ale najpierw....

pomysł z opracowywaniem procedur jest beznadziejnie głupi.... bo każda trudna sytuacja jest inna i nie można ich podciągnąć pod wspólny regulamin.

A swoją drogą .. tym dyrektorom już zupełnie odbiło, żeby wpadać na takie pomysły. A może ten pomysł jest produktem szaleństwa w zakresie awansu....?

Pisemne, dokładne regulacje wszystkiego?

Czy nie dojdzie do absurdu?

Kilka lat temu, pracowałam w LO zastępujac chorego n-la. Na wejściu zapoznałam się m in ze statutem. W WSO napisano, że ucznia nalezy motywować do nauki, a dalej podano: Ucznia mozna motywować .... i podano kilka/naście sposobów. Gdybym w tej szkole jakiegoś ucznia zmotywowała innym sposobem, to (przynajmniej teoretycznie) mogłabym mieć upomnienie ;-))

Te wasze procedury na wszystko zakładają, że sama niczego nie wymyślę? Procedura postępowania w sytuacjach zagrozenia życia, zdrowia, dobrze przećwiczona (np ppoż) to tak, ale procedura na wypadek trudnych sytuacji wychowawczych? Na piśmie, z podpisem n-la, że zobowiązuje sie do przestrzegania, oczywiście? Nie pojmuję ...

 Bożeno, dzięki ! Mam identyczne zdanie na temat.Jednak z końcem roku w mojej szkole powstała koncepcja opracowania regulacji wew./ załączników do programu prof. i wych./ Mam już kilka procedur postępowania w razie problemów wychowawczych - są to spójne zapisy postępowania n-li i rodziców w celu ułatwienia i uporządkowania wzajemnych kontaków, wspólnego rozwiazywania problemów w przypadku:

• nieumotywowanej absencji ucznia
• przypadków agresji w szkole
• postępowania w przypadku zaobserw. zjawisk używania środków psychoaktywnych
• organizowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej
• pojawienia się osoby obcej na terenie szkoły.

O ile wiem, nie jest to wymysł dyrektora, ale strategie tworzenia i modyfikowania programów profilaktycznych i wychowawczych.Informacje na stronach kuratoryjnych.

A może ktoś zdefiniuje

co to znaczy trudne sytuacje w szkole?

Jak pęknie rura to tez.

A jak wybija szybe to rowniez.

Kiedy dziecko złamie rękę na lekcji wf-tez

Kiedy w szkole nie ma 6 nauczycieli i trzeba ich zastąpić.

Czy do ....... nie za duzo tych procedur?

Obawiam się

Boże co za nonsens... ale jak już ....

Uprzejmie proszę Kuratorow o zlecenie dyrektorom równiez procedur na wypadek zgloszenia się do szkoły dziecka niepełnosprawnego, na wypadek dziecka nadpobudliwego inana procedura, dziecka autystycznego inna, dziecka z mpdz inna, z epi inna,  na wypadek rodzica nadopiekuńczego, rodzica niedbałego, rodzica alkoholika, agresywnego, rodzica sumiennego.... rodzica wymagającego....toż to tak trudne przypadki, ze większość szkól nie potrafi sobie z tym poradzić!!!!

Janusz ;-))), to są te wszystkie inne, na które ja już nie mam siły i na które procedur nie zrobiłam przez cały ubiegły rok szkolny a powinnam ;-))
może nikt z KO tego nie czyta, bo jak czyta to będę w tym roku musiała je zrobić
jak słyszę  procedury to wywołują one u mnie gorsze słowa niż "kurde" ale nie wypuszczam ich zza zagrody zębów jakby Homer napisał, wrodzona grzeczność mi na to nie pozwala

Kocham procedury ;-))

Bo w przypadkach trudnych, których w szkole na pęczki,  zwalniają mnie z:

działania z wyobraźnią, empatii

poszukiwania innych (moze skutecznych w danej sytuacji) rozwiązań.

dokształcania psych -ped,

dostosowania postepowania do konkretnego ucznia, jego sytuacji rodzinnej,

samodzielności i odpowiedzialności

....itd ..

