jeśli to możliwe

camelot

a apropos chirurga, to przy jego pracy efekt może być natychmiastowy, nie potrzebuje hospitacji (ale ma obserwatorów, asystentów i wcale się przed tym nie broni, że patrzą mu na ręce), np. pacjent zmarł - naturalna weryfikacja umiejetności chirurga, a w szkolnictwie na efekty czeka się latami.

Przepraszam wszystkich za ten czarny humor.

Lepiej idź na hospitację lekcji a nie zebrania z rodzicami. Lekcja - OK, trzeba chodzić, sczególnie do młodych nauczycieli i to bez zapowiedzi. Z zapowiedzianymi lekcjami jest tak jak napisał camelot. A chodzenie na zebranie z rodzicami jest bez sensu. Grażyna ma rację - trzeba doradzać nauczycielom, ale czy naprawdę trzeba chodzić na zebranie rodzców? Mam wątpliwości. I jeszcze jedno...

WSZYSCY DYREKTORZY! JEŻELI CHCECIE HOSPITOWAĆ NAUCZYCIELI I DORADZAĆ IM, NALEPIEJ SAMI PRZEPROWADZCIE LEKCJĘ KOLEŻEŃSKĄ, ZAPRASZAJĄC NA NIĄ RADĘ PEDAGOGICZNĄ. ZAMIAST MÓWIĆ JAK TO SIĘ ROBI, PO PROSTU POKAŻCIE TO...

To nie jest żadna złośliwość. Podejrzewam, że po świetnie przeprowadzonej lekcji, Wasz autorytet wzrośnie, nieprawdaż?

jestem innego zdania, no chyba, że dyrektor jest codziennie pzyczyną stresu dla nauczyciela, ale wtedy współczuję wszystkim, a dyrektora jest mi żal...To kwestia stylu

Skąd tren mit o postrachu dyrektora? Ja tego w mojej szkole nie obserwuję, a stażystka sama się prosi, żebym do niej przyszła, bo chce mi coś fajnego poazać, pochwalić się itp.

Grażynko, zdecyduj się: idziesz na hospitacje po to, aby byc podporą dla stażystki, czy tez obejrzeć coś ciekawego na jej prośbę? A może dziewczyna podpadła i chcesz to zobaczyć na własne oczy?

Te trzy powody wymieniasz - przynajmniej w jednym przypadku hospitacja nie będzie przyjemnością. Dlaczego więc sie dziwisz, że może dyr być postrachem dla młodego nauczyciela?

Majko

Grazynko - ile razy za czasow urzędowania "na stołku" przeprowadziłaś lekcji koleżeńskich dla nauczycieli?

Wracając do hospitacji zebrania z rodzicami: Czy naprawdę dyrektor szkoły nie ma innych poważniejszych zadań? Choćby hospitacja lekcji u młodego nauczyciela. Osobiście pierwszy raz słyszę o tym, aby dyr chciał to hospitować. Czy nie uważasz z kolei, że Twoja obecnosć wpłynie deprymująco na rodziców i nie bardzo będą chcieli o wszystkim mówić? Znam przypadek, kiedy dyrektor zażądał od wychowawców, aby zebrania rodziców były protokołowane. No i rodzice nie bardzo byli rozmowni. A przynajmniej mniej niż przed owymi protokółami.

Będąc 2 lata dyrem przeprowadziłem 4 lekcje otwarte. I wiem, że jeżeli chce się czegoś nauczyć, to najlepiej czynem a nie słowem.

A wielu dyrektorów gada od rzeczy i na tym się kończy. Teraz nie jestem dyrem, bo za bardzo lubie uczyć młodzież a nienawidzę zakłamania w oświacie i robienia tego, z czym fundamentalnie sie nie zgadzam. Rezygnacja sprawiła, że nareszcie jestem sobą. A w ferie mogłem wyjechać na narty a nie siedzieć w szkole i bawić się jakimiś idiotycznymi papierami z których nic, lub niewiele wynika.

