla niego miejce pracy na czas egzaminu. Teraz mamy ucznia ,który również porusza się na wózku i mimo,że już istniał ogólnik przystosowany do przyjęcia uczniów z takimi dysfunkcjami to wybór ucznia był na inny ogólniak. Rodzicom zależało,aby syn chodził do szkoły,nie starali się o nauczanie indywidualne.I tam dyrektor odmówił przyjęcia dziecka tłumacząc sie warunkami. Myslę ,że z powodu przestronności klas i korytarzy ma nawet lepsze warunki niz my. Drugą szkoła,którą  w tej sytuacji wybrali rodzice byliśmy my. I radzimy sobie już drugi rok. Nauczyciele targają mapy,mikroskopy,sprzęt do pokazów na fizykę i inne pomoce np. z II pietra na parter. Rodzice lub koledzy pokonują z wózkiem schodki prowadzące do szkoły.Dzieciak bierze udział we wszystkich imprezach klasowych i szkolnych. I wcale nie potrzeba było dodatkowych nakładów. (no kupiłam przenośny telewizor z odtwarzaczem wideo,żeby był dostępny w kazdej sali na parterze).Gorzej ,kiedy poradnia kieruje do nas dziecko z zaburzeniami emocjonalnymi. Mamy teraz takie dziecko w nauczaniu indywidualnym.Poradnia kierowała je do lo,bo nie moze byc w żadnej szkole zawodowej.U nas nawet po obniżeniu wymagan edukacyjnych niewiele możemy je nauczyć.Robimy właściwie robote opiekuńczą. I tu mamy jednak biedę,bo nie jesteśmy przygotowani do pracy z takimi dziećmi. Ktoś powie to uczcie się. No tak literaturę czytamy ale to mało. A robić podyplomówki ,kursy kwalifikacyjne,studia to kosztuje i nauczyciele nie zdecydują się na to dla jednego dziecka. A szkoła nie ma pieniędzy. To nasz taki pierszy przypadek.Są więć rzeczy,które można przeskoczyć przy odrobinie dobrej woli.Niestety nie wszyskie.

I o to właśnie chodzi...

Dyskusja

No - i bardzo dobrze.

Trochę na dzień dobry się potargaliśmy za szczęki i wyjaśniliśmy sobie pare spraw - głównie to, że się nie zrozumieliśmy.
Problem w tym, że trudno nie być przewrażliwionym, gdy każdy bohater Big Brothera, będąc idolem narodu, mając ciężkie doświadczenia z lat szkolnych wyniesione, daje temu wyraz, przy pełnym zrozumieniu widowni..
Od razu zatem mozna przystąpić do meritum, zamiast chować nieuzasadnione żale.

Uznajmy zatem, że rowy zasypane.

Grzegorzu - żadnych słówek nie będę podszeptywał, bo cenię Twój głos.
Nawet gdybym się z nim nie zgadzał - wtedy też zależałoby mi na jego artykulacji.
Czy się zgadzam z nim czy nie? Normalnie - jak w życiu - raz tak, raz nie. ;-))
Uwierz mi Grzegorzu - my, oprócz dobrej wspólnej zabawy i picia sobie z dzióbków, chcemy równiez się z sobą spierać, bo to jest jedyny sposób na zbodowaniu sobie właściwego obrazu rzeczywistości.
Nigdy więc nie boczymy się na tych, z którymi się spieramy - o ile spieramy się z ich poglądami, a nie z ich prawem do istnienia i mówienia..

Ustalmy jednak jeszcze jedną rzecz - pojęcie admin na uzytek forum nalezy rozumieć jako uprawnienia do bezpośredniej ingerencji w bazę danych przechowującą nasze wypowiedzi w sytuacjach, gdy coś się z nią niedobrego dzieje - ale dzieje niedobrego z powodów technicznych, a nie "treściowych". I nic więcej się z tym pojęciem nie wiąże.

