Mariolu

to może ...

Adamie

nie wiem czy jest na tyle dobry zeby tak od razu do wymiany.

Dlatego wole na priva, ludzie ocenia, na priva napisza opinie a potem moze?

Tobie tez wysyłam.

wskaźniki

Sylwku

Jolu, ja też poproszę. Dzięki. Pozdrawiam

Wyślę wszystkim

roczny plan rozwoju

Jolu , także siedzę nad tym.Poproszę też na priva.

Podaję adres.Wielkie dzięki.

    darekstan@op.pl

baaaaaaaaardzo proszę

 Jolu, ja tez tak bardzo proszę i serdecznie dziekuje

roczny plan...

roczny plan rozwoju

roczny plan

pomyłka

Jolu!

Rzeczywiście podałem zły adres. Przepraszam. Jeśli możesz to prześlij jeszcze raz na duszka7@poczta.onet.pl Dzięki!!!

i ja też

 i z góry dziekuje :-)

I ja

Wysyłam wszystkim

Ja tez bardzo proszę. Mój adres barlip@poczta.onet.pl . Dziękuję i pozdrawiam. Basia

Poproszę uprzejmie.

Pozdrawiam!

Zastanawia mnie jedna rzecz - że podstawą do tworzenia programów rozwoju rocznego szkoły są standardy ministerialne. Czy to oznacza, żre to MENiS najlepiej wie, co w naszych szkołach rozwijać, a naszą jedyną rolą jest te standardy odnieść - ciekawe jak - do naszych szkół?No to mamy państwo totalitarne, co mnie nie dziwi, natomiast dziwi mnie nasza zgoda na to.

Musimy być państwem prawa, a nie przestrzeganie prawa a także uleganie bezprawiu jest nie tylko naganne etycznie, ale podlega karze. Nigdzie w Rozp. o nadzorze i w sławetnym załączniku nie ma słowa o tym, że obowiązkiem szkoły jest dostosowywanie standardów ministerialnych do szkoły.Standardy ministerialne są natury organizacyjnej i sprowadzają się do pytań, czy szkoła ma, zorganizował a itp. To nie są standardy pedagogiczne!!! a celem nadzoru pedagogicznego jest rozwój ucznia!!. Nie wolno nam o tym zapomnieć. Ministerialne standardy są dla wizytatora, aby stwierdzić, czy szkoła funkcjonuje na należytym poziomie organizacyjnym. Np standard :"Proces kształcenia ma jasno określone cele ukierunkowane na rozwój ucznia..." oznacza, że nie mamy napisać odpowiedzi twierdzącej,że mamy, tylko że należy przedstawić wizytatorowi szkolną koncepcję pedagogicznego działania szkoły dla rozwoju ucznia. Ta szkolna koncepcja rozwoju ucznia może być inna w każdej szkole. Ale pewne wymogi są formalnie niezbędne: pierwszy i naważniejszy wymóg - to uwzględnienie "Podstawy programowej". I w Podstawie programowej, w dokumencie wielekroć ważniejszym niż załącznik - są określone zadania szkoły, które mają ewidentną postać standardów edukacyjnych czyli jakościowych, np. "Uczeń współdziała na rzecz własnego dobra i innych ludzi"(pewnie niedokładnie cytuję). Taki standard możemy wprost przyjąć w naszej szkole, bo jest standardem jakościowym a nie organizacyjnym.Możemy ten standard określić po swojemu w tej samej materii jednak, np. potrafi wspóldziałać i komunikować się z innymi ludźmi, umie zgodnie z przyjętym systemem wartości społeczniew funkcjonować. itp. To są inaczej ujęte słownikowo ale merytorycznie tożsame standardy. I teraz do takich standardów szkoła dodaje swoje wskaźniki, czyli dowody na to, że uczeń ten standard osiąga.Do takiego standardu z własnymi,szkolnymi wskaźnikami trzeba dodać źródła informacji, czyli sposoby dowiadywania się o tym, czy wskaźniki - inaczej standardy wymagań - są przez uczniów wykonywane. Procedury dowiadywania się o tym - to jest wewnętrzne mierzenie jakości (jakość=rozwój ucznia) pracy naszej szkoły.Najczęściej do tych procedur są jeszcze potrzebne narzędzia. Udowodnijcie mi, że to, co napisałem miałoby wynikać z załącznika! Nie! Wynika z "Podstawy programowej". załącznik i rozporządzenie o nadzorze są dokumentami służebnymi w stosunku do "Podstawy programowej " - dokładnie do sformułowanych tam zadań szkoły. Boże, wątroba mnie rozbolała - macie jakieś antidotum? Najbardzie pomogłaby mi Wasza refleksja pedagogiczna a nie myślenie kategoriami papierów ministerialnych. Pozdrawiam, przepraszam, jeśli moje stanowcze stwierdzenia kogoś uraziły. Stefan

