Czy system zapewniania jakości pracy szkoły to dawny plan nadzoru, w którym mieści się mierzenie jakości?

Ile więcej

trochę było o tym  tu :-)

http://www.oskko.edu.pl/forum/FBK

sorry tu ;-)

System - to całość skladająca ze współdziałających ze sobą częsci. Żadne dokumety ze sobą nie współdziałają - tylko ludzie. A skoro jakość - rozwój ucznia - patrz cel nadzoru pedagogicznego - to system jakości oznacza stworzenie ram dla współdziałania wszystkich podmiotów przyczynaijących się do rozwoju ucznia. Oto, jak widzę taki system w odneisieniu do przykładowego standardu edukacyjnego, wynikającego z uwzględnienia obszaru Kształcenie w Zał. do R. o nadzorze:

Posiada wiedzę i umiejętności pozwalające mu na dalszą edukację na miarę jego możliwości.

Wskaźniki jakości pracy współrealizatorów

         ¯                       ¯                           ¯                          ¯                             ¯

     M     O     N     I     T     O    R     O     W     A     N     I     E

Monitorowanie - to oczywiście zbieranie informacji, czy to wszystko ma miejsce.

jeszcze o systemie jakości

baaaardzo obszerny temat

Mam wrażenie, że ze względu na wymogi forum "spłycił" Pan zagadnienie:

"tworzy się współdziałanie wszystkich podmiotów na rzecz osiągania przez ucznia danego standardu. I to jest system jakości"

Moim zdaniem, to jeszcze nie system lecz wymagalny element funkcjonowania w systemie. O systemie zapewniania jakości będziemy mówili, kiedy określimy (poza tym co zostało w Pana wypowiedzi wskazane) obok wskaźników także poziom, jaki chcemy osiągnąć i z premedytacją zaplanujemy a następnie wdrożymy (i będziemy mieli tego świadomość) procedury ewaluacji. A pisząc o ewaluacji mam na myśli wszystkie jej etapy z ewentualnym wdrożeniem zmian zaprojektowanych po zapoznaniu się ze stanem rzeczy w ustalonym przez nas odcinku czasowym. A potem wszystko od nowa.

Życie szkoły i funkcjonowanie w niej ucznia to zagadnienie tak obszerne, że jeśli dla własnych potrzeb nie wyodrębnimy sztucznie jakiś zakresów (obszarów), to nie sprostamy zadaniu (czyli określeniu na ile spełniamy nasze standardy). Sam Pan daje temu wyraz pisząc: "Zawsze staramy się obserwować rozwój ucznia wszechstronnie". Takie sformułowanie ma charakter deklaratywny. Przy dobrze funkcjonującym systemie wiemy może mniej, ale konkretnie. Nie mówimy o naszych wrażeniach lecz faktach, jakie udało się nam ustalić.

W pełni zgadzam się ze sformułowaniami wskazującymi na świadome funkcjonowanie wszystkich podmiotów w systemie. Tu mamy jeszcze bardzo wiele do zrobienia, aby refleksja pedagogiczna stała się nieodzownym elementem każdej naszej aktywności.

choć nie bardzo śmiem skomentować Stefana Wlazłę na tym gruncie, wypowiem się. Także nie widzę spłycenia w jego wypowiedzi a raczej rozsądek.

System zapewnienia jakości szkoły polega na tym że skoordynowane są działania. Przecież to się nazywa własnie "systemem".

