Pani Moniko

cieszę się z Pani wyjaśnienia i zabrania głosu- właśnie w tym wątku.

Cieszę się - w tym znaczeniu, że było mi przykro, jako wieloletniemu współpracownikowi GSz, iż na łamach czasopisma pojawiaja sie teksy noszące znamiona plagiatu.

Poruszyłam problem, licząc,że Pani tu zajrzy -spodziwałam sie zmiany zwyczajów, natomiast miło mnie zaskoczyło Pani pojawienie się tu "osobiście" - naprawdę się cieszę...

 przepraszam, mam gości, resztę dopiszę później :-)

czytam powyżej:

To tak, jeślibym chciała pod każdym artykułem pisać oświadczenie typu:
"Do napisanie tego artykułu zaispirowała mnie wypowiedź pani X. i pana Y. z forum Z., cioci Zosi, która jest nauczycielką oraz sugestia redaktora naczelnego

Powiem jak starzec (którym nie jestem):

Pisali Wlazło, Jeżowski. Ludzie w w oświacie posiadający niezłą markę. Teraz wiem dlaczego (oczywiście między innymi).

Zawsze spytali o imiona, dane ludzi, których chcieli zacytować. I były one potem w artykułach, książkach. Podobnie, na ich wzór,  czynię ja, Asia i inni. Także powyżej pisząca magosia pytała nieraz mnie "czy to wypada"

A więc są ludzie, którzy uznają za stosowne napisać pod artykułem:

 ""Do napisanie tego artykułu zaispirowała mnie wypowiedź pani X. i pana Y. z forum Z., cioci Zosi, ..."

czemu to robią?

Gdy zacytował nas ktoś taki w artykule - wielu z nas było miło. Zgadzali się wszyscy chętnie.

Właściwie za honor można sobie poczytac zacytowanie w dobrym artykule...

Cieszę się , że dziennikarz jeden, drugi czerpie z naszego pisania inspirację.

Ale niech napisze "dziękuję". Bo nie pisząc - odmawia tego honoru o którym piszę wyżej (gdy artykuł dobry).

Albo odmawia możliwości nieuczestniczenia - gdy artykuł słaby:-)

Na koniec zaś - jest po prostu niemiło spotkac u kogoś swoje myśli bez złamanego słowa podziękowania.

-------------------

W ważnej kwestii obrony - atakiem: "Jeśli ktoś nie chce, by z jego opiniami, przeżyciami, celnymi i mądrymi uwagami zapoznawał się byle kto, nie powinien ich w ten sposób upowszechniać"

nie chodzi o "zapoznawał się" lecz o "korzystał bez podania źródeł".

ps. Pani Moniko, gdy aktywowałem Pani konto na forum, nie pisałem że będzie lekko. Tylko pisałem że aktywuję i pozdrawiam serdecznie;-) Przywiązujemy pewną wagę do słów. Zalezy nam na nich.

Cieszę się, że Pani przyszła pogadac. To najważniejsze.

nie jesteśmy osobami anonimowymi, nawet mając jakiegoś tam nicka, a obrażona osoba, było już, że dziennikarz, w akcie zemsty, jak dzieciak - skarżypyta, poszedł na skargę, gdy nie po jego myśli układał się kontakt...

Ja także, jestem bardzo, bardzo zadowolona, że się Pani odzywa, gdyż jest szansa, na budowanie dobrych, nie tylko poprawnych politycznie kontaktów.

Jesteśmy źle postrzegani jako grupa zawodowa przez media, winę widzę po obu stronach, widzę ją w naszych nauczycielskich przywarach, ale i w zadufaniu dziennikarzy.

Tego u Pani nie ma, media mogą nam pomóc w budowaniu dobrego imienia i wizerunku jako grupie zawodowej, muszą jednak wiedzieć, że bywa, że nauczyciel ma rację. Ma rację czasem naprawdę.

Proszę nie śmiecić.

Pozwolę sobie dokończyć #51

Jeszcze raz podkreślam , Pani wypowiedź mnie prawie przekonuje - prawie , bo nie zgadzam się z poniższym:

Uważam jednak, że poprzez czytanie i czerpanie inspiracji (podobnie jak z innych dyskusji, rozmów, mediów, własnych obserwacji...) nie naruszam niczyich dóbr osobistych, zwłaszcza, jeśli wypowiedzi są udostępnione na publicznym forum internetowym, a piszący nie zawsze podają swoje nazwiska. Jeśli cytuję czyjąś wypowiedź, zawsze podaję jej źródło, lecz jeśli wykorzystuję wątek, czyjąś (dla mnie anonimową) opinię lub myśl - nie.

To, że czytanie - prawie każde-jest inspirujące to oczywiste, tak jak oczywiste jest , że w ogóle inspirujące jest życie.

