jacie:-)

no ale jaki pożytek z tego przeginania?

w końcu się ...złamie ;-)

i ścichnie...?

Roman? szczerze?

Mamy brać przykład z Anji i starać rozumieć  jak najpełniej Twoje intencje?
I że jesteś dobry czlowiek?

Naprawdę chcesz, bym z takim przesłaniem z Tobą dyskutowała, czy chcesz bym dyskutowała z Tobą czytając literalnie, co piszesz i odnosiła się do tego?

Czy w ogole sens jest dyskutować, gdy  inne są Twoje intencje od tego, co piszesz, co werbalizujesz na koniec dyskusji?

Forum to zbiorowisko piszących i czytających ludzi.
W takiej formie komunikowania jaką tu mamy, ważniejsi są czytający. Twoje poglądy są tak naprawdę w nich, nie w Tobie.
Prawdą staje się to, co ja myślę o Twoich poglądach;-).
Prawdą moją- forumową, rzecz jasna.
Jest w tym niebezpieczeństwo wielkie, sama niejeden raz się przed nim nie ustrzegłam.

Chcesz bym czytała twoje intencje- bądź czytelniejszy, bawisz się skrajnościami i ponosisz tego konsekwencje. Lub inaczej- wszyscy je ponosimy, bo zamiast dyskusji o rzeczywistym problemie ( i tak najbardziej- moim zdaniem do rozsądnego pojmowania opisywanej przez Ciebie sprawy zbliżyła się w poście 30 Małgoś), spieramy się o coś, co dla każdego z nas jest jasne...

No i żal mi, że na forum jakoś się nie da toczyć takich fajnych i sensownych dyskusji jak w realu:-(

ojej:-))

A tu już Małgoś i Marek

:-)

:-)))

niejaki L (z tych najpopularniejszych) tez ciągnie wbrew trendom systemu...

i co z tego wyniknie?

może odwołać się do historii "wielkich przywódców" - tych najbardziej charyzmatycznych lub ...kontrowersyjnych

zdaje się że to co myślę np ja o tym czy widać i słychac - już poniżej napisałem dość obficie się rozpisując;-) (#33)

po co powtarzać?

masz rację

Romanie?

a zupełnie nie bierzesz pod uwagę prawdopodobieństwa, że krzywda dzieje się tez dziecku

matka zgłasza, że siedmiolatek wykazuje objawy fobii szkolnej

nie wierzysz w to, bo znasz jakies fakty, bo przeginasz, czy takie masz zasady? :-)

Teraz tez będe uogólniać, ale w/g mnie fajne panie nauczycielki, radzące sobie z niesfornymi dziećmi i nadwrażliwymi mamami nie prowadzą lekcji na prochach, nie musza udowadniać dzieciom, że je lubią i nie płacza w słuchawkę, gdy dyrekcja je zbeszta za jakies niedociagnięcia

Masz rację tej pani dzieje sie krzywda - dowodem jest to, że cierpi.

Ale w Twoich postach jest cos , co wydaje mi się niebezpiecznym sposobem pocieszania  - ustawiasz strony po przeciwnych stronach barykady

Tak nie można - bo konflikt sie zaognia

Nie pomożesz tej pani, utwierdzając ja w poczuciu krzywdy i niesprawiedliwosci, wyolbrzymiając karykaturalnie złą wolę matki czy dyrektorki.

Jesli pragniesz pomóc tej kobiecie - daj jej narzędzia, metody dzieki którym mogłaby sama rozwiązac ten problem - żeby mogła doświadczyć sukcesu, poczuć się pewnie, samodzielnie itp.

Użalając się nad nią, wyolbrzymiając katastrofizm sytuacji ...umacniasz ją w roli ofiary (a to oznacza zazwyczaj bliski koniec efektywności w tym zawodzie)

pisałeś, pisałeś ;-)

cyt. z postu nr 1

Miesiąc temu wpłynęła na nią skarga matki jednego z jej pierwszoklasistów. Ponoć stresuje jej dziecko i przyprawia go o fobię szkolną. Ponoć jest okropnie złą nauczycielką.

PS. A co ma polska szkoła do konkretu z X? Nie rozumiem...

Czemu mają służyc te przepoczwarzenia skali mikro do skali makro?

Czy powinnismy tworzyc skrypty reakcji np. na skarżące matki  typu "jak skarży na nauczyciela, to zagraża polskiej szkole, więc...."?