Witam serdecznie!

Piszę tu na gorąco prosząc Państwa o pomoc co dalej zrobić w tej sytuacji. Mam ucznia w szkole, który ma orzeczenie ze względu na niestabilność emocjonalną i ADHD. Jest również pod stałą opieką psychologa i psychiatry, poniewać jego zachowania świadczą o problemach psychicznych. Jego napady zwiazane są równiez z tym, że nie chce chodzic do szkoły i wymusza na rodzicach by zostawać w domu. Straszy ich, że się potnie i zabije, szarpie się z matką w wejściu szkoły, ponieważ chce wracać do domu. Jest uczniem klasy V. Dziś nastąpiła kulminacja jego zachowań w szkole. Chcąć uciec ze szkoły, wyskoczył przez okno z I piętra. Całe szczęście nic mu się nie stało. Bardzo obawiam się o jego zachowania narażającego jego życie i boję się, że mogą one pójsć dalej nawet w stosunku do innych uczniów. Szukam dróg prawnych rozwiązania tej sytuacji. Myślałam o tym, by naświetlić sytuację PPP i żeby matka starała się o nauczanie indywidualne w tej sytuacji. Oprócz tego namawiałam jego mamę by postarała się o umieszczenie go w szpitalu, by dokładnie go zdiagnozować i ustawić leczenie. Jeśli ktoś ma lub miał podobne problemy w szkole, proszę o podpowiedź. Będę wdzięczna.

piszesz, że uczeń jest po opieka psychologa i psychiatry, gdyby widzieli potrzebę umieszczenia w szpitalu z pewnością zasugerowaliby to rodzicom

z poradnia powinnaś porozmawiać także  pod kątem przeszkolenia nauczycieli do pracy z tym dzieckiem

odezwij się na priva, mam materiały z organizowanego przez mnie szkolenia, może w nich coś znajdziesz

w każdym przypadku trudnych lub niebezpiecznych zachowań ucznia wzywałam pogotowie i rodziców - dotyczyło to ucznia z Z.A. i autoagresją

przygotowanie n-li jest bardzo ważne ale nie z teorii, którą można poczytać wszędzie tylko warsztatowo pod kątem zachowań tego właśnie ucznia, najlepiej z udziałem rodziców i specjalistów pod opieką których dziecko się znajduje

słusznie z tym pogotowiem, z co najmniej 2 powodów...

----

w takich okazjach widać jak ciężka jest praca w szkole. Taki uczeń (i jego rodzice) daje nieźle szkole w kość, brrrr mam dreszcze na samo wspomnienie:-)

sam uczeń jest w tym nieszczęśliwy, no i nieszczęśliwi są jego rodzice, wszyscy walczą o coś, zaś dzieciaka przecież jeszcze czeka przyszłość, dorosłe życie

zobacz jeszcze to:

zapobieganie samobójstwom dzieci i młodzieży

Dziękuję, z pewnością lektura się przyda.

Niestety spodziewałam się takich reakcji ze strony matki. Obwinia wychowawcę, który był z uczniem w sali za wszystko i sprawę zgłasza do OP po to, żeby wyciągnąć konsekwecje w stosunku do nauczycielki. Oczywiście relacje dziecka i nauczyciela się różnią. Znając życie winny zostanie dyrektor i szkoła. Muszę nastawić się na obronę. Najważniejsze, że dziecko jest w dobrej formie.

poddaj sytuację właściwemu nadzorowi* bo nastepną obwinią Ciebie

tak już jest

*właściwy nadzór" to nie jest jakiś tam szczególnie właściwy lub niewłaściwy nadzór, tylko dobrze udokumentowany

o, właściwie to piszesz o samo:-)

Dziwi mnie to co mówi psycholog; maiłam podobną sytuację gdy chłopak chciał wyskoczyć z okna i było to bardzo wyraźnie na pokaz (stanął na środku; zapowiedział co zamierza zrobić i wolnym krokiem ruszył w kierunku okna), ale psycholog od razu powiedział nie wolno lekceważyć, bo kto próbuje może nawet niechcący wyrządzić sobie nieodwracalną krzywdę; szukaj psychologów, z którymi nauczyciele będą mogli konsultować swoje dzialania; może na uczelni; może w Centrum Interwencji Kryzysowej; proś o niezależne opinie; miej mozliwość konsultacji; niewątpliwie rodzina coś próbuje rozegrać waszym kosztem; czy prowadzona jest terapia rodzinna? Czy ten psycholog zalecił lekcewżyć zachowania autodestrukcyjne na piśmie? Macie prawo pomimo tajemnicy terapii prosić o pisemne wskazówki do pracy z dzieckiem; postaraj sie przekonać Mamę że nie jestes wrogiem, ze Tobie też zależy na dziecku