Kocham procedury;-))

Józefinaw..

A nauczyciel nie odpowiada? Jest ubezwłasnowolniony?

Bożeno?

to polecenie jest chore, a precyzyjniej - po prostu głupie  (totalna głupota to tez rodzaj choroby)

sytuacja trudna z definicji jest sytuacją ...nietypową, odmienną, niestandardową itd.

trzeba więc sporządzić tyle procedur, ile trudnych sytuacji da się wymyslic, przewidziec, wyobrazić

proponuję na poczatek urządzenie sesji burzy mózgów w celu wygenerowania maksymalnej ilości rodzajów sytuacji trudnych (od lądowania kosmitów na boisku szkolnym, przez manifestację zwolenników wolnej miłości w strojach Adama i Ewy w gimnazjum po zniknięce wszystkich kluczy otwierających wrota szkoły lub pomalowanie przez niewidzialna rekę wszystkich tablic ...oliwą lub pasta do butów)

Moim zdaniem - zwolennicy papierowej rzeczywistości to osoby, które mają poczucie niekompetencji (głeboko skrywanej), otaczają sie segrgatorami, w których ...wszystko gra, gdzie w razie czego spodziewają się znaleźć receptę na swoje lęki, ale z drugiej strony ...najczęściej unikają aktywności, konfrontacji swoich "wydumań" z zyciem. Kontrolują innych z posiadania wytycznych, ale nie potrafia sprawić, żeby to działało naprawdę. Najchętniej rozprawiają o teoriach postępowania, ale ..nie postepują. Jakby wciąż się szykowali do działania ...ale nie działają. TO ZJAWISKO JEST BARDZO SZKODLIWE DLA SZKOŁY - zaciemnia ogląd sytuacji, sprzyja biernym postawom ...wiąże ręce aktywistom

Mam swój własny sposób na tę zarazę, ale nie mam odwagi napisać tak publicznie, bo uznają mnie za sabotażystkę ;-)

eee tam

moje dziecko w maju było w szpitalu i tak jakoś gadu gadu z siostra odziałową i usłyszałam,że

"my jesteśmy szpitalem klinicznym proszę pani!!, u nas obowiązuja procedury!!, my mamy certyfikat ISO..."

I wyszło mi, ze gdyby nie ludzie to zgodnie z tymi procedurami:
a) wc w wyznaczonych godzinach,
b) środki przeciwbólowe każdemu (potrzebuje czy nie) w wyznaczonym czasie
c) wizyta koleżanek od tej do tej, a rodziców ...
d) mierzenie temperatury wtedy, a wtedy...
e) boje sie pomyśleć czy tam była tez procedura umierania (przepraszam)

józefinaw pisze "że za wszystko co się dzieje w szkole odpowiada dyrektor." Zgoda, ale naprawdę to jakaś paranoja przewidzieć wszystko i na wszystko procedury, one mogą przecież okazać sie niewykonalne, albo komuś w panice coś się pokręci (jesteśmy ludźmi), to co nawet jak wszystko dobrze sie skończy to ukarać takiego co niezgodnie z procedurą?? A w ogóle to te procedury zaczynają sie tak rozmnażać, że ja słowo daję w sytuacji trudnej polecę po broszurke z procedurami, żeby zadnego elementu nie pominąć, nie bedę sie ich uczyła na pamięć!

Janusz

Pies poszedł spać .. .

Małgoś, drugi akapit z #20 skopiowałam, od: "Moim zdaniem ...." - super tekst

i od Iwony1 przykład ze szpitala ... -cudny .

Wydrukuję i schowam; pewnie się przyda wkrótce ;-( Odczytam (z powołaniem sie na źródło) u nas, gdy zajdzie potrzeba; bo jak się znerwię procedurami, to jeszcze gotowam się jąkać ze złości, albo słów niewłasciwych uzywać, co by mi zaraz (jak Janusz ;-))) wytknięto ...

co do odpowiedzialności dyrektora

słowa te padają jak grzyby po deszczu  na każdym spotkaniu z kuratorem, i jeśli ktoś taki jak ja, młody stażem dyrektor je słyszy to stara sie dmuchać na zimne.

