Kochani!

Po 20 latach bycia dyrektorem i po 23 latach pracy w oświacie bez zachowania jakichkolwiek terminów, wykorzystując zmiany organizacyjne w naszej oświacie - zwolniono mnie z pracy. Poinformowano mnie o tym 21 sierpnia. Był to dla mnie grom z jasnego nieba. Nie myślałam, że nie dane mi będzie uczyć. Kadencja dyrektora skończyła się, ale nauczycielem chciałam być. Niestety.

 Dzisiaj już wiem, że zrobiono mi wielką przysługę.Nie zdecydowałabym się na emeryturę, a w tej sytuacji szybko zlożyłam dokumenty i od 1 wrzesnia jestem emerytem z 1080 zł netto emerytury. Pipracowałam miesiąc w zaprzyjaźnionej szkole, by dokończyć awans i od 19 września jestem dyplomnowana ( to juz dla mnie tytuł honorowy).

Od 1 października podejmuję nową pracę na stanowisku Naczelnika Wydziału Oświaty i Kwalifikacji Zawodowych w mieście wojewódzkim, gdzie  zamieszkam na 5 dni w tygodniu. Wynagrodzenie brutto ok.3000 tys. , a więc jeszcze część emerytury mi zostanie(600 zł)i da się przeżyć. W tymże mieście moje dziecię rozpoczyna od października studia dzienne..

Ponieważ pan wójt nie zachował terminów wypowiedzenia, otrzymalam prócz 6- miesięcznych zasadniczych ( zwolnienie z art.20) 3 misięczne ostatnio pobierane wynagrodzenie jako odszkodowanie, no i 3- miesięczne wynagrodzenie jako odprawa emerytalna.

Mogłam pójść do sądu i przywróconbo by mnie do pracy jako nauczyciela, ale ja juz tego nie chciałam.

I tak sobie myślę... nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło

Krzepiące...

Gratuluję :-)))

elrym. Masz rację, to zwolnienie krzepiące nie było. wszyscy, którzy mnie znali iobserwowali moją troskę o ucznia, szkołę - byli zszokowani. Najczęściej mówili, że skoro mnie tak potraktowano, to chyba każdego może to spotkać.

Ale generalnie - jestem zadowolona, że taki jest finał całej sprawy. Historia jest długa i pouczająca, ale już za mną i nie chce mi się do tego wracać

czasem warto

   iść bez oporów za tym co nam życie szykuje....Fajnie ,że ci się udało i wyszłaś z tego bez opresji psychicznych a zyskałaś materialnie i to odczuwalnie.

Pocieszający jest twój wątek

 ...............

 Bo ja też na rozdrożu - czy dawać się manipulować, poniżać i tracić zdrowie przez pewną nawiedzoną " papierotwórczynię" znającą każdy paragraf a nie widzącą człowieka...

 ..........

 szerzej muszę otworzyć oczy....

nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło

Pozdrawiam cieplutko basik. Ten cytat w twoim przypadku się sprawdził i ...życzę ci  samych sukcesów na nowym stanowisku pracy.

Nie wierzę

znowu zmieniło się to moje życie - jak w kalejdoskopie.W ciągu jednej sekundy wszystko się przerwało.

W tej mojej nowej pracy popracowałam sobie od poniedziałku do piątku w pierwszym tygodniu października.

8.10 jechałam z córką ( rozpoczęła studia tam, gdzie ja pracę) samochodem wypakowanym po brzegi różnościami potrzebnymi w domu (wynajęłam miwszkanie i urządzałyśmy się). W efekcie nieprzestrzegania przepisów drogowych przez innego kierowcę - nie zatrzymał się  na znaku STOP doszło do wypadku.Połamane żebra, mostek,wgnieciona cała klatka piersiowa, silne stłuczenia obu kolan - to ja.Ale moja córcia znacznie gorzej - rozległe pęknięcia czaszki. Przerwane studia, przerwana praca...

Już wyszłyśmy ze szpitala. Leżymy w domu (ja w tym momencie z laptopem na brzuchu). Boję się o moje dziecko.Lekarz uprzedzał o możliwych konsekwencjach urazu.

To mój trzeci wypadek. Pierwszy kolejowy - w wieku 18 lat (rok w szpitalu, śmierć kliniczna, rozległe złamania czaszki, trepanacja,masa innych obrażeń miednicy, kończyn).

Drugi - samochodowy - 20 lat po kolejowym.Urazy podobne do tych, jakie mam dzisiaj, ale połamana większa ilość żeber (chyba 6 czy 7 ) i obojczyk.

