strona główna OSKKO

Organizator:
	Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty

	Sponsorzy  główni:
	Sponsorzy
Partnerzy Konferencji

W piątek, sobotę i niedzielę, 24-26 lutego 2006r odbyła się trzecia konferencja OSKKO oraz Walne Zebranie Członków OSKKO. Miejscem dorocznego spotkania dyrektorów, nauczycieli, pracowników organów prowadzących i organów sprawujących nadzór pedagogiczny był po raz kolejny ZSR-CKP Miętne w okolicach Warszawy.

Przybyło ok 250 osób z całego kraju - członków OSKKO oraz zaproszonych gości.

Piątek, 24 lutego 2006r I dzień Konferencji. 

Konferencję otworzyła: Joanna Berdzik, prezes Stowarzyszenia. Przywitawszy zebranych przedstawiła pierwszego prelegenta - Harrie Broekmana.

Stowarzyszenia dyrektorskie w Holandii
Harrie Broekman
prezentacja - PowerPoint do pobrania (tłumaczyła Katarzyna Kłobukowska)

Jako pierwszy wystąpił Harrie Broekman z Utrechtu w Holandii. Przedstawił funkcjonowanie 2 najważniejszych stowarzyszeń dyrektorskich w Holandii: AVS,  (http://www.avs.nl/) i SchoolmanagerVO (www.schoolmanagersvo.nl) oraz europejskiej organizacji ESHA. AVS jest stowarzyszeniem dyrektorów szkół podstawowych w Holandii, które zostało założone w 1995 roku. Przed tą datą kierownictwo szkół stawało się odrębnym czynnikiem pomiędzy radą szkoły a nauczycielami. Żądania i wymagania wobec dyrektorów rosły ze względu na większą autonomię szkół.

Obecnie stowarzyszenie liczy sobie ponad 5000 osób i składa się z dyrektorów, wicedyrektorów i kuratorów oświaty. Ponieważ profesjonalne kierowanie szkołą stało się kluczowym zagadnieniem w systemie oświaty, AVS jest główną organizacją zajmującą się kierownictwem w szkolnictwie podstawowym w Holandii, która rozwija zasięg i zakres swej działalności na inne sektory.

AVS reprezentuje dyrektorów szkół podczas wszystkich ważnych negocjacji i dyskusji w Ministerstwie Oświaty. W dążeniu do poprawy kierownictwa kluczowym hasłem jest PROFESJONALIZACJA. Dlatego, stowarzyszenie założyło Holenderską Akademię Dyrektorów (NSA) i utworzyło liczne kursy oraz system doradztwa, którego celem jest wspieranie szkół. Niedawno wszystkie te szkolenia weszły w skład jednostki, zwanej Szkołą dla Kierownictwa.

H. Broekman zapoznał też zebranych z holenderskim systemem edukacji oraz sposobem jego finansowania.

Następnie wystąpił Min. Stanisław Sławiński z Ministerstwa Edukacji i Nauki

Plany resortu oświaty oraz projekt Narodowego Instytutu Wychowania.
Stanisław Sławiński.

Resztę popołudnia zajęło spotkanie z przedstawicielem ministerstwa edukacji, który poruszył następujące tematy:

Sprawozdanie z pierwszych stu dni rządu w edukacji.

Projekt ustawy o Narodowym Instytucie Wychowania

Dr S. Sławiński zapoznał zgromadzonych z podstawowymi założeniami funkcjonowania Instytutu Wychowania:

film do pobrania (RAR)

1. Instytut stanowi narodowe centrum wiedzy o wychowaniu oraz koordynacji programów i inicjatyw w sferze wychowania. Prowadzi działalność programową, opiniodawczą, badawczą i promocyjną w dziedzinie wychowania dzieci i młodzieży.
2. Zadania instytutu obejmują w szczególności
1) opracowanie i upowszechnianie:
a. długofalowej strategii wychowania,
b. programów wychowawczych stosowanych w działalności szkół i placówek
c. okresowej informacji o stanie wychowania w państwie, będącej przedmiotem parlamentarnej i publicznej debaty, w tym wskazywanie zagrożeń i proponowanie środków zaradczych
2) inicjowanie i prowadzenie:
a. badań dotyczących wychowania;
b. debat publicznych dotyczących wychowania dzieci i młodzieży
c. ogólnopolskich akcji o charakterze wychowawczym
3) promowanie
a. dorobku myśli wychowawczej
b. programów i metod kształtowania postaw i zachowań młodego pokolenia;
c. sylwetek wybitnych postaci jako powszechnie akceptowanych wzorców osobowych
4) merytoryczne wspieranie:
a. młodzieżowych ruchów i organizacji o charakterze społeczno-młodzieżowym, w tym młodzieżowego wolontariatu, ruchu liderów młodzieżowych, samopomocy koleżeńskiej
b. instytucji działającej na rzecz rodziców
c. instytucji kształcenia i doskonalenia nauczycieli i wychowawców
5) monitorowanie
a. treści przekazów medialnych z punktu widzenia ich oddziaływania wychowawczego na młode pokolenie;
b. ofert kierowanych do dzieci i młodzieży przez ruchy, organizacje i stowarzyszenia
6) współpracę
a. z naczelnymi i centralnymi organami administracji rządowej,
b. z instytucjami państwowymi, w tym z Biurem rzecznika Praw Obywatelskich, Biurem Rzecznika Praw Dziecka, Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, Radą Etyki Mediów,
c. z organizacjami pozarządowymi,
d. ze środowiskiem naukowym i akademickim
e. z zagranicznymi i międzynarodowymi organizacjami o podobnym profilu
7) występowania o podjecie inicjatywy ustawodawczej w sprawach dotyczących wychowania

Minister negatywnie ocenił "paszkwilancką rolę mediów" w informowaniu społeczeństwa o Instytucie Wychowania. Przedstawił zarzut "podejmowania krytyki bez pełnej wiedzy na temat idei funkcjonowania Instytutu".

W dalszej części spotkania minister Stanisław Sławiński odpowiadał na pytania uczestników konferencji

Pytania do ministra

Włodzimierz Arciszewski, Lublin:
Ile będzie kosztował projekt instytutu ?
Odpowiedź:
– do 100 etatów
Jak działania instytutu przełożą się na praktykę szkoły?
Odpowiedź:
Informacje pozyskiwane przez instytut i wymienianie z MEiN będą dawały impuls do przemyśleń (dyrektora) w zakresie strategii wychowawczej szkoły
Piotr Danielewicz, Braniewo
Czy będzie monitoring programów wychowawczych szkoły?
Odpowiedź
Nie będzie się monitorować obecnie istniejących programów, Instytut da raczej impuls do modyfikacji lub przewartościowania obecnych
Alina Dudek, Siedlce
Jak wygląda sytuacja w obszarze wychowania przedszkolnego i jakie sa rokowania, co do włączenia dzieci pięcioletnich w obowiązkową edukacje przedszkolna,
Odpowiedź
Zmiany odnośnie wychowania przedszkolnego są w przygotowaniu, Włączenie pięciolatków w edukacje przedszkolna przewiduje się w roku 200.

Padały pytania z różnych dziedzin, na które Minister kolejno udzielał odpowiedzi:

Jarosław Hupało zadał pytanie dotyczące rzeczywistego funkcjonowania instytutu oraz podjął bardzo często zgłaszaną przez dyrektorów kwestię konieczności znalezienia środków finansowych na wspieranie szkół w ich działaniach wychowawczych - zajęcia pozalekcyjne, pedagodzy i psychologowie w szkołach
Krzysztof Piłat (Ełk) poprosił o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy bicie dzieci, to karcenie czy element naszej tożsamości narodowej
Beata Domerecka (Bolesławiec) wyraziła zaniepokojenie brakiem społecznej dyskusji nad potrzebą tworzenia instytutu wychowania
Sławomir Osiński (Szczecin) - poprosił o przedstawienie projektu działań w zakresie nadzoru pedagogicznego oraz o los SIO.
Roman Łobożewicz (Gryfice) podjął temat zakupu pracowni multimedialnych do nauczania języków w szkołach, oraz możliwości współpracy w zakresie nauczania języka z TV

Padły uwagi dotyczące
• konieczności przekazania szkołom i placówkom pełnej informacja odnośnie organizacji matur (terminy, opłacanie nauczycieli),
• wskazania działań koniecznych do podjęcia w celu pozyskania środków na pomoc materialną w obszarach wiejskich,
• konieczności podjęcia w sferze programowej szkół i w ośrodkach doskonalenia nauczycieli edukacji prawnej.