 Wcale nie uważam , że jesteśmy w stanie przewidzieć  wszystkie trudne sytuacje (bo też rodzą się szybciej niż pracuje nasza wyobraźnia), ale sytuacja trudna to np. (dla mnie) uczeń przynosi narkotyk , co dalej? kogo powiadomić ? jak zabezpieczyć ? itp. Moja szkoła jest mała i na wsi , ale czy nie jet lekceważeniem nie przejmowanie się zagrożeniami: np atak terrorystyczny w dużej szkole , załóżmy  1000 uczniów w Warszawie?

Przesadzam, mam nadzieję i oby to tylko nadgorliwość  , wiadomo gorsza od..., ale czy to nie jest tzw.odpowiedzialność ?

W domu też chcę ...

mieć procedury; tyle tu trudnych sytuacji. Jutro zabieram się za pisanie procedur na wypadek:

- przepełnionego kosza na smieci

- nie pozmywanych naczyń

- prania pozostawionego w pralce, jeszcze trochę i zacznie cuchnąć, dlaczego ty, dziecko moje, nie myślisz co robisz?

- dziecka, co właśnie nie chce teraz  tragarzem, a matka musi iść na zakupy i kto to wszystko poniesie

- a posprzątaj wreszcie swój pokój,

- oberwanego guzika.

- kota, co mi chce łazic po klawiaturze,

...,  ....,  ....,

Kupie se segregator ...

ja

a jeszcze

co do odpowiedzialności

Kiedys podczas dyżuru 20-minutowego zajmowałam sie bez przerwy grupką wyjatkowo rozbrykanych chłopców-tłumaczyłam, odpowiadałam na durne pytania........ Kilkakrotnie korytarzem przechodziła pani dyrektor i tak gdzieś w 18 minucie podeszła, groźnie na nich spojrzała i poradziła, żebym już sie od nich oderwała. Przeszłam w inny koniec korytarza-faktycznie moje wywody na niewiele sie zdały, tyle, że trzynałam ich przy sobie. Dzwoni dzwonek, a grupa dzieciaków podchodzi-"a ten, z którym pani rozmawiała to leży na schodach i chyba złamał nogę" Faktycznie-na wakacje złamał. Czy stałoby sie inaczej, gdyby istniała procedura??? Owszem przykre, ze tak sie stało, ale nie miałam sobie tamtego dnia nic do zarzucenia i naprawdę nie były mi potrzebne procedury do obrony w razie zarzutów. po prosty pracujac z ludżmi, szczególnie dojrzewajacymi zawsze stać sie coś może. po prostu trzeba po ludzku, porządnie pracować. A od trudnych-niebezbiecznych sytuacji jest Obrona Cywilna- i tu rzeczywiście wszyscy pracownicy i uczniowie powinny być przeszkoleni, i są!!!

Iwona1

Dyrektorzy nie protestują, nie mówią, co myślą o kolejnych pomysłach, bo się boją (przynajmniej u nas) i wolą siedzieć cicho. P wizytator: "boją się, nie mówią, co myślą, nie protestują? Jak się chcą bać, to ich sprawa, nie moja... ". Dyskusje bywają na temat: jak najlepiej wykonać kolejne zalecenia KO....

A dlaczego się boją? Bo szkoła to taka firma, w której zawsze mozna "znaleźc haka". Tak jak w domu. Jak Cię zapytam: "Czy Pani, jako matka zrobiła wszystko dla dobra swojego dziecka". co odpowiesz? Poczucie winy masz? Przecież mogłas zrobić więcej, albo inaczej, prawda? A jesli coś zrobiłaś i, mimo najlepszych chęci i jak najlepszego rozeznania sytuacji, to był jednak niewypał pedagogiczny, to już się bój ;-) Niestety, Pani jako matka, nie sprawdza się ;-))

Bożena

Iwona1

Moja p dyr mądrze kieruje... Trzy lata temu powiedziała coś na naradzie; została okropnie zrugana  przez p. wizytator. Bylismy murem za, zrobiliśmy po swojemu, nic się nie stało złego. To była wazna rzecz dla nas - to co zaplanowalismy zrobić, a wg wizyt było niedopuszczalne ...

