pewnie, że ma - Dota rację

w koncu nie dość, że nie toną to i rekordy w pływaniu ustanawiają

Elu

Ta dusza bardziej kwiliłaby, gdybyś nie zrobiła wszystkiego, co w twojej mocy, aby sytuację uratować.

Gratuluję ci odwagi i konsekwencji.

Nie zazdroszczę twojemu następcy.

Nie ma tego złego, co nie wyszłoby na dobre.

Być może kiedyś inaczej spojrzysz na wczorajszą farsę. Może istnieje gdzieś miejsce i ludzie, którzy czekają właśnie na ciebie? Może chwila przerwy w zarządzaniu dobrze ci zrobi?

Jeszcze wiele konkursów przed tobą. Ciesz się, że swą godną postawą i wiedzą zasiałaś w duszach niektórych członków komisji poczucie zawstydzenia i niesmaku wywołanego uświadomieniem im braku kręgosłupa moralnego.

Teraz niech oni się martwią, jak w lusterko spojrzeć!

Nie ma tego złego...

O ile dobrze pamietam, gdyby pewien dyrektor nie przegrał tego, co w zasadzie wygrał, to kto wie? Może dziś nie byłoby tylu* klap, w których dumnie połyskują misiodelfinki?

Dobrze pamiętam?

;-)

____
* W ogóle pewnie by były, ale czy aż tyle?

Elu...

Dziękuję Ci !

Nic nie jest bezsensowne i ja mocno w to wierzę!

To było potrzebne. Nie wiem po co, ale było.

Idź do przodu - noś głowę wysoko, gdyż masz do tego  pełne prawo!

- - -

Pozdrawiam Cię naprawdę miło :)))

popatrz na to z innej perspektywy- będziesz zdrowsza ;-)

u nas zapowiada się podobna farsa, ja jako wicek, choć na czas nieokreslony, złożyłam rezygnację, by przynajmniej w ten sposób zaprotestować (sama przed sobą)przeciwko rozdawaniu stołków ;-((

wracają czasy dyrektorów z teczki

Trzymaj się Elu!

Elu

ela mi

cieszę się że tak pięknie się zaprezentowałaś, to twój kapitał - ta wieść pójdzie wśród ludzi

ale jakie to żenujące - każdy "mój" nauczyciel potrafi więcej  niz ten który będzie nimi kierował

Prawo Cornuelle': Władza ma tendencję do przydzielania pracy tym, którzy najmniej się do niej nadają. Murphy

jak tu pracować pod takim szefem, który choćby robił największe głupoty i błędy ma parasol ochronny, więc szybko mu woda sodowa uderzy do głowy - jest jak jest w oświacie i nie dziwię się że zjawisko wypalenia zawodowego coraz częściej nas dotyka

Elu

niestety w tej sytuacji żadne zakończenie nie może być dobre

wygrywa - OP tak jej umili życie (a potrafią to robic - mamy wiele przykładów z całej Polski)

przegrywa - przegrywa też szkoła zyskując takiego szefa na siłę forsowanego

ale to tylko doraźnie, a efekt koncowy będzie pozytywny dla Eli, bo jest mądrą osobą, a takie osoby wiedzą że świata nie zmienią, mogą tylko zmienić swoje nastawienie

jeśli tamten kandydat po raz drugi stawał, wiedząc że konkurs jest tym razem lepiej ustawiony, to sam wystawił sobie świadectwo - dla niego efekt końcowy już nie będzie taki pozytywny

jak to mówią: Pan Bóg czasem nas karze, spełniając nasze pragnienia ;-)))

myślę sobie tak

teraz boli, cholernie boli, stanowiska kierownicze obejmuje sie z nadzieją, a opuszcza najczęściej z rozczarowaniem 

i nie pomogą pocieszenia ( miłe może są, ale sama przezyc to musisz), pamiętam przed laty w podobnych okolicznościach na forumie pojawiło się  - "ciszej nad tą trumną"

ale mija, nie ma w życiu przypadków są prawidłowości i podzieje się....

tego możesz być pewna :-)

i dołączam do ostatniego zdania AnJi, jeżeli tylko możesz nie zostawaj w tej szkole

Maelka napisała:  Może istnieje gdzieś miejsce i ludzie, którzy czekają właśnie na ciebie?

Tak jest z pewnością, bo nic nie dzieje sie przypadkiem. TYlko jeszcze dalsze losy są nierozpoznane.

Jestem w podobnej sytuacji (ale nie takiej samej, bo to szkoła niepubliczna i nie o konkursy chodzi - wspólne jest to, że cały czas chodzi o ludzkie małości i słabości). Radzę sobie jakoś tylko dlatego, że wiem, że gdzieś na mnie czekają, tylko jeszcze nie wiem gdzie :) A i tu bardzo się przydałam i wielu ludziom potrzebne było i moje przyjscie i wiele nauczą się z mojego odejścia (lub po nim).

Trudne jest dla mnie to, że Ci sami, którzy się mnie pozbywają i mnie ukrzywdzili bardzo, cały czas przychodzą do mnie po radę i, jakby nigdy nic, proszą o pomoc (bo jestem jedyną kompetentną osobą w tym towarzystwie :) 

Odliczam więc tylko dni...