Na zakończenie spotkania Minister Stanisław Sławiński przedstawił wolę współpracy ze stowarzyszeniem oraz zadeklarował swoją obecność na I Kongresie Zarządzania Oświatą w Łodzi, organizowanym przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty.

Na pierwszy dzień konferencji zaplanowano także przedstawienie odpowiedzi MEiN na pytania członków i korespondentów OSKKO dotyczące awansu zawodowego

Awans zawodowy.
Odpowiedzi resortu edukacji na pytania OSKKO w sprawie stosowania zapisów rozdziału 3a USTAWY z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.
Joanna Berdzik, Bogna Skoraszewska

Do pobrania pliki WORD:     oraz prezentacja PowerPoint:

Dla Stowarzyszonych przygotowano materiały dotyczące awansu zawodowego.
OSKKO wystąpiło do MEiN z pismem:

Naszym zdaniem awans zawodowy nauczycieli w obecnym kształcie  nie jest żadnym gwarantem zmian jakościowych w szkole, polega bowiem na podejmowaniu jednorazowego wysiłku w celu osiągnięcia określonego nauczycielskiego statusu. W dodatku wysiłku sformalizowanego i bardzo ukierunkowanego poprzez kuratoryjne reguły i interpretacje.
W wielu przypadkach awans doprowadził do papierowej realizacji zadań, z której szkoła, a w niej uczniowie nie mają żadnej korzyści.
Uruchomienie procedur awansowych stworzyło jednocześnie ogromy rynek określonych usług polegających na tworzeniu dokumentów, mniej lub bardziej potrzebnych szkoleń, czy doradców.

Postulujemy zmiany w tym zakresie, proponujemy  uznawać za wartościowe dla szkoły rzeczywiste nauczycielskie kompetencje:  gotowość zaspakajania potrzeb szkoły, celowe doskonalenie umiejętności, podejmowanie nowych zadań; niezależnie od posiadanego statusu i niezależnie od realizowanego - bądź nie, planu rozwoju zawodowego.
Jednorazowe ustalenie statusu nauczyciela i od niego uzależnienie gratyfikacji finansowych wydaje nam się poważnym błędem, z którego należy- zdaniem Stowarzyszonych zrezygnować na rzecz motywowania finansowego nauczycieli pracujących po prostu dobrze.

Środowisko dyrektorskie nurtują pytania takie jak:

Kiedy należy dokonać oceny dorobku zawodowego w przypadku zakończenia  stażu przez  nauczyciela odbywającego awans w dniu 31 maja i złożenia przez niego sprawozdania w ostatnim tygodniu czerwca, skoro dyrektor zgodnie z Art. 64 KN  przebywa na urlopie?

W przypadku przedłużenia stażu nauczyciela do terminów wypadających podczas ferii i wakacji, w jaki sposób można dotrzymać terminów dotyczących sporządzenia projektu oceny dorobku zawodowego oraz oceny dorobku zawodowego? Czy zasadne jest przedłużanie stażu nauczycielowi, w szczególności stażyście,  na czas urlopu wypoczynkowego, podczas którego nie następuje realne odbywanie stażu?

Jakie należy podjąć  działania w przypadku przedłużenie stażu nauczyciela o termin od 1 do 2 miesięcy, skoro termin zakończenia stażu wypada wówczas podczas trwania wakacji i nie ma możliwości, by dokonać w wymaganych przepisami terminach, projektu oceny dorobku zawodowego oraz oceny dorobku zawodowego?

Jaka jest sytuacja nauczyciela stażysty, wobec którego podjęto postępowanie kwalifikacyjne po 1 września? Jaką należy z nim zawrzeć umowę z dniem 1 września?

Czy nauczyciel będący  od 1 września na urlopie macierzyńskim, bądź na długotrwałym zwolnieniu lekarskim może złożyć wniosek o rozpoczęcie stażu?

Jakie działania powinien podjąć dyrektor, jeśli nauczyciel dokonując poprawy planu  rozwoju zawodowego nie uwzględnił zakresu niezbędnych zmian?  Ile razy można zwracać nauczycielowi plan rozwoju zawodowego do poprawy? Jaki jest termin graniczny dokonywania zmian?

Dyrektorzy postulują wprowadzenie możliwości niezatwierdzenia planu rozwoju zawodowego w uzasadnionych przypadkach

Jaka jest sytuacja nauczyciela stażysty, który rozpoczął staż bez składania wniosku, ale nie przedłożył planu rozwoju zawodowego? Czy rezygnacja stażysty z odbywania stażu skutkuje rozwiązaniem umowy o pracę?

Czy brak złożonego sprawozdania z odbywanego stażu można uznać za przerwanie stażu, uprawniające do ponownego jego rozpoczęcia?

Czy staż rozpoczęty 1 września kończy się 31 maja czy 1 czerwca? Czy jeżeli termin zakończenia stażu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, ma zastosowanie art. 57 § 4 KPA i za zakończenie stażu uważa się najbliższy dzień powszedni? Czy staż rozpoczęty np. 10 września (bo tak n-l zlożyl wniosek lub został zatrudniony) zakończy się 9 czerwca czy, zgodnie z KPA, 10 czerwca (długość stażu w KN wyrażona jest w latach i miesiącach, a nie w dniach) a może 31 maja?

Czy  sformułowanie „ po przepracowaniu” należy rozumieć jako pozostawanie stosunku pracy?

Czy 30-dniowy termin na złożenie sprawozdania z realizacji planu rozwoju zawodowego ulega automatycznie wydłużeniu z powodu np. czasowej niezdolności nauczyciela do pracy wskutek choroby lub urlopu macierzyńskiego, czy też w takiej sytuacji nauczyciel powinien występować o przywrócenie terminu na podstawie art. 58 KPA?

Jaki wpływ na procedurę postępowania w sprawie nadania stopnia awansu nauczyciela kontraktowego lub mianowanego ma niezachowanie przez opiekuna stażu 14-dniowego terminu dokonania projektu oceny dorobku zawodowego (np. z powodu długotrwałej nieobecności opiekuna stażu, spowodowanej chorobą)?

W materiałach do pobrania można poznać odpowiedzi przygotowane przez ministerstwo.

PO części merytorycznej odbyła się uroczysta kolacja. Organizatorzy tradycyjnie podziękowali Sponsorom konferencji.

Zarząd Stowarzyszenia podsumowujący właśnie pierwsze lata OSKKO. Nz. od lewej: Zarząd: Ewa Czechowicz (Sekretarz), Ewa Halska (członek Zarządu), Marek Pleśniar (dyr Biura OSKKO), Joanna Berdzik (Prezes), Komisja Rewizyjna: Ryszard Sikora (Przewodzniczący), Anna Burec-Kobiałka i Sławomir Lipiński (członkowie KR)

Sobota, 25 lutego 2006r. 2 dzień Konferencji. 

Na sobotę - najpracowitszy dzień konferencji zaplanowano poranną część - plenarną oraz popołudniową - warsztaty w grupach. Zebranych o godz. 9:15 przywitała Joanna Berdzik, i ona prowadziła spotkanie w dalszym ciągu  dnia.

Jako pierwszy odbył się wykład Harrie Broekmana.

Opór wobec zmian.
Harrie Broekman
prezentacja - PowerPoint do pobrania Materiał konferencyjny H. Broekman (tłumaczyła Katarzyna Kłobukowska)

Zadaniem dyrektora szkoły jest nie tylko stworzenie odpowiednich warunków do wykonywania tych zadań, lecz również pomoc w radzeniu sobie ze zmianami zachodzącymi w społeczeństwie.

Sposób w jaki ludzie zachowują się na co dzień bardzo często ujawnia się w pracy, w codziennych sytuacjach, z którymi muszą się uporać.

Można spróbować przekonać ich aby pracowali inaczej podając im dobrą, naukowo potwierdzoną informację. Wykorzystanie tej informacji zależy jednak od następującej kwestii: czy dzięki temu będą mieć poczucie poprawy w codziennych sytuacjach?