Teraz kroi się konflikt ... tez o bardzo ważną sprawę, chcemy cos zrobić po swojemu, a nie wg widzimisię KO. Mamy swoje racje, zobaczymy, czy potrzebny będzie mur RP. Jak będzie trzeba, to będzie ...

W obu przypadkach to jednak dyr musi się "użerać" z wizyt, bo on nas reprezentuje. Jest między młotem i kowadłem: my swoje naciski, KO (wizyt - "a ja sie nie zgadzam, nie podpiszę", "tak trzeba zrobic, takie są zalecenia") swoje.

Dobry dyr musi "politycznie", zwłaszcza, gdy trafi na wizyt, co się zna na papierach - patrz Małgoś #20. Wtedy będzie (+n-le) tworzył twórczo twórcze papiery, tfu z tą twórczością ... pójdzie do szuflady.

Tu na forum mamy elitę dyr dbająca o poziom swoich szkól. I co? Też napiszą swoje procedury. Ja tez bym pewnie napisała ... bo:

1) Przełożony (tu: wizyt) ma zawsze rację ;-)

A jak nie ma racji to patrz p. 1)

2) Psy szczekają, karawana idzie dalej. (nie wiem czemu, ale to przysłowie mi teraz wpadło do głowy, pewnie nie bez przyczyny)

to

ja naiwna ogólnie jestem,

nie znoszę szarego-lubię białe, albo czarne, a powiedzenie "prawda leży po środku"-doprowadza mnie do szału. Zdecydowanie wolę pracę z dziećmi niż z dorosłymi ;-))

Niestety ...

czarno-białe to tylko w starych westernach ;-)

A zwykle jest szare ...

Może jednak zrobią dyr rewolucję przeciwko - jak to nazwała Małgoś - chorym (głupim) poleceniom? Takim, co to zabierają czas, który powinien być dla dzieci.

Podobno za cesarza Franciszka Józefa (niech gaba mnie ew poprawi) urzędnik mógł dostać specjalny medal, jeżeli sprzeciwił się choremu (głupiemu) poleceniu przełożonego. Taki medal to by było coś :-))

Prawda zawsze leży po środku - bo taka jest jej natura.
I można się przeciw temu buntować - albo spojrzeć owej prawdzie w oczy i znajdować właśnie w tym urok życia.

Mówicie procedury be - gotowi jesteście je wszystkie do jednego wora wsadzić - bo albo białe, albo czarne.
A ja powiem - że są i takie i takie - a większość szarych.

Choćby przykład z mojego życia.
Wiele lat temu przeprowadzaliśmy egzamin wstępny (albo test kwalifikacyjny - nie pamiętam) do liceum.
Ogromna konkurencja, więc poprosiliśmy o udostępnienie na ten egzamin dwóch sal zaprzyjaźniony instytut uniwersytetu.
I do instytutu zadzwonił jakiś łobuz z informacją, że podłożono w nim bombę - chodziło o to, że w tym czasie odbywały się egzamin wstępny do innej szkoły i ktoś chciał sobie zapewnić możliwość zdawania i tu i tu.

Byłem sobie wtedy zwykłym nauczycielem - nie dyrkiem - fakt - pracowałem też w tym instytucie - ale też nie jako dyrek, ino zwykły, początkujący pracownik naukowy.
I ... wyobraźcie sobie - zamiast na owych dyrków różnych - ta informacja spadła na mnie - i to ode mnie oczekiwano podjęcia decyzji - co z tym dalej.
Być może dlatego, że jakoś tak ... byłem trochę młodszy niż dziś i się wszystkim przejmowałem - więc czywałem jakoś nad tym egzaminem.

