-tak sobie myślę, że jako członek OSKKO mam prawo się na Forum troszkę pochwalić? Nie będzie mi to poczytane za chwalstwo, choć sama się ...?

Właśnie wróciłam z Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach, gdzie z rąk rektora odebrałam dyplom i drugą nagrodę za pracę na Ogólnopolski Konkurs na Pamiętniki Nauczycieli. Nadesłano 162 prace, nagrodzono 3, wyróżniono 8.

Z nagrody najbardziej cieszy się latorośl, zapadła decyzja zakupu nowego komputera -nagroda to 2000 zł.(reszta na raty) 

Mój pamiętnik pt. "Zyciorys komentowany" miał 80str. Fragmenty prac konkursowych zostaną wydane w 2005 roku w formie książki. Bardzo się cieszę i dzielę się tą radością z Wami. :-)

Rok temu tak zakończyłam  pracę konkursową:

30.12.2003.

Ostatnie dni spędziłam przy komputerze. Skąd we mnie taka potrzeba porządkowania swojego życia? Podsumowań? Oceny? Czego szukam? Nauczycielskiej dojrzałości? To za mało. Zatrzymuję w biegu mijający czas, utrwalam uczucia, cyzeluję piękno codzienności. Jestem, więc myślę, piszę, poszukuję, działam, tworzę...       JESTEM.... JAK DOBRZE.

MAŁGORZATA

Magosiu

Serdecznie gratuluję!

:-))

magosiu

gratulacje:-)

JESTEM.... JAK DOBRZE.

i pewnie - pięknie jesteś...

gratuluję

i

pozdrawiam

i ja

zazdroszczę!

ale w pozytywnym sensie! Chciałbym tak pisać (nawet bez nagrody) ale co może napisać matematyk? Chyba tylko równanie z wieloma niewiadomymi i nie na tyle stron!

GRATULACJE!!

i u Małgosi też - słodko

Serdeczności

Małgosiu :)

dołączam się do gratulacji :)

gratuluję , oprócz sukcesu literackiego, odwagi w podjęciu decyzji o dzieleniu się z innymi swoimi przeżyciami :)

z przyjemnością przeczytam

i ja śpieszę z serdecznościami :))

Może na jakiejś konferencji, spotkaniu lub czymś podobnym organizowanym przez OSKKO warto by choć kilka kartek z tego pamietnika przedstawić, jako miły przerywnik.

Zachyt i podziw...

:-)

czytałam małgosię nie raz i dlatego mnie ta nagroda wcale nie dziwi :-))))

Jasny, przejrzysty styl, dowcip, mądre wnioski- brawo Malgosiu

a w zasadzie- "dziękuję"

Kochani

bardzo dziękuję za wszystko co miłe- odpowiem szczegółowo wieczorkiem, bo mi się bardzo roboty nazbierało za wczorajszą nieobecność w szkole.

Dzięki jeszcze raz. :-)

Janie z T...

Chciałam na prywatne konto, ale Twoje jest nieaktywne. Może zechcesz uraczyć mnie np. fragmentami swojego dzieła, a ja chętnie z oddalenia się pobawię w czytelniczkę, zwłaszcza że się nie znamy, więc tym bardziej nie masz się czym przejmować. Czasem dobrze wyjść poza ramy "prywatności" Interesuje mnie to także z powodu, że sama się przymierzam, więc...Pomyśl o tym!

Koleżnace gratuluję sukcesu, tylko tak dalej i może właśnie jakaś książka? Teraz wydają i piszą wszyscy, a dobrej literatury mało! Powodzenia!

Gratuluję :)

Pozdrawiam

Małgosiu

gratuluję, podziwiam za sam fakt umiejętności zmobilizowania się do udziału w konkursie, no i zwycięstwa.

Z wielka chęcią przeczytam Twoją pracę - daj znać gdy się ukaże.

Bardzo dziękuję za wszystkie miłe głosy

-nie odzywalam się mimo obietnicy, bo mnie od świata odcięło, zasypało, prądu pozbawiło.