Najważniejszy wydaje się ogólny brak zaufania wobec polityki i polityków ze strony nauczycieli praktyków. Wynikiem tego jest nieufność, gdy tylko politycy poruszają kwestię zmian w oświacie. A ponieważ wielu dyrektorów często służy (lub wydaje się służyć) politykom na szczeblu lokalnym i państwowym, zmiany, które proponują dotyczące codziennej pracy nauczyciela łatwo natrafiają na nieufność. Sytuacja pogarsza się gdy zmiany te nie są proponowane, lecz narzucane.

Proces uczenia się powinien być w rękach nauczycieli. Powinni oni mieć możliwość wyboru odpowiednich sytuacji sprzyjających uczeniu się. W ten sposób będą oni również przygotowani do świadomego poszukiwania równowagi pomiędzy poczuciem bezpieczeństwa a gotowością do podejmowania ryzyka w procesie własnego rozwoju zawodowego jak również rozwoju całej społeczności szkolnej. Dyrektorzy i inni pracownicy wspierający wprowadzanie zmian w szkole muszą posiadać jeszcze jedną ważną umiejętność: umiejętność dostosowania swoich działań do potrzeb nauczycieli (tzw. Scaffolding).

Szkołę można postrzegać jako system społeczny, w którym proces uczenia się i życie wymagają uwagi nie tylko ze strony nauczycieli lecz również dyrektorów.

Jest to możliwe tylko wtedy, gdy dyrektorzy dzielą się odpowiedzialnością z grupką swych zmotywowanych współpracowników, którzy z kolei dzielą się odpowiedzialnością z innymi współpracownikami i uczniami, z którymi pracują Kto wspiera dyrektorów w dążeniu do podnoszenia rangi swej funkcji i podnoszeniu jakości swej pracy? W Holandii tę funkcję pełnią stowarzyszenia dyrektorów. W Polsce może to być OSKKO."

Spotkanie z przewodniczącą Komisji Edukacji i Młodzieży

Najbardziej oczekiwanym gościem tego dnia była Pani poseł Krystyna Szumilas, Przewodnicząca Sejmowej Komisji Nauki i Młodzieży, która tak pisze o sobie na swojej stronie internetowej

Pochodzę z ziemi śląskiej. Moje życie związane jest z tym regionem. Pradziadek był górnikiem, dziadek pracownikiem szpitala, rodzice spółdzielcami. W latach 1975 – 1991 pracowałam w szkole podstawowej w Knurowie jako nauczyciel matematyki. [..] W latach 1991 – 2001 pracowałam w samorządzie (w Urzędzie Miasta w Knurowie i Starostwie Powiatu Gliwickiego). Uczestniczyłam w procesie przejmowania szkół przez samorząd oraz zarządzałam pracą szkół, przedszkoli i innych placówek oświatowych. [...] Dbałam, aby szkoły były przyjazne uczniom i wyposażone w nowoczesny sprzęt i pomoce naukowe oraz kształciły w kierunkach zgodnych z potrzebami rynku pracy. Doświadczenia osobiste i zawodowe skłoniły mnie do poszukiwań lepszych rozwiązań funkcjonowania systemu oświaty. W 2001 r. Kandydowałam w wyborach do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej, ponieważ sądzę, iż Parlament potrzebuje ludzi, którzy znają i rozumieją problemy społeczności lokalnej i mają pomysły na ich rozwiązywanie.

Pani Przewodnicząca w pierwszej części wystąpienia zapoznała zgromadzonych z tokiem prac komisji, przedstawiła wnoszone interpelacje. Opowiedziała o interpelacji w sprawie braku podstawowych aktów prawnych niezbędnych do funkcjonowania Ministerstwa Edukacji i Nauki oraz niezgodnego z prawem statutu MEiN. Zapoznała Stowarzyszonych z  zmianami w MEiN, gdzie  wzrosła liczba departamentów z 20 do 31. Powołano 6 wiceministrów, ale nie określono ich kompetencji. Odniosła się także do powołania Departamentu Nadzoru Oświatowego.

Przedstawiła interpelację  o wyjaśnienia w sprawie niedostatecznego przygotowania pierwszego zewnętrznego egzaminu zawodowego po 4-letnim technikum. 

Zapoznała z pracami Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży w kwestii uchwalenia dezyderatu do Prezesa Rady Ministrów w sprawie warunków nauczania języków obcych w szkołach publicznych. (Uchwalenie dezyderatu było pokłosiem posiedzenia z dnia 26 stycznia br., kiedy Komisja rozpatrzyła informację Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli warunków nauczania języków obcych w szkołach publicznych)

Poruszyła poważny problem, którym jest brak dostatecznej ilości egzaminatorów maturalnych. Przekazała swoja opinię w związku z powołaniem Instytutu Wychowania. Następnie odpowiadała na wątpliwości i pytania z Sali, poniżej prezentujemy fragmenty dyskusji 

Włodzimierz Arciszewski  - Lublin: Jaki jest kierunek zmian dla szkolnictwa zawodowego (czy będą likwidowane)?
Odpowiedź: Zgodnie ze stwierdzonym zapotrzebowaniem ok. 20% szkół zawodowych będzie istniało, zdaniem Pani Poseł łatwiej jest jednak się przekwalifikować (kursy kwalifikacyjne) po skończeniu szkoły kończącej się maturą
Marek Sabuda  - Ruda Śląska: Czy Komisja będzie kontrolowała MEiN pod kątem tworzenia bezsensownej dokumentacji, czy ilość dokumentacji przekłada się na jakość szkoły?
odpowiedź: Oczywiście, ilość papierów nie przekłada się na jakość pracy szkoły. Komisja będzie się bacznie przyglądała i reagowała na propozycje MEiN.
Bożena Wężyk  - Zgierz: Czy komisja pomyślała jak pozyskać nauczycieli języków obcych?
Odpowiedź: MEiN nie przedstawiło pomysłu pozyskania nauczycieli, więc komisja w dezyderacie poprosiła o przedstawienie skąd i jak do małej szkoły pozyskać nauczycieli języków obcych.
Joanna Berdzik – Bolesławiec: Co zrobić z germanistami, którzy uczą w szkołach od klasy pierwszej szkoły podstawowej?
Odpowiedź: Komisja uważa, że powinien być wprowadzany język obcy od 1 klasy szkoły podstawowej, ale niekoniecznie musi to być angielski i wtedy nie będzie takiego problemu.
Zdzisława Kall – Węglowice: Czy można stworzyć warunki (ramowe plany nauczania), aby dokonać podziału na poziomy podstawowe, zaawansowane w nauczaniu języków obcych w szkołach podstawowych i gimnazjach?
Odpowiedź: Bardzo dobra propozycja, będzie przedstawiona na komisji.
Gabriela Olszewska – Kraków: Co zrobić,  aby nauczyciel stażysta zarabiał lepiej?
Odpowiedź: Zarobki stażysty reguluje KN, mają być zmiany ustawy wtedy można pomyśleć o zmianie zapisów.
- Jaka będzie polityka mającą na celu obniżenie cen podręczników?
Odpowiedź: Nie ma żadnego dokumentu, który przedstawiałby pomysł MEiN na obniżenie ceny podręczników, Pani Poseł nie chciałaby aby cena wpływała na jakość podręczników.
Bożena Jankowska – Kędzierzyn-Koźle: Czy komisja mogłaby w jakiś sposób spowodować, by MEiN pytało praktyków (dyrektorów szkół) o np. konieczność tworzenia instytutu? Odpowiedź: W tym przypadku MEiN nikogo nie pytało.
Władysław Czarny  - Żary: Czy instytut wychowania jest potrzebny, jakie są zamierzenia odnośnie religii ( czy będzie wliczana do średniej, czy będzie przedmiotem maturalnym)?
Odp: Pani Poseł uważa, że nie ma potrzeby powoływania instytutu, nie ma też mowy o przedstawionych zamierzeniach odnośnie religii

Padły jeszcze pytania, m.in. Aliny Dudek z Siedlce, dotyczące subwencji dla dzieci sześcioletnich oraz realizowaniu obowiązku przedszkolnego dzieci pięcioletnich

Kolejnym, poruszanym, po przerwie, punktem programu  było przedstawienie odpowiedzi na pytanie: Czy nadzór pedagogiczny dobrze służy szkole?