Ale inspiracja to jedno- a dosyć dokladne powtarzanie wywodów z forum jako swojego tekstu- to już nie to samo. I ja , Pani Moniko, zareagowałam nie wtedy, gdy pani pod tekstem pisala ,że cytowane przez Panią wypowiedzi pochodzą z forum takiego a takiego, tylko wtedy, gdy kolejne bodajże trzy teksty, już nie odwoływały się do żródła , jakim było forum i to przestało mi się podobać.

Wiem, że każdy może zrobić błąd, ja też - kiedyś- zaczynając moją przygodę z pisaniem wysłałam ten sam tekst do dwóch różnych redakcji - ogólnopolskich i w obu mi tekst wydrukowano - wtedy nie wiedziałam ,że tak nie można, na szczęście redaktor naczelny mi uwierzył, nigdy więcej mi się to nie zdarzyło, ale do dzisiaj czuję się głupio za moją wpadkę.

A nasze myśli nie są anonimowe, mamy nicki, czynne adresy mailowe- to nie chodzi o to, by nas pytać o zgodę - nie , ja tego nie oczekuję, tylko -cytując proszę napisać, że to na forum OSKKO się tak rozmawia, a powiedziała to na przykład magosia

A poniższe słowa sa bardzo w porządku- i to dowód,że warto było poruszyć problem.

W tym jednak miejscu bardzo gorąco przepraszam wszystkich, których wypowiedzi zostały bez podania źródła mniej lub bardziej dosłownie wykorzystane w pisanych przeze mnie artykułach i którzy przez to sami poczuli się wykorzystani. Już wyciągam z tego odpowiedni wniosek. Nie wynikało to jednak z wyrafinowania, zamierzonej nieuczciwości i chęci budowania sobie autorytetu czy warsztatu cudzym kosztem, może z braku pomyślenia o całokształcie sprawy w danym momencie. Pewnie też z zachłyśnięcia się tą mądrą i głęboką wielostronnością Państwa opinii,

Pozdrawiam -całą redakcję :-)))

"A nasze myśli nie są anonimowe, mamy nicki, czynne adresy mailowe-"

Pani Moniko.. coś mi się wydaje... że niektórzy chcą zaistnieć w prasiez nzwiska (zapewne chodzi o awans zawodowy, już widzę te wycięte z gazety teksty wklejane do dokumentacji)...jeszce raz mówię.. nie przejmować się i robić swoje

wiesz, Wiktor, nie potrzebuję dziennikarskiego robienia na szydełku i dziergania, by mieć awans.

Zrobię go sobie sama, nawet bez moich nauczycieli, którym mogłabym zabrac kawałek dorobku.

Uważam Twoje wystąpienia za szczególnie złośliwe, napstatwie i obrażające ludzi. To nie jest sianie ożywczych mysli i fermentu, ani wkładnie kija w mrowisko, by dyskutować.

To jadzenie i judzenie i świadome i i zapalnowane obrażanie.

Czy napisałeś choć stronę czegokolwiek, że tak ironizujesz?

do 2001 roku wydałam kilka książek, w tym serię podręczników z kolegami i kilkanaście materiałów dydaktycznych, w dalszym ciągu publikuję i nigdy nie myślałam, że zrobię z tego przyczynek awansowy...

Żal mi Ciebie, budzisz we mnie litość i twrogę.

Wiktorze

powinnam Cię zignorować -ale ten jeden raz zejdę niżej pewnego poziomu, który zakładam w dyskusji:

 niektórzy chcą zaistnieć w prasie z nzwiska -niektórzy ( wielu tu wypowiadających się ) istnieją, dłużej niż to forum, polecam lekturę czasopism oświatowych oraz składu stopek redakcyjnych.

(zapewne chodzi o awans zawodowy, już widzę te wycięte z gazety teksty wklejane do dokumentacji)

jesteś nie na bieżąca-, publikacji jako wymogu nie ma w przepisach od grudnia 2004.

jestem nauczycielen dyplomowanym- zrobiłam awans z powodów, które na tym forum też już przedstawiłam i nie wklejałam artykułów , ja je przedstawiłam jako spis moich publikacji - przytaczam fragment pewnego polemicznego artykułu mojego autorstwa z 2002 roku (wtedy zrobilam dypl.)

Publikowanie, czyli publiczne drukowanie swoich utworów, refleksji, opracowań, jest moją pasją, zatem, przystępując do procedury awansu, stwierdziłam, że nic łatwiejszego, niż udowodnić komisji kwalifikacyjnej swoje dokonania w tym zakresie.