No i co? A skąd ja miałem wiedzieć jak postąpić? Wywalić wszystkich z sali? Powtarzać potem ten egzamin? Borykać się z protestami rodziców, gdy się okaże (a tego byłem praktycznie pewny), że to pic?
Sobota - komórek nie było - dyrektorzy szkoły nieosiagalni, dyrektorzy instytutu jakby pod ziemię się zapadli ...
No i co?
Jak się nie obrócisz d... zawsze z tyłu - albo dramaty z powodu powtórzenia egzaminu, albo ... jeszcze gorszy dramat ...
Każda zła decyzja - w efekcie na mnie by się odbiła.

I wiecie co? Jak skończony idiota - postanowiłem zignorować tę groźbę i nie ewakuować instytutu.
Zawiadomiłem milicję (tak - to czasy milicji były) jedynie - przyjechali.
Domyślacie się co ta milicja? Guzik się tam domyślacie!
Ta milicja - oczekiwała ode mnie decyzji co zrobić - ewakuować, czy nie!
A ja miałem nadzieję, że to oni! Fachowcy w końcu! Przyjadą i wdrożą procedury swoje - jedynie słuszne!
I wszyscyśmy tak slati, jak głupki - i każdy się gapił na mnie - cobym podjął decyzję.
No i podjąłem - poprosiłem, żeby milicja się rozglądnęła po salach, instytucie całym ...
A egzmain trwał ...

I powiem Wam - nie chciałbym już nigdy więcej czegoś takiego przeżyć.
Bo gdyby jednak ... ?
Dziwię się w ogóle, jakim cudem nikt nie oskarżył mnie o narażanie na niebezpieczeństwo młodzieży?

A dlaczego to wszystko?
Bo nie było procedury postępowania w takim wypadku!
A po co ta procedura?
Ano po to, aby następnym razem, takiem idiotą jak mną nie targały dylematy - żeby taki głupek nie kombinował za dużo - ino zrobił to co zrobić się powinno.
A co się powinno zrobić?
No ... nie wiem ... do dziś nie wiem.

Do dziś dziękuję Bogu, że nic się nie stało.
Zachciało mi się ... rozwąząń o sprawiedliwym przeprowadzeniu egzaminu, równych szansach i takie tam ...
I powiem tak - bardzo chcę mieć jasność co w takim wypadku mam zrobić - procedurę opracowaną przez fachowców - psychologów, policjantów ... - ja nauczyciel matematyki, a nie połączenie psychologa z negocjatorem i psem policyjnym - ja całki mogę trzasnąć w pamięci - ale nie dylematy natury terrorystycznej!

prawie Boston Public - bo kij ma dwa końce

macie prawie rację - nie znoszę pisania procedur - rolka papieru w wc, to prześmiewczy temat dla procedury.

mamy kilka - i nie jest to wcale takie śmieszne, gdyby się temu przypatrzeć. Procedura jest ważna ma charakter RWD, potrzebna jest tam - gdzie ludzie mogą w nerwach zgłupieć, nie mieli doświadczenia w jakiejś sytuacji, działając na czuja moga narozrabiac niechcący jeszcze mocniej.

Są to -

- egzaminacyjna, co robić i kiedy robić, gdy się coś dzieje dziwnego (nie tylko bombowego) na egzaminie, kiedy go unieważnić... kiedy zadziałać, jak zadziałać, jak wzywac pomoc, itp.

Kolega-sąsiad się chyba obawiał złego rozgłosu, bo jego uczniowie zrzynali, dziś obsmarowuje go prasa i ma poważne perturbacje prawno-dyscyplinarne, a gdyby przećwiczył, co i kiedy mają robić nauczyciele...

