Jak sobie radzić z nauczycielem ( mianowanym) , który kłóci się ze mną z byle powodu, manifestując swoją niezależność, pod notatką hospitacyjną wyraża swoje sprzeciwy wobec moich zaleceń, jeżdzi do KO na skargi i pisze niestworzone historie ściągając ciągle jakieś kontrole. Co mogę w takich sytuacjach zrobić?Jest to osoba, która przegrała ze mną konkurs i obiecała, że nie da mi spokoju. Wśród niezbyt licznego grona znalazła sobie kilku zwolenników, którzy jej pomagają, potwierdzając nawet nieprawdę. Proszę pomóżcie.

fredi - zachować w takiej sytuacji spokój? - to nie takie proste :-(((

Rozpoczynamy od ..... od....

Rozpoczynamy od rozmowy dyscyplinującej w formie pisemnej - podając podstawę prawną (np. Karta Nauczyciela pargraf... ,Statut paragraf...) w której jednoznacznie określamy zarzuty. Z tak przygotowanym dokumentem  zapoznajemy nauczyciela.Treść rozmowy wpinamy do akt osobowych. Informujemy pracowwnika, iż rozmowa dyscyplinująca nie jest karą.

Pozdrawiam.

nie ma podstaw Dyrcio do takich rozmów - powstanie oczekiwane przez tego człowieka podejrzenie mobbingu. Skargi i manifestacje niezależności to nie wykroczenia.

nie doczytawszy miałem sakramentalnie zapytać - czy kroi się konkurs - doczytawszy wiem że już był.

Skoro tak to powiem może niepopularnie..

Ekscesy tego typu są nie na miejscu - rozbijają grono i przeszkadzają, psują atmosferę.

W trosce o integralność firmy i swoje zdrowie psychiczne dyrektor powinien dobrze się wziąć za siebie, szkołeęi tych wszystkich knowaczy;-)

Pokazać że szef tu jest.

Mówić co go gniewa, reagować - nie pozwalać na takie małe ustepstwa - bo nie wypada. Stawiać czasem sprawę jasno.

Ludzie mali delikatność odbierają nie jako elegancję w działaniu ale jako słabość,

Ale tu jedno ważne - wszelkie reakcje powinny być przemyślane.

Znajdź doradców i miej z kim pogadać.

Nigdy nie reaguj histerycznie, zawsze jednak reaguj.

Tak więc rada frediego jest dobra - spokój. Ale koniecznie dodaj - i konsekwentne bycie na posterunku;-)

Trzymaj się!

Anno

mam i ja takich manifestantów - stosuję wymienione wyżej sposoby i zaczyna to przynosić efekty (drugi rok)

naważniejsze to spokój, konsekwencja, dobre przygotowanie i przemyslenie każdego działania, zawsze reakcja (kiedy trzeba pochwała, kiedy indziej słowa dezaprobaty, a nawet wyciąganie konsekwencji), ale nie pośpieszna (tylko pożar wymaga natychmiastowej reakcji)

najgorsze co można zrobić to dyskretne krycie, bo to żenujące co potrafią niektóre osoby wyprawiać - musi być ogólnie wiadome co nie będzie akceptowane (bez nazwisk i tak wszyscy sobie sami dopasują)

takie osoby takt i profesjonalne załatwianie spraw (te przykre w 4-oczy) odbierają jako słabość

dyktafon świetnie się sprawdza - jedna z moich "wielbicielek" miała zwyczaj rugać mnie różnymi słowami (jesteśmy po imieniu, to dodatkowa trudność) niezależnie czy to ja pytałam, gdy ona coś zawiniła czy też sama przychodziła z różnymi roszczeniami - odkąd trzymam na biurku dyktafon, który ostentacyjnie włączam podczas rozmowy - zaczęła mocno uważać na słowa

Nionka

albo fryzurka, młodszych nastolatek?

AnJa, tłumacz się, co wywołało literówkę (likierówkę)

A jednak wytrwam w postanowieniu bycia miłym.

I nawet przestanę wkańczać ten wątek - zwłaszcza, że nie wiem co poradzić, a niby powinienem: w 1 szkole pracowałem z 2 byłymi, w 2 nie miałem szans, bo pierwszy byłem, w trzeciej z byłym i jego(i moim też) zastępcą, teraz z odziedziczonym wice i przez jakiś czas p.o.

I jakoś nigdzie takich problemów nie było - może po prostu moi byli mądrzy:-)

kurcze - jakoś tak głupio :-(

dziewczyna napisała z prośbą o radę a poczyta sobie takie luzackie pogaduszki :-(

rada już była

robić swoje i zachować spokój

tak nawiasem mówiąc:

z tym dyktafonem kiedyś będąc nauczycielem byłem z wizytą u dyrektora na dywaniku i poskutkowało. Będą dyrektorem nie próbowałem

ale jak popatrzeć na Michnika i Rywina, to bywa różnie

zachować w takiej sytuacji spokój? - to nie takie proste :-(((

ale skuteczne

A na mnie to jedna krzyczała nawet, o! Też starałam się tak spokojnie, profesjonalnie, z taktem i -  skrzyczano mnie. Dyktafonu nie stosuję, bo nieraz muszę byc mniej taktowna. W sprawach rażących przedstawiam problem na radzie pedagogicznej - bez nazwisk , bo i tak wiadomo, o kogo chodzi. Ogólnie to nie mam źle, jak tu czytam niektóre wątki, to inni mają gorzej. Zgredek, ja tez mam swoje lata :-) Ich brzemię czuję na karku i nie wiem, czy jeszcze raz bym w to wszystko weszła.

