u nas

Podczas przerw niepełnosprawni przebywają z nauczycielem wspomagającym w klasie lub są z pozostałymi uczniami na korytarzu.

 Nauczyciele są też na korytarzu obserwując dyskretnie swoich podopiecznych. Podchodzą w razie potrzeby ucznia.

W windzie przemieszczają się pod opieką pracownika, która ma to zadanie w zakresie swoich obowiązków. Do windy przychodzą z klasy sami lub pod opieką nauczyciela wspomagającego. Tak samo w szatni. 

 Podczas przejazdu busem ze szkoły i do szkoły z dziećmi niepełnosprawnymi jeżdżą opiekunowie, którzy odpowiedzialni są za ich bezpieczeństwo.

Ewo

Ewo, Twój syn jest jedynym niepełnosprawnym w klasie? Chyba nie, wszak piszesz o klasie integracyjnej.:) To, że Kuba chodzi na kolanach, to sama radość.:) Daje mu to gwarancję samodzielnego, niezależnego poruszania się, przynajmniej w granicach pomieszczeń w których znajduje się. A uczniowie, jego koledzy, z czasem zrozumieją.:-)
Karolina jeśli mnie tu czyta, to zaraz przybiegnie i powie więcej na ten temat zapewne.:)

Inną sprawą jest opieka podczas przerw. Nie dopisałam jeszcze jednej możliwości, aczkolwiek Ty wspominasz o niej. Podczas przerw często jest także tak, że inni uczniowie z chęcią pomagają naszym niepełnosprawnym. W klasie wybierają spośród siebie albo stałego pomocnika kolegi, albo też uczniowie rotacyjnie prowadzą swoje "dyżury" przy kolegach, chodzi głównie o osoby na wózkach. Z chodzikami radzą sobie, najczęściej otrzymują pomoc od kolegów przy przenoszeniu plecaków co często robią także sami nauczyciele.

Nie wiem, u nas już tak wrosło to każdemu z nauczycieli, także mnie w krew, że dla nas są to codzienne sytuacje. Nikt na nikogo nie ogląda się. Podczas swoich dyżurów sama często podchodzę do niepełnosprawnych uczniów, jakoś wczuwam, że w danym momencie czegoś potrzebują, albo sami proszą o pomoc, pytają. Dla każdego z nas zatarły się już dawno różnice między niepełnosprawnym a sprawnym uczniem.

Pytasz gdzie ta szkoła... no tu. Pozdrawiam.

Klasa integracyjna wobec tego zdrowi mogą pomagać niepełnosprawnym. Ale jak to się ma do wymogów bhp. A gdyby się coś stało? I  tu znów mamy kolejny paradoks. Nie ma pieniędzy na opiekę dla takiego dziecka. A myślę że powinniśmy się domagać aby były. Płacimy spore podatki. No nie?

"Klasa integracyjna wobec tego zdrowi mogą pomagać niepełnosprawnym. Ale jak to się ma do wymogów bhp."- Dlatego nauczyciele wspomagający i dyżurujący są cały czas do dyspozycji naszych uczniów. :)

Renatko

Ewo

Przerażająco brzmi to, co piszesz. Brak słów.

:-(

Dzieci opiekujące się dzieckiem niepełnosprawnym? Wszystko w porządku, jeśli wynika to z zaplanowanej, zorganizowanej i uzgodnionej z dziećmi akcji, karygodne, jeśli zostało dzieciom narzucone, a dzieci  czynią to z musu.

Nie znam szczegółów i nie chcę generalizować - ale z takich własnie powodów jestem przeciwna "dzikiej" integracji: integracji, która  w świadomości niektórych dorosłych polega jedynie na posadzeniu dzieci niepełnosprawnych razem z pełnosprawnymi, obniżeniu wymagań i samozadowoleniu, że jest się trendy.

Dziecko niepełnosprawne nie może być chowane pod kloszem, to prawda. Powinno poznać także ciemne strony zycia i relacji międzyludzkich, bo przed nimi sie nie ucieknie. Ale doswiadczenia te powinny byc na miarę dziecka, wzmocnić je i ukształtować, a nie poniżyć, przygnębić i wzbudzić poczucie mniejszej wartości.

A jednak twój post miał wymowę optymistyczną. Wygląda na to, że dzieci, które otaczają twojego syna są otwarte i dość rozsądne. To od nich w dużej mierze zalezeć będzie samopoczucie Kuby. Z tej perspektywy integracja spełniła swoje zadania. Czasem okazuje się, że dzieci dorastają do pewnych sytuacji lepiej, niz dorośli...

I dobrze. Dorośli (nauczyciele, dyrektorzy) kiedyś znikną z życia chłopca. Rówieśnicy pozostaną. Oby zawsze znalazła się grupka,na którą będzie mógł liczyć.

I Tobie, i Kubie życzę tego serdecznie!

:-)

Oczywiście że są inne dzieci niepełnosprawne, ale sprawne ruchowo, aczkolwiek myśle że chłopczyk z ADHD wymaga wiekszej obecności opiekuna w klasie niz mój, bo tamten to co chwila ląduje z krzesłem pod ładke albo i razem z ławką !!! Dziękuję za wypowiedzi , kochani jesteście jutro idę do dyra i juz sama nie wiedziałam co mam mówić, poniwaz wspomagajaca powiedział że przerwy ma dla siebie a nie dla mego dziecka !

Zresztą z lekcji też bardzo czesto wychodzi, sama to widze jak zostawiam Kube albo zachodze niespodziewanie

Tak Kuba jest z tymi dziećmi od pierwszej klasy, ma kolegów, którzy przylatuja tu nawet do domu bardzo czesto i te dzieci bardzo garną się do pomocy, ale taki krasnal który sięga Kubie do ramion, garnie sie do tego żeby go podprowadzić a czasem jak Kuba sie potknie to ja muszę sie dobrze zaprzeć żeby nie upasc razem z nim. Jak będa starsi to pomogą mu na bank :)) Wprawdzie Kubie pani wspomagająca potrzebna była tylko właśnie do opieki w poruszaniu się. On nie ma obniżonego poziomu zasuwa wszystko to samo co inne zdrowe dzieci i przynosi 5, 4. A dzieci to wyweszą nawet prosza go o pomoc w lekcjach.

Jak to możliwe, że nauczyciel w ogóle nie widzi w dziecku dziecka? Po prostu dziecka, z jego potrzebami?

Zamiast: "przerwy to ja mam dla siebie", wolałbym usłyszeć: "niemożliwe jest, że podczas każdej przerwy to ja akurat będę w razie czego do pomocy Arkowi (lub jak tam dziecko ma na imię). Ale potrzeba zapewnienia mu pomocy niewątpliwie jest, naradzimy się, co zrobić, żeby i wilk był syty, i owca cała. Propozycje przedstawimy Panu do konsultacji."

Renato jestem tak zdenerwowana że nie mogę do tego linka się dostać :(

przepraszam za błędy tam miała być ławka nie ładka

Mam podobne doświadczenia co Rycho. Razem z rodzicami wybudowaliśmy windę, podjazdy, toalety i takie tam. Dałem dzieciom niepełnosprawnym możliwość normalnego funkcjonowania - bez opieki.

Ale nie chcę i nie nazwę mojej szkoły integracyjną, choć w moim rozumieniu ona taka jest. Przyznaję, że także z powodu rodziców. Pozdrawiam wszystkie szkoły integracyjne :-))