moja koleżanka wraz z mężem chodziła prawie rok z synem do szkoły i siedziała na lekcjach (gdy oni nie mogli to rodzina lub znajomi pod drzwiami klasy)

a dlaczego? bo młody nie cierpiał szkoły i uciekał na wagary

w której klasie? pierwszej podstawowej

teraz jest juz w 3 i chodzi normalnie

nie widzę nic złego w obecności rodziców na lekcji i jak widać ta metoda poskutkowała :)

Po co?

Po to, aby matka nie siedziała na lekcjach, bo raz - nie ma do tego kwalifikacji, a dwa - uniemożliwia nauczycielowi i innym uczniom nawiązanie z tym dzieckiem prawidłowego, niezafałszowanego rodzinnymi zawiłościami i osobowością matki kontaktu emocjonalnego oraz osobistych więzi - więzi bez pośredników.

Po to, aby umożliwić dziecku zaczerpnięcie oddechu od nadopiekuńczej matki, stworzyć mu jakąś enklawę prywatności, wychowywać do samodzielności, dać poczuć, kim jest i czego pragnie.

Samo czego pragnie.

Roman

nie wszystkie matki są nadopiekuńcze...sa tez madre matki i one najlepiej wiedzą co w danym momencie potrzebne jest ich dziecku

13-letni dzieciak nigdy (gdy nie ma takiej potrzeby) nie da sie mamusi zdominować

a jesli ma taka potrzebe, daje mu to poczucie bezpieczeństwa ,to nie trzeba im tego zabraniać

a gadanie o kwalifikacjach matki do siedzenia na lekcjach...no cóż, temat rzeka

a kwalifikacje do bycia matką, taka bez kwalifikacji do siedzenie na lekcjach ,to ma?

zgredku...

tu akurat nie mam potrzeby..

sama miałam/mam bolibrzuchy...starsze podrosły..młodsze są:-)))

no właśnie

Do bycia matką to ma, bo to o jej własne dziecko chodzi.

W klasie jest tych dzieci więcej, w tym tylko jedno jej własne. Dzieci mają się w szkole uczyć i czuć jak u siebie, a nie być obserwowane przez każdego, komu się tylko zamarzy.

Romani,  czepiasz się ;-)

A przeciez nie tak dawno jeszcze to n-l przychodził do domu dzieci uczyć (w postaci różnej maści guwernantek i bon, które przeciez na oczach całej rodziny ten kaganek oświaty niosły pod strzechy polskich dworków),

 bywało ze i matuś w świat literek i liczb mozolnie dzieci swe wprowadzała

a że teraz sobie przycupnie za synusiem w kąciku...komu to przeszkadza, przecież Kasia pisze, że nawet i pomoże czasem

to taka dawna tradycja - czasem się ujawnia w formie ...atawizmu edukacyjnego

Adaa

skomentuj, bo ja doszedłem do:
"ale po pół roku bolibrzucha codziennego doszliśmy z małżonkiem"
i dalej już nie czytałem, bo się zawstydziłem. ;-)))

PS. Zgredku - Twój tekst OK jest.

Ty mnie Janusz nie podpuszczaj:-)))))

i jeszce o nadopiekuńczości;-)

nieprawda jest ,że nadopiekuńcza mama wychowa pierdołę;-)

mialam taka mamę..codziennie z Patryczkiem do szkoły bo niesmiały i krzywde mu zrobia jeszcze..tak ze cztery lata...a teraz?..chłopak ma 14 lat i leje wszystkich  co go zaczepią az miło:-)))

(tak kontrowersyjne dość i mało eleganckie)

;-)

Małgoś, dzisiaj też może nauczyciel do domu przychodzić. Jest potrzeba, załatwić NI i po sprawie.

Ale cudze dzieci obserwować to jakby co innego.

a cos posredniego wymyslisz?

Dla mnie dobra lekcja jest swego rodzaju misterium dla uczniów. Nawet wizytator to smutna konieczność, bo zaburza proces.

Rodzice? Co to, to nie - chyba że raz do roku na lekcji pokazowej, która ma na celu pokaz właśnie. Inne lekcje mają inne cele.

a wiadomo kiedy to jest juz NAD? ;-)

bo Kasia napisała, że akurat ta mama wcale nie chce, ale musi, bo syn nie daje rady zmierzyć się z rozstaniem na godzinę

więc ona chyba nie jest wcale taka NAD

raczej robi, co musi, żeby było jak najlepiej (w kwestii obowiązku szkolnego)

o kurna...!!

znaczy..Januszek:-))))

druty Romanie...robótki na drutach

A!

Zgredku - dziś nie

no tak Janusz

Ale, macie jakieś pomusły na matki nadopiekuńcze (ogólnie w oderwaniu od jakiegokolwiek przypadku) czy nie? Czy według was w  kompetencjiach nauczyciela leży wpływanie na relację ucznia i jego rodzica? Jak to robić?

Ha!

Tylko ja mam jak widać! ;-)))

a na jakiej podstawie n-l miałby mieszać cokolwiek w relacjach dziecko-rodzic?

a moze to jest tak,że nadopiekuńczość matki wynika ze specyficznych potrzeb dziecka...?

 i jesli wejdzie w to słoń jak w skład porcelany?

nie wymagajmy od siebie profesjonalizmu we wszystkim co dotyczy człowieka - w etyce, medycynie, psychiatrii, psychologii, tresurze zwierząt, resocjalizacji, seksuologii, leczeniu narkomanii i alkoholizmu, andropedagogice, ratownictwie wysokogórskim itd itp

;-)

Jak ojciec tłucze kablem, to może też wynika ze specyficznych potrzeb dziecka...

Czasem z boku widać, że rodzice popełniają błędy. Nie trzeba być nawet ratownikiem wysokogórskim. Człowiekiem wystarczy.

Małgoś

Hm ... posługując się przykładem Romana muszę stwierdzić, że do tego, aby ratować człowieka, który obsunął się z Orlej Perci i zawisnął na półce skalnej z podejrzeniem skręconego kręgosłupa - trzeba ratownika górskiego.

Turysta, nawet wytrawny - może narobić więcej szkód niż korzyści - sam się przy okazji zabijając.

Więc ... za Małgoś - nie przypisujmy sobie ról, do których nie jesteśmy przygotowani.