Anno, zachowaj spokój! Pewnie od niedawna jesteś dyrem, więc jest nadzieja, ze wszystko się uspokoi. Na takie przypadki, jakie opisujesz, dyrektor w końcu znajduje sposób i ty go znajdziesz. Pokaż, kto rządzi, to ty jesteś szefem!

Z tymi pgaduchami to pewnie , że głupio:-(

Tyle, że faktycznie juz sporo napisano, a nie znając żadnych uwarunkowań trudno pisać.

Podstawowy jest tu pierwszy kontakt, a ten już przeciez był. Ponadto, jeśli jeździ do organów to znaczy , że jej pierwsza skarga była jakoś tam zasadna - gdyby pogonili za pierwszym razem pewnie więcej by sie nie odważyła.

Czyli, jeśli nie jest to klasyczny pieniacz, to coś tam i dyrekcja ma na sumieniu - a o tym juz też przed naszymi pogaduchami napisano.

Dla jasności: nie znam w realu dyrektora, który czegoś by na sumieniu nie miał.

AnJa, ilu dyrektorów znasz? I jak dobrze ich znasz?

To, że kobity nie pogonili, jak pojechała ze skargą, wcale nie znaczy, że skarga była zasadna. Są takie instytucje, które rozpatrują i sprawdzają nawet anonimy, np. niektóre kuratoria. Podobno "muszą" (?) W zaprzyjaźnionej szkole nauczyciel zwolniony na skutek likwidacji oddziałów przez cztery lata pisał skargi na dyrektora do wszelkich możliwych instytucji. Kontynuował ten proceder także po niekorzystnym dla siebie wyroku sądu pracy, a nawet nasilił częstotliwość skarg. Kontrole nie wykryły nieprawidłowości, a jednak za kazdym razem był odzew na skargę. Skonczyło się, gdy pieniacz w nowym miejscu pracy (juz nie pracował w żadnej szkole)zrobił jakis finansowy przekręt.

Jeszcze Ci podpowiem, jakiego sposobu użyłam w stosunku do mojej krzykaczki. Wszyscy moi nauczyciele wiedzą, że mam zwyczaj zapisywać sobie różne aforyzmy.Kiedy moja krzykaczka miała pisać protokół z posiedzenia rady, na dole strony w moim notesie, gdzie zapisałam porządek posiedzenia. Po posiedzeniu protokolant prosi mnie o ksero tej mojaj strony. Moja pani dostała -  z aforyzmem Człowiek mądry broni swojej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupi ma słuszność, broni jej wrzaskiem, gdy jej nie ma - sypie obelgami.

                    Karol Juliusz Weber

Nie wiem, czy zadzialalo wlasnie to. Ale wyciszyła się z lekka.

bez tytułu

Zbieranie informacji o awansie

  W myśl §6 ust.3 Rozporządzenia w sprawie uzyskiwania stopni awansu... nałożono na dyrektora obowiązek zbierania informacji o realizacji przez nauczyciela zadań wynikających z jego planu rozwoju oraz o efektach prowadzonych przez niego zajęć.Czy oprócz zgromadzonych informacji od nauczycieli trzeba dokonywac analiz czy opisów tych informacji , czy wystarczą potwierdzenia? Jak to czynicie w praktyce?

Do Anny

Elu

"Wiem jednak ,że nie należy ludzi tępić za to że zostali skrzywdzeni,nie nalezy używac agresji ,zniewag ,poniżenia ,dyktafonów"

w zasadzie się z Tobą zgadzam, nie należy za to tępić ludzi

natomiast nie można też się godzić gdy oni niezależnie od tego czy zostali skrzywdzeni czy tylko tak myślą, zachowywali się w ten sposób:używają agresji ,zniewag ,poniżenia

ja miałam taką sytuację, kiedy koleżanka uważała że może lekceważyć swoje obowiązki, robić machloje a ja będę to kryć (w końcu po co się popiera koleżankę która startuje na dyra?) 

kiedy dałam do zrozumienia że nie godzę się na różne takie i nie pozwolę na łamanie prawa doczekałam się jak wyżej na niebiesko

nawet obecność świadków nie powstrzymywała tej pani, żadne metody polubowne nie skutkowały, asertywność też nie zadziałała - uznałam, że nie można pozwolić nie tylko na podrywanie autorytetu, ale też zwyczajne naruszanie godności osobistej

przy kolejnej rozmowie postawiłam między nami dyktafon - jesli ma zamiar mi znów ubliżać - proszę bardzo

i zadziałało - wiem że wroga mam nadal, bo przecież się nie ugięłam, robię swoje i nie pozwolę pani dalej wyprawiała swoje (i nie były to żadne małe kłotnie czy demonstracje, ale czasem poważne naruszenia przepisów) - zyskałam tyle, że pani nie ubliża mi już w obecności osób trzecich, a i w 4 oczy się miarkuje

myślę, że wiekszość z nas "robić swoje" rozumie jako: chwalić i doceniać gdy zasłuży oraz mówić wyraźne stop gdy ktoś przekroczy granice