Elu, jesteś wielka ! Nie wiem, czy mnie w takiej sytuacji starczyło by opanowania ! Bądź dumna i pamietaj co mówią dzieciaki : oliwa sprawiedliwa na wierzch wypływa. Predzej czy późnie sprawiedliwości stanie się za dość.

Jesteśmy z Ciebie dumni !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Elu, przegrana jest tylko z nazwy. W rzeczywistości wygrałaś i to w wielkim stylu. Wygrałaś z własnymi wątpliwościami i przystąpiłaś do konkursu. Wygrałaś w oczach całego grona, uczniów i rodziców. Wygrałaś również przed komisją konkursową,  chociaż wydali zupełnie odmienny werdykt. Teraz potrzebujesz odpoczynku. I pomyśl, że to koniec szarpania się z OP i rozliczania z realizacji coraz bardziej bzdurnych oświatowych pomysłów.

Pokazałaś klasę i nic nie możesz mieć sobie do zarzucenia. Możesz być z siebie dumna.

elu mi - wiem coś o tym - zmiany są dobre

dobrze że napisałaś tu o całej tej historii. Wynika z opowieści, że sprawa nie jest czysta. Nie znam jej, ale Ty tak piszesz.

Jeśli tak: jeśli chcesz rady to mam jedną;-)

nie podawaj ręki nikomu komu się ręki podac nie powinno w takiej sytuacji (o ile ktoś taki był, ktoś grał nieczysto). Nie proś nikogo o nic.

W podobnej sytuacji dawno temu będąc żałowałem potem długo takiego uścisku dłoni. Ludzi, którzy grają nieczysto powinni wiedzieć co się o ich czynach myśli.

a poza tym zachowuj się teraz z klasą i zadbaj o dobro szkoły - tzn nieobciążanie jej animozjami:-)

los Ci za to odpłaci.

L. Gawrecki opowiadał: "przerżnąłeś, nie szkodzi. Jak jesteś dobry - wypłyniesz"

i tego się trzymaj

:-(

z godnym konkurentem nie byłoby wstyd przegrać

tak więc pozostaje jednak niesmak, mimo iż bilans wychodzi na plus

o Marek :-)

Ooo Marek

W którym roku Gawrecki opowiadał???
Może razem tam byliśmy???

:):)

AnJa

długie, nie długie łapy, szkoda sobie brudzić ręce

Terina

po prostu uparcie zwracałam się przez kilka dni proszę pani, mimo iż mi mówiła na Ty - gdy nie załapała, to któregoś razu jak powiedziała coś w rodzaju "słuchaj", powiedizałam z naciskiem "pani, jesteśmy na pani" - od tej pory pomyliła się tylko 2 razy, przez kilka dni mówła bezosobowo, a teraz już bez problemu jest pani

inna pani -ta jest bardziej arogancka - zwracałam się do niej na pani i to tylko wtedy jak musiałam, najczęściej wręczałam to co miałam dla niej, prosiłąm o podpis bardzo oszczędnie w słowach - "dzień dobry, proszę to i to, dziękuję" - i omijam jak śmierdzące jajo, a teraz nawet się nie kłaniamy, bo kilka razy zdarzyło się że nie odpowiadała na moje ogólne dzień dobry, więc teraz traktuje jak powietrze - jesli nie ma do niej sprawy slużbowej to wogóle jej nie widzę i nie kłaniam się (mimo iż trochę starsza ode mnie ;-) - ale to akurat wyjątkowy przypadek, bo ta osoba bardzo mi zaszkodziła i robi rzeczy na które trudno znaleźć cenzuralne słowo

ale w moim przypadku sytuacja jest specyficzna, gdyż te osoby zrobiły takie draństwo, że mimo iż osiągnęły cel, wcale nie triumfują, bo rada trochę bokiem na nich patrzy i czują się nieswojo - dlatego łatwiej było im przyjąć to nagłe ochłodzenie, bo same pewnie mają poczucie winy wobec mnie

wyczytałam gdzieś takie stwierdzenie, że nie lubimy ludzi, któych krzywdzimy - dokłądnie tak a nie na odwrót, bo jak kogoś skrzywdzimy to szukamy usprawiedliwienia, więc udowadniając sobie że ta osoba jest taka-owaka i jej nie lubimy czujemy się uprawiedliwieni po zrobieniu jej świństwa

coś w tym jest, bo ja nie czuję nienawiści do tych pań - czuję się skrzywdzona, pogardzam nimi i czuję niechęć do konktaków z nimi - po prostu jak najdalej od tego g...

tak jak napisał AnJa - "Cokolwiek robisz- madrze rób i oczekuj końca"

więc nie będę sobie brudzić rączek, poczekam :-))

AnJa

bardzo cie przepraszam...ale pierwszy raz w zyciu zrobiłam cos egoistycznego...najgorsze,że nie żałuje tego wcale, bo mój młotek fajny jest:-))

no i mój ladniejszy:-)))

AnJa