Czy nadzór pedagogiczny dobrze służy szkole? Rekomendacje OSKKO dla systemu oświaty.
Joanna Berdzik. koordynator projektu, Prezes OSKKO.

prezentacja - PowerPoint do pobrania Materiał konferencyjny J. Berdzik

Podjęcie tematu BADANIA NAD FUNKCJONOWANIEM NADZORU PEDAGOGICZNEGO  W POLSCE było wynikiem ustaleń  VII Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół w Toruniu zorganizowanej przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty, gdzie  dyrektorzy szkół podjęli krytykę nadzoru pedagogicznego. (Relacja z konferencji: www.oskko.edu.pl/kkds7/  )

Konsekwencją spotkania na toruńskiej konferencji stało się podjęcie działań na rzecz zmiany, z  pierwszym jej etapem -  szeroko zakrojonym zbieraniem informacji w środowisku kadry kierowniczej na temat ich oceny obecnie funkcjonującego nadzoru, oraz kolejnym - przedstawieniem alternatywnej propozycji Stowarzyszenia.

Dyskusja: nz. m. innymi: Leszek Zaleśny, Marek Plesniar, Jacek Strzemieczny (Centrum Edukacji Obywatelskiej), poseł Krystyna Szumilas

Joanna Berdzik przedstawiła pokrótce wyniki badań, omówiła rafy w Rozporządzeniu w sprawie zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego i zaprosiła zebranych do dyskusji.

W trakcie dyskusji glos zabrała Przewodnicząca Komisji Edukacji Nauki i Młodzieży wskazując, że zmiany w prowadzeniu nadzoru pedagogicznego są konieczne oraz Jacek Strzemieczny, prezes Centrum Edukacji Obywatelskiej materiał CEO do pobrania.

Ustalono, ze stanowisko Stowarzyszenia, zawierające wyniki badań i opinie na temat trudności realizacji Rozporządzenia w marcu zostanie Ministrowi Edukacji i Nauki, a w tym czasie Stowarzyszeni dyskutować będą nad stanowiskiem w sprawie rekomendacji OSKKO.

Następnie zebranych zapoznano z drugim zakrojonym na skalę ogólnopolską działaniem OSKKO :

IMPROVING SCHOOL LEADERSHIP. Projekt OECD CERI w Polsce. Kompetencje kierownicze dyrektora i innych postaci kluczowych. Propozycja OSKKO zmian systemowych w zarządzaniu szkołą.
Marek Pleśniar - koordynator projektu, dyrektor Biura OSKKO. Ryszard Sikora - szef KR OSKKO.
materiał do pobrania-Marek Pleśniar. 

M. Pleśniar: "Począwszy od konferencji OECD w Paryżu, 9 grudnia 2005r, OSKKO aktywnie włączyło się do działań OECD. Dzięki nam może się ono w Polsce odbyć. OSKKO jest aktualnie jedyną siłą zainteresowaną tymi pracami. Należy mobilizować instytucje centralne do wspierania Działania".

Projekt OECD skupi się na obrazie przywództwa a nie liderach jako indywidualnościach. Skupi się na szkołach pierwszych szczebli edukacyjnych. Będzie działać w sposób zdecentralizowany. Będzie kooperować z innymi projektami OECD (‘Schooling for Tomorrow’). Włączy w działanie partnerów krajowych i międzynarodowych, organizacje liderów i dyrektorów.

Propozycja OSKKO: nowy model zarządzania wewnątrzszkolnego.

Podczas VII Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół w Toruniu podjęliśmy dyskusję nad modelami zarządzania wewnątrzszkolnego w Europie i Polsce. Profesor Jan Potworowski przedstawił tam schematy różnych struktur organizacyjnych szkół:

To zainspirowało koordynatora programu z OSKKO do zaproponowania w oparciu o Działanie OECD nowego systemu awansu zawodowego, realnie pozwalającego na awans w ramach szkoły. Awans rzeczywisty - na nowe kierownicze stanowiska. Należy odejść od opłacania kolejnych, następujących co kilka lat zbiurokratyzowanych działań nauczycieli, zarzucić skomplikowany i sztuczny system "awansu" na rzecz prostej zasady - szkolni liderzy powinni otrzymać za swą pracę zapłatę, wpływ na zarządzanie szkołą oraz odpowiedzialność za swe działania kierownicze. Należy zmierzać do utworzenia formalnych stanowisk liderów w szkole: szefów zespołów przedmiotowych, wychowawczych, szkolnych koordynatorów itp.

Przykład struktury zarządzania wewnątrzszkolnego, funkcjonującej dzięki determinacji dyrektora lecz bez środków, które mogłyby wzmocnić zarządzanie placówką przedstawił Ryszard Sikora. Stosuje on z powodzeniem taki model w swojej placówce. Działa w oparciu o "różne zespoły (wychowawcze, uczących w klasie, przedmiotowe) kierowane przez nauczycieli (przewodniczących), grupy zespołów kierowane przez koordynatorów.

Określone są zadania zespołów oraz uprawnienia koordynatorów i przewodniczących. Praca zespołów polega na systematycznych spotkaniach, podczas których ustalane są plany działań określonych na podstawie wytyczonych do osiągnięcia celów cząstkowych. Przy czym cele te tak są formułowane aby były przede wszystkim realne i możliwe do osiągnięcia w krótkim (np. 2 tyg., miesiąc) czasie.
Model zarządzania opracowany przez R. Sikorę wywołał duże zainteresowanie zebranych, w tym gości konferencji.
materiał do pobrania-Ryszard Sikora. 

-------------------------------------
Na początku bieżącego roku Marek Pleśniar spotkał się z przedstawicielami MEiN oraz CODN. W efekcie trójstronnego spotkania powstał plan wspólnych działań:

1. Pilotaż.
2. Popularyzacja w całym kraju
3. Inicjatywa legislacyjna: wprowadzić nowy system awansu i motywowania nauczycieli, który:

- Pozwoli zrealizować ambicje nauczycieli w konstruktywny sposób
- Uruchomi aktywność zaangażowanych w proces zarządzania i da dyrektorowi sojuszników
- Spowoduje, że zaczniemy płacić za realnie wykonywaną pracę a nie za przedkładanie co kilka lat dokumentacji

Co proponujemy:

Zastąpienie systemu awansu zawodowego w obecnym kształcie systemem awansu w ramach zarządzania wewnątrzszkolnego.
Polega on na stworzeniu systemu płatnych stanowisk kierowniczych, takich jak: szef zespołu przedmiotowego, zespołu zadaniowego itp..

M. Plesniar zarysował następnie perspektywę uruchomienia działań na ogólnopolską skalę - w oparciu o fundusze EFS. Można z takimi środkami uruchomić "Szkołę Liderów" - inicjatywę mogącą przyczynić się do rozwoju kultury zarządzania polską szkołą.

Uczestnicząca w dyskusji przewodnicząca sejmowej Komisji Edukacji obiecała pomoc w forsowaniu projektu i wsparcie dla niego.

Sobota, popołudniowe warsztaty 

Po południu uczestnicy Konferencji pracowali w grupach warsztatowych:

Warsztaty Instytutu Badań w Oświacie:
Jak i dlaczego warto budować dobry wizerunek szkoły?
Szymon Więsław, dyrektor ds. programowych i wiceprezes Instytutu Badań w Oświacie; dyplomy m.in. Nottingham Trend University i Wielkopolskiej szkoły Biznesu; wieloletni dyrektor ds. marketingu

Uwarunkowania praktyczne i prawne decyzji dyrektora oraz uchwał RP.
Leszek Zaleśny, współautor książki „Rozważania o pracy rady pedagogicznej” (Wrocław, 2005)

Co z badań nad finansami szkolnymi wynika dla dyrektora?
Antoni Jeżowski, profesor PWSZ w Głogowie, członek Sieci Europejskich Specjalistów w zakresie Ekonomiki Edukacji (European Expert Network on Economics of Education - EENEE), ekspert Instytutu Badań w Oświacie

Delegowanie uprawnień przez dyrektora. (Uwarunkowania prawne, aspekty psychologiczne, warunki efektywności)
Ewa Halska, wizytator Opolskiego KO. Edukator, moderator, wykładowca w ośrodkach doskonalenia nauczycieli.