Pan S.Wlazło

Panie Stefanie właśnie analizuję Pana książkę ''Jak stosowac zmodyfikowany nadzór pedagogiczny" / od wakacji jest ona moją lekturą/. Książka jest bardzo dobra ale widocznie ja jestem bardzo słaba  - wszystko mi się plącze.

Prawo oświatowe jest zagmatwane . Reguły gry nie są jasne jeśli ciągle zmienia się rozporządzenia.  Nauczyciele oczekują od nas pomocy ,my oczekujemy pomocy od wizytatorów.Ale ci ostatni też mają ten sam problem,starają się pomóc: organizują  nam warsztaty na których   interpretujemy  obrazki,  bawimy się  piłeczką, albo budujemy mosty. Te warsztaty nie spełniają naszych oczekiwań/ wyjątek oczekiwania kulinarne/. Jest już październik a w szkołach nie mamy jeszcze programów i planów rozwoju borykamy się z ich utworzeniem. Wszystko przez te ministerialne standardy których naruszyć nie można/tak na przekazano na zebraniu z Kuratorem/. Wskaźniki możemy zmieniać , dodawać, ujmować standardów nie.

Książka Pana autorstwa z konkretnym przykładem wizji, misji, wizerunku wychowanka, programu rozwoju i planu rozwoju na rok ułatwiłaby nam pracę /pokazała  spójnośc tych wszystkich dokumentów/.

życzę dużo zdrowia i cierpliwości.

Stefanie

Zastanawiałam się, skąd  takie problemy z konstruowniem zdawałoby się prostego dokumentu jak roczny plan rozwoju??

Przecież to nie jest dokument wzięty z księżyca tylko mający fundamenty w szkole : 

- są w placówkach  wieloletnie programy rozwoju szkoły (3- letnie) - i to na ich podstawie buduje się roczne plany ............

Nowe rozporządzenie o nadzorze pomieszało wszystko ???

Chyba tak

Dla mnie nasze ministerstwo działa richtig jak cieć Anioł z serialu Alternatywy  nieodżałowango Barei:

 - " będzie kabaret"

- nie będzie kabaretu, będzie chór"

- nie będzie chóru, będzie balet"

a co będzie, jak odwołają balet????

Wieloletnie programy rozwoju - te do tej pory 3-letnie mają być zamienione na 5-letnie (dlaczego??? - przecież to będzie sztuczne i robione tylko po to żeby " mieć papier" - nie lepiej by było zaznczyć,że 5- letnie programy rozwoju tworzą szkoły w oparciu o najnowszy raport z mierzenia? - a te istniejące programy niech już zostną do końca zrealizowane???

Panie Stefanie.. Jak Pan podkreślił, głównym celem nadzoru pedagogicznego jest rozwój ucznia.

Rozwój ten winien odbywać na niwie "Podstawy programowej" w trzech zasadniczych obszarach, jakimi są: dydaktyka, wychowanie, opieka.

Obszary te są podporządkowane jednemu procesowi, którego od lat nazywamy "procesem dydaktyczno-wychowawczym i opiekuńczym". Jest to więc w zasadzie jeden obszar, położony nie na Księżycu, lecz w konkretnej rzeczywistości ziemskiej. Tę rzeczywistość określają realia konkretnej szkoły (konkretnych szkół). Realia konkretnych szkół określają przeróżne wskaźniki społeczne: socjalne, ekonomiczne, kulturowe, religijne, etniczne, historyczne, geograficzne, polityczne (z wizją i misją czy też z wizją misy;-).

