ano mają tak.. na hospitacji jak byłem kiedyś u mojej matematyczki to w pewnym momencie mucha zaczęła latać i bzyczeć.. no i w końcu jeden odważny się znalazł i powiedział:

proszę pani...może pani głośniej bo mucha zakłóca odbiór...

:-)

najgorsze to, że przestepstwo popełniłem bo jak to usłyszałem to ryknąłem tak śmiechem, zakłóciwszy tok lekcji że mało pod ławkę nie spadłem, a dzieciarnia patrzyła na mnie jak na głupka

:-)

u mnie nie jest cicho, aż tak żeby muchę słyszeć

ale mam czasami, daję zadanie i mówię, że jak rozwiążą w ciągu 5 minut, to dowcip opowiem

jak taką kartkówkę zrobiłam w czasie praktyki na studiach, to nasz metodyk - cud-miód Człowiek, będący na lekcji z zaskoczenia;-) - prawie wyszedł z siebie i klasy mrucząc pod nosem: ale zasoliła

co było najgorszą oceną otrzymaną za lekcję;-) 

Jeśli chodzi o dyscyplinę, szczególnie kiedy przychodzę na lekcję, stosuję metodę oczekiwania z jednoczesnym wysyłaniem w kierunku uczniów wymownego spojrzenia. Wychodzę z założenia, że w naszym zawodzie głos należy szanować, więc stoję obok i czekam, aż uczniowie się uspokoją. Zawsze znajdzie się jeden, który zorientuje się, że należałoby się uciszyć i swoim spostrzeżeniem dzieli się z resztą klasy (Tyyy, paniiii...). Czasem trwa to dłużej, zwłaszcza w klasach, które uczę z doskoku. Moi uczniowie jednak wiedzą, że im dłużej czekam, tym bardziej realna groźba większej ilości zadania domowego.

W zakresie dydaktyki proponuję zabawę w muzeum teatru antycznego (np. przed omówieniem "Antygony"). Uczniowie, podzieleni na grupy (każdej grupie przydzielam zagadnienie, np. amfiteatr, aktorzy, itd.), samodzielnie wykonują eksponaty (np. gliniane maski teatralne lub kostiumy uszyte z prześcieradeł), plansze informacyjne, prezentacje mulimedialne, a potem są przewodnikami po muzeum dla swoich kolegów. Materiały przygotowane przez uczniów stanowią przez jakiś czas świetną dekorację w klasie i pełnią rolę "przypominajki".

moja córka klepała (pisownia "rz" po spółgłoskach) : Prosiła Babka Tadka, Daj Kawałek Gnatka Wołała Jeszcze Chrzan

:-)

No, pisałam o tych stolach do tenisa.

Własnie musialam dac kare jednemu takiemu za uderzenie kilkakrotne  kolegi - zakaz gry do Bożego Narodzenia:-)

I co? Ten co dostał bęcki uznał chyba, ze ukarałam agresora niewspółmiernie wysoką karą. Żal mu sie zrobiło tamtego więc podjał sie karkołomnego zadania - odstepuje tamtemu swoja kolejkę gry i pilnuje czy przypadkiem ja sie nie zblizam - by w pore ostrzec ukaranego:-))

Agresor, wdzieczny  zabiega o wzgledy tamtego jak nigdy - w sumie chyba sie ostro zaprzyjaxniają:-)

Ja udaje głupka, ze o niczym nie wiem, choc wiem:-)

Jestem zerokonsekwentna:-)

Fajny sposob na liczenie sie na wycieczkach i innych wyjściach.

Kazdy wycieczkowicz dostaje swoij numer- i ma go pamietać.

Jak sprawdzamy, czy wszyscy są - to po prostu glośno liczymy się. Od razu wiadomo kogo brakuje .