Warsztaty Centrum Edukacji Obywatelskiej:
Ocenianie kształtujące – co to jest i jak je wprowadzać do szkoły
Danuta Sterna i Mirosława Motyka

Ocena pracy nauczyciela” Praktyka stosowana w publicznych instytucjach w USA
Joanna Soćko i Justyna Frańczak

Samoocena pracy szkoły
Grzegorz Mazurkiewicz i Małgorzata Osińska

Warsztaty ORTUS:
Dyrektor – lider w społeczeństwie obywatelskim.
Dlaczego jestem dyrektorem placówki oświatowej? Jaka była moja droga? Jak i kiedy rozwijało się moje indywidualne rozumienie przywództwa? Kiedy odkryłam/em w sobie „naturalnego przywódcę”? Dlaczego przewodzę innym ludziom? Jacek Najda, prezes i trener w firmie szkoleniowej Ortus; autor programów szkoleniowych; doradca Instytutu Zarządzania

Warsztaty OSKKO:
Przywództwo jest zdolnością wpływania na zachowanie grupy, tak by osiągnąć zamierzony cel. Rozwijanie umiejętności przywódczych
Elżbieta Sucharska, Trener i konsultant zarządzania w Wyższej Szkole Zarządzania Personelem w Warszawie.

Komentarze uczestników:

Jak i dlaczego warto budować dobry wizerunek szkoły?
Iwona Sobka, uczestniczka warsztatów: Dlaczego niektóre szkoły uważane sa za dobre mimo iż takimi nie są? Dlaczego "dobrej " szkole wybacza się błędy, które nie uchodzą innym?
Warsztaty pokazały nam jak ważnym elementem szkoły jest jej wizerunek. Uświadomiły nam, że wizerunek szkoły jest trwały, raz zbudowana opinia utrzymuje się przez wiele lat. Omówiliśmy narzędzia budowania dobrego wizerunku ,sytuacje ,w których ów dobry wizerunek procentuje.
Gdyby typowy amerykański samochód był człowiekiem, jak byłby to człowiek? Jaki związek ma to pytanie z tematem warsztatów?
Bardzo łatwo zgadnąć. Chodzi o oczekiwania, gromadzenie skojarzeń, w efekcie -budowanie wizerunku.
Warsztaty bardzo interesujące, wiele wnoszące. Metoda burzy mózgów przyniosła efekty. Wyszliśmy z mocnym postanowieniem -zabieramy się za tworzenie dobrego wizerunku naszej szkoły!.

Co z badań nad finansami szkolnymi wynika dla dyrektora?
Elżbieta Rakoczy- uczestniczka warsztatów: Pytanie postawione w tytule warsztatów: „Co z badań nad finansami szkoły wynika dla dyrektora?” Pan Jeżowski zmienił na dosyć prowokacyjne: „Po co komu edukacja?”.
Z badań przeprowadzonych przez Instytut Badań w Oświacie wynika, że wzrasta w Polsce zainteresowanie wykształceniem wyższym zarówno wśród kandydatów, których matki (w tego typu badaniach przyjęte jest jako wskaźnik wykształcenie matki) ukończyły studia wyższe jak i z podstawowym wykształceniem. Okazuje się, że bez względu na wykształcenie matki potrzeba otrzymania dyplomu studiów wyższych systematycznie rośnie. Zatem należy stwarzać takie warunki by młodzi ludzi mogli kończyć wymarzone uczelnie. I tu wracamy do podstaw edukacji, system finansowania szkół winien być taki by swoja ofertą przyciągał i odpowiadał zapotrzebowaniom zainteresowanych, czyli uczniów i ich rodziców, a jednocześnie był spójny z rynkiem pracy.
Przed dyrektorem polskiej szkoły stoi trudne zadanie, musi on być menadżerem, nauczycielem, czasami nawet wizjonerem. Kierujący szkołami chcą mieć dużą samodzielność finansową w prowadzeniu placówek, swobodę w kształtowaniu polityki kadrowej i zatrudnienia w szkole. Dyrektorzy mają trudności ze zwolnieniem złego nauczyciela mianowanego czy też dyplomowanego a nauczyciele czują się niedoceniani
i niedofinansowani.
Pogłębiający się niż demograficzny zmusił władze samorządowe do racjonalizacji sieci szkół. Powraca temat bonu oświatowego. Czy te działania uzdrowią finanse polskiej szkoły?
Pan profesor „uczłowiecza” spojrzenie na finanse wskazując społeczną rolę edukacji oraz jej zewnętrzne uwarunkowania. Dla mnie, młodego wicedyrektora, pracującego w warunkach wiecznego braku pieniędzy, jest to bardzo interesujący punkt widzenia.

Warsztaty na temat delegowania uprawnień przez dyrektora
Anna Burec Kobiałka- uczestniczka warsztatów: Ewa Halska stworzyła sympatyczną atmosferę pozwalającą na swobodą dyskusję i choć temat był trudny przedstawiła uczestnikom zajęć wszelkie aspekty zagadnienia. Ustaliliśmy, że delegowanie uprawnień odbywa się najczęściej w niewielkim zakresie i dotyczy prostych spraw, a bariery w zakresie delegowania mogą być po stronie dyrektora lub pracownika, mogą też być spowodowane czynnikami zewnętrznymi

 „Przywództwo jest zdolnością wpływania na zachowanie grupy, tak by osiągnąć zamierzony cel” Rozwijanie umiejętności przywódczych
Beata Domerecka- uczestniczka zajęć: Warsztatowa konwencja zajęć prowadzonych przez Elżbietę Sucharską pozwoliła na zabawę, dzięki której "przełamaliśmy lody" i poznaliśmy się. Ta część zajęć ośmieliła nas do wspólnej pracy i sprawiła, że w mniejszych grupkach roboczych czuliśmy się znacznie bezpieczniej. W trakcie zajęć mieliśmy możliwość poznania własnego modelu przewodzenia innym, a na tej podstawie udało się nam stworzyć SWOT obejmujący główne style zarządzania organizacją.
Niezwykle ciekawym doświadczeniem stało się zadanie, jakie postawiła przed grupą Ela.
Dwadzieścia osób z zawiązanymi oczami ustawiła w okręgu i każdy wyciągnąwszy ręce przed siebie ujął związany w pętlę sznurek. Z zamkniętymi oczami należało wspólnie ułożyć ze sznurka trójkąt równoboczny. Dodatkowe utrudnienie stanowił fakt, że poszczególni uczestnicy musieli trzymać sznurek przynajmniej jedną ręką. Łatwo można sobie wyobrazić, jak trudnym jest osiągnięcie sukcesu w tym zakresie, jeśli uczestnikami są głównie dyrektorzy szkół nawykli do wydawania poleceń. Sama miałam obawy, jak długo będzie trwało wyłanianie "dyrektora" tej organizacji. W pierwszej grupie poszło jednak wyjątkowo szybko. Kierowanie realizacją zadania skutecznie przejęła na siebie (nadzwyczaj łatwo przekonując do tego pomysłu resztę) Grażyna. Może było jej łatwiej, bo jest również matematyczką. Dzięki klarownemu wyjaśnieniu jej pomysł okazał się prosty do zrozumienia dla pozostałych członków grupy, dlatego jego realizacja nie zajęła nam zbyt dużo czasu. Przyjemnie było usłyszeć od prowadzącej, że zadziwiająco szybko uporaliśmy się z zadaniem.

Efekty pracy grupy:
Styl delegujący
MOCNE STRONY
realizacja własnych pomysłów grupy, wybieranie kierunków zgodnie ze przekonaniem, brak konfliktów z grupą, utożsamianie się grupy z zadaniami, mniej pracy dyrektorskiej, integracja zespołu dowartościowanie, uznanie (jednostka, zespół), możliwość samorealizacji,

SŁABE STRONY
pozostawianie biegu realizacji zadań "samemu sobie", unikanie konfrontacji, brak inspiracji ze strony zespołu, zadania pochłaniają dużo czasu, duża odpowiedzialność za działania dyrektora

SZANSE
poczucie samodzielności, dobór zespołu, możliwość osiągnięcia celu bez wyraźnego lidera, możliwość wyłaniania naturalnych liderów, rozwój: ludzi, zespołu, dyrektora, odkrycie potencjału, szkolenia, wzrost świadomości

ZAGROŻENIA
brak autorytetu lidera, niezrealizowanie zadań, negatywna ocena kompetencji i wiedzy dyrektora (jeśli nie zna rozwiązania), niezgodność z wizją dyrektorska, ujawnienie braku kompetencji, stres, pogorszenie atmosfery pracy (przy stałym zespole)

Styl zachęcający

MOCNE STRONY:
gotowość na dyskusję, zaangażowanie grupy, wzmacnianie grupy, umiejętna „nieinwazyjna” kontrola, właściwe relacje szef-podwładny, świadome współdecydowanie, komfort psychiczny szefa, dobra atmosfera zespołu, nakierowanie na ludzi, otwartość na pomysły, aktywność zespołu, dobre relacje w zespole, wyzwalanie inicjatyw, brak poczucia zagrożenia, budzenie kreatywności ludzi o niskiej samoocenie
SŁABE STRONY:
znaczne różnice zdań, czasochłonność decyzji, rozmycie celów grupy, możliwość niepodjęcia działań
SZANSE:
akceptacja grupy, wyzwalanie potencjału grupy, możliwość wypowiedzenia się, współodpowiedzialność za decyzje, identyfikowanie się z zadaniem, wzbogacanie kompetencji, wzmacnianie poczucia własnej wartości
ZAGROŻENIA:
niepewność osiągnięcia celu, skrajny liberalizm, zdominowanie szefa przez grupę, skłócenie grupy, współodpowiedzialność (wszyscy czyli nikt), przekraczanie kompetencji przez członków grupy, zawyżona samoocena, brak wymiernych efektów działań.