Jeszcze może coś powiem: hospitowałem nauczycieli i nie mogłem pogodzić się z tym, że niektórzy potrafili odpicować lekcję na wizytację, ale na co dzień to szmira. Dlatego postulowałem hospitacje niezapowiedziane (post nr 15). A robienie hopitacji wywiadówki to nadgorliwość. To wszystko.

masz 100% racji. Dyrektor na żadnej hospitacji u rodziców nigdy nie jest.

Przychodzi do rodziców i nauczyciela.

Słowo "hospitacja" to moim zdaniem błąd.

każda sytuacja jest inna i nie ma szablonu postępowania, szablonu motywów hospitowania zajęć, każde zajęcia są inne, każdy nauczyciel jest inny

to co my tu robimy, to nic innego jak bicie piany.

Uważam, że każda hospitacja zrobiona z głową (czy lekcji, czy zebrania z rodzicami) jest uzasadniona. Ja też hospitowałam dwa lata temu nauczycielkę bez zapowiedzi, ale robiłam to po to, aby mieć spokojne sumienie (wlasne), że moja decyzja o nieprzedłużeniu jej umowy jest słuszna. Dziewczyna robiła błędy merytoryczne na lekcjach. Zawsze jednak była dobrze przygotowana do lekcji (full wypas: karty pracy-własne, pomoce dydaktyczne, dobry kontakt z dzieciakami). Co z tego, skoro popełniała błędy wynikające z braków w jej własnej edukacji (uczyła w np.), nie znała kolejności wykonywania działań matematycznych, zamiast liścia kasztanowca przynosiła tylko jego jeden "palec" na lekcję itp.

Inny przykład

Hospitowałam omawiane już spotkanie z rodzicami, temat był bardzo trudny (dotyczył dręczenia psychicznego dziewczynki przez grupę chłopców z klasy). Rodzice przyjęli mnie na zebraniu ze spokojem. Zaprosili mnie do wspólnej kawy (taki zwyczaj w szkole- kawka, ciastko, ławeczki w podkowę). Matka dziewczynki opowiedziała o problemie, rozpoczęła się dyskusja, wiele gorzkich żalów wyszło z ust innych rodziów, były łzy matki największego winowajcy. I jak z takim fantem ma poradzić sobie dziwczyna, która pracuje z tą klasą i w zkole 2 miesiące? Poradziła sobie świetnie! Ale widziałam jej spojrzenia w moją stronę, szukła akcptacji, wsparcia, aprobaty, że idzie w dobrym kierunku. Wzięłam udzaił  dyskusji, o oczekiwali tego ode mnie rodzice i ona. Sprawa ma swój optymstyczny finał. Rodzice są zadowoleni z nowej wychowawczyni, zadowoleni,że drekcja wykazła zainteresowanie i sprawność działania.

Scenariusz mógł być inny: rodzice mogli się nie chcieć wypowiadać w mojej obecności, nauczycielka mogła być tak zestresowana, że nie nawiązałaby kontaktu z rodzicami, mogła spanikować. Ale też wynik tej hospitacji byłby inny, bo moje informacje na temat tego jak młody nauczyciel radzi sobie w sytuaji tudnej byłby innym.

Nie ma szablonu. I nigdy nie będziemy na 100% wiedzieć kto w danej sytuacji ma rację. Bo te racje są za każdym razem inne.

a ja nadal proszę: nie hospitujcie zebrań na miłość Boską:-) Po prostu na nie idźcie - by odwiedzić i posłuchac rodziców. Nie ma obowiązku hospitowania zebrań - po co go sobie wymyślacie?

Nie lepiej pójść po to by się dowiedzieć co ludzie mają do powiedzenia? Trzeba to zaraz nazywać hospitacją?

Wszak to kolejny dowód na to że zbieramy podkładki by mieć ich więcej w teczce: "dyrektor jak idzie na zebranie to on nie idzie na zebranie tylko ma hospitację" ;-)