 Z doroslymi się jeszcze lepiej sprawdza - przetestowaliśmy w tym roku.

pozakładamy wam takie chustki na zlocie;-)

nareszcie sie nie bedą gubili

Ad #10.
Ciekaw jestem, Tytoty, jakbyś zareagowała na kartkę: "Nie wiem, czego nie wiem"?
Wydaje się mi ona nawet bardziej Sokratejska w swej wymowie, niż "wiem, czego nie wiem".
No i - chyba równie częsta jak świadomość tego czego się nie wie.

Dorzucę ze swojego podwórka - sprzed hohoho lat.

Wystawianie ocen śródrocznych i końcowych odbywalo się tak, że ja wypisywałem na kartce swoje oceny, a każdy uczeń pisał ocenę, którą według niego powinienem mu wystawić.
Prosiłem, żeby podając tę ocenę uczniowie brali pod uwagę swoją całoroczną (semestralną) pracę, oceny które w tym czasie otrzymali, własną aktywność, która być może nie miała odzwierciedlenia w ocenach, ...
Innymi słowy - prosiłem, żeby spojrzeli na siebie moimi oczami i wyobrazili sobie, jak nauczyciel powinien ocenić ich pracę.

Była zasada, że jeśli ja wystawiałem ocenę wyższą - stawało na moim. :-))
Gdy uczeń wyższą - rozmawialiśmy dlaczego, ewentualnie jakieś dopytki itp - żeby ustalić właściwą ocenę.
Gdy taką samą - wiadomo.

Powiem, że znacznie częściej ja wystawiałem wyższą ocenę, niż uczniowie sobie.
Dopytek było niewiele.
A jakichś egzaminów sprawdzających w ogóle - zero.

--------

Powiem tak - mnie zawsze wkurzało, gdy ktoś kto ma mnie ocenić każe mi jakieś samooceny pisać.
No bo niby co?
Taki glupi nie jestem, żeby pisać o swoich słabosciach, żeby oceniający mógł potem to wykorzystać przeciw mnie, argumentując to w najprostrzy sposób, zdejmujący z niego odpowiedzialność: "No przecież sam to przyznałeś.".
Niech się wypcha oceniający - jemu płacą za ocenianie mnie - jak chce to mogę mu napisać, że jestem super (co zresztą jest prawdą) - i tyle.

Miałem wątpliwości więc, czy to jest OK - samoocen wymagać od uczniów.
Ale z drugiej strony uczniowie w tym wieku myślą w inny sposób niż dorośli.
Przychodzą do szkoły z nastawieniem "No to jestem. Ty teraz mnie ucz, a ja zobaczę co ci z tego wyjdzie".
I podobnie: "No to zobaczę co mi wystawiłeś, a jak za nisko niż się mi będzie podobało, to będę protestował niezależnie od tego czy ta ocena jest wlaściwa".

Stwierdziłem więc, że jest szansa, że taka próba spojrzenia na siebie z drugiej strony ławki spowoduje wyeliminowanie tych postaw.
Odnioslem wrażenie, że mi się udało.
Ale ... istotnie miałem zaszczyt pracować zawsze z uczniami wybitnie zdolnymi, więc moje doświadczenie nie musi mieć przełożenia w innych klasach, szkołach, ...

Powiem tak ... świadomą niewiedzę to ja sobie mogę eksplorować sam - nauczyciel może mi być pomocny, ale niekoniecznie niezbędny.
Wiem czego nie wiem - więc przynajmniej wiem czego mam szukać.

A mistrz ... mistrz jest niezbędny gdy trzeba pokazać to o czego istnieniu nawet nie miało się pojęcia.
I nie ignorowalbym tego.
:-)))

Innymi słowy - gdy wiem, że nie wiem gdzie się ukrył bandyta, który chce mi przywalić w łeb - będę siedział na wszelki wypadek w domu.
Natomiast, gdy w ogóle nie wiem, że się jakiś bandyta na mnie czai ...cóż ... - nie ignorowalbym takich zagrożeń.
:-))

#66 - ja przy braku głosu przechodzę na Gadu-Gadu przez rzutnik - ja pisze na laptopie, uczniowie mówią

zawsze się sprawdza

dołączam do tego przygotowaną prezentację PP