Styl strukturalizujący

MOCNE STRONY:
Zdecydowanie i szybkość w działaniu, porządkowanie działań, jednoosobowe nadzorowanie realizacji, krótka droga od pomysły do realizacji, łatwiej osiągane zadowolenie organów (osób nadzorujących),

SŁABE STRONY:
uczenie bierności, zbytnie obciążenie szefa, zbyt duża odpowiedzialność, brak zaufania do zespołu, możliwość zaniedbywania pewnych spraw, na rzecz tych, które się wydają ważniejsze, prymat wykonania zadania nad zadowoleniem zespołu, większe zagrożenie destrukcyjnym działaniem w razie pojawienia się trudności.

SZANSE:
pewność wykonania zadania zgodnie z trybem przyjętym przez przewodzącego, szybkie efekty, rozwój organizacji placówki

ZAGROŻENIA:
zawał (wylew), rozwód, depresja, dezorganizacja rodziny, wypalenie zawodowe, samotność, marnowanie potencjału grupy,

Styl trenerski

MOCNE STRONY:
angażowanie zespołu w proces podejmowania decyzji, integrowanie grupy, rozwój osobisty "trenera", otwartość na zmiany, umiejętność pracy w grupie, podział ról w grupie
SŁABE STRONY:
długi proces wprowadzania zmiany, czasochłonność, konieczność nieustannego czuwania nad motywacja grupy, duży "osobisty" wkład, arbitralność, hamowanie inicjatywy grupy, schematyczność

SZANSE:
duże zaangażowanie grupy, budowanie zespołu otwartego na zmiany, wpływanie na osobisty rozwój grupy, rozwój członków grupy, wspólna realizacja celów, wykorzystanie potencjału grupy, scalenie grupy, wzrost poczucia wartości

ZAGROŻENIA:
nieterminowe wykonywanie zadań, grupa nie zawsze podejmuje fascynację "ideą”, wypalenie zawodowe, zmniejszanie się aktywności grupy, popadanie w rutynę przy wykonywaniu tych samych działań,


Sprawne prowadzenie zajęć pozwoliło nam nie tylko wykonać dużą pracę, ale również poznać się i wspólnie pobawić

Dyrektor – lider w społeczeństwie obywatelskim.
Dorota Kulesza- uczestniczka zajęć: „Wizja bez odpowiedniego działania to tylko marzenie. Samo działanie, bez wizji, to tylko niewolnictwo. Wizja i działanie to przyszłość świata.” / Inskrypcja Kościoła w Sussex, 1730r./
Powyższy cytat stanowił wprowadzenie do zajęć prowadzonych przez trenera z firmy szkoleniowej ORTUS, pana Jacka Najdę, dotyczących roli dyrektora w środowisku lokalnym, szerzej w społeczeństwie obywatelskim. Uczestnicy grupy dostali materiał do pracy indywidualnej, który miał skłonić do odpowiedzi na kilka pytań, dotykających istoty drogi zawodowej każdego z nas.
Pierwszą kwestią było zastanowienie się, jakie są nasze oczekiwania wobec osób, z którymi współpracujemy (wewnątrz szkoły i na zewnątrz). Najtrudniejsze było nazwanie oczekiwań związanych z każdą relacją.
Drugim problemem okazało się dokładne rozpoznanie naszej drogi do stanowiska dyrektora. Ćwiczenie to polegało na podaniu krótkich odpowiedzi dotyczących faktów
( dzieciństwo, szkoła, pierwsza praca zawodowa), przyczyn (wybór kierunku studiów, dlaczego zostałem dyrektorem, ewentualnego wpływu ludzi na nasze decyzje) i wartości (mój autorytet, zwrotne wydarzenie w naszym życiu, z czego jestem dumny, maksyma życiowa).
Ponieważ warsztaty nie były zbyt długie, a powyższe ćwiczenia okazały się dla grupy wyjściem do bardzo interesującej i życzliwej dyskusji, kolejne zadania dostaliśmy jako praca domowa.
I tak mieliśmy się zastanowić nad naszym rozumieniem przywództwa (czy ktoś miał wpływ na rozumienie przez nas tego słowa, a jeśli tak, to kto i jakie mamy w związku z tym doświadczenia?) i określeniem, kim dla nas jest lider.
Następnym krokiem było zaznaczenie zależności pomiędzy czasem, kosztem i jakością, czyli czynnikami, które są nieodłączne przy podejmowaniu przez nas decyzji (który z nich jest decydującym czynnikiem, czy zawsze, dlaczego?)
Podsumowaniem ćwiczenia jest krotki kurs przywództwa, czyli 7 niezbędnych umiejętności w procesie jego rozwoju:
1. Planowanie
2. Wprowadzanie innowacji
3. Jasne określanie oczekiwanych rezultatów
4. Delegowanie zadań
5. Efektywne wykorzystanie czasu
6. Analizowanie problemów
7. Podejmowanie decyzji

Zajęcia przeprowadzone zostały w bardzo miłej i bezpiecznej atmosferze, prowadzący był osobą kompetentną, miłą, dbającą o dobre relacje w grupie.

„Ocenianie kształtujące – co to jest i jak je wprowadzać do szkoły”
Hanna Jakubek- uczestniczka warsztatów: Na wstępie Danuta Sterna przedstawiła uczestnikom ideę oceniania kształtującego: ma ono służyć przede wszystkim poprawie procesu uczenia się i przyjmowaniu przez uczniów odpowiedzialności za własną naukę.
Następnie omówiła podstawowe elementy takiego oceniania oraz opowiedziała jak CEO pomaga wprowadzać OK do polskich szkół ( pilotaż, szkolenia rad pedagogicznych, kurs internetowy, wymiana doświadczeń).

Mirosława Motyka w świetny sposób pomogła uczestnikom warsztatu zrozumieć sposób stosowania elementów oceniania kształtującego w praktyce: na ok. 45 minut uczestnicy stali się uczniami klasy IV szkoły podstawowej na lekcji języka polskiego. Okazywany nieco początkowy lęk przed lekcją szybko ustąpił zainteresowaniu tematem i aktywności wszystkich „uczniów”. Starania i efekty pracy oceniane były przez kolegów za pomocą pisemnej informacji zwrotnej oraz samooceny. To była bardzo pracowita i efektywna lekcja! Na koniec przekazaliśmy naszej „pani” informację zwrotną – każdy zapisał (i głośno odczytał ) dokończenie zdań podanych na tablicy. Okazało się, że nabyliśmy takich samych umiejętności.
Była też okazja do wymiany pomysłów, jakie elementy oceniania kształtującego możemy już zastosować w naszej codziennej pracy, co jest dla nas łatwiejsze, a gdzie widzimy trudności, czego się obawiamy. Wszyscy uczestnicy zainteresowani byli poszerzeniem swojej wiedzy i umiejętności w temacie warsztatu.