Rozwój ucznia odbywa się zatem w różnych realiach społecznych: regionalnych i lokalnych.

Na gruncie szkolnym uniwersalizm realiów określa "Podstawa programowa", która, parafrazując Pana słowa, wyznacza jakościowy kierunek pracy szkół dla rozwoju ucznia. Czy tak?

Panie Stefanie, przyznam szczerze, że nie zakorzeniły się w mojej świadomości w sposób dostateczny pojęcia standardów, wskaźników, mierzenia jakości, procedur, ewaluacji..

A dopóki się nie zakorzenią, będą szumnie brzmiącymi, lecz pustymi neologizmami, dla których stworzymy stek księżycowych standardów, wskaźników, strategicznych obszarów, procedur, diagnoz, procentowego planowania świadectw z paskiem i bez paska, ofert zajęć pozalekcyjnych.., punktów z egzaminów, ich średniej..

A gdzie indywidualny Rozwój ucznia? Po ką cholerę porównywanie wyników egzaminów zewnętrznych, że w tej szkole to tyle punktów, a w tej o tyle więcej (mniej). I takie raporty otrzymują OP i.. jakie wnioski wyciągają?? Zawsze któraś szkoła "gorzej" wypadnie.. A nie wypadłaby żadna źle, gdyby najważniejszy był uczeń i JEGO ROZWÓJ.

Panie Stefanie, rozumiem, ze Pana boli wątroba, bo jak ma nie boleć, gdy stwierdza Pan, również z naszych wypowiedzi, że jesteśmy "nie douczeni", że borykamy się z terminologią, że czekamy na gotowce, że nie umiemy planować.., że nie rozumiemy SENSU.

Zamierzam stworzyć dokument, w którym ani razu nie pojawi się słowo "standard" i "wskaźnik" (a jesli już to w nawiasie, małą czcionką;-), tylko mniej więcej tak:

Realia mojej szkoły = JAK JEST TERAZ
Realia z "Podstawy programowej" = JAK POWINNO BYĆ

JAK JEST TERAZ zderzam z tym JAK POWINNO BYĆ i dumam nad tym CO ZROBIĆ, ZEBY BYŁO LEPIEJ

Eee, nie wiem, jak słowo daję..;-))

"zlikwidowania kuratoriów" - a mi zarzucasz radykalizm;-)

alez oni się o to proszą...

Gdy kuratorium bez mrugnięcia powieką, przytakuje OP? I to we wszstkim, nawet w działaniach ewidentnie godzących w jakość kształcenia, a nawet prawo? To co można postulować?

Tylko "zlikwidowanie kuratoriów"!

:-)

to już opowiem

w Sopocie (świetny wykład Stefana Wlazły - polecam, słuchałem sam)

porozmawialiśmy sobie o tych nieszczęsnych hospitacjach - gdzie widziałem celowość wejścia czasem dyrektora na hospitację bez zapowiedzi.

No i mi się za to od, było nie było, mojego nauczyciela (dwa razy jakoweś  studia podyplomowe z zajęciami SW) - oberwało. Wyobrażacie sobie? Robicie coś niegodziwego - ot tak - teraz, a tu wychyla się zza rogu wasz nauczyciel z - powiedzmy - liceum i łapie za ucho;-)))

Dało mi do myślenia:-)

Do Pana Stefana

Szanowny Panie.

Bardzo mi się spodobała Pańska wypowiedź na temat programu rozwoju. Mieliśmy w szkole opracowany długofalowy plan pracy dydaktyczno - wychowawczo - opiekuńczej, w którym były szczegółowo opisane standardy, kryteria sukcesu, zadania, formy ewaluacji. I co z tego! Okazało się po szkoleniu dyrektorów, że takich planów nigdy nie było i nie powinno być, wszystko ma być zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia. Uważam, że KO i ministerstow zapomina, że główną rolą szkoły jest ucznie.

Nasi nauczyciele ciągle coś piszą, tworzą plany, programy, mierzą, piszą sprawozdania itp. To już przeradza się powoli w ogromną biurokrację. Marnujemy tony papieru a zapominamy o naszym najważnieszym obowiązku - nauczaniu. Myślę sobie, że już wkrótce szkoły nie bedą zdolne kształcić gdyż nauczyciele i dyrektor będą produkować sterty papierów.

