Dzień dobry, do zapisu do szkoły podstawowej zgłosiła się rodzina z Rumunii, mają zameldowanie i pracę, dzieci w wieku 8,9,10,11 lat,  na tę chwilę rodzice nie maja jeszcze dokumentów potwierdzających poziom kształcenia w szkole rumuńskiej, jak zorganizować dla nich naukę, dzieci nie rozmawiają w j. polskim, proszę o podzielenie się swoim doświadczeniem w takich sytuacjach, dziękuję

To jest problem w całym kraju i obecne uwarunkowania prawne raczej nie uwzględniają tego problemu. Chodzi bowiem o naukę języka polskiego od podstaw czyli o lektorat języka polskiego  (taki kurs ,,0" jak dla studentów innych państw przed studiami w Polsce) . W przypadku, kiedy dziecko włada wyłącznie np. j. gruzińskim ....

I kiedy taki uczeń wchodzi do szkoły do klasy  4 to jest jeszcze jakaś nadzieja. Ale kiedy rozpoczyna naukę w  kl. 7 lub 8, to w zasadzie tylko siedzi sobie na lekcjach. Egzamin w kl. 8 jest poza zasięgiem mimo słownika, podobnie jak szkoła ponadpodstawowa.

Czy zasadnym byłoby stworzenie oddziału przygotowawczego? Wrzucenie ich do klasy spowoduje konieczność zatrudnienia dla każdego dziecka tłumacza/ n-la współorganizujacego kształcenie, niestety nie zapewni to odpowiednich warunków nawet do nauki j. polskiego, nie wspominając o pozostałych przedmiotach i przepaści kulturowej.

Dante ma rację. Tzw. godziny j. polskiego w dyspozycji OP sa niewystarczajace. 

Witam , mam podobną sytuację :)

8 stycznia rodzice zapisali do szkoły trójkę dzieci z Rumunii ; 8,8 i 10 lat , dzieci nie chodziły do żadnej szkoły i nie mówią po polsku. Przyjęłam dzieci do klasy pierwszej i wystąpiłam o 2 godziny języka polskiego dla nich. Jest bardzo trudno ponieważ oprócz trudności z komunikacją są trudności z zachowaniem chłopców, którzy mają problem chociażby z odwzorowaniem liter, a co tu mówić o nauce mówienia, pisania czy czytania. Rodzice chyba tez nie chodzili do szkoły. Wiem, że jest to szansa dla tych dzieci i wspólnie z nauczycielami próbujemy znaleźć jakieś rozwiązanie. Na ten  moment inni nauczyciele wspierają wychowawczynię zabierając chłopców na indywidualne zajęcia. Z niepokojem patrzę na rozwój zdarzeń ponieważ nasi "tolerancyjni " rodzice są już cytuję "zaniepokojeni realizacją podstawy programowej".

Poza wsparciem na poziomie rozporządzenia, które regulowałoby zasady nauki języka polskiego przez osoby nie znające języka ( liczba godzin, zadania OP dot. tworzenia odpowiednich oddziałów itp.), przydałyby się materiały dydaktyczne w postaci książek czy e-lekcji na platformie MEN wspomagające nauczycieli nauczających języka polskiego.

Co z tego, że uczeń powinien trafić np. do klasy 8 , jak jeśli nie zna języka to jej nie ukończy.

Czyli oddział przygotowawczy, rozpoczynam procedurę, dziękuję