Nie ma czegoś takiego jak "orzeczenie o upośledzeniu umysłowym"

Poradnie na podstawie badań psychologicznych wydają opinię o rozwoju intelektualnym ucznia - określają  poziom rozwoju - piszą np : "rozwój intelektualny na poziomie upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim( lub umiarkowanym)" i na podstawie takiej opinii wydawane jest

 na wniosek rodziców "orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dla dzieci  z upośledzeniem umysłowym w stopniu......"

Takie orzeczenie nie ma terminu ważności - choć zwykle wydawane jest na dany etap kształcenia - szkoła podstawowa, gimnazjum.

A co się dzieje?

Upośledzenie na czas określony

Straszny absurd jakiś Mikołajki.

Z jakiej racji to dziecko ma dojeżdzać 30 km codziennie w jedną stronę? Pomyslał ktoś o jego niewygodach, o rannym wstawaniu, o czekaniu na przystanku autobusowym w mrozie? Ile to dziecko ma lat, dlaczego chcecie się go pozbyć? Co ma do tego przyjazd gratis???

Nie potrafi nikt w szkole pomoc mu i jego rodzinie? Czy nikomu się nie chce? A może szkoła niech zatrudni nauczyciela z tej oddalonej szkoly o 30km i płaci za dojazdy do niego? Może niech ktoś się dokształci....

Co z tego, że strzelił 6 poprawnych odpowiedzi, zaniża wam średnią?

Jak mozna być uposledzonym na czas określony?

Prawa dziecka???...

Zabrzmiało ostro, przepraszam.

Wychodzi jednak na to, że wy chcecie pomóc dziecku a zabrania wam tego poradnia...?!!

Tak często irytuje mnie postawa PPP - jej nazwa wskazuje  - poradnia!! NIe jest to organ decycydujący tylko doradczy.

Dziecko ma upośledzenie, ok.. NIech wystawią opinię, napiszą orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ale niech nie decydują gdzie to kształcenie ma się odbywać. To rodzic o tym decyduje, jeśli ma poparcie szkoły to wspaniały układ.

Potzreba zdecydowanych decyzji i nie oglądajcie się na PPP. Oni nie mają prawa do niczego przymuszać. PPP zapewne dba też o nabór uczniów do owej szkoly 30km dalej - i pewnie ich martwi, że masowe zaczynają sobie z nimi radzić. To nie nasz problem.

Tendencja  jest taka aby edukację tych dzieci łączyć, opinia zasiedziałych pań w poradni może nikogo nie interesować (mnie nie:-) )

Ważne panie z poradni nie znaja nawet tych kulawych przepisów i nagminnie je łamią! Dorabiają ponadto w szkołach specjalnych i bardzo się starają, żeby dzieci w nich nie zabrakło. Strrrrrrrrrrrrrrasznie nie to wkurza! wojuję z nimi już 7 lat. Jest sposób na nie.

Mikołajki, pomóżcie matce napisać formalny wniosek o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. W części, gdzie należy uzasadnić potrzebę wydania orzeczenia napiszcie wyraźnie, ze matka chce skorzystać z przysługującego prawa dla dziecka pobierania nauki w szkole ogólnodostępnej - art 1 ust 5a UoSO oraz atr 71.b.ust 1i2. To MUSI być w formalnym wniosku. Do wniosku dołączcie wymaganą dokumentację (patrz rozporzadzenie o orzekaniu o potrzebie kształcenia specjalnego) oraz opinię wychowawcy klasy, nauczycieli specjalistów o dziecku, oświadczenie dyrektora o mozliwosciach realizacji kształcenia specjalnego w waszej szkole, oświadczenie matki, ze chce,żeby jej dziecko nadal uczęszczało do swojej szkoły.

 Podstawowy bląd rodziców i szkół polega na tym, że załatwiaja w PPP sprawy na gębę! Nie występujcie o opinię, a tą starą dołączcie do wniosku o ORZECZENIE.I, proszę, dokładnie poczytajcie rpzporządzenie o orzekaniu - pełna nazwa w wątku POWAŻNA SPRAWA - UCZEŃ NIEPEŁNOSPRAWNY. PPP musi w takiej sytuacji zwołać zespół orzekający. A dalej jest procedura, w której jest trudniejsze robienie matki w bambuko, niż w rozmowie.

Zwłaszcza, kiedy odmówia wydania orzeczenia, są ugotowane. Procedura odwoławcza jest niezwykle skuteczna.Mam włśnie taką sprawę w toku. Pytaj o co chcesz, ale muszę znać szczegóły, żeby skuteczniej pomóc. Ratujcie dzieciaka przed bezdusznością PPP, uda się! Pozdrawiam :-)

I o to mi chodziło!

przyznaję, że nie rozumiem, o co w tej sprawie chodzi - prześledziłam całą procedurę orzekania- wklejam dla przypomnienia.