A kwestia bycia gospodarzem ... o tym już mówiłem - nie chcę pełnić tej roli - nie pasuje mi ona, bo siłą rzeczy nakładałaby mi jednocześnie kaganiec na zęby.
Musiałbym zgrzecznieć, spokornieć, przemilczywać, składać uszy po sobie, przyjmować krytykę itp.
To nie byłbym już ja! ;-)))
To, że jestem jedną z dwóch osób, które to forum oprogramowała, to, że forum siedzi na "Vulcanie" niczego tu nie zmienia - ani murarz, ani tynkarz, ani zbrojarz, ani ... nie są gospodarzami domu, który zbudowali.
Gospodarzami są Ci, którzy w nim zamieszkali.

----------------------
;-)))))))))
I na koniec - chciałbym, żeby był to ostatni raz, gdy komuś tłumaczę, że nie przeszkadza mi jego obecność na forum i wcale go nie chcę zrazić do obecności na forum.
Co to qrna za szantaż???!!!
Se, qrna, chcecie usłyszeć parę miłych słów o sobie i utwierdzić się w tym, że do rzeczy mówicie?
To se, qrna, wstawcie do pokoju taką szafę - tam magnetofon - i zobaczycie - na pewno ktoś przyjdzie i zaśpiewa: "łubudubu, łubudubu, niech nam zyje, prezes naszego klubu ...".
;-)))))))))
----------------------

ja też trochę pobocznie

Renata, nie wierzę że na tak pozytywny cel nie znajdziecie sponsora. W ogóle nie ma mowy. Trochę ruchu, szczególne wrażliwe na takie akcje są ubezpieczalnie - idźcie do nich w pierwszej kolejności - z dobrymi pismami i materiałami dot. celu darowizny. Na pewno załatwicie ten sprzęt.

Idźcie jak po swoje - bo nie dla siebie to przecież. To bardzo nośny temat i duża firma z działem komunikacji/informacji/reklamy chętnie wykorzysta. Ja w takim przypadku sugerowałem wspólne powiadomienie mediów - przyszło kilka gazet.

jasne

przepraszam, że tu

Właściwie to...

przejąć lotto

A może by tak wagon trotylu

Przeczytałem ten roczny już wątek w ekspresowym tempie. Ja go drążę już od dziesięciu lat, kiedy to napisałem list otwarty w sprawie kształcenia dzieci niepełnosprawnych (dziś mamy podobny wątek - por. wątek podstawa kształcenia indywidualnego). Na nowo podsyłam go wszystkim ważnym w naszym kraju: Rzecznik Praw Obywatelskich dostał w tym tygodniu, w najbliższym dostaną go: Rzecznik Praw Dziecka, Premier, Minister Edukacji Narodowej i Sportu, Pełnomocnik RM ds. Osób Niepełnosprawnych, Prezes Najwyższej Izby Kontroli. My róbmy swoje i żądajmy tego samego od innych. To powinna być frajda dla każdego urzędnika - przygotować takie rozwiązania prawne, organizacyjne, finansowe, kadrowe, którymi wszyscy będą się zachwycać.

Problem trochę znam, bo przez osiem lat przyglądałem sie, jak moja żona pracuje na trzech poziomach w wiejskiej szkole (w konsekwencji reformy - zlikwidowanej), a teraz (od czterech lat) sam uczę w szkole niepublicznej (LO) uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a na dodatek spotykam się jeszcze z tysiącami już nauczycieli z całej Polski, którym w tym całym bajzlu chce się jeszcze pracować ...

Na razie mamy kolejne odsłony afery Rywina, Michnika, Millera, Kwaśniewskiego, Brauna, etc. i komisji jedynych sprawiedliwych...

Hm, tyle czasu minęło..

Mogę też zaprosic? :-))

I jeszcze...Asia jesteś niemozliwa :-))

Benedu - ja też chętnie się dołączę do tego wysyłania, poważnie:-))