Nieproste są same działania i wyobraźni wymaga ujęcia spraw w całość.

co prawda dopiero otworzyłam oko, ale

System zapewniania jakości służy kształceniu o dobrej jakości. Jak to robić jest sprawą niezbędną do zbadania ale drugą - przed celem - po co.

niewątpliwie system musi mieć wbudowaną automatykę - czyli ewaluację.

zarówno

profesor Korporowicz, jak i profesor Mizerek- znawcy, teoretycy, jak i praktycy ewaluacji, twierdzą:

"Po co przeprowadzac ewaluację, jesli są prostsze i skuteczniejsze metody sprawdzania, czy działania podejmowane przez szkołę przynoszą skutek"

I je "klaskaniem mając obrzekłe prawice" zgadzam się z nimi.

tworzy się współdziałanie wszystkich podmiotów na rzecz osiągania przez ucznia danego standardu. I to jest system jakości"
Dla mnie to jasne- bo jesli tworzy się system, to on zawiera element sprawdzenia.

Natomiast zdecydowanie nie zgadzam się na:Ewaluację prowadzoną na każdym etapie, świadomą, zorganizowaną, rzeczową, na którą daliśmy nasze przyzwolenie

Ewaluacja prowadzona na każdym etapie? Po co, jeśli wystarczy w bardzo wielu przypadkach monitorowania, lub zwykła obserwacja, czy analiza dokunetów, rozmiowa?

oczywiście!!!

skończyłam podyplomowkę u dwóch wymienionych panow i wiem, ze nawet to za malo by używać narzędzia jakim jest ewaluacja z pewnością braku potknięcia.

i proponuję stosować:
 ewaluację i pomiar dydaktyczny, ale także wszelkie inne sposoby zbierania informacji o rozwoju ucznia

nie jestem alfą i omegą w zakresie ewaluacji

"Ewaluacja prowadzona na każdym etapie? Po co, jeśli wystarczy w bardzo wielu przypadkach monitorowania, lub zwykła obserwacja, czy analiza dokunetów, rozmiowa?" - dla mnie to też sposób ewaluowania, jeśli nie kończy się na czynnościach wymienionych w zdaniu a towarzyszy im refleksja i prowadzą do doskonalenia, poprawy.... podniesienia jakości.

Ewaluacja nie wymaga stosu papierów tylko myślenia na temat i uczciwości wobec siebie. Przykład z życia:

W pewnej instytucji (oświatowej) w Polsce szef rozdał arkusze do zdiagnozowania efektywności pracy pracowników. Polecenie wykonano, ale spotkało się to z oburzeniem i złośliwościami (za plecami szefa). Jaki będzie wynik?

W pewnym inspektoracie w Europie szef poprosił pracowników, aby przeanalizowali swoją aktywność w pracy. Dostali arkusze, na których zapisywali co w danym dniu zajęło ich czas. Komentarz pracowników inspektoratu był następujący: Pracujemy w firmie, która z założenia ma być kreatywna. Jaki będzie wynik?

 ABSOLUTNIE nie neguję potrzeby dzialania nakierowanego na cel i dostrzegam KONIECZNOŚĆ dowiadywania się, czy cel został osiągnięty. I jesli został osiągnięty, to, czy został osiągnięty w sposób optymalny.

Uważam po prostu, że obok ewaluacji istnieje wiele innych narzędzi do użycia.
Mam wrażenie, że uznaje się obecnie ewaluację za wszystko- nawet ankietki rozdane na koniec zajęć skladające się z 3 punktow nazywa się ewaluacją zajęć, a nie prostym- zbieraniam informacji.

Mowiąc i pisząc o ewaluacji mam na myśli ewaluację w "czystej "postaci, czyli taką:

EWALUACJ A  (H. Simons)

to systematyczny proces obejmujący zbieranie informacji oraz zdawanie relacji (w postaci raportu)  z tego, jak się rzeczy mają  z intencją  dostarczenia danych  ułatwiających podejmowanie decyzji.