Zdesperowana Mariola

dorzucę refleksje do postu Marioli

Mam wrażenie, że zwiększające się wymagania dokumentacyjne powodują stopniowe, niestety niekorzystne zmiany w szkole.

Po pierwsze PARA IDZIE W GWIZDEK - wypala sie nadmiernie energia,  podczas tworzenia planów pracy (programów wychowawczych, naprawczych, rozwojowych, strategicznych itd oraz wszelakich procedur) - zaczyna brakowac jej na ..realizacje haseł zawartych w programach (brak entuzjaznum, brak umiejętności, brak praktyki oraz nadmierna niepewnośc - "czy aby nie złamie jakiejs procedury")

NAUCZYCIELE CORAZ CZĘŚCIEJ PYTAJĄ SIĘ "CZY WOLNO...?"

Po drugie ROŚNIE POZIOM PESYMIZMU WŚRÓD NAUCZYCIELI - oni nie nadazają ze wszystkimi obowiązkami, a ci którzy się starają, nie czują satysfakcji z realizacji obowiązków (bo ładnie prowadzony segregator, to nie jest to co najbardziej uszczęśliwia nauczyciela - jego cieszą efekty związane z uczniem, a na to wciaz brak czasu, środków i okazji)

NAUCZYCIELE CORAZ RZADZIEJ BIORĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SUKCESY I PORAŻKI UCZNIA - BO PODSTAWĄ ROZLICZNIA ICH ZA PRACĘ SĄ ...DOKUMENTY (TABELE, PLANY, SPRAWOZDANIA), A TE ŁATWO PODDAJĄSIE MANIPULACJI

Po trzecie w szkole zaczyna BRAKOWAC MIEJSCA DLA SPONTANICZNOŚCI, AUTENTYCZNOŚCI, ŻYWIOŁOWOSCI, ELASTYCZNOŚCI - zaczynamy byc coraz mniej atrakcyjni dla ucznia, stawiamy zbyt wiele ram, unifikacji, uciekamy do procedur, któe zaczynają nam zastępowac myslenie i samodzielność

NAUCZYCIELE SA CORAZ MNIEJ KREATYWNI NA KORZYŚC POPRAWNOŚCI - SZKOŁA STAJE SIĘ NIEPRZYJAZNA DLA ORYGINALNYCH ROZWIĄZAŃ, OSOBOWOSCI

gorzko...smutno...przeciętnie.... :-((((

No i dostało

mi sie od Stefana?Czy juz wiecie dlaczego nie umieszczam niektórych rzeczy w wymianie plikow?

Ale te standardy i wskażniki podkreślam sa dla mojej szkoły .

A skoro MENiS podał je w rozporządzeniu a wczesniej pracowaliśmy w oparciu o kuratoryjne to chyba jednak wizytatorzy będą od nas wymagać.

Mam nadzieje ze kazdy z nas bierze pod uwagę autonomie swojej szkoły  i dla niej będzie opracowywał wszystko to co nakłada na nas rozporządzenie.

Małgoś!

Witam, ja też lubię czytać Stefana ale często mam wrażenie, że to wołanie na puszczy. Nie przystaje do naszego systemu w żaden sposób. Nie tak dawno też dostałyśmy do "obrobienia" standardy - ale od razu pani Wizytator zastrzegła, że ze wskaźnikami możemy robić co chcemy ale od samych standardów wara. Więc pociłyśmy się nad tym , z założenia beznadziejnym, przedsięwzięciem. Ze smutkiem przyznaję, że nie starczyło nam odwagi aby zaprotestować, dostosować standardy do własnych szkół. Może dlatego, iż brak nam kompetencji obrony takiego stanowiska. I tak to się odbywa - dyrektorzy  dla świętego spokoju przyjmują to co narzuca KO. Wtedy podczas wizytacji ( przepraszam - mierzenia jakości)czują się względnie bezpiecznie. 
Dobrze może, że gdzieś słychać głos Stefana - oby usłyszeli go w MENIS, KO.

A co do ton dokumentów produkowanych w szkołach - to i mnie się już wszystko przewraca - i 40 godzin na to niedługo zabraknie. Pozdrawiam.