:-)

mamy w SP chłopca z hiperleksją - to jest jedno z najmilszych dzieci :-)

pogodny, wręcz radosny, łagodny, okazujący przywiązanie do nauczycielki, niesamowicie dobrze zapamiętujący ...przy nim tak łatwo odzyskuje się poczucie ...powołania nauczycielskiego

o, Małgoś...

nie chcę Ci chichotać lustrzasto, intruzić w prywatności :-) Jeśli tu jeszcze zajrzysz, powiedz, jeśli możesz, czy u M. wszystko ok?

Pozdrawiam, puchatej nocy all

Ag

i przepraszam

autorkę wątku :-), że pozornie nie na temat...Ale tylko pozornie, więc wybacz.

Śnij pięknie, Kristi :-)

pytanie

zbyt ogólne - badasz  "rynek" - czy szukasz miejsca dla konkretnego dziecka?

Przyjmujemy do szkoły dzieci i młodzież z dysfunkcjami

- na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej i analizy dokumentacji (opinia lub orzeczenie PPP + dokumentcja medyczna)

Szukam szkół i nauczycieli , ktorzy sami , dobrowolnie  , wyrażą gotowość przyjęcia dzieci  z Zespołem Aspergera ,może też dzieci z ADHD , autyzmem i innymi zaburzeniami . Ja wiem ,ze wielu rodzicow ma z tym problemy , aby znależć  dziecku  z zaburzeniem przyjazną szkołę.Te dzieci faktycznie nie wydają sie miłe, przynajmniej do czasu aż nabiorą do kogos zaufania .Ktos  powiedział,że ZA  to wygrany los na loterii autyzmu.Jednak w dzieciństwie inność dziecka bywa tak widoczna ,ze spotyka się ono z odrzuceniem ze strony rówieśnikow i jego brak umiejetnosci społecznych tylko się pogłębia  Idealnym rozwiązaniem bylaby normalna szkoła plus pomoc w nauce, opieka terapeuty i wspólpraca w takim wielokącie: nauczyciele, rodzice, psycholog i psychiatra prowadzący.I wszystkim  - łącznie z dzieckiem- potrzebna jest wiedza - jak radzić sobie z problemem.I co wy o tym sądziecie?Zwróciłam sie do najlepszej bo " Internetowej " kadry.Korzystanie z internetu to warunek, aby uzyskać szybkie informacje czy konsultacje .

PS: co znaczy ,że nauczycielka zaocznie zdiagnozowała dziecko ? Diagnozę stawia tu lekarz psychiatra po wielokrotnej obserwacji dziecka , kontakcie z rodzicami i i wywiadach psychologa . Zaoczna diagnoza może być najwyżej konsultacją , radą , pierwsza pomoca ,ale w diagnozowaniu ZA akurat specjalizuje sie niewielu psychiatrów.

 Mika ,jeżeli napiszesz do mnie prześlę sporo kontaktów i informacji

Kristi

Podnoszę wątek. Dzieci z autyzmem, wiem coś o tym.... warto o nie walczyć.

Powodzenia!!!

Amrek

M. jako tako, ale bez cudów i rewelacji ;-)

przepraszam za prywatę - ale tu tez chodzi o dziecko o szczególnych potrzebach

thx, Małgoś

świetlistego dnia

Ag

Kristi, wiem kto stawia diagnoznę, chdziło mi o to, że widząc sytuację nauczycielka starała się zdobyc jak największa wiedzę o dzieciach z ZA właśnie poprzez  konsultację , radę, pierwszą pomoc. Mogliśmy oczywiście udawać, że z dzieckiem nic się nie dzieje, skoro rodzice nie współpracują a nawet zaprzeczają, że dziecko ma jakiekolwiek zaburzenia.

Dziękuję za poradę.

Współpraca rodzicow ze szkołą moze czasem wydawać sie trudna , bo dziecko z ASp lub wysokofunkcjonujacym autyzmem moze mieć " dwa oblicza " To domowe , ufne , gadatliwe , ciepłe i to szkolne- milczące , ze szklanym  wzrokiem . U podłoża tej "szkolnej twarzy" tkwi czesto lęk . Nauczyciele , którzy nie sa w stanie nic wydobyć z dziecka ,ani pomoc mu w nawiązaniu kontaktów z rówiesnikami - moga mieć pretensje do rodziców , którzy twierdzą,że dziecku nic nie jest.Czasami ten lęk wynika z bardzo złych relacji z rówieśnikami.Bywa ,że  tępią  inność , dokuczaja , prześladują i niekiedy atak agresji zaburzonego dziecka wcale nie bywa bezzasadny. Ono po prostu nie wytrzymuje.Albo się boi powiedzieć ,albo nie potrafi. I to są problemy z którymi się można zetknąć.Wtedy nauczyciel najcześciej proponuje szkołę specjalną ,klasę integracyjną ,albo inną szkołę ( w naszej jest za wysoki poziom- argumentuje )albo - nauczanie indywidualne.

To ostre wyzwanie zaadaptować takie dziecko w normalnej klasie .Z trudem , powoli jest to jednak możliwe .Dlaczego szukam ochotników ?Bo sukcesy osiąga sie z wyboru zadania a nie jego wykonywania pod przymusem .Stawka jest duża . Im więcej dzieci uda się  przystosować i wykształcić tym mniej społeczństwo będzie łozyć na ich renty czy zapomogi .I sądzę ,ze przy takim podejściu moze znalazłyby się jakieś pieniądze dla " ochotników " za dodatkowy trud. I może punkty w rankingach - nie tylko za olimpijczyków.NApisalam ,bo spotkalam rodzicow szukających dla dzieci gimnazjum  a także liceów. Gimnazja są obowiązkowe, więc od biedy można znależć klasy integracyjne - licea nie , więc umieścić gdzieś w liceum dziecko z problemami - to zadanie czasem niewykonalne .