Właściwie dopiero od roku - dwóch mogę mówić,że prawie doszłam do siebie.Wiem, jak to długo trwa i co mnie czeka.

Dlaczego znowu?

o cholera..

basik trzymam kciuki za Twoje i córki zdrowie. Za Twoją pracę.

nie łącz faktów. Spotkało Cę coś złego, dobrego, złego

niezależnie.

Basik :-(

Kochana jesteś, że odezwałaś się pomimo takich strasznych przeżyć. Wierzę, że wyjdziecie z tego nie tylko szybko, ale i bez szwanku. Bardzo, bardzo w to wierzę i szczerze Wam tego życzę.

Nie może być inaczej.

Serdeczności! Pisz, co u ciebie i u córki.

qurna 3 raz? to już limit wyczerpałaś z nawiązką...

trzymaj się..z Twoim optymizmem dasz radę....czego życzę serdecznie...

Straszne!

kilka lat temu mialam bardzo powazny wypadek samochodowy...samochód na zwalke,ja dzieki Bogu cala

policjanci po obejrzeniu miejsca zdarzenia stwierdzili "musi miec Pani jeszcze sporo do zrobienia na tym padole,ze stoi tu Pani z nami":-)

bardzo mnie to zmotywowalo...no..jasne...mam cos do zrobienia jeszcze

ostatnio moja przyjaciólka wyladowala w szpitalu...dzwoniąc do niej ,przypomnialo mi się,że to co mi policjanci powiedzieli było wtedy dla mnie bardzo optymistyczne,więc jej to samo powiedzialam,na co ona..."no!!..świeta racja...nie umylam okna w kuchni!;-)

basik...przezyjesz swój czas smutku,rozwazań,żalu,rozgoryczenia...to konieczne...a potem?..potem umyjesz okno w kuchni:-)

trzymaj się

Basik

Basik,

Basik...

Basik

będzie dobrze, musi być, trzymaj się

cieszyłam się razem z Tobą

Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować...

Życzę  Tobie i córce wielu szczęśliwych poranków

Nie jesteś sama

Basik

Basiczku

basik

Jestem z Tobą i Twoją córką.

Chociaż jestem straszną pesymistką zawsze coś lub ktoś w bardzo trdnych momentach życia zapala mi iskierkę (życie mojego dziecka tak naprawdę wisiało na włosku - cięzkie zapalenie płuc, gdyby nie to coś lub ten ktoś mój syn nie byłby dziś ze mną). I dlatego wierzę, że także z Wami będzie dobrze.

Trzymam kciuki!

Basik,

żyjecie :-)

i macie jeszcze tyyyle do życia

wierzę, że będzie dobrze

basik

Basiczku!

Czytałam Twój pierwszy wpis ( z 27 września ) o zwolnieniu z pracy i o tym jak szybko sie z tym uporałaś; nowe szybkie decyzje, nowa praca i uwierz mi bardzo pomogłaś mi się pozbierac po tym co mnie spotkało. Przez wiele lat byłam wicedyrektorem nowo powstałego gimnazjum, w "nowym " - po SP budynku. zaczynałam prace o 7.00 a kończyłam o 16.00. Tworzyłam dokumenty, układałam plan lekcji, robiłam zastępstwa itd. itp. Nie ukrywam, że sprawiało mi to przyjemność. Wysłuchiwałam rodziców, uczniów, nauczycieli, starałam sie być dla wszyskich miła, pomocna. Lubie pracowac i pracy się nie boję. W ubiegłym roku szkolnym nasz dyrektor otrzymał od grona opinię z której nie był do końca zadowolony. wszystko skupiło się na mnie. Usłyszałam, że mnie zniszczy. Że to moja wina.

Dyrekcja dostała powierzenie na okres kilku lat. Ja juz nie jestem na kierowniczym stanowisku. Przy każdej okazji oficjalnie jest komentowana moja praca z lat ubiegłych. Nagle wszystko to co robiłam jest złe. Nadmieniam, że co roku otrzymywałam nagrodę dyrektora, w 2005 - Kuratora. Jestem tez nauczycielem dyplomowanym. Dlatego jak przeczytałam Twój wątek - podbudowałam sie. Nie zamierzam z nikim walczyć. Chcę jednak zmienić pracę. mam nadzieje,że mi sie to uda.

Wierze, że i Ty i twoja córka szybko pozbieracie się z tego wypadku. nie daj się. Wszystko jeszcze przed Tobą. Dziękuje za wsparcie, którego może nieświadomie mi udzieliłaś. Gorąco pozdrawiam ciebie i Córkę.

trzymam kciuki, będzie dobrze

pozdrawiam

przeczytałam dopiero dziś

Basik-trzymajcie się