- alarmowa (względy powyższe, co opisał Janusz) + w dodatku mam nakaz na ćwiczenie ewakuacji wydany przez straż (a z takimi służbami nie będę podejmować dyskusji - to są fachowcy), a w związku z wejściem do UE, jest obowiązkiem ćwiczenie ewakuacji w budynkach użyteczności publicznej (na nic bunt, tu musi zwyciężyć rozsądek, dzieci muszą być bezpieczne, muszą się wszyscy podporządkować w trakcie ww. sytuacji dowodzącym, koszmarnie zachowują się niektórzy, najgorsi są gapie - uczniowie i nauczyciele muszą wiedzieć, jak się zachować jako obywatele, gdy pracuje straż czy inne służby), a ja mam w budynku zabytkowym III ZL (stopień zagrożenia życia ludzi) i nie mam doprawdy zamiaru ryzykować (kiedyś, gdy ktoś rozsypał biały proszek na fali fascynacji Bin Ladenem przybyło całe towarzystwo w antychemicznych skafandrach (takie ufoludki + ja w kostiumiku dyrektorskim) - na pytanie, czy umiemy się ewakuować, powiedzieliśmy, że nigdy tego nie ćwiczyliśmy i - dowódca akcji - polecił nieewakuowanie, biorąc na siebie moralną i prawną odpowiedzialność za zaniechanie, czemu? bo nieobliczalne, nieproceduralne zachowanie ludzi jest jeszcze bardziej niebezpieczne...

- w sprawie wypadków i zachowań niebezpiecznych - niektórzy nauczyciele wiedzeni duchem szlacheckiej złotej swobody, nie wiedzieli, ze trzeba kogoś powiadomić, że jak dzieciak przyszedł na bani, to trzeba (wypada) powiadomić przełożonych? - że robi się to i to, tamto, że korona nie spada z głowy, a szkoła nie jest narażona na obgadywanie, że zgłasza problem, że wtedy wzywa się pogotowie, kto to pogotowie wzywa, co się robi, gdy nie ma dyrekcji (a takie tam)... w mojej szkole nie jest możliwe zachowanie młodzieży jak w Toruniu, nauczyciele wiedzą, co maja robić.

jeden taki spał na lekcji i bełkotał do nauczycielki, nie wiedziała (i nie musiała wiedzieć, bo nie ma testów w oczach), że to był głupi żart, malec 17-letni się zgrywał dla draki, nauczycielka wezwała pomoc, poprosiliśmy karetkę pogotowia i lekarz sam zadecydował, wziąć malca na badanie krwi, zaprotestował malec, że mu nic nie jest (a o tym już proceduralnie zadecydował p. doktor), a jego odgrażający się szkole oraz nauczycielce sądem ojciec nic nie mógł zrobić - pojechali do szpitala na badania... - malec był czysty + zapłacili za karetkę, za badania czyli taka była cena świetnego dowcipu. Na nic skargi młodzieńca, który wcześniej się zataczał, spadał dla tzw. jaj z krzesła - od tego są służby i procedury.

ale gdyby coś zażył - a gdyby umierał, gdyby trzeba było ratować mu życie - nauczycielka poszłaby na kolejną lekcję lub do domu, a młodzieniec by spał, i spał.

Trzeba mieć kilka rozsądnych procedur - tam, gdzie nerwy człowieka (pracowników szkoły i nauczycieli) mogą wiele napsuć. (np. w lutym ewakuująca się sekretarka zamknęła na klucz telefon, którym miałam wzywać straż - skończyło się na śmiechu i zaleceniach).

Ważna jest procedura nie dla procedury, ale dla wyćwiczenia pewnego toku postępowania (azutomatyzowania działań) - w sytuacji zagrożenia jest miarą fachowości.

Polacy, paniska - najczęściej mają w nosie, szlachcic na zagrodzie równy wojewodzie (nie zapomnę babci, która wydzierała się na strażaków z wężami pod naszą szkołą, którzy mieli tzw. próbę wężową, czy starczy im węży, gdyby trzeba było przyjechać na gaszenie - bo ona musi tędy przejść i już, mimo że teren był ogrodzony).

reasumując - tam gdzie trzeba, to trzeba - a dalsza dyskusja może być krępująca, przypominam mi to cyt. babcię, która będzie dyskutować o oczywistościach -

1. Procedura ewakuacji, alarmowania (wprowadzana zarządzeniem).

2. Procedura egzaminacyjna, włącznie z klauzulą tajności - ułatwia niepodważanie jakości, prawomocności egzaminu (zarządzenie)

3. Działań pracowników szkoły w sytuacji zachowań niebezpiecznych młodzieży. (zarządzenie)

To ostatnie, gdzieś się na forum przewalało w styczniu i grudniu roku ubiegłego.

brawo gaba

Ważna jest procedura nie dla procedury, ale dla wyćwiczenia pewnego toku postępowania (azutomatyzowania działań) - w sytuacji zagrożenia jest miarą fachowości. 