Samoocena pracy szkoły
Hanna Jakubek- uczestniczka warsztatów:

Uczestnicy warsztatów wymienili się swoimi dotychczasowymi doświadczeniami związanymi z samooceną pracy szkoły oraz jej rolą w budowaniu systemu zapewniania jakości. Ustalili listę trudności związanych ze stosowaniem samooceny:
• Narzędzia (brak, trudności z budowaniem własnych)
• Często niewymierny cel mierzenia
• Uświadomienie wszystkim celu samooceny
• Zebranie opinii od wszystkich podmiotów związanych ze szkołą
• Interpretacja wyników
• Wykorzystanie wyników (czyli co z tym dalej zrobić)

Prowadzące przedstawiły przykładową definicję samooceny oraz jej filozofię. Zaprezentowały również swoje wnioski i przemyślenia związane z międzynarodowym programem MOSTY (program dotyczy tematu warsztatów), w którym miały okazję uczestniczyć.
W trakcie warsztatów powstały również: lista źródeł informacji o szkole oraz lista stosowanych w praktyce narzędzi badawczych. Była również okazja do poznania szerokiego wachlarza alternatywnych metod samooceny, stosowanych między innymi w szkołach angielskich.
Wchodząc w role trzech grup: uczniów, rodziców i nauczycieli uczestnicy spróbowali praktycznie zastosować tzw. „miękkie” badanie jakości pracy szkoły i stworzyć wykres dla teoretycznej szkoły z przygotowanego przez trenerów opisu przypadku. Metoda ta pozwala na przeprowadzenie rozmowy o kondycji szkoły z udziałem przedstawicieli wszystkich zainteresowanych stron, ustalenie jej mocnych i słabych stron.
Uczestnicy warsztatów byli bardzo zainteresowani i zaangażowani w tą praktyczną ich formę.



 

Niedziela, 26 lutego 2006r. 3 dzień Konferencji. 

dalszy ciąg konferencji oraz:

III Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia. OSKKO, Miętne, 26.02.2006

Zebranie prowadziła prezes Stowarzyszenia - Joanna Berdzik.

Przyjęcie A. Jeżowskiego w poczet członków honorowych OSKKO.

W poczet honorowych członków OSKKO przyjęto prof. Antoniego Jeżowskiego. A. Jeżowski, profesor PWSZ w Głogowie, członek Sieci Europejskich Specjalistów w zakresie Ekonomiki Edukacji (European Expert Network on Economics of Education - EENEE), ekspert Instytutu Badań w Oświacie to wypróbowany przyjaciel Stowarzyszenia. Nawiązał z nami współpracę jako redaktor naczelny Dyrektora Szkoły. Wspiera nasze konferencje, działania, jest uczestnikiem Forum OSKKO.

Działalność OSKKO w 2005r

Dyrektor Biura OSKKO, Marek Plesniar przedstawił zebranym sprawozdanie z działalności OSKKO za 2005r. Przypomniał dotychczasowy skład Zarządu: Joanna Berdzik -  prezes Ewa Czechowicz - sekretarz Wojciech Tański - skarbnik Marek Pleśniar - dyrektor Biura OSKKO Marek Bantle - członek Zarządu Ewa Halska - członek Zarządu Oraz Komisji Rewizyjnej: Ryszard Sikora - przewodniczący Anna Burec-Kobiałka - sekretarz Sławomir Lipiński - członek Komisji

Następnie omówił działania Stowarzyszenia.

Wystąpienia OSKKO:

SIO. 
Stanowisko OSKKO w sprawie SIO oraz odpowiedź MENiS: 22 marca 2005r OSKKO wystąpiło do MENiS z krytycznym stanowiskiem dotyczącym Systemu Informacji Oświatowej.
4 maja otrzymaliśmy odpowiedź dyrektora Departamentu Strategii Edukacyjnej i Funduszy Strukturalnych. Zarysowano w nim drogę współpracy z OSKKO dla ulepszania systemu.

11 lipca 2005r w Departamencie Strategii Edukacyjnych i Funduszy Strukturalnych MENiS odbyło się spotkanie przedstawicieli OSKKO z urzędnikami wdrażającymi System Informacji Oświatowej. Miało ono na celu zapoznanie środowiska oświatowego z postępem prac oraz zgłoszenie uwag Stowarzyszonych i korespondentów OSKKO. OSKKO zajmowało już stanowisko w sprawie Systemu. Konsultowaliśmy też projekty SIO od początku jego wdrażania. Na pytania OSKKO odpowiadał Andrzej Urmański - Główny Specjalista departamentu. OSKKO reprezentowali: Marek Pleśniar - dyrektor Biura OSKKO i Ryszard Sikora - przewodniczący Komisji Rewizyjnej OSKKO.

Przed spotkaniem na Forum OSKKO odbyła się dyskusja. Zebrano uwagi użytkowników oprogramowania SIO, osób zajmujących się systemem.

Inne informacje bieżące dotyczące prac nad SIO. Trwają prace nad wyodrębnieniem danych potrzebnych w sprawozdaniach. Być może nie wszystkie dane będzie trzeba podawać co pół roku. Część w zupełności wystarczy raz na rok. Na jesień 2006r zapowiadają się dalsze, gruntowne zmiany oprogramowania. Problemem jest „potrzeba zmian w prawie – w zakresie dotyczącym sprawozdań „S” Ponadto aktualnie trwają ustalenia nad podziałem pracy we wrześniu. Być może najpierw dyrektorom zostanie udostępniony moduł „Uczniowie” (ok. 10 września) a następnie reszta (ok. 30 września). Uzgodniliśmy też z przedstawicielami ministerstwa, że przybędą oni na organizowaną przez OSKKO VII Krajową Konferencję Dyrektorów Szkół by przedstawić rozwój prac oraz zapoznać się z opinią środowiska.

RAPORT Z WEWNĘTRZNEGO MIERZENIA JAKOŚCI PRACY SZKOŁY
W marcu wystosowaliśmy pismo w sprawie realizacji ROZPORZĄDZENIA MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykazu stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji niezbędnych do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób, którym można zlecać prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz  dotyczące zwłaszcza określania przez KO terminu składania raportu i jego budowy

REALIZACJA ZAPISÓW KN
14 marca 2005r wystosowaliśmy do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu  Pytania oficjalnie sformułowane przez II Ogólnopolską Konferencję Kadry Kierowniczej Oświaty w sprawie Karty Nauczyciela i awansu zawodowego. Odpowiedź- 29 kwietnia 2005

AWANS ZAWODOWY W grudniu 2005 wystosowaliśmy do Ministra Edukacji i Nauki  pytania  Stowarzyszenia w sprawie zapisów KN oraz Rozporządzenia w sprawia zdobywania stopni awansu zawodowego. Odpowiedzi udzielono w lutym 2006

WYSTĄPIENIA DO Rzecznika Praw Obywatelskich

NI DZIECI SZEŚCIOLETNICH  7 lipca 2005r wnieśliśmy o podjęcie czynności w sprawie prawa długotrwale chorych dzieci sześcioletnich do realizowania rocznego przygotowania przedszkolnego w formie nauczania indywidualnego / indywidualnego przygotowania przedszkolnego. Brak odpowiedzi

URLOP DYREKTORA W  lipcu 2005 wnieśliśmy o rozpatrzenia kwestii zgodności  z prawem, w tym zgodności z zapisami zwartymi w USTAWIE z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112, Nr 137, poz. 1304, Nr 203, poz. 1966, Nr 213, poz. 2081 i Nr 228, poz. 2258, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 179, poz. 1845 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71) zwłaszcza Artykułu 64 ust.1 przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 września 2004 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. Uz 2004 r. Nr 29, poz. 323) w części dotyczącej przeprowadzania sprawdzianu w ostatnim roku nauki w szkole podstawowej oraz egzaminu w ostatnim roku nauki w gimnazjum i egzaminu maturalnego oraz rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli Rozporządzeń z Art.

Odpowiedź nie jest satysfakcjonująca dla dyrektorów. W obu sprawach Stowarzyszenie podjęło interwencję

Konsultacje dla MENIS/MEIN

• 2 maja 2005r. Konsultacja zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu zmieniającego  zarządzenie w sprawie nadania statutu Centralnej Komisji Egzaminacyjnej

• 30 maja 2005r. Konsultacja OSKKO: projekt rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji roku szkolnego

• 3 czerwca 2005r. Konsultacja OSKKO: projekt rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu zmieniającego rozporządzenie w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki i trybu pracy komisji konkursowej .