Najpierw zrobiłam remanent, skoncentrowawszy się dla jasności dowodu tylko na roku 2001.Po przeliczeniu okazało się, iż wymaganą normę „co najmniej 2 publikacji” przekraczam ~2500%, bowiem opublikowanych tekstów miałam ~50. Nie chcąc wyjść na stachanowca, odrzuciłam wszelkie drobne utwory z pogranicza felietonu i listu, zostawiłam poważne artykuły, dogłębne analizy tudzież konstruktywne w tonie opracowania. Zostało tego coś ~30 w poważnych ogólnopolskich czasopismach oświatowych: „Gazeta Szkolna”, comiesięczne artykuły w „Nowej Szkole”, publikacje w „Dyrektorze Szkoły”, „Nowym w Szkole” i „Głosie Nauczycielskim”. Pogrupowałam tematycznie: praktyka reformy, doświadczenia dyrektora, praca nauczyciela, refleksje rodzica... Zrobiłam zestawienie, dołączyłam kserokopie i uznałam sprawę za zakończoną,

...jeszce raz mówię.. nie przejmować się i robić swoje

 I z tym bym się prawie , Wiktorze , zgodziła - dodając; szanując czlowieka i jego prawa.

Pozdrawiam,życzę dobrego humoru z rana, uczniowie nie lubią zgryźliwych :-)

konia kują a żaba nogę podstawia

Czemu się złośliwcowi tłumaczycie? Nie stworzył nic ciekawego prócz złośliwości wokół siebie i nie warto pisać. Zawsze można pozabierać głos we wszelkich możliwych sprawach - byle głośniej.  Nic nie wie, nikomu nie pomoże ale hałas robi jak trza.

Czemu ludzie wykształceni nigdy tego nie umieją? Wziąć łobuza za kołnierz i bez dyskusji, bo nie warto, kolanem za drzwi;)

Takie kieszonkowe podskakujące jak na gumce lepperki są wszędzie.

Brema

Takie kieszonkowe podskakujące jak na gumce....:-)

brema, rany... na Asina listę złotoustych...

parę uwag technicznych

które sam wykorzystam w swej pracy - jako pouczające

czytam dzisiejsze Ergo nr 03/7/2005 - artykuł o agresji (ciekawy)

Jest w nim żywcem cytat z naszego Forum:

W Ergo napisali tak: "Dyrektorzy nie chcą mówić o agresji wśród uczniów a co dopiero wśród nauczycieli. W sieci pod osłoną nicka łatwiej wyrazić opinię. Na internetowym forum "Uderzyć ucznia"wrzało.

niektóre sprawy rozstrzygałam w sposób zgoła niepedagogiczny. Miałam klasę zawodówki, w której uczniowie tak przeklinali, bez względu na moją obecność w sali, że uszy więdły. Wystarczyło do jednego, najgorszego, zwrócić się raz Słowem: Ty ch...natychmiast się skończyło.

 a jak było na forum OSKKO?

1. Wypowiedź umieszczona u nas w wątku: uderzyć ucznia?

Bardzo dziękuję za wszelkie uwagi, cieszę się, że mogę się uczyć od osób na pewno bardziej doświadczonych ode mnie. Tak jak pisałam - wyciągam z tego wnioski.

Ale też tak jak w wielu sprawach, każdy ma prawo do własnego zdania i gdyby wszyscy mieli jedno, pewnie byłoby nudno. Pisząc o zamknięciu forum zwracałam tylko uwagę na jego powszechną dostępność, wcale tego nie sugeruję.

A mówiąc o tym, że fora to młode medium, miałam na myśli to, że dziennikarze będą z nich prawdopodobnie coraz częściej i chętniej korzystać (podobnie jak z blogów). Czy za każdym razem podając źródło? Nie wiem. To jest śliska dziedzina wolności mediów, poszanowania i granic praw autorskich, prywatności w internecie...

to złożone sprawy. Warto czasem miast prawa trzymać się zwykłych uczuć ludzkich - i będzie ok:-)

Wszystkich te wydarzenia jakoś czegoś nauczyły. Mnie np bardzo zainspirowały słowa bremy;-)

hihi.. dobre..prosze o jeszPani Moniko widzi Pani.. tak to już jest w  tej oświacie.. i  nie będzie lepiej.

wiktor

podać wiadro?

a w kwestii poziomu dyskusji...rozumiem, że utrzymujecie do zawsze..

Kurcze - napisałem jakiś tekst do dolnosląskiej "GSz", gdzie cytowałem z forum wypowiedzi na temat ścigania segregacji.

Ale cytowałem i podawałem źródło! 

To może o mnie chodzić??????????? :-((

;-)

no chyba jak podałeś źródło - to na pewno chodzi o Cię - jako miły przykład dobrej praktyki.

Cytat adekwatny z forum GW

Nie dyskutuj z debilem. Najpierw sprowadzi Cię do swojego poziomu a potem pokona doświadczeniem.

http://forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=63&w=21278262