Uff, ale człowiek jednak od tej cywilizacji zależny.

Po pierwsze -lęk o syna, jak wróci ze szkoły - normalnie przyjeżdża w ciągu pół godziny, w piątek był w domu o 21 (puszczono ich ze szkoły o 16).

Po drugie ciemno: ani czytać, ani pisać, ani ....nic. No, można coś tam robić   ;-), ale nastrój nie ten.

Ani herbatki, ani kawy - kuchnię mam elektryczną... :-(

Wreszcie w kominku zrobiliśmy ruszt i tak ciepłą strawę uwarzyłam - a co!

Najgorsze jednak odcięcie od kontaktu i komunikacji miedzyludzkiej pozadomowej: fizycznie odczuwalam brak możliwości pogadanie na forum .

Po wyjaśnieniu milczenia - wracam do wątku.

Marku- dzięki za twoje słowa, miałam wątpliwości, jako osoba wychowana przez mamuśkę, ktora chwalenie uważała za wadę numer jeden.

Zgredek -ciasto pyszności, zaraz muszę coś bardziej realnego do kawy, bo rodzina czeka :-)

Kuba- dyplomowany świeżo matematyku- mylisz się, wśród wyróżnionych było chyba 3 matematyków. Zresztą ja też po klasie matematyczno-fizycznej w liceum. Matematyka to sztuka myślenia, to podstawa każdej komunikacji i każdego przekazu.

Janie - życzę pewności w tym, co piszesz:-)

Tomaszu- chciałam sobie też coś, nawet nie drobiazg, kożuszek mi sięmarzył. jak sprawdzilam ceny- dobry komputer, to wybieram komputer, to inwestycja w syna , (chyba nam rośnie niezły informatyk) i sprawienie radości sobie- jego radością. A kożuszek? - niech tam sobie baranki chodzą po halach.

I jeszcze Ania- nie wiedziałam ,że forum jest nasze wspólne. Bardzo się cieszę, gratuluję nagrody -dla niewtajemniczonych- z Anią K. spotkałyśmy się raz w życiu w realu na podsumowaniu innego konkursu o tożsamości nauczycielskiej, bardzo miło nam się rozmawiało, i po raz drugi miałyśmy się teraz spotkać. Nie wyszło - Aniu napiszę obszerniej na priva.

I jeszcze wszystkim , ktorzy tyle mi tu miłego powiedzieli- dziękuję ogromnie. Bardzo się cieszę,że trafiłam do OSKKO i na forum.

Na dworze piękna zima - zapraszam na spacer. :-)

Miła niedziela

  Moje miasto też zasypane malowniczo śniegiem....

 Musi być pięknie szczególnie w naszych górach, w plenerze.A w naszym forumowym pokoiku też przyjaźnie i ciepło.

małgosiu

Łatwość władania "piórem" to wielki dar. Pięknie z niego korzystasz i w dobrej sprawie. I to jest bardzo cenne :)

A nagrody gratuluję! Wiedzieli, kogo i za co nagradzają!!!

O bąbelkach i wodzie sodowej

Dziękuję ogromnie po raz kolejny i ku przestrodze (sobie!) taki maly tekścik zamieszczam.

 2.07.2002.

BĄBELKI

            Lubię wodę sodową, nawet jak mi uderza do głowy. Czasem to nawet fajne, takie uderzenie... Czytam sobie moją ulubioną Gazetę, a tu tekst malutki, a jaki miły dla niżej podpisanej... „ulubiona felietonistka” i jeszcze, że lekturę ode mnie się zaczyna. Bul...bul... bąbelki do głowy i tak jakoś lekko, jakoś musująco, jakoś miło...I tak potrzebnie! Uderzanie wody sodowej w rozsądnych dawkach jest niezbędne do życia– pozwala odbić się od ziemi, troszkę pobujać w w marzeniach (może jakiś zbiór opowiadań, jakaś nowelka?), poczuć lekkość bytu, wcale nie takiego nieznośnego, jak pisał taki jeden, co mu się nie podobało.

