Czesław H., emerytowany nauczyciel, pracował w szkole na 5/18 etatu. 6 kwietnia 2000 r., w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy Karta Nauczyciela, zgodnie z art. 10 ust. 3 pkt 2, dyrektor szkoły nadał mu stopień nauczyciela kontraktowego.

Wspomniany przepis mówi bowiem, że nauczyciele zatrudnieni w szkołach i przedszkolach na podstawie kodeksu pracy dostają automatycznie tytuł zawodowy nauczyciela mianowanego tylko wtedy, gdy są zatrudnieni na co najmniej pół etatu. Jeśli mają mniej godzin lekcyjnych, dostają niższe zaszeregowanie, czyli tytuł nauczyciela kontraktowego, co wiążę się m.in. z niższym wynagrodzeniem.

Taka regulacja uderza przede wszystkim w część nauczycieli, którzy po przejściu na emeryturę podejmują pracę w szkole na część etatu, na podstawie umowy o pracę. Jednak znajomy Czesława H., emeryt o niższych kwalifikacjach zawodowych, który został zatrudniony dopiero po 6 kwietnia 2000 r., uzyskał stopień nauczyciela mianowanego. Czesław H. decyzję dyrektora zaskarżył do NSA. Ten zadał Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie, czy art. 10 ust. 3 pkt 2 jest zgodny z art. 32 konstytucji.

Zdaniem NSA, wskazanie terminu nawiązania stosunku prawa pracy jako kryterium różnicującego prawa nauczycieli nie daje się pogodzić z zasadą równości obywateli wobec prawa. Trybunał Konstytucyjny podzielił tę opinię i orzekł, że przepis ten w części obejmującej słowa „w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć” jest niezgodny z konstytucją. – Za takim zróżnicowaniem wobec prawa nie przemawiają żadne racjonalne argumenty – uzasadniała Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, przewodnicząca składu sędziowskiego.

Ewentualnie wymóg ten powinien dotyczyć wszystkich grup nauczycieli objętych artykułem 10, czyli i tych podejmujących zatrudnienie na umowę o pracę po 6 kwietnia 2000 r., i tych zatrudnionych w komisjach egzaminacyjnych lub w jednostkach nadzoru.

ciekawe, ciekawe...

pozdrawiam