Ponad 40 proc. uczniów przyznaje, że oszukuje nauczycieli, tyle samo, że utrudnia prowadzenie lekcji, a blisko 2 proc. deklaruje, że uderzyło nauczyciela - wynika z badań przeprowadzonych na zlecenie resortu edukacji przez prof. Krystynę Ostrowską.

Wyniki te autorka przedstawiła podczas rozpoczętej w piątek w Warszawie dwudniowej ogólnopolskiej konferencji pn. "Szkoła wobec agresji i przemocy".

"Najczęściej do aktów agresji dochodzi w szatni, toalecie, miejscu za szkołą lub na korytarzu. Dziewczęta nie różnią się zbytnio od chłopców, prawie tak samo często uczestniczą w oszukiwaniu nauczycieli, upijaniu się, biciu i niszczeniu przedmiotów" - mówiła Ostrowska.

Z badań wynika, że wśród młodzieży występuje akceptacja zachowań agresywnych w sytuacji ochrony dóbr osobistych, materialnych i moralnych, jawnej niesprawiedliwości, zagrożenia bezpieczeństwa psychicznego, m.in. w przypadku obniżenia poczucia wartości, oraz gdy celem jest zdobycie uznania i statusu.

23 proc. chłopców i 1,2 proc. dziewcząt uważa, że "by coś osiągnąć, trzeba stosować przemoc. Ponad 16 proc. uczniów przyznało, że kupiło lub dostało rzecz pochodzącą z kradzieży, a 3,5 proc. zadeklarowało, że włamało się do czyjegoś mieszkania, piwnicy, strychu lub komórki.

"Agresja w szkole staje się zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Najbardziej widoczna jest między 12. a 16. rokiem życia i tu pojawia się pytanie, czy wyodrębnienie gimnazjum nie było błędem reformy szkolnictwa" - powiedział Aleksander Tynerski z departamentu kształcenia ogólnego, specjalnego i profilaktyki społecznej resortu edukacji.

Jego zdaniem, przyczynami rosnącej agresji wśród dzieci i młodzieży są: niezaspokojenie potrzeb jednostki, nierówne traktowanie uczniów przez nauczycieli, niesprawiedliwy system ocen oraz duże różnice w sytuacji społecznej i materialnej uczniów.

"Skuteczną formą walki z agresją i przemocą w szkole jest profilaktyka, realizowana kompleksowo w całych społecznościach, wśród uczniów, rodziców i nauczycieli. Koncentrowanie się na jednej z tych grup to strata czasu i pieniędzy" - przekonywał Tynerski.

Organizatorem konferencji jest Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu oraz Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno- Pedagogicznej.

Pytanie -

1.Czy dziecko:

a) przyswoi sobie nowe normy i zasady, przystosuje się do wymagań otoczenia?

b) będzie zachowywac sie niekonsekwentnie, w zalezności od sytuacyjnych nacisków i oczekiwań otoczenia?

c) odrzuci normy i oczekiwania sprzeczne z dotąd stosowanymi zasadami?

2. Czego uczy szkoła poza deklarowanymi zadaniami wychowawczo-dydaktycznymi?

PS. Ja tak na marginesie wywiadówki, na której był mąż. Koniec SP, miało byc miło, a wysypały się żale i rozczarowania.

Zarzucono szkole, że nie zachęca do rozwoju zainteresowań (bo licza się tylko osiągnięcia przedmiotowe - szkolne), że nie motywuje pozytywnie (słabsze i srednie dzieci nie dostają nawet cząstkowych ocen wyższych niz 3+, bo nauczyciele nie konstruują zadań, umozliwiających odnoszenie choc drobnych sukcesów), że nie uczy kooperacji (bo prace zespołowe zadawane sa do domu, a dzieci  nie umieją robić ich razem, więc pracę wykonuje jedno dziecko, reszta się obija,nieuczciwie "dopisuje się" do wykonastwa, a pani wszystkim stawia 3, bo ...słabo kooperują), że nie propaguje pozytywnych wzorów (bo dobrzy, ambitni uczniowie traktowani są przez reszte dzieci  jak dziwadła i kujony) itd.

gorzko... :-(

niestety ..prawdziwie