Być może nie jasno sie wyraziłam ale dokładnie gaba wyjęła mi to  z ust :wyćwiczenia pewnego toku postępowania , to jest właśnie to .

Być może kiedy mamy spokój , nic się nie dzieje , to wszystkie procedury będą śmieszyć , będziemy pukać sie w czoło za plecami szefa, ale zautomatyzowanie w sytuacji zagrożenia może okazać zbawienne.

Nie życzę praktyk , ale świętego spokoju.

Widzę tu również nauczycieli zbuntowanych przeciw procedurom.
Przyznam na wszelki - ja też ich nie cierpię - ale nie wszystkich.
O jednej, o której marzyłem, gdy byłem belfrem napisałem.

Teraz o drugiej - już o niej wspomniała Gaba.
Ostatnio głośno było o tym, że nauczyciel wyszedł z klasy i że nie wolno mu i że zabronione i takie tam.
I co z tego, że każdy wie, że są sytuacje, w których wyjść nie sposób.
Zawsze jednak, gdy zdarzy się wypadek - znajdą się jakieś osoby z KO, czy inne psychologi, które na łamach prasy i przed wysokim sądem będą powtarzać swoją mantrę "nie wolno zostawiać uczniów samych" w kółko.

Więc ja, jako "zwykły nauczyciel", chcę wiedzieć:
Jak mi przyjdzie nachlany uczeń na lekcje i zacznie przeszkadzać, to mam prawo go wziąć pod łokieć i zaprowadzić do dyrektora, zostawiając klasę samą sobie, nakazując jej poprawne zachowanie, czy też mam wytrwać do końca lekcji, choćby mi kosz na głowę wkładał?
Po prostu - chcę móc przed wysokim sądem, gdy zaprowadzę nachlane dziecię do dyrektora, a w tym czasie zostawieni pod moją "pośrednią" opieką (czyli żadną) uczniowie, na przykład wyrzucą swojego nielubianego kolegę przez okno - chcę móc powiedzieć przed sądem, żeby się ode mnie odpitolił - zachowałem się zgodnie z procedurą, więc niech se mantrują dalej, a ja pójdę już sobie do szkoły pouczyć.

Tak więc - nie trzeba procedur chodzenia do toalety - są takie, które są jednak bardzo pomocne.

A propos chodzenia do toalety ... jak to jest? Można maleńkiego ucznia w czasie lekcji wypuścić samego do toalety? ;-))))

Na wszelki wypadek dodam tylko

że każda procedura opisuje jednak sytuację, którą sobie jesteśmy w stanie wyobrazić - czyli w jakimś sensie typową - a przynajmniej wyobrażalną, czy przewidywalną.

Zawsze jednak trzeba zachować dużą dozę rozsądku.
Bo na przykład taka Gaba - na pewno ma wspaniałą procedurę alarmową i ewakuacyjną - jak zadzwoni bombardier to wie co robić i gdzie ewakuować.
Ale - idę o zakład, że nawet Gaba nie ma procedury na telefon: "W szkole jest bomba ... ale przed szkołą jeszcze większa". ;-)))

no i wyszłam

na cudaka, któremu wstręt do papierów zakłóca rozsadne postrzeganie.

Sprzeciwiam sie pisaniu procedur dotyczacych wszystkich, mozliwych do przewidzenia sytuacji trudnych w szkole. Kilka z tych spraw o których pisała gaba reguluje OC-to po co powielać-zapoznać sie i uczniów z tym co jest. Procedurę zachowania podczas  egzaminu opracowano razem z jego powstaniem, a że ktoś jej nie przestrzega...to ma kłopoty!