To co wiem: jest dziecko o rozwoju intelektualnym istotnie niższym niż przeciętna - ma o tym opinię, nie radzi w nauce - wskazne jest kształcenie specjalne - na które matka nie wyrażała zgody ( w młodszych klasach).

 "Obecnie, po kolejnym badaniu, MOŻE być "upośledzony czas określony - 3 lata", pod warunkiem, że matka PRZYRZEKNIE ("Liczymy na pani uczciwość..."), że dziecko będzie dojeżdżało do szkoły specjalnej (30 km od miejsca zamieszkania komunikacją państwową - gratis!!). Po ukończeniu gim. spec. orzeczenie o upośledzeniu umysłowym zostanie ANULOWANE "

 Procedura jest taka:

·          Zespoły orzekają na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) dziecka, zwanych dalej "wnioskodawcą". - czyli  matka tego dziecka złożyła wniosek o orzeczenie, dołączyła do niego opinię - poradnia miała więc podstawy wydać orzeczenie  

    Zespoły orzekające, zwane dalej "zespołami", wydają orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego

1. Wniosek o wydanie orzeczenia powinien zawierać: (....)

4) uzasadnienie wniosku,

5) podpis wnioskodawcy.

2. Wnioskodawca dołącza do wniosku posiadaną dokumentację uzasadniającą wniosek, w szczególności wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych i lekarskich

Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydaje się na okres roku szkolnego, etapu edukacyjnego, okresu kształcenia w danej szkole albo na czas nieokreślony - ( wynika to stąd, że orzeczenie o potrzebie kształcenia spejalnego wydaje się nie tylko z powodu upśledzenia intelektualnego - może dziecko dostać na rok z innych powodów)

rodzice otrzymują orzeczenie o treści:

1. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
2. Starosta, o którym mowa w ust. 1, za zgodą rodziców (prawnych opiekunów), kieruje dziecko do szkoły lub placówki prowadzonej przez dany powiat, odpowiedniej dla realizacji formy kształcenia wskazanej w orzeczeniu.
3. Jeżeli powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, nie prowadzi szkoły lub placówki, o której mowa w ust. 3, starosta tego powiatu, za zgodą rodziców (prawnych opiekunów) dziecka, zwraca się do innego powiatu lub innej jednostki samorządu terytorialnego, prowadzącej taką szkołę lub placówkę, o przyjęcie dziecka do szkoły lub placówki.

 Wyszło mi, że dziecko dostało orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego na trzy lata nauki w gimnazjum - i to jest zgodne z prawem - rodzice nie odwoływali się, więc obowiązuje  

- tylko nie rozumiem tych " warunków" ( poradnia miała podstawy wydać orzeczenie) i tego anulowania - orzeczenie po prostu po tych 3 latach straci ważność i tyle.

a i muszę sprostować #2 :"Takie orzeczenie nie ma terminu ważności - choć zwykle wydawane jest na dany etap kształcenia - szkoła podstawowa, gimnazjum."

Miałam na myśli przyczynę wydania tego konkretnego "orzeczenia" , która niestety nie mija.....................

Chodzi o to, że rodzice nie znają prawa (art 1 ust 5a UoSO oraz art. 71.b.ust 1i2.) i paniom w PPP udaje się ich przekonywać, (co pewnie zrobiły z matką za pierwszym razem), że kształcenie specjalne jest tylko w szkole specjalnej. Wiem na pewno, że tak robią. Tym łatwiejsze jest przekonywanie rodziców, że to orzeczenie ma paskudną nazwę i wielu ona przeraża.

Opisana przez Mikołajki taktyka PPP jest mi bardzo dobrze znana. Polega na wystawieniu opinii z bardzo ogólnymi zaleceniami, żeby dostosować wymagania i posyłać dziecko na zajęcia wyrównawcze (bez sensu w tym przypadku), chwalić za sukcesy i wzmacniać poczucie własnej wartosci dziecka, no i promować koniecznie. Wtedy zaczyna się czwarta klasa i schody! Dziecko sobie nie radzi - bo nie może, bada się je ponownie. Matka udręczona szkołą i brakiem sukcesów dziecka zgadza się na wszystko, bo oczywiście upośledzenie się pogłębiło i stroskane panie z PPP radzą z dobrego serca szkołę specjalną. Wmawiaja rodzicom, że "takie" dziecko nie ma szans w szkole "normalnej". Podejrzewam, że brak zgody matki na kształcenie specjalne w klasach młodszych, był podyktowany, przede wszystkim chęcią pozostawienia dziecka w szkole blisko domu i nadzieją, że może sobie jakoś poradzi.