13  tez  na  temat  istoty ewaluacji

·   Ewaluacja nie jest z natury obojętna dla otoczenia.
·   Ewaluacja to działanie usystematyzowane.
·   Ewaluacja to proces i powstały w jego wyniku produkt.
·   Ewaluacja dotyczy strategii i działań praktycznych.
·   Ewaluacja w oświacie to proces usystematyzowanego opisu obiektów edukacyjnych.
·   Proces ewaluacji obejmuje (w uproszczeniu): (i) rozeznanie problemu, (ii) zebranie i analizę odpowiednich danych, oraz (iii) udostępnienie wyników. 
·   Ewaluacja może być autokratyczna, demokratyczna lub biurokratyczna.
·   Ewaluacja może być formatywna lub konkluzywna
·   Ewaluacja może być zewnętrzna lub wewnętrzna
·   Autoewaluacja (nie samoewaluacja) to coś innego niż ewaluacja wewnętrzna.
·   Ewaluacji nie należy utożsamiać z monitorowaniem
·   Ewaluacja ma mało wspólnego z ocenianiem, kontrolą, inspekcją, nadzorowaniem
·   Pomiar dydaktyczny, mierzenie jakości oraz ewaluacja to zbliżone ale nie tożsame strategie działania w edukacji.

Z tym tez się zgadzam ;-))). Jak sama wskazujesz proces ten jest wielorako uwarunkowany. Zdanie raportu to rzeczowa informacja o tym co zaobserwowaliśmy, przeczytaliśmy, usłyszeliśmy, zbadaliśmy, przeanalizowaliśmy... . I o tym powinniśmy pamiętać prowadząc pierwszą np. obserwację.

Problem z ewaluacją polega m.in. na tym, że tak różnie jest definiowana stąd tak różne nasze stanowiska. I dobrze.

jak zwykle, o tych zagadnieniach też było;-)

http://www.oskko.edu.pl/forum/thread.php?t=1408&fs=0&st=0

odgilgaj się

wszystko już było- jak rzekł Ben Akiba ;-))

W 2002 roku dyskusja była inna, bo my byliśmy inni, i z wczoraj dyskusje są inne- z tego samego powodu:-)

Myslę pando, że myslimy o tym samym :-)))

Ewaluacja nie wymaga stosu papierów tylko myślenia na temat i uczciwości wobec siebie.

To ładne. Szkoda tylko, że teoretyczne :)

Nie wystarczy moja notatka w kajeciku:
Jaś musi poćwiczyć kreślenie linii prostych.

Ja muszę Jasia przeliczyć na procenty i zaplanować działania wspierające. Nie wystarczy ćwiczyć do skutku - powinnam po każdym ćwiczeniu zapisywać - Jaś nadal ma trudności w kreśleniu linii prostych, wskazane dalsze działania wspierajace rozwój umiejętności dziecka w tym zakresie.

Bo jak nie zapiszę, tzn że nie monitoruję przyrostu osiągnięć dziecka.

I najlepiej wszystko w procentach.

Tylko procenty nie mają twarzy - i najczęściej Jasiów jest dużo, dużo więcej niż jeden. I nie mają problemów tylko z kreśleniem linii prostych.

No, a ewaluować można tyle rzeczy :)

Nie piszę o swoim przedszkolu - ale taki obraz ewaluacji pojawia mi się po rozmowach z wieloma nauczycielkami.

Osobiście wolałabym czas poświęcony  na wyliczanie procentów poświęcić na projektowania kart pracy i pomocy dla Jasia - bo skoro już musi ćwiczyć to kreślenie, niech robi to na interesującym i zróżnicowanym materiale, a nie tylko na kserówkach szlaczków.

Grażko- na szczęscie to nie jest ewaluacja :-)

Opętańcze nas naszlo z nią - z tą ewaluacją właśnie, zresztą chyba ze wszystkim, co dotyczy mierzenia jakości

To, co robią nauczycielki nie jest wynikiem konieczności, czy potrzeby- jest wynikiem wszechogarniającej paniki, która przejawia się dokumentowaniem wszystkiego w każdym momencie.

Moim zdaniem ta panika jest przejawem niewiedzy, przejawem strachu, przejawem braku autonomii.

Dzięki Asiu!

Co za ulga ;)