            A na wakacjach woda sodowa jest wręcz niezbędna. Bo kiedy mamy w siebie uwierzyć, jeśli nie w lipcowo-sierpniową kanikułę? Spójrzmy prawdzie w oczy:

·        Jestem mądra ( już na studiach w koleżeńskiej punktacji brzydszej części roku dostawałam maksymalną ilość punktów w kategorii: inteligencja, w pozostałych kategoriach obwodowych osiągałam zdecydowanie niskie wyniki, co do dzisiaj mnie boli),

·        jestem piękna (zawsze byłam, bo małe jest piękne, a jak się ma 1,50 cm wzrostu to jest się małym, więc pięknym – co było do udowodnienia),

·        jestem zgrabna (jak zechcę, to sobie nawet rozmiar 38 kupię i może nawet założę!),

·        jestem: słodka, wiotka i powabna( bez komentarza, kto nie chce , niech nie wierzy),

·        I do tego, daję słowo, mam rodzinę wyjątkową (jak mawia mój syn: babcia nauczycielka, mama nauczycielka, 3 ciocie –siostry mamy nauczycielki, wujek nauczyciel, kuzynka nauczycielka – reszta normalna!).

I kto wie, może nawet na szerokie wody wypłynę? Mogła  Marta Fox belferkę rzucić i poczytną pisarką dla młodzieży zostać, mogła Katarzyna Grochola  po czterdziestce zacząć bestselery wydawać, mogę i ja...I  tak mi uderza ta sodowa, uderza, tak mi lekko, tak radośnie...

-Mama, czy my dzisiaj nie będziemy jedli kolacji? Tata mówił, żeby cię oderwać od komputera, bo i tak drugą Rowling nie zostaniesz, a nam się chce jeść.

I tak najbliższe mi osoby kubłem zimnej wody rozsądku ostudziły moje bąbelkowe wakacyjne nastroje. A ja mimo to nadal lubię wodę sodową, a za inspirację do tegoż tekstu dziękuję Pani Annie, mojej pokrewnej duszy z numeru 27 „G.Sz.”.

M.N.

Post scriptum

właśnie skończyłam czytać opasły tom (400 s. formatu A3) pod tytułem :

"Nauczycielska dojrzałość. Pamiętniki średniego pokolenia nauczycieli 2004."

Wybór, opracowanie i posłowie Wanda Dróżka. Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej 2005. wyd@pu.kielce.pl

Jeśli lubicie literaturę faktu, jeśli macie ochotę przejrzeć się w lustrze 18 pamiętników- zapraszam do lektury..

Mnie się podobało :-)

Aniu K- bardzo mi się podobała Twoja część -pozdrawiam najserdeczniej jak potrafię :-)))

magosiu

Dopiero teraz przeczytałam

Do Arweny

nie wiem, ja dostałam jako egzemplarz trochę autorski, myślę, że pod adresem wydawnictwa można :-)

AnJa - i tak Cię lubię;-)))

A pytanie podobne zadawałam sobie "po co ja to czytam ..w wakacje- nie dość mam na co dzień??" Ale siła nałogu- nie odłożyłam , póki nie skończyłam. Ot, czytoholik ;-)

fiu! fiu !!!!!!!!!!!!!!!

Poloniści to mają dobrze.

gratuluje i podziwiam

Fredi :-)

 e tam, zaraz poloniści - mnie się bardzo podobał pamiętnik młodej matematyczki akurat, choć faktycznie najwięcej w zbiorze polonistek ;-)

A jakie losy podobne- sklonowali nas , czy co???

Aniu - może do Torunia na konferencję się wybierzesz? Ja planuję na pewno wyjazd.

AnJa ;-)))))

 Litości, to nie żadne cudo, polecam tylko takim , co lubią literaturę pamiętnikarską i jeśli nie znudzi ich poznawanie w wersji książkowej tego, co na co dzień mają w pokoju nauczycielskim.

Ot, trochę z megalomanii, trochę z umartwiania, trochę z dystansem i autoironią.