Jesli chodzi o informacje o bombie, to chyba dzisiejsza policja ma właśnie takie procedury-decyzję co zrobić ma podjąć osoba, która ją wezwała (nasza vice miała w zeszłym roku dokładnie taką samą sytuację, jak Janusz przed laty, bo dyrektor to bez procedury lekceważy).

 No i jeszcze wyjście do toalety. U nas życie wymusiło chodzenie parami. Kilka lat temu dziewczynka wyszła do toalety-powiesiła się-nieskutecznie, bo przechodząca nauczycielka -nie znając procedury ratowania wiszących na klatce uczniów uratowała ją

w sprawie procedur

czy naprawdę bez zwiazku?

Widzisz Iwono - Ty sugerujesz, że my mówimy o procedurach na wszystko - a więc na wc i wieszanie się (czy raczej odwieszanie).
Jednak my (ja) tego nie twierdzimy.

Ale Ty z uporem cudaka starasz się polemizować z własnym wobrażeniem dotyczącym tego o co nam chodzi - a nie z tym o co nam chodzi - tu się bowiem mocno rozmijamy.
Takie zachowania określane są właśnie terminem "zacietrzewienie" - innymi słowy niesłuchanie tego o czym się mówi, tylko wsłuchiwanie się w własne wyobrażenia tego o czym się mówi.

Przed procedurami się nie uchronimy. To świat współczesny. Ostatnio w Iraku zaistniała sytuacja nie objęta procedurą. Amerykańscy żołnierze byli bezradni, problem rozwiązali Polacy. Ale jednocześnie amerykańskie procedury wojskowe sprawdzają się w większości sytuacji. Pozwala to uniknąć ofiar  Oczywiście, szkoła to nie wojsko a mądrość pedagogiczna wymaga elastyczności.

Nacisk na procedury bierze się rzeczywiście z ISO. Ten certyfikat jest pożyteczny, nie dla istoty pedagogicznego działania ale dla wizerunku szkoły, otrzymywania grantów europejskich - zawsze jest łatwiej, gdy się ma ISO itp.

Tylko, że procedury w ISO tworzymy sobie sami, ale wedle obowiązującej struktury formalnej. Czyni to te procedury jednorodnymi, jednakowo uporządkowanymi. Wedle moich doświadczeń w ISO (wprowadzam ISO w mojej Uczelni i doradzam kilkunastu szkołom), to tworząc sobie sami procedury; 1) uwzględniamy obowiązujące nas prawo (co prawda można się do niego w procedurach tylko odwołać, ale skoro i tak to czynimy, to możemy je uwzględnić w naszych procedurach, np dotyczące tworzenia programów autorskich, projektowania i zgłaszania innowacji, ochraniania danych osobowych ucznia i jego dokumentów , rozpatrywania skarg, także to, co dotyczy demoralizacji młodzieży itp.

2) drugie źródło procedur - to takie działania w szkole, które wymagają naszego identycznego działania, a takiego wspólnego identycznego działania nauczycieli nie ma. Najlepiej w szkole ustalić  ( najlepiej warsztatowo np. metodą school boarding, u nas nazywana grupą nominowaną), jakie to działania wymagają unormowania. Na przykład w jednej ze szkół uznano, że trzeba unormować procedurą konferencje klasyfikacyjne, bo przy tak dużej liczbie klas, stają się fikcją. W jeszcze innej uznano, że warto unormować formy spotkań i kontaktów z rodzicami, bo wychowawcy czynią to dość rozmaicie, a powinno to stanowić pewne uporządkowane działanie. Powtarzam - decyzje o tego typu unormowaniach procedurą podejmuje wyłącznie rada pedagogiczna, uznając je za potrzebne. Przykład ze  szpitala jest absurdem pokazującym, jak można ludzi ogłupić.

I nie chcę krakać, ale chyba tworzenia procedur w szkole nie unikniemy. Dobrze, gdy wynikają z naszych wewnętrznych potrzeb porządkowania czy lepszej organizacji, gorzej, gdy narzucają nam je z zewnatrz i często są to po prostu infantylne, oczywiste, z natury rzeczy jasne działania , które trzeba nam ujmować w procedury. Przed tym warto się bronić.