• 27.09.2005. Konsultacja OSKKO: projekt rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wzoru oraz trybu wystawiania legitymacji służbowej nauczycieli

• 30 sierpnia 2005. Konsultacja rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie orzekania o potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia

Badania OSKKO

Podczas VII Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół w Toruniu dyrektorzy szkól podjęli krytykę nadzoru pedagogicznego. Konsekwencją spotkania na toruńskiej konferencji jest podjecie działań na rzecz zmiany – pierwszym jej etapem jest szeroko zakrojone zbieranie informacji w środowisku kadry kierowniczej na temat ich oceny obecnie funkcjonującego nadzoru, następnym zaś przedstawienie alternatywnej propozycji Stowarzyszenia. Rezultat został przedstawiony podczas III Konferencji OSKKO w Miętnem. Koordynator projektu- Joanna Berdzik

Badanie  dotyczące warunków funkcjonowania szkoły/placówki. OSKKO realizuje  potrzebę, a nawet konieczność, zbierania danych dotyczących funkcjonowania szkół i placówek w różnych samorządach. Wyniki zostaną przedstawione podczas I  Kongresu Zarządzania Oświatą w Łodzi podczas którego praca toczyć się będzie w dwóch modułach- samorządowym i dyrektorskim. Koordynator projektu- Ryszard Sikora

Konferencje i spotkania ogólnopolskie organizowane przez OSKKO:

	II Ogólnopolska Konferencja Kadry Kierowniczej Oświaty Miętne, 11-13 marca 2005
	Ogólnopolska Konferencja Dyrektorów Przedszkoli Wrocław, 20-21 maja 20054
	V Ogólnopolski Zlot Nauczycieli Internautów Sieraków, 27-29 maja 2005
	VII Krajowa Konferencja Dyrektorów Szkół Toruń, 19-21.10.2005. 550 uczestników.
	Konferencja samorządowa - Finansowanie oświaty w ramach VII Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół, Toruń, Dwór Artusa, 20 października 2005r

Inne ważniejsze konferencje, w których uczestniczyliśmy:
 

OSKKO na Konferencji "BON EDUKACYJNY"  Kraków 19 marca 2005 roku - sala obrad m. Krakowa
OSKKO na konferencji "Akademii Zarządzania" Dyrektora Szkoły "Przyszłość Edukacji" Sala kolumnowa Sejmu, 23 kwietnia 2005r
Konferencja "Samorząd Sprzyja Oświacie" Mazowiecki Urząd Marszałkowski, Warszawa SGH, 7 grudnia 2005r

Przed nami konferencje i spotkania:

	II Krajowa Konferencja Dyrektorów Przedszkoli OSKKO  21-23 kwietnia 2006r, Miętne k. Warszawy. Przewidujemy uczestnictwo 200-300 osób.
VI OZNI OSKKO, Karpacz 16-18 czerwca 2006r
	I Kongres Zarządzania Oświatą I Congress of Management in Education OSKKO, Łódź, Wydział Zarządzania UŁ, 27-29 września 2006r

Współpraca:

• W 2005r podpisaliśmy porozumienie o współpracy z Instytutem badań w Oświacie

• Doszliśmy do podobnego porozumienia i efektywnej współpracy z Centrum Edukacji Obywatelskiej

• Nawiązaliśmy współpracę z CODN. Dyrektorzy z OSKKO uczesniczyli w kolejnych spotkaniach - kursach mających na celu ewaluację nowego programu kształcenia kadry.

• W 2003r nawiązaliśmy a w 2004 i 2005 kontynuowaliśmy współpracę z miesięcznikiem Dyrektor Szkoły. DS. patronował Krajowej Konferencji Dyrektorów Szkół.

• Spotkanie z ministrem. 1 grudnia 2005r dyrektor Biura OSKKO spotkał się z nowym ministrem edukacji. Uzyskał patronat ministra dla nowego I Kongresu Zarządzanie Oświatą

• Nawiązaliśmy współpracę ze Związkiem Miast Polskich (oficjalny partner Kongresu)
   

Przewodniczący KR, Ryszard Sikora przedstawił sprawozdanie Komisji Rewizyjnej z oceny działań Dyrektora Biura OSKKO oraz Zarządu OSKKO

Następnie zebrani udzielili Zarządowi absolutorium.

Wybory Zarządu OSKKO na lata 2006-2009

W związku z zakończeniem kadencji Zarządu i Komisji Rewizyjnej odbyły się wybory. Wybrano członków obu tych ciał oraz ukonstytuowały się ich funkcje.

Skład Zarządu:

• Joanna Berdzik - Prezes

• Ewa Czechowicz - Sekretarz

• Wojciech Tański - Skarbnika

• Ewa Halska - Członek Zarządu

• Bogna Skoraszewska - Członek Zarządu

• Marek Pleśniar -  dyrektor Biura OSKKO
   

Skład Komisji Rewizyjnej:

• Ryszard Sikora - Przewodniczący

• Anna Burec-Kobiałka - Członek KR

• Sławomir Lipiński - Członek KR

Wizyta przedstawicieli organizacji mediatorów

W ostatnim dniu Konferencji odwiedzili nas pani prof. Helene van den Steen z Centre Europeen de Mediation z Brukseli oraz pan Jerzy Śliwa wiceprzewodniczący zarządu Krajowego Stowarzyszenia Mediatorów – jednej z czterech największych organizacji zajmujących się mediacjami w Polsce, a szczególnie zajmującej się mediacjami w edukacji. Film 4MB do pobrania

Pani profesor w krótkim wystąpieniu przekonywała do wagi samych mediacji w szkole jak i umiejętności mediowanie nauczycieli i dyrektorów. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie - www.mediacje.republika.pl.   W skrócie istotą działań stowarzyszeń mediacyjnych jest promowanie i wspieranie rozwoju struktur i działań służących pokojowemu rozwiązywaniu konfliktów, ze szczególnym uwzględnieniem mediacji, negocjacji, facylitacji, moderacji i komunikacji społecznej.

Pan Jerzy Śliwa przekazał informacje o Krajowym Stowarzyszeniu Mediatorów (z którym OSKKO będzie, mam nadzieje współpracowało). Cele KSM to:

• podnoszenie świadomości społecznej (edukowanie i informowanie) w zakresie zarządzania konfliktami, polubownego rozwiązywania sporów, dialogu i komunikacji społecznej

• kształcenie kadry profesjonalnej; w szczególności organizowanie i wspieranie: szkoleń, seminariów, warsztatów, konferencji, akcji informacyjnych, kampanii społecznych, itp

• tworzenie, prowadzenie lub wspieranie ośrodków, poradni, placówek kulturalnych, oświatowych, metodycznych i innych

• prowadzenie działalności popularyzatorskiej i wydawniczej, w tym prowadzenie portali internetowych

• oferowanie usług mediacyjnych oraz innych usług służących rozwojowi komunikacji społecznej i społeczeństwa obywatelskiego

• współpraca krajowa i międzynarodowa, a w szczególności między partnerami krajów Unii Europejskiej i krajów aspirujących,

Stowarzyszenie może wydawać certyfikaty potwierdzające kwalifikacje mediatora - osobom, które wypełniają wymagania określone stosownymi przepisami państwowymi dotyczącymi mediacji - w tym rozporządzeniami Ministra Sprawiedliwości, jak również wewnętrznymi standardami określonymi przez Stowarzyszenie - a gwarantującymi najwyższą jakość wypełniania zadań mediatora. Listę certyfikowanych mediatorów prowadzi Zarząd Główny.

Członkiem stowarzyszenie może być osoba: korzystająca z pełni praw cywilnych i publicznych, posiadająca umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz nawiązywania kontaktów międzyludzkich, która ukończyła podstawowe (co najmniej 24-godzinne) szkolenie z zakresu mediacji, posiadająca rekomendacje co najmniej dwóch członków zwyczajnych stowarzyszenia,

Zdjęcia grupowe.
Znalazła się chwila na wspólne fotografie... Pozostałe i te - w dziale "Wszystkie fotografie"

Organizatorzy.

Prowadząca konferencję Joanna Berdzik - Prezes Stowarzyszenia. Szef organizacyjny Marek Pleśniar, dyrektor Biura OSKKO.

Zespół pracujący nad III OKKKO: Ryszard Sikora, Sławomir Lipiński, Ewa Czechowicz, Ewa Halska, Anna Burec-Kobiałka, Marta Szwonder, Danuta Sikora, Elżbieta Rakoczy, Bogna Skoraszewska, Dorota Kulesza, Andrzej Jasiński, Jerzy Kostyła, Piotr Sobczyk, Elżbieta Sucharska, Alfred Bajena, Małgorzata Wojnarowska, Gabriela Zdunek, Jerzy Piskor, Katarzyna Kłobukowska i inni