Pamietam takie czasy, gdy w szkołach specjalnych było tłoczniej niż teraz. Wtedy taktyka PPP była podobna z pozoru, ale miała na celu pozostawianie w szkołach dzieci z upośledzeniem lekkim, bo one wbrew pozorom, sprawiały więcej kłopotów w szkołach specjalnych. Czekało się, aż upośledzenie się pogłębi. Klasy w szkołach specjalnych, gdzie pracują dodatkowo panie z PPP nie były za to przeładowane. A poza tym dzieci upośledzone znacznie i głęboko nie musiały osiągać żadnych standardów umiejetności. Wiem, że nie można generalizować i, że są świetne PPP i szkoły specjalne. Ja niestety znam tylko trzy poradnie okoliczne i trzy szkoły specjalne -piszę o swoich doświadczeniach.

Wiem, jestem rozgoryczona i pewnie dlatego wredna...

Jak myślicie gdzie pracuje najwięcej nieusuwalnych działaczy związkowych ZNP?

A ja mam tak

A nie mam oddziałów, bo 1. nie mam fachowców od pedagogiki specjalnej, tzn. mam jednego, ale dochodzacego z SP, 2. mam takie problemy lokalowe, że gdybym zrobiła oddziały integracyjne, to już chyba tylko kotłownia by mi pozostała na naukę, gdyż kazdy kąt już wykorzystałam.

Co to znaczy,ze się pozbyli? Bardzo prosto się pozbyli. Wezwali matkę i kazali jej napisac podanie, że go przenosi do szkoły masowej. Ona podpisała i już. Tak trafił do mnie.

O rany!

Znaczy, że w Twojej gminie nikt nie wpadł na pomysł, zeby na początek wytypować jedną szkołę w mieście i pozatrudniac w niej specjalistow, żeby było taniej i tam kierować dzieci niepelnosprawne do integracji. Może warto się skrzyknąć (dyrektorzy szkół) i o to powalczyć? Z czasem w każdej szkole będą musieli być specjaliści, ale na początek lepiej wyznaczyć jedną, niekonicznie Twoją. Może jest w gminie jakaś mała szkoła, gdzie da się to zrobić?

A to pozbycie się... Nie żałuję teraz tego jadu w moich wcześniejszych postach, dotyczącego ludzi z PPP i szkół specjalnych. Widocznie tak jest nie tylko w tych trzech, które znam. Pozdrawiam i życze sił w kopaniu sie z koniem.

Agnieszka

gosieńko!

Zastrzegłam się, że piszę na podstawie znanych mi przypadków, ale wiem, że są świetni ludzie i szkoły specjalne, a takze specjaliści w PPP. O, zacytuję siebie z postu 12:

"Wiem, że nie można generalizować i, że są świetne PPP i szkoły specjalne. Ja niestety znam tylko trzy poradnie okoliczne i trzy szkoły specjalne -piszę o swoich doświadczeniach."

Znam osobiście inną Gosieńkę ze specjalnej, która poległa w walce o dobro dzieci. Jad dotyczy paskud, a nie ludzi pracujących w PPP i szkołach specjalnych w ogóle.

Szkoda tylko, ze paskudności, niestety, sporo. Tym bardziej cenni są ci, którzy są normalni i nie dają się zwariować. Pozdrawiam

Mikołajki!

sprawa w toku...

mój syn

mada45

Napisałam długą odpowiedź na Twój post, ale komputer ją zeżarł.

Teraz skrót.

To co robi Mikołajki ma na celu, zeby takich sytuacji jak Twojego syna nie było. Nie wiem, kiedy się uda, ale paru zapaleńców stara się robić , co mogą. Teraz są wieksze możliwości niż kiedyś. Wiem, bo mam porównanie. Moją szkołę konczyły dzieci niepełnosprawne starsze od Twojego syna. Od lat staramy sie robić, co się da. Najwiekszym sukcesem jest skuteczna pomoc dla chlopca z dzieciecym porażeniem mózgowym, który skończył potem studia.

Teraz możemy więcej i lepiej. Sa możliwości prawne. Rozumiem Twoje rozgoryczenie. Nie wiem jak mogłabym pomóc. Na takie sytuacje jak opisana przez Ciebie nie zgadzam się i już. Chcę, żeby było inaczej i mam głębokie przekonanie, że mozna dużo zrobić dla tych, którzy teraz są dziećmi. Mam tez przeświadczenie, że nie jestem sama. Niestety pomagać w szkołach możemy tym, którzy w nich są. Może przyjdzie czas na rzeczywistą pomoc dla dorosłych? Chciałabym. Pozdrawiam serdecznie Ciebie i syna.

agabu